Share

บทที่ 404

เวินเหลียงกำลังรออาหารมาเสิร์ฟ ทันใดนั้นโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้นมา บนหน้าจอโชว์ชื่อของฟู่เจิง

“ป้าสะใภ้คะ สายของคุณลุงค่ะ” ฟู่ซือฝานที่สายตาแหลมคมเห็นเข้าแล้ว

เวินเหลียงหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย “ฮัลโหล?”

“ตอนนี้พวกเธออยู่บ้านกันหรือเปล่า? ฉันจะไปรับฝานฝาน”

เวินเหลียงยกโทรศัพท์ไปให้ห่างหน่อยหนึ่ง ก่อนจะมองฟู่ซือฝานที่อยู่ข้าง ๆ แล้วเอ่ยขึ้นว่า “ฝานฝาน คุณลุงของเธอจะมารับเธอแล้ว คืนนี้เธอจะกลับไปกับอาไหม? หรือว่ากินข้าวเสร็จแล้วก็กลับไปกับคุณลุงของเธอ?”

ฟู่ซือฝานแสร้งทำเป็นครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างว่านอนสอนง่ายว่า “วันนี้ป้าสะใภ้เหนื่อยมามากแล้ว ฝานฝานกลับไปกับคุณลุงหลังกินข้าวเสร็จก็ได้ค่ะ”

“โอเค งั้นฉันจะให้เขามานะ”

เวินเหลียงเอาโทรศัพท์มาแนบข้างหูอีกครั้ง “ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ร้านอาหารฮอลแลนด์ถนนวัฒนธรรม อาหารยังไม่มาเสิร์ฟ”

เธอมองเวลา “คุณมาประมาณหกโมงครึ่งก็แล้วกัน”

ฟู่เจิงชะงักไปครู่หนึ่ง “ตอนนี้ฉันอยู่ใกล้ ๆ พอดี จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ไม่ให้โอกาสเวินเหลียงได้ปฏิเสธ เขาก็ตัดสายไปเลย

เวินเหลียง “...”

ไม่นานปลาเผาก็มาเสิร์ฟ ยังมีอาหาร
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status