Share
บทที่ 173
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 174
หลังเลิกงาน ทีแรกเวินเหลียงคิดจะเรียกรถไปคลับ แต่นึกไม่ถึงว่าฟู่เจิงจะมารับเธอหลังขึ้นรถไป ฟู่เจิงก็เอ่ยปากอธิบายอย่างยากจะได้รับ “ตีกอล์ฟตอนบ่ายเสร็จก่อนเวลาน่ะ ก็เลยมา”เวินเหลียงเข้าใจ พลางมองวิวถนนที่ถอยหลังนอกหน้าต่างในตอนที่ได้สติกลับมารถก็จอดนิ่งสนิทแล้วเวินหลียงมองนอกหน้าต่างซ้ายทีขวาที กลับพบว่ายังไม่ถึงคลับในขณะที่กำลังจะเอ่ยถาม ฟู่เจิงก็เปิดประตูแล้วลงจากรถไป“ทำอะไรน่ะ?” เวินเหลียงลงรถไปพลางถามไปด้วยฟู่เจิงจูงมือของเวินเหลียง แล้วเดินมุ่งหน้าไปที่ร้านเฟรนไชส์อัญมณีที่อยู่ข้าง ๆ “ซื้อของน่ะ”ซื้อของ? ซื้อของอะไร?เวินเหลียงสงสัย ทว่าไม่ได้ถามอะไรมากมายทั้งสองคนเพิ่งจะผลักประตูเข้าไป ผู้จัดการของร้านอัญมณีก็ออกมารับหน้าด้วยใบหน้าอย่างมีโชคลาภ “คุณฟู่ คุณเวิน รีบเข้าไปนั่งในห้องลูกค้าวีไอพีสิคะ ทั้งสองท่านมีเครื่องประดับอะไรที่อยากดู เดี๋ยวฉันจะให้พวกเขาไปหยิบมาให้นะคะ”ผู้จัดการร้านเองก็ประหลาดใจเมื่อวานข่าวในวงการบันเทิงบางส่วนยังรายงานว่าฟู่เจิงปรากฏตัวที่งานเลี้ยงวันเกิดของฉู่ซืออี๋อยู่เลย วันนี้จูงมือผู้หญิงอีกคนมาเดินช็อปปิงซะแล้วไม่เข้าใจชีวิตรักของ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 175
เวินเหลียงได้สติกลับมา จากนั้นก็เงยหน้าไปสบตากับฟู่เจิงโคมไฟระย้าในห้องรับรองแขกวีไอพีประณีตและสว่างจ้า สะท้อนอยู่ในนัยน์ตาของฟู่เจิง ราวกับอ่อนโยนเป็นพิเศษเวินเหลียงเบือนสายตาออก แล้วมองไปที่มือซ้ายของตัวเองภายใต้แสงไฟเพชรเม็ดโตราวกับไข่ห่านเล่นแสงพิจิตรพร่างพราว แยงตาจนแทบจะลืมตาไม่ขึ้นผู้จัดการร้านรีบแนะนำอย่างเป็นมิตร “คุณฟู่ตาถึงจริง ๆ เลยค่ะ การดีไซน์ของแหวนเพชรวงนี้ แล้วก็ฝีมือ ล้วนเป็นระดับปรมาจารย์ ไร้เทียมทาน นิ้วของคุณเวินสวยที่สุดในบรรดาคนที่ฉันเลยเห็นมาเลยละค่ะ แถมผิวก็ขาว นิ้วก็เรียวยาว ถ้าสวมวงนี้ คงมีออร่าอย่างเห็นได้ชัดเลยละค่ะ”เวินเหลียงมองมือข้างซ้ายของตน พลางส่ายหน้าเบา ๆ “ชมกันเกินไปแล้วล่ะค่ะ ไม่เหมาะกับการใส่ทุกวันเท่าไร”ฟู่เจิงเอ่ย “เลือกสองคู่ก็ได้ คู่หนึ่งเก็บ คู่หนึ่งไว้ใส่ปกติ”ครั้นผู้จัดการร้านได้ยินดังนั้น ก็รีบประสมโรงไปกับคำพูดของฟู่เจิง “คุณเวินคะ คุณฟู่ดีกับคุณมากจริง ๆ แหวนวงนี้คุณใส่แล้วดูดีมากจริง ๆ ค่ะ ยิ่งขับให้นิ้วดูขาวและเล็กเรียวมากขึ้น คุณฟู่ให้ความสำคัญกับคุณมากจริง ๆ แหวนผู้ชายที่เข้าคู่กันก็ดูดีมาก ๆ เรียบโก้แต่ไม่สูญเสียออร่า
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 176
สีฟ้ามืดสนิท ร้านรวงทั้งสองข้างทาง ภายในตึกสูงไฟสว่างไสว แสงไฟส่องสว่างจ้าไปหมดเธอเข้าใจความคิดของฟู่เจิง และเธอเองก็รู้ว่าตอนนี้ฟู่เจิงอยากจะชดเชยให้เธอจริง ๆเพียงแต่ที่ฟู่เจิงทำดีกับเธอ เป็นเพราะความรักหรือความรู้สึกผิดกันแน่ เธอแยกไม่ออกมิหนำซ้ำสำหรับเธอแล้วการมีตัวตนของฉู่ซืออี๋ ก็เหมือนกับระเบิดเวลาลูกหนึ่งเธอรู้ดี เพียงแค่มีฉู่ซืออี๋อยู่ เธอกับฟู่เจิงก็จะไม่มีทางกลับไปถึงจุดในก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน…ทั้งสองคนไปกินข้าวกันก่อนถึงมุ่งหน้าไปที่คลับรถยนต์แล่นเข้ามาในคลับ ลงไปยังลานจอดรถใต้ดินฟู่เจิงและเวินเหลียงลงจากรถตามลำดับ มาถึงยังห้องวีไอพีที่พวกเขาไปบ่อย ๆ อย่างคุ้นทางแสงไฟในห้องวีไอพีสลัว บรรดาเพื่อน ๆ กำลังพูดคุยกันฟู่เจิงเปิดประตูเข้าไปสายตาของทุกคนล้วนมองมาหานเฟิงเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มแย้มว่า “อาเจิง นี่นายจะใจร้ายเกินไปแล้วนะ พวกเราไม่มีใครพาคู่ควงมาเลย ทำไมนายถึงพาคุณฉู่มาด้วยล่ะ? จะมาอวดพวกเราใช่ไหม?”เวินเหลียงถอยหลังก้าวหนึ่ง เธอถูกฟู่เจิงบังเอาไว้ครึ่งตัวบนทางเดินแสงไฟส่องสว่าง ในห้องมืดสลัว แสงไฟส่องไม่ถึงส่วนหน้า หานเฟิงจึงมองไม่เห็นใบหน้าเต็ม ๆ ข
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 177
พวกเขารู้ว่าฟู่เจิงอาจจะจงใจ ตั้งใจพาเวินเหลียงมาเจอเพื่อน ตั้งใจโชว์ความสนิทสนมกับเวินเหลียงต่อหน้าเพื่อน ๆตอนที่ฟู่เจิงพาฉู่ซืออี๋มาก่อนหน้านี้ยังไม่เคยทำแบบนี้เลย ส่วนมากที่เขาทำคือพูดคุยกับเหล่าเพื่อน ๆ และฉู่ซืออี๋ก็นั่งเงียบ ๆ อยู่ข้าง ๆ ใครก็มองความพิเศษที่ฟู่เจิงทำต่อเวินเหลียงออกที่นี่ก็มีคนที่พูดคุยเล่นสนุก ๆ เช่นกัน เปลี่ยนคู่ควงทุกวัน ล้วนไม่ซ้ำหน้า แต่คนเหล่านั้นล้วนเป็นนอกแวดวง เล่น ๆ สนุก ๆ ไปก็เท่านั้นแต่ทว่าคล้ายกับฐานะของเวินเหลียงนั้นจะเล่น ๆ สนุก ๆ ตามอำเภอใจไม่ได้ไม่อย่างนั้นคุณท่านฟู่คงไม่ยอมแน่แต่ว่าต่อไปฉู่ซืออี๋จะทำยังไงล่ะ?ลู่ฉางคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะเป็นกังวลแทนฉู่ซืออี๋“ฉางคง” จู่ ๆ ฟู่เจิงก็ตะโกนเรียกลู่ฉางคงเสียงหนึ่ง “จะขอโทษอาเหลียงไม่ใช่เหรอ?”เวินหลียงพูดถึงเรื่องเก่า ๆ ขึ้นมาอีกครั้ง ก็พลอยทำฟู่เจิงนึกขึ้นได้ด้วย ตอนนั้นคนที่ยุแยงให้เวินเหลียงเรียกฉู่ซืออี๋ ก็คือลู่ฉางคงครั้นสัมผัสได้ถึงนัยน์ตาของฟู่เจิง ลู่ฉางคงก็เสียวสันหลังวาบ พลางยกเหล้ามา “อาเหลียง สองสามวันก่อนฉันหุนหันพลันแล่น พูดจารุนแรงเกินไป หยาบคายใส่เธอ ฉันขอโทษเธอด้วยนะ ขอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 178
ก่อนหน้านี้เวินเหลียงเรียกเขาว่าพี่รองต่อหน้าบรรดาเพื่อนเหล่านี้ของเขาจนชินปากไปแล้ว ไม่ได้เปลี่ยนกลับมาในทันทีครั้นได้ยินฟู่เจิงถามแบบนี้ เวินเหลียงก็หัวเราะฮ่า ๆ พลางถามขึ้นว่า “งั้นจะให้ฉันเรียกคุณว่าอะไรล่ะ?”“เธอว่าเรียกยังไงดีล่ะ?”“อาเจิง”ฟู่เจิงหัวเราะแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรมีช่วงเวลาหนึ่ง เขาคาดหวังว่าเวินเหลียงจะเรียกเขาว่าที่รักแต่เขาก็รู้ดีว่าคงไม่มีทางระหว่างพวกเขาไม่เคยมีการเรียกว่าที่รักกันมาก่อนสำหรับพวกเขาแล้วการเรียกแบบนี้ ประหลาดไร้ที่เปรียบเห็นการตอบโต้ระหว่างทั้งสองคน สีหน้าของลู่ฉางคงก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆแม้เจียงมู่จะเดารายละเอียดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ไม่ออก แต่ก็พอจะวิเคราะห์ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเขารุดหน้าเข้ามาทำให้เรื่องมันจบลงด้วยดี “วันนี้ทำไมมาสายล่ะ? ถูกพวกอู๋เจิ้นเขาขวางเอาไว้เหรอ?”ฟู่เจิง “เปล่าหรอก ไปเลือกแหวนคู่กับอาเหลียงมาน่ะ ก็เลยมาสาย”“ไม่ควรซื้อคู่หนึ่งสิ ตั้งนานนมขนาดนี้แล้วยังไม่มีแหวนอีกเหรอ ไม่เข้าท่าเอาซะเลย” เจียงมู่เอ่ยในใจของหานเฟิงเกิดความประหลาดใจขึ้นมาฟังจากความหมายของเจียงมู่แล้ว ฟู่เจิงแต่งงานกับเวินเหลียง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 179
ฤดูหนาวหนาวจนคนไม่อยากออกจากบ้าน จึงรวมตัวเล่นไพ่นกกระจอกกับคนในหมู่บ้านอยู่ในบ้าน ตาละห้าบาท แพ้ชนะก็ไม่มากจนเกินไปตอนเด็ก ๆ เวินหลียงชอบย้ายม้านั่งเล็ก ๆ ไปนั่งดูคุณปู่เล่นไพ่นกกระจอกอยู่ข้างหลังคุณปู่ ดูเยอะเข้าก็เลยเล่นเป็น“ดูสองตาก็เข้าใจแล้ว”ผ่านไปไม่นาน เสียงริงโทนโทรศัพท์จองฟู่เจิงก็ดังขึ้นเขาล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ มองหน้าจอทีหนึ่ง เป็นสายในเรื่องของธุรกิจเขาเตรียมท่าลุกขึ้นจะเดินไปข้างนอก ก่อนจะพูดกับเวินเหลียงว่า “ช่วยฉันเล่นสักสองตาสิ”หลังดูไปสองสามตา เวินเหลียงเองก็เข้าใจกฎของพวกเขาแล้ว เธอพยักหน้า “ได้”หลังนั่งลงในตำแหน่งของฟู่เจิง ทิ้งไพ่ออกไปสองสามตัว เวินเหลียงถึงเอ่ยถามขึ้นอย่างมานึกขึ้นได้ทีหลัง “พวกคุณเล่นกันตาละเท่าไรเหรอ?”หานเฟิงยกนิ้วโป้งขึ้นมาสองนิ้วเวินเหลียงเลิกคิ้วเจียงมู่อธิบาย “หนึ่งแสน”เวินเหลียงแอบตกตะลึง และยิ่งตั้งใจเล่นขึ้นมาปากบันไดทางเดิน ฟู่เจิงตัดสายโทรศัพท์ ครั้นหันหน้าไปก็เห็นลู่ฉางคงยืนอยู่ไม่ไกล“ทำไมถึงออกมาแล้วล่ะ?” ฟู่เจิงถาม“ออกมาสูดอากาศน่ะ” ลู่ฉางคงเดินรุดหน้ามาหยุดข้างฟู่เจิง “อาเจิง ฉันรู้ฉันอาจจะละลา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 180
ฟู่เจิงมองลู่ฉางคง “ฉันแน่ใจ ฉันตัดสินใจไปแล้ว”ลู่ฉางคงเม้มปาก “แล้ว นายรักเธอไหม?”ฟู่เจิงฟังออก เธอที่ลู่ฉางคงหมายถึงคือเวินเหลียงนัยน์ตาของฟู่เจิงประกายเล็กน้อย “ฉันไม่รู้ว่านั่นคือรักหรือเปล่า แต่ฉันรู้ว่าฉันไม่อยากหย่ากับเธอ พอนึกถึงว่าเธออาจจะไปจากฉัน ในใจฉันมันก็รู้สึกราวกับว่างเปล่า”“อาจเป็นเพราะแค่นายชินกับชีวิตช่วงแต่งงาน รอหลังจากหย่าแล้วกลับไปโสด ผ่านไปพักหนึ่งก็ไม่เป็นอะไรแล้ว”ฟู่เจิงมองไปนอกหน้าต่าง เงียบไม่ตอบราวกับไม่ได้เก็บคำพูดของลู่ฉางคงมาใส่ใจลู่ฉางคงถอนหายใจ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะประหลาดใจหรือว่าเสียดายแทนฉู่ซืออี๋“ซืออี๋ตกลงจะเลิกกับนาย?”ฟู่เจิงขมวดคิ้ว แล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงชืด ๆ ว่า “เธอไม่มีทางเลือกอื่น”ลู่ฉางคงมองฟู่เจิง ไม่รู้ว่าควรพูดว่าเขาใจจืดใจดำดีหรือไม่เขากับซืออี๋รักกันมาหลายปีขนาดนั้น ทว่าไม่อาจเทียบเวินเหลียงที่แต่งงานกันมาได้เพียงสามปีแต่ไหนแต่ไรมามีเพียงคนใหม่ยิ้ม ใครเลยได้ยินเสียงร้องไห้ของคนเก่าลู่ฉางคงรู้ว่าตัวเองพูดมากไปก็เปล่าประโยชน์ จึงหมุนตัวเตรียมจะออกไปฟู่เจิงยืนอยู่ข้างหน้าต่างครู่หนึ่ง ถึงได้หมุนตัวกลับไปยังห้อ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 181
เวินเหลียงอึ้งไป ก่อนจะมองฟู่เจิงทีหนึ่งเมื่อครู่เธอยังคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ ที่แท้เขาก็จงใจงั้นเหรอ?“มีเรื่องแบบนี้ที่ไหนกัน” ฟู่เจิงปฏิเสธหานเฟิงไม่ฟัง ยื่นมือไปแผ่ไพ่ของฟู่เจิงฟู่เจิงเร็วกว่าก้าวหนึ่ง เขาดันไพ่เข้าไปในกองปฏิกิริยานี้ของเขา ใครมองไม่ออกบ้าง?หานเฟิงตะโกนโวยวาย “ไม่ได้สิ ตานี้ไม่นับ นี่พวกนายเล่นตุกติกกัน!”ฟู่เจิงหัวเราะ ไม่ได้สนใจเขา ก่อนจะมองไปที่เวินเหลียง “ดึกมากแล้ว กลับไปกันไหม?”“โอเคค่ะ”“ไม่เล่นอีกสักสองตาเหรอ?” หานเฟิงเอ่ย“วันหลังค่อยรวมตัวกันใหม่ พวกนายเล่นกันไปเถอะ วันนี้ฉันเลี้ยง”หลังฟู่เจิงทักทายกับคนอื่นเสร็จ ก็จูงมือเวินเหลียงออกไปทั้งสองคนกำลังรอลิฟต์กันอยู่ ในจังหวะนี้เอง ก็มีสองสามคนเข้ามาจากที่ไม่ไกลมาก คนที่เดินนำมาตัวไม่สูง และมีพุงพลุ้ย เมื่อเห็นฟู่เจิง ก็เดินเข้ามาพร้อมทั้งใบหน้าที่แฝงไปด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะตะโกนเรียกขึ้นว่า “ประธานฟู่”ฟู่เจิงเห็นผู้มาเยือน บนใบหน้าไร้ความรู้สึก “คุณฉู่”ฉู่เจี้ยนกั๋ว “ไม่นึกเลยว่าจะเจอประธานฟู่ที่นี่ บังเอิญจริง ๆ”หลังทั้งสองคนทักทายกันสองสามประโยค ฉู่เจี้ยนกั๋วก็หัวเราะพลางเอ่ยว่า “ซื
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
