Share
บทที่ 312
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 313
“อือ”ฟู่เจิงค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแววตาอับไร้แสง ราบเรียบไร้คลื่น มืดลึกเหมือนหลุมดำ ในดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอยเนื่องจากไม่ได้หลับทั้งคืน รอยยับตรงหนังตาทั้งสองจึงลึกกว่าเดิม คิ้วกดลงต่ำมาก ท่าทางแข็งกร้าว เนื้อตัวแผ่กลิ่นอายชั่วร้ายออกมา เขาลุกขึ้นยืนแล้วข้ามสิ่งของบนพื้นตรงไปยังห้องข้าง ๆเลขาหยางตามเขาอยู่ข้างหลัง เทน้ำวางให้เขาบนโต๊ะแล้วถาม “ประธานฟู่ มีอะไรให้ฉันไปจัดการไหมคะ?”เธอไม่เชื่อว่าพอรู้ข่าวแล้ว ฟู่เจิงจะไม่ทำอะไรเลยฟู่เจิงนั่งลงบนโซฟา สองขาวเรียวยาวทับซ้อนกัน นั่งพิงแบบขี้เกียจ นวดหว่างคิ้วด้วยนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ ระหว่างที่ยกมือเผยให้เห็นนาฬิกาเหล็กตรงข้อมือเขายกแก้วขึ้นมาจิบคำหนึ่งช้า ๆ แล้วพูดเสียงขรึม “หาคนไปสืบดูว่าตอนคุณผู้หญิงเรียนปีสามที่เมืองนอกเกิดเรื่องอะไรขึ้น ละเอียดหน่อย”นั่งสลดอยู่ในห้องพักผู้ป่วยทั้งคืน สูบบุหรี่ทั้งคืน ในที่สุดเขาก็สงบสติอารมณ์ได้ นึกถึงความผิดปกติของเรื่องอันดับแรก เขามีเรื่องที่สับสนอยู่เรื่องหนึ่ง การท้องครั้งนี้เห็นชัดว่าเวินเหลียงเป็นมือใหม่ ไม่ค่อยเข้าใจ ถ้าเวินเหลียงเคยมีลูกจริงก็น่าจะมีประสบการณ์บ้างอย่างที่สอง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 314
อาคารเป็นสไตล์กอทิกคลาสสิก หอคอยสูงแหลม ลายเส้นชัดเจน รีบง่ายสว่าง ใหญ่โตอลังการ หน้าต่างหลังคาทรงกลม มีเสาต้นเล็กสูงเรียงราย และมีรูปแกะสลักคนตั้งอยู่สองฝั่งจูฝานรับถุงมาจากมือเธอแล้วชี้เวินเหลียง “ให้อาเหลียงถ่ายให้เธอแล้วกัน!”จูฝานคือตากล้องมืออาชีพ แต่เขามองออกว่าเวินเหลียงไม่ค่อยสนใจเท่าไร อยากให้เวินเหลียงมีความรู้สึกร่วม เบิกบานใจทีละน้อย“อาเหลียง เธอถ่ายให้ฉันหน่อยสิ!” ไม่รอให้เวินเหลียงปฏิเสธ ถังซือซือก็ยัดโทรศัพท์มือถือกับมือของเวินเหลียงด้วยความจนใจ เวินเหลียงจึงได้แต่หามุมหนึ่งถ่ายให้ถังซือซือสองสามรูปถังซือซือเอาโทรศัพท์มาดูแล้วพลันอุทาน “โห! ใช้ได้นี่ อาเหลียงถ่ายรูปให้ฉันซะสวยเลย!”จูฝานไปดูทีหนึ่งแล้วยิ้มพูด “อาเหลียงมีทักษะนะเนี่ย ฉันว่าต่อจากนี้เธอก็มาเป็นตากล้องของพวกเราเถอะ!”“หา?” เวินเหลียงขมวดคิ้วสวยถังซือซือสมทบ “นั่นสิ ๆ ๆ เธอมาเป็นตากล้องของเราเถอะ! ห้ามปฏิเสธนะ เธอมาเที่ยวทั้งที ถ่ายรูปก็ไม่ถ่าย งั้นก็มาเป็นตากล้องให้เราเถอะ!!”“ก็ได้” เวินเหลียงรับปากเธอคิดว่าตัวเองควรทำอะไรเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเหมือนกันมื้อค่ำเป็นร้านหม้อไฟ ร้านอาหารจีนท
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 315
ถังซือซือยิ้มพลางเอ่ยว่า “ดูก่อนก็แล้วกัน ไม่งั้นนายก็แอดไลน์ฉัน?”ชายหนุ่มมองเวินเหลียงทีหนึ่ง เห็นเธอไม่มีเจตนาอยากจะแอดไลน์ จึงทำได้เพียงแอดไลน์ของถังซือซือไปก่อน “เรียบร้อยครับ งั้นผมกลับก่อนนะครับ”เขามองเวินเหลียงอีกครั้งแล้วเอ่ยว่า “พี่ครับ ถ้าเสื้อผ้าพี่ซักไม่สะอาดละก็ รีบมาหาผมเลยนะครับ”“ได้เลย” ถังซือซือตอบกลับแทนเวินเหลียงรอเมื่อชายหนุ่มจากไป ถังซือซือก็มองเวินเหลียง “ให้ตายเถอะ เสี่ยวอาเหลียง อย่าทำตัวเย็นชาขนาดนั้นจะได้ไหม!”เวินเหลียงเงยหน้าขึ้นมา “ฉันทำแบบนั้นเหรอ?”“เปล่างั้นเหรอ?” ถังซือซือถลึงตาโต “เขาอุตส่าห์แสดงความจริงใจ เธอก็เอาแต่ทำหน้าไร้อารมณ์อยู่ได้ ยังเย็นชาไม่พอหรือไง?”เวินเหลียงสำลักไป “ฉันรู้สึกว่ามันไม่จำเป็นก็แค่นั้นเอง”เวินเหลียงรู้ปัญหาของตัวเองข้อนี้นานแล้ว หรือว่าอาจเพราะไปไหนมาไหนคนเดียวจนชินแล้ว นอกจากลูกค้าที่ต้องรักษาเอาไว้ เมื่อเธออยู่กับเพื่อน เธอมักเป็นฝ่ายถูกเข้าหามากกว่าอธิบายในหนึ่งประโยคก็คือ ถ้าเธอมาฉันจะต้อนรับขับสู้ แต่ถ้าเธอไม่มาฉันก็สบาย ๆเธอไม่ได้หวังอยากจะมีเพื่อนเยอะ ๆ อย่างเมื่อครู่นี้หากไม่จำเป็นต้องไปมาหาสู่กัน เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 316
เวินเหลียงก็ยังรู้สึกว่าพวกเธอคิดมากไปแล้ว “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอ? เขาแค่อยากชดใช้ค่าซักแห้งให้ฉันแค่นั้น”ถังซือซือเลิกคิ้ว แล้วตอบกลับเมิ่งเซ่อ “นายจะเอาไลน์ของเธอไปทำอะไร?”อีกฝ่ายที่อยู่บนหน้าแชตขึ้นว่ากำลังพิมพ์อยู่นานสองนาน จากนั้นเมิ่งเซ่อก็ส่งข้อความมาข้อความหนึ่ง “ผมทำเสื้อผ้าของพี่เขาสกปรก ควรชดใช้ค่าซักให้พี่เขา”เมื่อเวินเหลียงเห็นก็แบมือ “ดูสิ ฉันบอกแล้ว...” ยังพูดไม่ทันจบ เมิ่งเซ่อก็ส่งมาอีกข้อความหนึ่ง “แล้วก็ พี่สาวคนนั้นสวยเป็นพิเศษด้วย”ถังซือซือแอบขำขึ้นมา ก่อนจะพูดอย่างหยอกล้อ “อาเหลียง เธอยังมีอะไรอยากจะพูดอีกไหม?”เวินเหลียงเบือนหน้าหนี ก่อนจะชำเลืองมองไปทางพวกเมิ่งเซ่ออย่างลวก ๆ ทีหนึ่ง ทว่าดันไปสบตากับเมิ่งเซ่ออย่างไม่ตั้งใจเข้าเธอรีบชักสายตากลับ รู้สึกเพียงอิหลักอิเหลื่อเป็นอย่างมากตอนนี้เธอยังไม่มีความคิดจะเริ่มต้นความรักครั้งใหม่ถึงมีเธอก็คงไม่เลือกคนที่เด็กกว่าตัวเองคงเป็นเพราะเธอเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความรักคนหนึ่ง มีแนวโน้มว่าจะมองหาผู้ชายที่มีความเป็นผู้ใหญ่และมีจิตใจมั่งคงหนักแน่นมากกว่า คนที่รับในตัวเธอได้ ทำให้เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นของคำว่า
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 317
ฟู่เจิงหยิบแหวนขึ้นมามองอยู่นานสองนาน นัยน์ตาเต็มไปด้วยความยากจะเข้าใจเขาใส่แหวนลงไปในกล่องอีกครั้ง จากนั้นก็ปิดลังแล้วเอามันขึ้นไปชั้นบน…ตอนสองทุ่ม ภายในห้องวีไอพีของคลับแสงไฟสลัวกระหึ่มไปด้วยเสียงดังเจี๊ยวจ้าว เจียงมู่เปิดประตูห้องวีไอพีเข้ามา ทักทายกับพวกหานเฟิง ก่อนจะมองไปรอบ ๆ แล้วเดินไปที่มุมโซฟาเขานั่งลงข้างฟู่เจิง แล้วเปรยถามขึ้นประโยคหนึ่งว่า “ทำไมถึงมานั่งตรงนี้ล่ะ?”“เงียบสงบดี” ฟู่เจิงตอบ น้ำเสียงฟังดูราบเรียบไร้คลื่นใด ๆ“หย่าแล้ว?” เจียงมู่ล้วงห่อบุหรี่ออกมาจากในกระเป๋าเสื้อ“อืม”เจียงมู่มองเขาทีหนึ่ง จากนั้นก็โยนบุหรี่ไปหนึ่งตัวฟู่เจิงใช้ไฟแช็กของเจียงมู่จุดบุหรี่ จากนั้นก็สูบและพ่นควันออกมา“ตอนนี้เธออยู่ไหน?” เจียงมู่พ่นควันออกมาสายหนึ่ง“ไปเที่ยวนอร์เวย์กับเพื่อน”เห็นฟู่เจิงสงบถึงขนาดนั้น เจียงมู่ก็มองเขาด้วยความสงสัยทีหนึ่ง “ปล่อยไปทั้งอย่างนี้? ถ้าเป็นผู้หญิงที่ฉันชอบนะ ฉันไม่มีทางให้เขาจากไปง่าย ๆ อย่างนี้หรอก!”ฟู่เจิงเงียบไป นิ้วชี้พลางเขี่ยขี้บุหรี่ จากนั้นก็ใส่เข้าไประหว่างฟันใหม่อีกครั้งปล่อยไปทั้งอย่างนี้ เขาจะยอมได้ยังไง?ถ้าปล่อยไ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 318
คนที่ไม่รู้สถานการณ์พูดสมทบว่าใช่โดยเฉพาะบางคนที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อจะสอบถามข่าวคราวของฟู่เจิง เพิ่งมาปรากฏตัวที่นี่เป็นครั้งแรกเพราะอยากจะหาโอกาสสร้างความสัมพันธ์ลู่ฉางคงคิดว่าฟู่เจิงจะโกรธ ใครจะไปรู้ฟู่เจิงกลับเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจู่ ๆ ก็เอ่ยปากถามว่า “งั้นนายคิดว่า ใครคู่ควรกับฉันล่ะ?”คนคนนั้นนึกไม่ถึงว่าฟู่เจิงจะสนใจเขา ความปลื้มล้นออกจากคำพูด โพล่งปากออกมาว่า “แน่นอนว่าต้องเป็นคุณฉู่อยู่แล้ว!”สีหน้าของฟู่เจิงไร้อารมณ์ ก่อนจะกวาดตามองไปที่พวกคนที่อยู่ข้างเขา แล้วเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขังว่า “พวกนายคิดกันแบบนี้เหรอ?”ทั้งสองสามคนมองหน้ากันทีหนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าอย่างต่อเนื่องฟู่เจิงนั่งอยู่ในเงามืด สีหน้าอึมครึมมองไม่ชัดเจน เขาเขย่าแก้วเหล้าเบา ๆ เงียบไปอยู่นานสองนานคนคนนั้นยังไม่สัมผัสถึงอะไรบางอย่าง เขาจึงเอ่ยขึ้นว่า “คิดว่าคุณฟู่กับคุณฉู่คงมีข่าวดีด้วยกันเร็ว ๆ นี้ใช่ไหมครับ?”“ปัง...”เสียงดังสนั่นสะเทือนรุนแรงดังขึ้นเสียงหนึ่งจู่ ๆ ฟู่เจิงก็ถีบโต๊ะตรงหน้าล้มลงไปเหล้าที่วางอยู่ด้านบนตกลงบนพื้นกระจายดังเพล้ง ๆ ๆ ๆ เหล้าสาดกระจัดกระจายสีหน้าของเขาข
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 319
เมื่อฟู่เจิงนึกถึงเรื่องที่ทำให้เขาหัวหมุน ก็ยิ่งดื่มถี่ขึ้นแก้วแล้วแก้วเล่าเจียงมู่ “…”พูดไปพูดมาเขาก็พูดกับฟู่เจิงว่าจะดื่มเป็นเพื่อน!เจียงมู่โน้มน้าวไม่ได้ผล เห็นฟู่เจิงดื่มไปไม่น้อยแล้ว เขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะต่อสายโทรออกไปยังเบอร์ของเวินเหลียงเวินเหลียงในตอนนี้ อยู่ในอาคารผู้โดยสารขาออกที่สนามบินออสโล กำลังรอขึ้นเครื่องบินไปยังทรอมโซเธอเห็นสายโทรเข้าของเจียงมู่ ก็มองถังซือซือและจูฝานทีหนึ่ง ก่อนจะลุกไปรับสายที่ข้างหน้าต่าง“ฮัลโหล เจียงมู่? มีเรื่องอะไรเหรอ?”“อาเจิงกำลังดื่มเหล้าอยู่”เมื่อได้ยินชื่อของคนคนนั้น หัวใจของเวินเหลียงก็เต้นผิดจังหวะ “หมายความว่าอะไรยังไง?”เขาดื่มเหล้าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอไม่ทราบ?“เขาเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ยังต้องกินยาต่อ จะดื่มเหล้าไม่ได้ ฉันโน้มน้าวเขาไม่ได้ผล”“คุณจะให้ฉันไปโน้มน้าวเขางั้นเหรอ? แม้แต่คุณยังโน้มน้าวเขาไม่ได้ ฉันคิดว่าฉันยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้ เขาคงไม่ฟังฉันหรอก”“อย่าเพิ่งพูดเรื่องจะได้ผลหรือเปล่า อย่างน้อยก็ลองดูก่อน ที่เขาต้องได้รับบาดเจ็บร้ายแรงขนาดนั้นก็เพื่อช่วยเธอ เธอคงไม่อยากเห็นอาการเสียใจของเขากำเริบ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 320
เวินเหลียงวางสายแล้วกลับไปยังที่นั่งถังซือซือเห็นเวินเหลียงดูหดหู่เล็กน้อย จึงถามเปรยขึ้นว่า “เมื่อกี้สายของใครเหรอ?”“เพื่อนคนหนึ่งน่ะ” เวินเหลียงกัดริมฝีปากล่าง“หึ เธอมีเพื่อนกี่คนฉันไม่รู้หรือไง เพื่อนที่เธอพูดถึงคงไม่ใช่อีตามืดบอดฟู่หรอกนะ?”เวินเหลียง “...”ถังซือซือเห็นว่าตัวเองทายถูก ก็พูดแซะขึ้นมาทันที “เขายังจะโทรมาทำไมอีก? ตอแยเธอ? อาเหลียง เธออย่าใจอ่อนยกโทษให้เขาเชียวนะ!”“ไม่มีทาง” เวินเหลียงเอ่ยขึ้นอย่างแน่วแน่ “เมื่อกี้เพื่อนของเขาโทรมา บอกว่าเขากำลังดื่มเหล้าอยู่ ให้ฉันไปโน้มน้าวหน่อย เขาได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยฉัน ฉันจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้”จูฝานพูดขึ้น “ฉันเชื่อว่าอาเหลียงคงไม่เลอะเลือนขนาดนั้นหรอก แต่แค่ตอนนี้ต้องให้เวลาเธอเดินออกมาหน่อย”ผ่านไปสองชั่วโมง พวกเวินเหลียงทั้งสามคนก็มาถึงทรอมโซออกมาจากสนามบิน พวกเธอก็นั่งรถเมล์ไปโรงแรมมองไปนอกรถเมล์ สองข้างถนนยังถูกปกคลุมไปด้วยรอยหิมะชั้นหนึ่งโรงแรมที่ถังซือซือจองเอาไว้คือออโรร่าครีโอล“ฉันเห็นในคำแนะนำบอกว่าโรงแรมนี้อยู่ติดกับท่าเรือ วิวดีมาก ๆ แถมชั้นดาดฟ้ายังมีออนเซ็นกลางแจ้งด้วย ถึงเวลานั้นจะได้ไป
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
