บทที่ 311

หมอไม่เข้าใจข้อสงสัยของฟู่เจิง “ใช่สิคะ ผู้หญิงที่เคยมีลูกก็เป็นแบบนี้ทั้งนั้นแหละ คุณเวินถือว่าเป็นคุณแม่ที่ฟื้นฟูได้ดีแล้วนะ ดูไม่ออกเลยว่าเคยมีลูก! ลูกคนโตคุณคงสามสี่ขวบแล้วสิ?”

เลขาหยางลมหายใจชะงัก ไม่กล้าผ่อนลมดัง เหล่ตามองฟู่เจิงแวบหนึ่ง

เห็นเพียงฟู่เจิงหน้าดำยิ่งว่าท่านเปา

ฟู่เจิงดวงตาลุ่มลึก มืดสนิทเหมือนบ่อลึก ถามเสียงหนัก “คุณแน่ใจนะครับว่าไม่ได้ตรวจผิด?”

“ตรวจผิด?” หมองง

ฟู่เจิงไขความกระจ่าง “ตอนนี้ผมยังไม่มีลูกเลยนะครับ”

อารมณ์บนใบหน้าของหมอมีรอยแตกทันที

ฟู่เจิงไม่มีลูก?

ดังนั้น?

ดังนั้นเวินเหลียงหลอกให้แต่งงานด้วยเหรอ?

ให้ตาย คนหนึ่งมีนอกใจ อีกคนหลอกให้แต่งงาน สุดท้ายไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันอยู่ด้วยกันไม่ได้ เหมือน ๆ กันนั่นแหละ!

หมอสบตากับสายตาคมกริบของฟู่เจิงและอธิบาย “ไม่ได้ตรวจผิดแน่นอนค่ะ ไม่มีทางที่ฉันจะมองผิด อีกอย่างประวัติการรักษานี่ก็มีหมอคนอื่นเซ็นด้วย ถ้าคุณไม่เชื่อจะเรียกเขามาถามก็ได้!”

เห็นฟู่เจิงหน้าตาขมึงทึง หมอนึกอะไรขึ้นได้จึงพูด “ก่อนหน้านี้ไม่นานคุณกับคุณเวินครบรอบแต่งงานสามปี? ดูจากการฟื้นฟูของคุณเวิน ตอนที่คลอดน่าจะเป็นเรื่องเมื่อสามสี่ปีก่อ