Share
บทที่ 720 ของขวัญของเย่จิ่งหลาน
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 721 เพื่อนที่ดี
เย่จิ่งหลานปิดปากเดินเข้าห้องอินชิงเสวียนใช้แรงเม้มริมฝีปากอย่างอดไม่ได้ คนบ้านเดียวกันคนนี้ไว้ใจได้จริงๆ และสิ่งที่นางติดค้างเย่จิ่งหลานไว้ มีมากจนแทบนับไม่ถ้วนแล้วบางทีเขาอาจพูดถูก ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่เพียงมีคะแนนสะสม แต่ยังมีโอกาสตอบแทนด้วย หากเขาต้องการที่จะใช้ประโยชน์จากตัวเอง อินชิงเสวียนจะยอมบุกน้ำลุยไฟ และไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอนนางหยิบปืนด้วยความคิดที่ซับซ้อน และเดินตรงไปที่ห้องโถงเย่จิ่งหลานไม่ได้เดินไปไหนไกล เขายืนอยู่หลังประตูผ่านช่องว่างที่คับแคบ และมองดูอินชิงเสวียนด้วยรอยยิ้มจางๆหวังว่านางจะมีชีวิตอยู่เป็นอย่างดี ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ จึงจะทำสิ่งต่างๆ ได้มากยิ่งขึ้นเฝ้ามองจนกระทั่งเงาของอินชิงเสวียนหายไป เย่จิ่งหลานจึงกลับเข้าไปในมิติจากนั้นก็หยิบหนังสือที่เพิ่งแลกมาใหม่ กินมันฝรั่งทอด พร้อมอ่านหนังสืออย่างเพลิดเพลินอินชิงเสวียนเดินมาถึงหน้าประตูห้องโถง และกำลังจะเดินเข้าไป นางได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นว่า “รายงานเจ้าสำนัก ศิษย์พี่ทั้งสองต่างกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ที่ภูเขาอวิ๋นฉี และยังไม่เคยห่างออกที่ไหนเลย เกรงว่าผู้ที่สังหารหมอเทวดาหนิง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 722 ตายเสียเถอะ
“ไม่เป็นไรเพคะ ตอนนี้เกินตีหนึ่งมาแล้ว เวลานี้น่าจะกำลังพอดี”อินชิงเสวียนถอยหลังไปหนึ่งก้าว ดวงตายังคงจับจ้องไปที่เย่จิ่งอวี้อย่างไม่วางตาเย่จิ่งอวี้ลุกขึ้นยืน และจับมือเล็กที่เย็นเล็กน้อยของอินชิงเสวียนเอาไว้“เสวียนเอ๋อร์ เจ้าเป็นอะไรงั้นหรือ?”อินชิงเสวียนกระแอมไอเสียงแห้งแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรเพคะ อาอวี้รู้สึกผิดปกติส่วนไหนในร่างกายหรือไม่เพคะ?”เย่จิ่งอวี้หลับตาเพื่อสัมผัสความรู้สึก พร้อมส่ายหน้าพูดว่า “เหตุใดเสวียนเอ๋อร์จึงถามเช่นนี้?”อินชิงเสวียนพูดด้วยสายตาที่อ่อนโยน “ข้าเป็นห่วงว่าท่านจะเหนื่อยมากเกินไป ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วเพคะ พวกเราออกไปกันเถอะ!”เย่จิ่งอวี้กางแขนออก และโอบอินชิงเสวียนไว้ในอ้อมอก พร้อมพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ลำบากเสวียนเอ๋อร์แย่เลย”อินชิงเสวียนพูดตำหนิว่า “มีสิ่งใดต้องลำบากเพคะ นี่เป็นสิ่งที่ข้าสมควรต้องทำ”เมื่อคิดได้เช่นนั้น ทั้งสองก็ออกไปจากมิติหลังจากนั้นสิบห้านาที ร่างเงาสองร่างในชุดท่องราตรีก็ออกมาจากหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็วในอ้อมอกของเย่จิ่งอวี้ยังอุ้มไป๋เสวี่ยที่สวมเสื้อผ้าไว้ หัวสุนัขที่มีขนาดใหญ่สวมชุดที่มีหมวกคลุมเ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 723 ห้ามคุกเข่านะ
เย่จิ่งอวี้ร้อนใจรีบตามหาหวนไท่เฟย จึงไม่ทันได้ระวังตัว เขาแค่รู้สึกจุกที่หัวใจ และระงับกลิ่นเลือดที่พลุ่งพล่านในลำคอเอาไว้เพียงพริบตาเดียวอีกฝ่ามือหนึ่งก็พุ่งเข้ามาอินชิงเสวียนกรีดร้องด้วยความตกใจ“จูอวี้เหยียน!”เมื่อเห็นผู้หญิงที่อยู่ด้านในห้อง อินชิงเสวียนก็ต้องตกใจอย่างอดไม่ได้นางอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?อีกทั้งยังสามารถฟื้นฟูวิทยายุทธ์ได้ด้วยงั้นหรือ?เย่จิ่งอวี้ยื่นมือไปโอบเอวบางของอินชิงเสวียนเอาไว้ รีบบินถอยหลังอยู่หลายก้าว และมองเห็นหน้าตาที่ชัดเจนของจูอวี้เหยียน“เจ้าก็กล้ามาถึงเป่ยไห่เลยงั้นหรือ?”จูอวี้เหยียนกระตุกยิ้มที่มุมปาก และพูดเยาะเย้ยว่า “เจ้ามาที่นี่ได้ เหตุใดข้าจะมาที่นี่ไม่ได้เล่า”นางก้าวขึ้นมาด้านหน้าอย่างไม่เกรงกลัว และพูดด้วยใบหน้าที่หยิ่งยโสว่า “ข้าไม่เพียงมาที่นี่เฉยๆ แต่ยังนำของขวัญชิ้นใหญ่มาให้เจ้าด้วย”เมื่อนางเบี่ยงตัว อินชิงเสวียนก็เห็นหวนไท่เฟยที่ผูกไว้กับเสาหินในทันทีเมื่อเห็นรอยเลือดเป็นริ้วๆ บนร่างกายของเซี่ยวอิ๋นหวน เย่จิ่งอวี้ก็โมโหเป็นอย่างมาก“ท่านแม่!”จูอวี้เหยียนมาขวางที่หน้าประตูอีกครั้ง และพูดอย่างเยือกเย็นว่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 724 ตายตาไม่หลับ
อินชิงเสวียนหันหน้ามา และเห็นรูม่านตาเหล่านั้นของเย่จิ่งอวี้ถูกล้อมรอบด้วยแสงสีแดง“อาอวี้!”เมื่อสิ้นเสียงพูด ใต้เท้าของเย่จิ่งอวี้ก็ตวัดภาพติดตาออกมา อินชิงเสวียนเห็นเพียงเงาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เย่จิ่งอวี้ก็มาอยู่ตรงหน้าของจูอวี้เหยียนแล้วอินชิงเสวียนตกใจอย่างอดไม่ได้วิทยายุทธ์ของเย่จิ่งอวี้แข็งแกร่งมากจริงๆ แต่ไม่ได้แกร่งมากถึงขั้นนั้น นี่มันพลังวิชาอะไรกันแน่ หรือว่าเจ้าสำนักเซี่ยวถ่ายทอดวิชาให้เขาแล้ว?เมื่อคิดดูอีกครั้ง เย่จิ่งอวี้และเจ้าสำนักเซี่ยวแทบไม่พูดจาด้วยกันเลย จะถ่ายทอดวิชาได้อย่างไร?เวลาเพียงครู่เดียว ก็ได้ยินจูอวี้เหยียนส่งเสียงกรีดร้องออกมา จากนั้นก็กระอักเลือดออกมาเต็มปากอินชิงเสวียนวิ่งเข้าไปในห้องทันที และหยิบมีดสั้นตัดเชือกที่ผูกหวนไท่เฟยไว้เย่จิ่งอวี้ยังคงยืนอยู่ที่เดิม และมองจูอวี้เหยียนด้วยสายตาที่เยือกเย็นจูอวี้เหยียนยกมือสาดควันพิษ เย่จิ่งอวี้ไม่แม้แต่จะขยับ ดวงตายังคงจ้องเลือดที่ริมฝีปากของนางอยู่ตลอดจูอวี้เหยียนถูกมองจนรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาในทันที“เจ้า... เจ้าต้องการจะทำสิ่งใด?”ทันใดนั้น เย่จิ่งอวี้ก็ยกเท้าเหยียบที่หน้าอ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 725 น่าสนุก
เย่จิ่งอวี้หิ้วร่างของจูอวี้เหยียนขึ้นมา และพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้หญิงที่ชั่วร้ายเช่นนี้ สมควรให้นำศพของนางไปทิ้งร้างในป่าช้าอย่างไม่ไยดี และปล่อยให้สัตว์ป่ารุมกัดกิน”อินชิงเสวียนไม่ได้พูดอะไร ในใจนึกถึงแสดงสีแดงแปลกประหลาดในแววตาของเย่จิ่งอวี้อยู่ตลอดเวลาเย่จิ่งอวี้ลากร่างของจูอวี้เหยียนมาด้านนอกเรือน อินชิงเสวียนเรียกไป๋เสวี่ยหนึ่งครั้ง และรีบพยุงหวนไท่เฟยที่สลบไสลไม่ได้สติเดินตามมาอย่างว่องไวเย่จิ่งอวี้เดินออกมายังทางเดินหินเขียว ใบหน้าที่หล่อเหลาเปื้อนหยดเลือดจำนวนมาก เขาใช้มือเพียงข้างเดียวหิ้วร่างของจูอวี้เหยียนที่ดวงตาที่โปนออกมาและยังมีเลือดไหลไม่หยุด ตาคมคู่หนึ่งเย็นชาดั่งน้ำแข็ง และเต็มไปด้วยความเกลียดชังรอยเลือดยาวพาดผ่านทางเดินหินสีเขียว และกลิ่นคาวเลือดก็ถาโถมเข้าจมูกเมื่อมองเย่จิ่งอวี้ที่ราวกับอสูรแห่งยมโลก ลูกศิษย์หลายคนของสำนักเซียวเหยาต่างก็ตกใจจนต้องถอยไปหนึ่งก้าวในทันทีอาซือหลานซ่อนตัวอยู่ในความมืดและเฝ้าดูอย่างเย็นชารวมทั้งวิธีการลงมือของเย่จิ่งอวี้ และรูม่านตาที่มีสีแดง เขาเห็นมองเห็นอย่างชัดเจนนี่คือวรยุทธ์ของสำนักใดกัน?หรือเป็นวิชาการต
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 726 เมล็ดพันธุ์ที่ปลูกมาหลายปี
เย่จิ่งอวี้เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา“นางจับตัวท่านแม่ของข้า ไม่สมควรถูกฆ่างั้นหรือ?”อาซือหลานถามด้วยความตกใจ “เรื่องนี้... เป็นความจริงหรือ?”“เหตุใดเจ้าสำนักฉุยต้องทำท่าทีเสแสร้งด้วยเล่า เรื่องราวเกิดขึ้นในสำนักเซียวเหยา ข้าไม่เชื่อว่าท่านไม่รู้เรื่อง”ปลายดาบของเย่จิ่งอวี้ขยับไปด้านหน้าอีกหนึ่งคืบ และห่างจากปลายจมูกของอาซือหลานไม่ถึงสามคืบอาซือหลานถอนหายใจพูดว่า “ข้าไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ ข้ารู้ว่าชื่อเสียงของสำนักเซียวเหยาไม่ดีมากนัก ความจริงข้ารู้ว่าไม่สมควรโต้แย้ง แต่ข้ากล้าสาบานต่อฟ้าดินว่า ข้าไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆ”เขาชะงักไปเล็กน้อยแล้วพูดต่อว่า “วันนั้นหญิงสาวสกุลจูมาที่นี่พร้อมกับของแทนใจท่านอาจารย์ของนาง และข้อร้องให้ข้าช่วยฟื้นฟูวรยุทธ์ของนาง ข้าช่วยนางก็เป็นเพราะชำระบุญคุณที่เคยติดค้างกับท่านอาจารย์ของนาง”อาซือหลานมีสีหน้าจริงใจ ถึงขนาดชูมือขึ้นสาบานต่อฟ้าดินเย่จิ่งอวี้ไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน เพราะเขาพบคนที่สำนักเซียวเหยา ฉุยอวี้มีฐานะเป็นเจ้าสำนัก เขาจะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ได้อย่างไร เพียงแต่ตอนนี้หวนไท่เฟยยังคงหมดสติอยู่ จึงไม่มีประโยชน์อะไ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 727 น้ำพุวิญญาณแสดงอิทธิฤทธิ์
ณ หอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์เจ้าสำนักเซี่ยวและผู้คุมตราเซี่ยวถูกยกเข้ามาในเรือน เย่จิ่งหลานใช้เครื่องมือเพื่อตรวจร่างกายทั้งสองคน คนหนึ่งมีอาการบาดเจ็บภายในและอีกคนหนึ่งมีอาการบาดเจ็บที่ผิวหนังภายนอก ทักษะทางการแพทย์ของเขามีประโยชน์เพียงเล็กน้อยอินชิงเสวียนกลับรู้สึกโล่งใจ การไม่ต้องผ่าตัดถือจะจัดการได้ง่ายขึ้นจึงรีบนำน้ำพุวิญญาณสองขวดออกมาจากมิติ และป้อนให้ดื่มคนละขวด จากนั้นก็นำน้ำพุวิญญาณออกมาอีกสองถัง และให้ลูกศิษย์ชายหญิงนำทั้งสองไปแช่น้ำเซี่ยวอิ๋นหวนได้สติและฟื้นขึ้นมาอย่างว่องไว เมื่อรู้ว่าตัวเองกลับมายังหอแห่งเสียงศักดิ์สิทธิ์แล้ว นางก็รีบคว้ามือของอินชิงเสวียน“อวี้เอ๋อร์เล่า?”อินชิงเสวียนยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า “ท่านแม่วางใจได้เจ้าค่ะ อาอวี้ออกไปทำธุระ อีกสักครู่ก็จะกลับมา”เมื่อพูดจบ เสียงของเย่จิ่งอวี้ก็ดังขึ้นจากด้านนอก“ท่านแม่ของข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”อินชิงเสวียนได้ยินเสียงของเขาก็รีบพูดว่า “ท่านแม่ฟื้นแล้วเพคะ กำลังแช่น้ำอยู่ อาอวี้ไม่ต้องเป็นกังวล”เย่จิ่งอวี้สบายใจขึ้นเล็กน้อย เขารู้สรรพคุณของน้ำพุวิญญาณเป็นอย่างดี มีเสวียนเอ๋อร์อยู่ ท่านแม่ของ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 728 งานแต่งที่มาถึง
เซี่ยวอิ๋นหวนตอบรับ สายตามองลูกชายและลูกสะใภ้ที่อยู่ตรงหน้าด้วยความพึงพอใจอย่างมากโดยเฉพาะอินชิงเสวียน นางเกิดมามีหน้าตางดงาม และรู้เหตุรู้ผลเป็นอย่างมาก อาอวี้สามารถพบผู้หญิงแบบนี้ นางก็รู้สึกสบายใจแต่เมื่อนึกได้ว่าเรื่องที่เป่ยไห่ยังไม่ได้แก้ไข เซี่ยวอิ๋นหวนก็ขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างอดไม่ได้หากว่าตัวเองสามารถควบคุมพิณการเวกได้ อินชิงเสวียนและอาอวี้ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่แล้วพวกเขาควรใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในวัง ตอนนี้กลับต้องมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมสงคราม นับเป็นภัยพิบัติที่คาดไม่ถึงเลยจริงๆ“พวกเจ้าออกมานานขนาดนี้ ทางด้านราชสำนักจะไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”เย่จิ่งอวี้พูดปลอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ท่านแม่ไม่ต้องเป็นกังวลนะเจ้าคะ เสด็จอาสิบสามรักษาการณ์อยู่ในราชสำนัก จะต้องเรียบร้อยดีทุกอย่างเจ้าค่ะ”เซี่ยวอิ๋นหวนพยักหน้ารับ “ไม่ว่าเป็นด้านวรยุทธ์หรือการวางแผน ท่านอ๋องสิบสามสามารถเอาชนะได้อย่างแน่นอน”ในใจกลับเป็นห่วงว่า เมื่อคนได้รับอำนาจเป็นเวลานานเกินไป จะเกิดความคิดอื่นขึ้นมาหรือไม่แต่ทว่า ทุกสิ่งย่อมมีข้อยกเว้นไม่ใช่ทุกคนบนโลกที่จะชื่นชมอำนาจบารมี เย่จั้นในตอนนี
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1308 ในตำราไม่ได้กล่าวไว้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1307 ครอบครัวฝ่ายสามีกับครอบครัวฝ่ายภรรยา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1306 หรือว่าชอบพ่อของนาง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1305 นักปราชญ์กล่าวว่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1304 เป็นโชคดีของใต้หล้า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1303 น้อมรับเสด็จท่านราชา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1302 ผ่าวิถีแห่งสวรรค์
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1301 ใบมีดแห่งมิติออกโรง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1300 ลำดับในยุทธจักร
