Share
บทที่ 410
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 411
มิหนำซ้ำการกินข้าวในครั้งนี้ เธอก็แพลนไว้ว่าจะพูดคุยกับเมิ่งเซ่อแค่เรื่องการทำงานเท่านั้น ไม่พูดคุยเรื่องอื่นมากเกินไปบางเรื่องก็ต้องค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไปฟู่ซือฝานเบือนหน้าหนี แสดงสีหน้าท่าทางน้อยอกน้อยใจออกมา “ที่หนูสนใจไม่ใช่เรื่องป้าสะใภ้จะพาหนูไปไหม แต่เมื่อวานป้าสะใภ้พูดเสียดิบดีว่าไม่จำเป็นต้องตอบกลับ แต่ตอนนี้กลับจะไปกินข้าวกับเขา ก็เท่ากับป้าสะใภ้โกหกหนู...ไม่สิ ป้าสะใภ้กำลังหลอกหนู เดิมทีป้าสะใภ้ก็เห็นหนูเป็นแค่เด็กคนหนึ่งแล้วก็หลอกหนู...ฮือ ๆ ๆ...”“ฝานฝาน เปล่านะ ไม่ใช่จริง ๆ...” เวินเหลียงอธิบายอย่างพูดสะเปะสะปะ “ฉันไม่ได้หลอกเธอนะ แต่แค่...แต่แค่มีเรื่องเหนือความคาดหมายนิดหน่อยน่ะ...”“เรื่องเหนือความคาดหมายอะไรเหรอคะ?” ฟู่ซือฝานทำปากจู๋ พร้อมทั้งเงยหน้าขึ้นมามองเธอทีหนึ่งจะบอกความจริงออกไปไม่ได้ถ้างั้นยังจะมีเรื่องเหนือความคาดหมายอะไรได้อีก?เวินเหลียงครุ่นคิด บนหน้าเต็มไปด้วยสีหน้าสับสนยุ่งเหยิง “ฝานฝาน อาจะบอกความจริงกับเธอก็แล้วกัน...อาชอบเขาหน่อย ๆ น่ะ แต่เธอคงเข้าข้างคุณลุงของเธอแน่ เพราะงั้นเมื่อวานอาก็เลยไม่ได้ตอบกลับข้อความต่อหน้าเธอ...”ฟู่ซือฝานอึ้งกิ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 412
หลังสั่งอาหารเสร็จ ฟู่ซือฝานก็บอกว่าอยากไปเข้าห้องน้ำ ห้องน้ำอยู่ในร้านอาหาร เวินเหลียงไม่ได้คิดอะไรมาก จึงปล่อยให้เธอไปเองเมื่อมาถึงห้องส้วม ฟู่ซือฝานก็เปิดนาฬิกาข้อมืออย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นก็ต่อสายโทรหาฟู่เจิง“ฮัลโหล ฝานฝาน พวกเธอถึงร้านอาหารแล้วเหรอ?” ปลายสายมีเสียงของฟู่เจิงแว่วดังขึ้นมา“อืม” น้ำเสียงของฟู่ซือฝานอู้อี้ฟู่เจิงสัมผัสถึงได้ถึงอะไรบางอย่าง “ฝานฝาน เป็นอะไรไป? อารมณ์ไม่ดีเหรอ?”“คุณลุง ป้าสะใภ้บอกว่า วันนี้พวกเราจะไปกินข้าวกับเมิ่งเซ่อ”สีหน้าของฟู่เจิงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเธออ่อนโยนกับทุกคน แต่ใจร้ายถึงขั้นนั้นแค่กับเขาคนเดียวฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นทั้งความรู้สึกพ่ายแพ้ราบคาบ “ทั้ง ๆ ที่เมื่อวานป้าสะใภ้บอกอย่างดิบดีว่าจะไม่ตอบกลับ ใครจะไปรู้ได้เลยว่าป้าสะใภ้จะโกหกหนู แถมป้าสะใภ้ยังบอกว่าเธอชอบเมิ่งเซ่อนั่นอีก ต่อไปถ้าไม่ผิดคาดเขาคงได้กลายเป็นอาเขยของหนูแน่ คุณลุง ทำยังไงดี? ป้าสะใภ้จะหนีไปแล้ว!”สีหน้าของฟู่เจิงคล้ำดำหมองจนถึงขีดสุด “ฝานฝาน ป้าสะใภ้ของเธอพูดแบบนี้จริง ๆ เหรอ?”เวินเหลียงไม่ได้ชอบโจวอวี่หรอกเหรอ ทำไมจู่ ๆ ถึงเปลี่ยนใจไปชอบเมิ่งเซ่อล่ะ?เธอเพิ่งร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 413
“อ๋อ ตอนนี้สามวันได้แล้วมั้งครับ ยังไม่ได้เริ่มลงมือทำงานอย่างเป็นทางการเลยครับ สองวันก่อนผู้จัดการใช้ให้ผมไปทำความเข้าใจกฎข้อบังคับของบริษัท แล้วก็โปรเจกต์แอพที่อยู่ในมือ โปรเจกต์ฝึกงานของผมเป็นเกมมือถือ สร้างสรรค์ไม่เลวเลย คิดว่าอาจจะฮิตแน่ ๆ” เมิ่งเซ่อเลิกคิ้วไปทางเวินเหลียง “ก่อนหน้านี้พี่เคยทำแผนกการตลาดมาไม่ใช่เหรอครับ เคยคิดอยากจะรับไอพีนี้ไหมครับ?”เวินเหลียงยิ้ม “อยากพักผ่อนก่อนน่ะ ตอนนี้ยังไม่มีแพลนนี้ ตอนนี้นายรู้สึกยังไงบ้าง?”“รู้สึกไม่เลวเลยครับ ถึงผมจะเป็นแค่นักศึกษาฝึกงาน แต่ผู้จัดการกับรุ่นพี่ทุกคนเฟรนลี่กันมาก ๆ ก่อนหน้านี้ผมยังกังวลว่าจะถูกคนใช้ให้ไปเอาดิลิเวอรี ชงกาแฟต่าง ๆ นานา แต่เรื่องพวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลย พอได้รู้ประวัติการศึกษาและประวัติส่วนตัวของเหล่าเพื่อนร่วมงานคร่าว ๆ ทุกคนต่างยอดเยี่ยมกันทั้งนั้น เป็นบริษัทที่ค่อนข้างมีความเป็นคนบริษัทหนึ่ง”เมิ่งเซ่อโพล่งออกมาโดยไม่ทันได้ระวังในเมื่อเขาค่อนข้างพอใจในทุกด้านของบริษัท แล้วทำไมถึงบอกว่าเพิ่งเริ่มฝึกงาน มีเรื่องงานจะถามเธอล่ะ?เวินเหลียงเองก็ไม่ได้จี้จุดอะไร “ดูเหมือนนายจะพอใจกับฟู่ซื่อมากทีเดียวนะ”
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 414
หลังเมิ่งเซ่อออกไป อาหารดี ๆ ที่วางอยู่เต็มโต๊ะทั้งหมดก็ตกเป็นของเวินเหลียงและฟู่ซือฝานในใจเวินเหลียงแอบผุดความดีใจน้อย ๆ ออกมานิดหน่อย ดีใจที่เมิ่งเซ่อกลับไปแล้ว ไม่ต้องคอยเผชิญหน้าเขาอยู่ตลอดฟู่ซือฝานเองก็ดีใจสุด ๆ เธอกินเนื้ออย่างเบิกบานใจกินจนข้างปากเธอมันแผลบไปหมด บนมือน้อย ๆ ก็เต็มไปด้วยคราบน้ำซุปจากการปอกเปลือกกุ้ง เธอเงยหน้าพูดกับเวินเหลียงว่า “ป้าสะใภ้คะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลากินข้าวเที่ยงเหรอคะ? เขาดูยุ่งจังเลย”“เขาต้องทำงานหาเงินนะ”“แต่ไม่มีเวลามาอยู่เป็นเพื่อนป้าสะใภ้ ป้าสะใภ้จะไม่เหงาแย่เหรอคะ? คุณลุงของหนูมีทั้งเงินมีทั้งเวลา...”เวินเหลียงยัดกุ้งตัวโตเข้าไปในปากเธอตัวหนึ่ง “ขนาดกินอยู่ยังอุดปากเธอเอาไว้ไม่ได้เลย”“อื้อ ๆ” ฟู่ซือฝานล้วงกุ้งตัวโตที่อยู่ในปากออกมา แล้วพูดกระซิบขึ้นว่า “ก็มันจริงนี่”“เธอกินอาหารมื้อใหญ่ที่เขาเลี้ยงอยู่นะ...”“ใจหนูอยู่ข้างคุณลุง” ฟู่ซือฝานพูดขึ้นด้วยท่าทางจริงจังว่า “ก็แค่ข้าวมื้อเดียว จะซื้อตัวหนูได้ยังไง? หมูตุ๋นน้ำแดงนี่ก็อร่อยดี”เวินเหลียง “...”ผ่านไปประมาณยี่สิบนาที เวินเหลียงเปิดโทรศัพท์ แล้วส่งข้อความไปให้เมิ่งเซ่อ “ถึงบร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 415
แม่เจ้าหนักจริง ๆโดยเฉพาะตอนนี้เป็นฤดูหนาว ยิ่งใส่เสื้อผ้าหนาเข้าไปอีกเวินเหลียงอุ้มฟู่ซือฝานเดินหน้าไปได้ไม่กี่ก้าว ที่แขนก็เริ่มล้าขึ้นมา เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมอกเริ่มไหลลงมาช้า ๆเวินเหลียงอุ้มตัวเธอให้ขึ้นมา ก่อนจะสาวเท้าอย่างรวดเร็ว พลางตะโกนเรียก “ป้าหวังคะ ออกมาหน่อยค่ะ...”ขณะเกือบจะถึงประตูห้องรับแขกแล้ว ป้าหวังก็รีบออกมาอย่างรวดเร็ว เธอรับฟู่ซือฝานที่อยู่ในอ้อมอกเวินเหลียงซึ่งใกล้จะหล่นลงมาแล้วเอาไว้เวินเหลียงช่วยเอามือรองขึ้นไปด้านบนฟู่ซือฝานตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ เธอขยี้ตา เมื่อเห็นว่าคนที่อุ้มตัวเองอยู่คือป้าหวัง เธอก็มองไปรอบ ๆ ครั้นเห็นเวินเหลียงเธอก็ยื่นมือไปทางเวินเหลียง พร้อมเรียกด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความง่วงยังไม่ตื่นดี “ป้าสะใภ้”เวินเหลียงกุมมือของเธอเอาไว้ แล้วเดินตามขึ้นไปชั้นบนอยู่ข้าง ๆ ป้าหวัง “ป้าอยู่นี่”ฟู่ซือฝานหลับตาลงแล้วนอนต่อป้าหวังวางฟู่ซือฝานลงไปบนเตียง ช่วยเธอถอดรองเท้า เสื้อนวมปุยฝ้ายด้านนอก และกางเกงผ้านวมออก จากนั้นก็ห่มผ้าห่มให้เธอฟู่ซือฝานลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะคว้าเงาร่างของเวินเหลียงที่อยู่ข้างเตียงเอาไว้ “ป้าสะใภ้คะ ป
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 416
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ มือของฟู่เจิงก็อดไม่ได้ที่จะออกแรง เส้นเลือดหลังมือกระตุกขึ้นมา นัยน์ตาทั้งสองยิ่งเคร่งขรึมลงขึ้นเรื่อย ๆ จ้องเวินเหลียงราวกับเหยี่ยว ในขณะเดียวกันก็เดือดดาลจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาแล้ว พร้อมทั้งมีความรู้สึกขมขื่นอย่างหนึ่งผุดขึ้นมา ความรู้สึกกลัดกลุ้มเจ็บปวดราวกับเชื้อราที่ขึ้นในหน้าฝน มันค่อย ๆ ผุดขึ้นมาเมื่อเวินเหลียงเห็นว่าสายตาของฟู่เจิงเริ่มดูน่ากลัวขึ้นเรื่อย ๆ เธอก็เสียวสันหลังวาบ ก่อนจะออกแรงสลัดพันธนาการของเขาออก “ฟู่เจิง คุณจะทำอะไรน่ะ? คุณทำฉันเจ็บแล้วนะ!”ฟู่เจิงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง กดความเดือดพล่านไม่สมดุลนั่นลงไปในคอ เขาปล่อยมือเวินเหลียงออก “เธอไม่ได้ชอบโจวอวี่ เธอไม่ได้ชอบโจวอวี่มาตั้งแต่แรกใช่ไหม?”เวินเหลียงบีบข้อมือของตัวเอง พลางกลอกตาขาวใส่ฟู่เจิงทีหนึ่ง ก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป “ฉันจะชอบใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”ฟู่เจิงยืนอยู่ที่เดิม มองเงาเบื้องหลังของเวินเหลียงด้วยนัยน์ตาถมึงทึงเขาเดาถูกจริง ๆ ด้วยเดิมทีแล้วคนที่เธอชอบไม่ใช่โจวอวี่!แต่เธอเองก็ไม่มีทางไปชอบเมิ่งเซ่อแน่สำหรับคนที่เติบโตมาในครอบครัวเลี้ยงเดี่ยว และต้องมาสูญเ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 417
หลังกินข้าวเสร็จ ฟู่ซือฝานก็กอดตุ๊กตาเสือขาวไปนั่งดูการ์ตูนบนโซฟาฟู่เจิงถือโทรศัพท์พลางเดินลงจากบันไดไปชั้นล่าง “ฝานฝาน วิดีโอคอลจากแกรนมาของเธอ”ฟู่ซือฝานรับโทรศัพท์มาอย่างประหลาดใจ มองฟู่ชิงเยว่ที่อยู่ในหน้าจอ พลางทำปากจู๋จูบไปสองที “แกรนมา! กุดอีฟนิ่งค่ะ!”เมื่อฟู่ชิงเยว่เห็นว่าฟู่ซือฝานอารมณ์ดีมีชีวิตชีวา เธอก็เบาใจลง “ฝานฝาน อยู่ที่เมืองเจียงเฉิงเป็นยังไงบ้าง?”“หนูชอบเมืองเจียงเฉิงมาก ๆ เลยค่ะ!”“ก็พอจะดูออกอยู่นะ สองวันนี้คุณลุงเธอพาเธอไปเที่ยวเล่นที่ไหนมาบ้างล่ะ?”ฟู่ซือฝานแก้ไขให้ถูกต้องด้วยทีท่าจริงจัง “เป็นป้าสะใภ้ต่างหากค่ะ ป้าสะใภ้พาหนูไปหลายที่มาก ๆ ดูสิคะ!”เธอชูตุ๊กตาเสือขาวไปหน้ากล้อง “นี่เป็นตุ๊กตาที่ป้าสะใภ้ซื้อให้หนูที่สวนสัตว์ ตั้งสามตัวแน่ะ! น่ารักสุด ๆ ไปเลย!”สีหน้าของฟู่ชิงเยว่เคร่งขรึม “ป้าสะใภ้? เวินเหลียง? คุณลุงของเธอหย่ากับเวินเหลียงแล้วไม่ใช่เหรอ?”ฟู่ซือฝานรู้ว่าฟู่ชิงเยว่ไม่ชอบเวินเหลียง จึงอธิบายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “คุณลุงยุ่งมาก ๆ ก็เลยให้ป้าสะใภ้พาหนูไปเที่ยว แกรนมาคะ หนูชอบไปเที่ยวเล่นกับป้าสะใภ้ค่ะ!”นัยน์ตาของฟู่ชิงเยว่ประกายความไม่พ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 418
ฟู่เจิงโยนโทรศัพท์ไปไว้ข้าง ๆ ก่อนจะตบไหล่ด้านหลังฟู่ซือฝานเบา ๆ “ฝานฝาน ไม่ร้องนะ ไม่ร้องนะ...”ฟู่ซือฝานพาดตัวอยู่ในอ้อมอกของฟู่เจิง ร้องไห้ฮือ ๆ พลางสะอึกสะอื้นฟู่เจิงไม่รู้ว่าควรปลอบยังไงดี เขาจึงเอาแต่ตบหลังของเธอเบา ๆ ก่อนจะดึงกระดาษทิชชูจากบนโต๊ะมาให้เธอสองแผ่นอย่างอ่อนโยนและเบามือ รอเธอค่อย ๆ สงบลงฟู่ซือฝานเช็ดน้ำตาไปพลางเปล่งเสียงฮือ ๆ ออกมาจากในลำคอไม่หยุด“ฝานฝานไม่ร้องนะ เธอชอบใครก็ไปเล่นกับคนนั้นได้เลย หืม? ไม่ต้องไปฟังแกรนมาของเธอนะ”ฟู่ซือฝานพิงอยู่บนไหล่ของฟู่เจิง ขอบตาแดงระเรื่อ บนขนตายังมีน้ำตาติดอยู่ น้ำเสียงแฝงไปด้วยความสะอึกสะอื้นอยู่หน่อย ๆ “คุณลุง ทำไมคุณย่าถึงไม่ชอบป้าสะใภ้ล่ะคะ?”สีหน้าของฟู่เจิงเคร่งขรึมเล็กน้อย เขาเองก็เคยคิดปัญหาข้อนี้เหมือนกันนับตั้งแต่เวินเหลียงเข้ามาในตระกูลฟู่ ฟู่ชิงเยว่ก็ไม่เคยทำสีหน้าดี ๆ ใส่เวินเหลียงเลยสักครั้งเพียงแต่ตอนแรกเธอเหมือนแค่ทำว่าเวินเหลียงเป็นอากาศเท่านั้นทว่าต่อมาหลังจากที่คุณปู่ประกาศข่าวการแต่งงานของเขากับเวินเหลียง ฟู่ชิงเยว่ก็ต่อต้านรุนแรงขึ้น กระทั่งกลับประเทศมาโวยคุณปู่โดยเฉพาะ และเธอคงเคยไปหาเวินเหลี
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
