Share
บทที่ 474
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 475
เวินเหลียงเม้มริมฝีปากล่าง พลางก้มหน้ามองปลายเท้าตัวเองก่อนหน้านี้เธอไม่มีความเชื่อใจในตัวฟู่เจิงเลยสักนิด ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรเธอก็จะคิดว่าเขากำลังหลอกเธออยู่ฟู่เจิงพูดมาตลอดว่าชอบเธอ แต่เธอไม่เคยเชื่อเลยตอนนี้จู่ ๆ ก็บอกเธอ เขาอาจชอบเธอจริง ๆ ก็ได้ทันใดนั้นในหัวเวินเหลียงก็ตื้อไปหมดเขาชอบเธอ แล้ววันครบรอบวันแต่งงานนั่นล่ะ นับเป็นอะไรกัน?ปล่อยให้เพื่อนของเขาทำเธออับอาย หลังเธอพูดจารุนแรงก็ยังเลือกไปเจอฉู่ซืออี๋ประสบการณ์และความยากลำบากอันไม่ยุติธรรมมากมาในกลางดึก ที่ทำให้เธอนอนพลิกตัวไปมาเหล่านั้น นั่นนับเป็นอะไรอีก?ลูกที่ไม่สามารถลืมตาขึ้นมาดูโลกได้ของพวกเขา นับเป็นอะไรอีก?หรือเขาจะชอบเธอจริง ๆ แต่ก็แค่ชอบเท่านั้นการรักใครสักคนจริง ๆ สายตาต้องอดไม่ได้ที่จะตกไปอยู่บนตัวเขา ในใจมักจะคิดถึงแค่เขา แค่เห็นเขาก็มีความสุขแล้ว ทนเห็นเขาได้รับความยากลำบากไม่ได้...สิ่งเหล่านี้ เธอไม่เคยเห็นมันจากตัวเขาเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงที่เขาทำให้เธอต้องลำบากเพราะฉู่ซืออี๋เลยบางทีเขาก็แค่ชิน ชินกับการแต่งงานในสามปีมานี้ ถึงได้ไม่ยอมเลิกกับเธอ“อาเหลียง ให้โอกาสฉันอีกครั้งนะ โอเคไหม...”
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 476
ก่อนแต่งงานเขาเข้าสังคมเยอะมาก ขนาดคุณปู่ยังเคยโน้มน้าวเขาว่าไม่ต้องพยายามขนาดนั้น เพียงแต่เขายังเด็กเกินไป เดิมทีในกรุ๊ปก็มีคนมากมายไม่พอใจในตัวเขาอยู่แล้ว เขาจึงต้องพยายามเพิ่มเป็นเท่าตัว จะทำให้คุณปู่ที่พยายามดันหลังเขาให้รับช่วงต่อตำแหน่งผิดหวังไม่ได้หลังแต่งงาน การเข้าสังคมของเขาก็เริ่มลดน้อยลงไปมาก ปกติเลิกงานแล้วจะกลับบ้านไปกินข้าวพร้อมกับเธอ ถ้าไม่ชอบเธอ เธอจะโน้มน้าวเขาได้ผลได้ยังไง?ก่อนแต่งงานภายใต้สภาพความกดดันสูงที่บริษัท เขามักโมโหใส่พนักงานที่ทำงานผิดพลาด ทว่าในความทรงจำของเวินเหลียง เขาอ่อนโยนต่อลูกน้องเป็นอย่างมากอิทธิพลจากการค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงจนกลมกลืนประเภทนั้น แม้แต่ตัวเขาเองยังไม่ค้นพบเลยขณะที่ค้นพบมัน ก็สายเกินแก้แล้วเมื่อได้ยินเขาระบายความในใจทั้งเต็มไปด้วยความรู้สึก ทันใดนั้นเวินเหลียงก็ไม่รู้เลยว่าควรตอบกลับยังไงดีดีใจ มีอยู่แล้ว ชอบเขามาจะสิบปี นับว่าไม่ใช่รักข้างเดียวของเธอคนเดียวอีกต่อไปเสียใจ ก็มีเช่นกัน ต่อให้ตอนนี้เขาชอบเธอ แต่ที่เขาทำร้ายเธอเพื่อฉู่ซืออี๋มันก็เป็นเรื่องจริง การทำร้ายที่ผ่านมาเหล่านั้นมันได้ทิ้งแผลเป็นที่แจ่มชัดเอาไว้ตั้งนานแ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 477
เวินเหลียงลูบศีรษะของฟู่ซือฝาน “ฝานฝานฉลาดจังเลย วาดสวยมากจริง ๆ”ฟู่เจิงใช้มือข้างหนึ่งขยับไปมาบนโน้ตบุ๊กอยู่ข้าง ๆ เมื่อได้ยินดังนั้นเขาก็มองมา พร้อมเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้มว่า “ฝานฝาน เธอส่งภาพนี้ให้ลุงหน่อยได้ไหม?”“ฮือ ๆ หนูอยากเก็บไว้เอง...” บนใบหน้าของเจ้าตัวน้อยเผยความสองจิตสองใจออกมา ทว่าสุดท้ายก็ยังตอบตกลง “ก็ได้ค่ะ งั้นให้คุณลุงเก็บไว้ก็แล้วกัน”“ถ้าฝานฝานชอบลุงไม่เอาแล้วก็ได้”“ฝานฝานอยากเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึก หลังกลับไปพอดูภาพนี้ จะได้คิดถึงคุณลุงคุณป้าบ่อย ๆ”ดูท่าตอนนี้เธอยังไม่มีความคิดจะอยู่ที่นี่ในระยะยาวฟู่เจิงเอ่ย “ไม่รีบ ฝานฝานเพิ่งจะปิดเทอมไม่เท่าไรเอง อย่าเพิ่งไปคิดอะไรมากมายขนาดนั้น เที่ยวเล่นให้เต็มที่ก็พอ”เวินเหลียงมองเวลา เป็นช่วงบ่ายแก่ ๆ แล้ว เธอบอกให้ฟู่ซือฝานเตรียมใจก่อนล่วงหน้า “ฝานฝาน คืนนี้เธออยู่เล่นกับคุณลุงที่โรงพยาบาลดีไหม? ป้าจะมารับเธอตอนดึก ๆ หน่อย?”ฟู่ซือฝานเงยหน้าขึ้นด้วยความตกตะลึง “คืนนี้คุณป้าจะไปกินข้าวกับพี่เมิ่งเหรอคะ?”ฟู่เจิงทอดสายตามองมา จ้องเวินเหลียงด้วยนัยน์ตาเปล่งประกายไม่รู้ทำไม เวินหลียงถูกมองจนรู้สึกกระวนกระวายใจ ร้อน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 478
นัยน์ตาของเวินเหลียงประกายความฉงนออกมาสายหนึ่ง มีชั่ววูบหนึ่งเธอสับสนจนทำอะไรไม่ถูก ในใจมีเพียงความตกตะลึงและความอิหลักอิเหลื่อ ไม่มีอะไรนอกเหนือจากความรู้สึกพวกนี้คนที่ส่งเสียงเชียร์เริ่มมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆเมิ่งเซ่อกำลังหอบช่อดอกไม้อยู่ บนใบหน้าที่แสนอ่อนเยาว์เต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง ในแววตาใสแจ๋วสะท้อนเงาร่างของเวินเหลียง ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างจริงจังว่า “พี่ครับ เป็นแฟนผมนะครับ โอเคไหม?”เวินเหลียงปรับอารมณ์ ในหัวความคิดตีกันวุ่นไปหมด ก่อนจะรีบตัดสินใจออกมาอย่างรวดเร็วเธอปกปิดความไม่เต็มใจทั้งหมดเอาไว้ พร้อมฉีกยิ้มแสนงดงามหน่อย ๆ ออกมา ท่ามกลางทุกคนที่เป็นสักขีพยาน เธอพยักหน้าเบา ๆ “โอเค”เมิ่งเซ่อพลันฉีกยิ้มมุมปากกว้างขึ้น เผยให้เห็นฟันเรียงตัวสวยขาวสะอาด นัยน์ตาประกายแสงแห่งความตกตะลึงปนดีใจออกมาเขาไม่นึกเลยว่าเวินเหลียงจะยอมตอบตกลงในทันที ที่เขาคิดเอาไว้อย่างดีคือเวินเหลียงไม่ได้ปฏิเสธในทันที ทว่าครุ่นคิดก่อนตัดสินใจอยู่ครู่หนึ่ง“ว้าวเย่ ๆ ๆ ๆ...”กลุ่มคนรอบข้างพลันระเบิดเสียงโห่ร้องไชโยดีอกดีใจแสดงความยินดีออกมาท่ามกลางสายตาแสนอบอุ่นของผู้คน เมิ่งเซ่อส่งดอกไม้ส
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 479
เพียงแต่ เธอแค่หลอกใช้เมิ่งเซ่อ ความรู้สึกที่เมิ่งเซ่อมีต่อเธอในตอนนี้ราวกับยิ่งห้ามใจไม่ได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ท้ายที่สุดเธอก็ต้องขอโทษเมิ่งเซ่อ ไม่รู้ว่าต่อไปจะต้องเผชิญหน้ากับเขายังไงดี“พี่เอาอีกไหมครับ?” เมิ่งเซ่อเห็นจานเค้กตรงหน้าเวินเหลียงว่างเปล่าแล้ว จึงเอ่ยถามขึ้นเวินเหลียงวางส้อมลง “ไม่กินแล้ว กินเยอะแล้วเลี่ยน”“งั้นเราไปกันไหมครับ? ตอนนี้ยังไม่ดึกเท่าไร ไปเดินเล่นริมแม่น้ำไหมครับ?” เมิ่งเซ่อยิ้มพลางเอ่ยถามเวินเหลียงมองออก คืนนี้เมิ่งเซ่อมีความสุขสุด ๆ จนไม่อยากแยกกับเธอเธอยิ้มชืด ๆ ทีหนึ่ง “ได้สิ”ทั้งสองคนมายังลานจอดรถ เมิ่งเซ่อเป็นฝ่ายเดินไปเปิดประตูรถฝั่งคนขับก่อน “พี่ครับ ผมยื่นเรื่องได้ใบขับขี่มาแล้ว เดี๋ยวผมขับให้เองนะ”เวินเหลียงส่งกุญแจรถให้เขา แล้วเข้าไปนั่งยังที่นั่งข้างคนขับฮิตเตอร์ในรถเป่าลมร้อนฟู่ ๆ ไม่นานภายในห้องโดยสารก็อุ่นขึ้นมาเวินเหลียงพิงพนักเบาะ มองวิวถนนที่ถอยหลังด้านนอกผ่านหน้าต่างรถเมิ่งเซ่อขับรถอย่างใจจดใจจ่อเพิ่งจะระบุสถานะความสัมพันธ์ ทว่าทั้งสองคนกลับไม่พูดคุยกันเลย ราวกับยังปรับตัวกับการกระชับความสัมพันธ์อย่างกะทันหันไม่ได้บรรยา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 480
เมิ่งเซ่อยังซ่อนไม่ให้พ่อแม่และญาติผู้ใหญ่บางส่วนเห็นอย่างเคย เผื่อพวกเขาไปถามนั่นถามนี่จนรู้ว่าเขามีแฟนทว่าคนอื่นไม่ได้ซ่อน ตัวเขาเองก็ไม่ยอมซ่อน ที่สร้างโพสต์ก็เพื่อใช้โพสต์แบ่งปันข่าวนี้กับเพื่อน ๆหลังโพสต์ลงทามไลน์ได้ไม่นาน เพื่อน เพื่อนร่วมชั้น และเหล่าเพื่อนร่วมงานต่างก็แห่มายินดีกันอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆหนึ่งในนั้นรวมไปถึงคอมเมนต์ของฟู่เซิง...ยินดีด้วย คบกันนานนานเมิ่งเซ่อตอบกลับ...ขอบคุณครับผู้จัดการฟู่หลังจากนั้นฟู่เซิงก็หันไปส่งภาพแคปหน้าจอโพสน์ให้ฟู่เจิงฟู่เจิงจ้องมือทั้งสองที่ประสานกันคู่นั้นในหน้าจอโทรศัพท์เขม็ง ในแววตาดำมืดไปหมด ลึกจนมองไม่เห็นก้นมือน้อย ๆ ขาวผ่องเล็กเรียวเล็กในรูป แค่เห็นก็รู้แล้วว่าเป็นมือผู้หญิงเขากับเวินเหลียงแต่งงานกันมาสามปี ทำไมจะจำมือของเวินเหลียงไม่ได้?ฟู่เซิงใส่ใจสุด ๆ ยังแคปภาพคอมเมนต์และการตอบกลับของเมิ่งเซ่อด้านล่างโพสต์ส่งไปให้ฟู่เจิงอีกด้วยแม้ในโพสต์จะมีแค่อิโมจิและรูปภาพ ทว่าเมื่อเห็นคำอวยพรในคอมเมนต์และความรู้สึกขอบคุณของเมิ่งเซ่อแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลย นี่เป็นโพสต์เปิดตัวแฟนชัด ๆมือใหญ่ที่ถือโทรศัพท์อยู่ค่อย ๆ กำแน่นข
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 481
ในทันใดนั้นเวินเหลียงอดไม่ได้ที่จะปลุกเธอขึ้นมาเธอยื่นมือไปจิ้มใบหน้าของฟู่ซือฝาน นุ่มนิ่ม ราวกับก้นของทารกอย่างนั้น ยืนหยุ่นสุด ๆขณะหดมือกลับดันไปโดนคนข้างหลังอย่างไม่ตั้งใจเข้า เวินเหลียงหันหน้ากลับไป ทันใดนั้นก็ค้นพบว่าฟู่เจิงลอยมาอยู่เบื้องหลังเธอตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ จ้องเธอตาไม่กะพริบ นัยน์ตาดำขลับถึงขั้นจะกลั่นออกมาเป็นหยดน้ำได้แล้วทั้งสองคนสบตากัน ไม่รู้เป็นอะไร ที่หลังของเวินเหลียงราวกับถูกผีลูบคลำ เสียวสันหลังวาบไปทั้งตัว เธอกลืนน้ำลายลงไปอึกหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างสงบสติอารมณ์ว่า “ฟู่เจิง? คุณเดินมาทำไมไม่ให้ซุ่มให้เสียงบ้าง?”“เพราะเธอตั้งใจมาก เลยไม่ได้ยิน”“งั้นเหรอ?”“อืม”เวินเหลียงรู้สึกเพียงทั้งตัวของฟู่เจิงในคืนนี้ดูน่าสะพรึงกลัวไปหมดเธอไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้ง เพียงอยากรีบปลุกฟู่ซือฝาน และออกไปจากที่นี่“ฝาน...”เพิ่งจะเปล่งเสียงออกมาได้คำเดียว จู่ ๆ เวินเหลียงก็เจ็บที่ท้ายทอย ในหัวว่างเปล่าไปหมด ตรงหน้ามีแต่ความมืด จากนั้นก็สลบไปฟู่เจิงรับเวินเหลียงที่สลบล้มพับไปเอาไว้ พลางจ้องใบหน้างดงามทรงเสน่ห์ใบหน้านั้นของเธอเอาไว้เขม็ง นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความลุ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 482
ฟู่เจิงรีบพลิกตัวลงจากเตียง แล้วไปหยิบกล่องยามา หาปรอทออกมาวัดอุณหภูมิร่างกายของเวินเหลียงสามสิบแปดจุดหกองศาฟู่เจิงหายาเม็ดลดไข้ออกมาจากในกล่องยา จากนั้นเทน้ำร้อนมาครึ่งแก้ว ก่อนป้อนให้เวินเหลียงกินจากนั้นเขาก็ใช้แอลกอฮอล์ราดผ้าขนหนูให้เปียกชุ่ม แล้วเช็ดบนหน้าผากและคอของเธอเบา ๆ ฟู่เจิงวางผ้าขนหนูไว้ข้าง ๆ ก่อนจะเลิกลองจอนรักษาความอบอุ่นของเธอขึ้น คิดจะเช็ดรักแร้ของเธอ จนใจที่ลองจอนรักษาความอบอุ่นมันรัดตัวเกินไป เดิมทีเช็ดไม่ถึงอยู่แล้วเขาหยุดไปครึ่งนาที จากนั้นถึงถอดลองจอนรักษาความอบอุ่นของเธอออก...เขาทำเพื่อสุขภาพร่างกายของเธอ เธอคงไม่โทษเขาใช่ไหม? ฟู่เจิงคิดเพ้อฝันเขาหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดรักแร้ แขนและหน้าอกของเธอเมื่อเห็นก้อนเนื้อขาวผ่องปรากฏวับวาบอยู่ตรงหน้าอกเธอ เอวแสนบางเล็ก นัยน์ตาของเขาก็ยิ่งดำมืดขึ้นเรื่อย ๆขณะเช็ดตัวเสร็จ ฟู่เจิงก็ห่มผ้าให้เธอ เฝ้าอยู่ข้างเตียง คอยวัดอุณหภูมิร่างกายทุกยี่สิบนาที และเช็ดตัวด้วยแอลกอฮอล์หนึ่งครั้งกระทั่งเป็นเวลาตีสี่กว่า ไข้ของเวินเหลียงถึงได้ลดลงท้ายที่สุดฟู่เจิงถึงวางใจ เขาเลิกผ้าห่มออกแล้วล้มตัวลงไปนอนด้วยอาการง่วง พร้อมกอดเ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
