Share
บทที่ 1281 แอ๊บแบ๊วไร้ยางอาย
Related chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1282 ศิษย์พี่จะอยู่กับเจ้า
ในวันที่สอง จัดพิธีเคลื่อนศพของฮั่วเทียนเฉิงอินชิงเสวียนกับเย่จิ่งอวี้มาถึงตั้งแต่เช้า เพื่อไม่ให้เสี่ยวหนานเฟิงรู้สึกเบื่อที่อยู่คนเดียว จึงฝากเขาไว้ในมิติของเย่จิ่งหลานเหมยชิงเกอกับศิษย์น้องอีกสองคนสวมชุดสีขาวล้วน เฮ่อยวนก็เช่นเดียวกัน จากนั้นก็ตามมาด้วยต้วนจื่อฉู่และลูกศิษย์อีกหลายคนในรุ่นของพวกเขาเฟิงเอ้อร์เหนียงกำลังจับโลงศพ ร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้มเพื่อที่จะปฏิบัติตามกฎของตำหนักเทพ ยากยิ่งนักที่จะไม่แสดงความรักมานานกว่าสิบปี ตอนนี้ในที่สุดกฎเก่าก็ถูกทำลายลง เขากลับไม่อยู่ที่นี่แล้วเมื่อนึกถึงตอนที่อยู่เป่ยไห่ นางทำให้ฮั่วเทียนเฉิงลุ่มหลง จากนั้นก็ส่งเขากลับไปที่ตำหนักเทพ ดวงตาของเฟิงเอ้อร์เหนียงก็พร่ามัวอีกครั้งฮั่วเทียนเฉิงมีวรยุทธ์สูง จะถูกสะกดด้วยยาสลบหยาบๆ เช่นนั้นได้อย่างไร เขาแค่ปล่อยไปตามน้ำ ทำตามความต้องการของนางเมื่อเห็นไหล่ของนางสั่นเทา อินชิงเสวียนก็รู้สึกไม่สบายใจจริงๆ ความรักครั้งหนึ่ง กลับทำให้ผู้คนจำนวนมากเสียชีวิต มันคุ้มค่าแล้วหรือเมื่อคิดถึงสิ่งนี้ นางก็อดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้น มองไปยังเย่จิ่งอวี้แล้วนางกับอาอวี้ก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกันไม่ใช่หรือ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1283 เฮ่อฉางเฟิงจากไป
เมื่อมาถึงไหล่เขา เฮ่อยวนก็หยุดชั่วคราว“ทำไมไม่เห็นฉางเฟิงล่ะ หรือว่าเขายังไม่ตื่น?”เหมยชิงเกอหยิบจดหมายออกมา“ไม่ต้องไปหาแล้ว เขากลับไปแล้ว”เช้านี้นางปรุงอาหารด้วยตัวเอง แล้วส่งไปให้เฮ่อฉางเฟิง แต่เมื่อเข้าไปในประตูก็พบจดหมายฉบับนี้เมื่อครู่บรรยากาศเคร่งเครียดเกินไป การเสียชีวิตของฮั่วเทียนเฉิงเป็นความผิดพลาดของนาง เหมยชิงเกอจึงรู้สึกไม่สบายใจ และไม่ได้พูดอะไรเฮ่อยวนเปิดจดหมาย ก็เห็นข้อความที่เขียนมายาวเหยียด“ลูกอกตัญญู มีบางอย่างที่ปล่อยวางไม่ได้ ขออนุญาตท่านพ่อ ให้ลูกเดินทางลงเขาท่องป่าเขาลำเนาไพร ชมเขาสูงทะเลกว้าง พระจันทร์เต็มดวงสายลมสดชื่น......เมื่อลูกคิดได้ชัดเจนแล้ว จะกลับอิ๋นเฉิงมาอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากับท่านพ่ออีกครั้ง หวังว่าท่านพ่อจะไม่ติดมาก และฝากท่านพ่อบอกป้าเหมยด้วย ว่าในใจลูกไม่มีความขุ่นเคือง......ลูกยังขอสาบานกับแสงอาทิตย์ยามเช้าและแสงจันทร์เต็มดวง ชาตินี้จะไม่มีวันแก้แค้น และหวังว่าท่านพ่อจะแต่งงานกับป้าเหมยโดยเร็วที่สุด ทำตามความปรารถนาในอดีต ไม่ต้องห่วง!”เหมยชิงเกอไม่ได้อ่านเนื้อหาในจดหมาย เมื่อนางเหลือบดู ก็ไม่สามารถบอกได้ว่ารู้สึกอย่างไร รู
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1284 สามวัน
ทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ทุกคนมาถึงปากหุบเขาแล้วชาวยุทธ์หลายคนที่ติดตามพวกเขาได้กลิ่นของทางสู่วิถีแห่งสวรรค์แล้ว ต่างวิ่งไปดูที่ปากหุบเขา“หรือว่าทางสู่วิถีแห่งสวรรค์อยู่ที่นี่?”“ที่นี่แค่มองก็รู้ว่ามีฮวงจุ้ยดี”“ทำไมเราไม่ปรึกษากันก่อน แล้วเพิ่มเงินอีกหน่อย แทนที่จะรอถึงสามวันหลังจากนั้น”ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพวกเขาที่จะพบกับโอกาสที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ ทุกลมหายใจแห่งการรอคอยนั้นทรมานจิตใจพวกเขามาก“ถูกต้อง ดังคำกล่าวที่ว่า เงินสามารถทำให้ผีมาปั่นหินได้ คนที่อาศัยอยู่ในตำหนักเทพไม่ใช่เทพเจ้าจริงๆ เสียหน่อย”หลังจากที่คนผู้นั้นพูดจบ เขาก็หันกลับมาพูดกับเหมยชิงเกออย่างเกรี้ยวกราดว่า “เจ้าตำหนักเหมย ข้าเห็นว่าท่านเป็นคนพูดจาตรงไปตรงมา พวกเราอย่าอ้อมค้อมกันอีกเลย เราต้องจ่ายเงินเท่าไหร่ถึงจะไปดูทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ได้เดี๋ยวนี้ ท่านบอกราคามาได้เลย”คนข้างๆ พูดคล้อยตามทันที “ถูกต้อง แค่สามวันเท่านั้น จะเร็วขึ้นหนึ่งวันหรือช้ากว่านั้นหนึ่งวันก็ต่างกันไม่มากหรอก”“เจ้าตำหนักเหมยเสนอมาเถอะ ผู้ที่มีกำลังก็เข้าไปได้ แบบนี้ยุติธรรมมาก!”เมื่อเห็นทุกคนอยู่ในความสับสนผลหม่าน เหมยชิงเกอก็ขมวดคิ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1285 ล่อลวง
แผ่นหลังของเย่จิ่งหลานแข็งทื่อเล็กน้อยมีมือข้างหนึ่งวางอยู่บนไหล่ของเขา“จิ่งหลาน เจ้าเป็นอะไรไป”เย่จิ่งอวี้ยืนอยู่ข้างเขาเย่จิ่งหลานส่ายหัวอย่างแรง“ไม่มีอะไร”หลังจากพูดจบ เขาก็ถามอีกครั้ง“พี่ใหญ่ท่านได้ยินอะไรไหม”เย่จิ่งอวี้ส่ายหัว“ไม่มี เจ้าได้ยินอะไรมางั้นหรือ”เย่จิ่งหลานมองดูบรรดาลูกศิษย์และอาคันตุกะอีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรแปลก คิดว่าไอ้ผีบ้าตนนี้คงตั้งใจมาหาตัวเองโดยเฉพาะกระมังเดาว่าเป็นผลจากการที่ถูกแต้มชาดแห่งบาปอะไรนั่นอีกแล้ว!โคตรแม่งเอ๊ย ดูเหมือนว่าถ้าไม่ไปที่แดนศักดิ์สิทธิ์สักครั้ง คงจัดการเรื่องนี้ไม่ได้แน่เมื่อคิดได้แบบนี้ เขาก็หัวเราะแห้งๆ“ข้าเหมือนจะได้ยินเสียงนกร้อง”เย่จิ่งอวี้ยิ้มแล้วพูดว่า “ที่นี่มีป่ามากมาย จะได้ยินเสียงนกที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนก็เรื่องปกติ”เย่จิ่งหลานเกาหัวและหัวเราะแห้งๆ“ใช่ พี่ใหญ่พูดถูกแล้ว น้องชายไม่ค่อยพบเจอก็เลยรู้สึกแปลกใจ ข้าอยากขึ้นไปดูหน่อย พี่ใหญ่จะไปด้วยกันหรือไม่”“ไม่ดีกว่า เจ้าไปดูเถอะ อย่าทำให้เสียเรื่องล่ะ ถ้าอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆ รอหกวันจากนี้ค่อยว่ากัน”ไม่กี่คำหลัง เย่จิ่งอวี้กดเสียงใ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1286 ทิวทัศน์สวยงามมากมาย
เสียงนั้นดังขึ้นซ้ำๆ ราวกับเสียงปีศาจที่ดังก้องอยู่ในหู เสียงดังกล่าวนี้ทำให้เย่จิ่งหลานตื่นตระหนก อดไม่ได้ที่จะตะโกนขึ้น“หุบปากซะ!”ซึ่งขณะนี้ทุกคนใช้วิธีต่างๆ เพื่อทดสอบทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ เมื่อได้ยินสิ่งนี้ต่างก็หันกลับมาเย่จิ่งหลานรู้สึกเขินอาย รีบประกบมือขอโทษขอโพย “ขออภัย ขออภัย”จากนั้นเขาก็ลากหวังซุ่นไปนั่งอีกด้านหนึ่ง“นายท่าน ท่านเป็นอะไรงั้นรึ”หวังซุ่นถามด้วยสีหน้าเป็นกังวลเย่จิ่งหลานมองดูเขาแล้วถามว่า “เจ้าไม่ได้ยินอะไรเลยหรือ”หวังซุ่นส่ายหัวด้วยความสับสน“ไม่มีนะ นายท่านได้ยินอะไรกันแน่”เย่จิ่งหลานโบกมืออย่างรำคาญ“ไม่มีอะไร”ทันทีที่เขาพูดจบ รองเท้าผ้าพื้นสีดำสลับเทาคู่หนึ่งก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเขา ในเวลาเดียวกันเสียงของเฮ่อยวนก็ดังขึ้นจากเหนือศีรษะ“จอมยุทธ์น้อยเย่รู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”เฮ่อยวนรู้ว่าเขาคือน้องชายแท้ๆ ของลูกเขย จึงต้องต้องดูแลเป็นพิเศษ เมื่อมองไปรอบๆ ฝูงชนก็ไม่เห็นลูกสาวกับลูกเขย จึงถามอีกครั้ง “แล้วชิงเสวียนกับจิ่งอวี้ล่ะ?”เดิมทีเย่จิ่งหลานต้องการจะหยิบบุหรี่ออกมาสูบเพื่อสงบจิตใจ แต่แล้วก็รีบยัดกลับเข้าไปอย่างรวดเร็ว“พ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1287 ลูกจริงจัง
สามวันผ่านไปในพริบตาเดียว ชาวยุทธ์ที่อยู่ด้านนอกทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ก็หมดความอดทนกับการรอคอย เริ่มตะโกนเข้าไปที่ทางเข้าหุบเขาตั้งแต่เช้าตรู่“มีใครรับผิดชอบอยู่ข้างในหรือเปล่า ตกลงกันแล้ว ห้ามกลับคำนะ”“ถูกต้อง คนเราพูดแล้วต้องทำด้วย”“เราทุกคนจ่ายเงินจริง ฉะนั้นรีบเปิดค่ายกล ให้เราเข้าไปได้แล้ว”“เข้าไป เข้าไป!”ทุกคนตะโกนพร้อมกัน คนที่อยู่ข้างในก็ตกใจเมื่อรู้ว่าผ่านไปสามวันแล้วในช่วงสามวันนี้ ทุกคนลืมกินลืมนอน โดยเอาความคิดทั้งหมดมาไว้ที่หินก้อนนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างไร หินก็ยังคงไม่มีอะไรแปรเปลี่ยนทุกคนไม่หลับไม่นอน แม้แต่อาหารหรือน้ำก็ไม่ได้แตะต้องเลย ตอนนี้เมื่อรู้ตัว ถึงได้รู้สึกง่วงและเหนื่อยทว่าได้กลิ่นหอมของเนื้อที่มาจากข้างหลัง อวัยวะภายในทั้งห้าก็เริ่มส่งเสียงอึกทึกครึกโครมเมื่อมองย้อนกลับไป ก็เห็นเย่จิ่งหลานกำลังรับประทานอาหารบนตะแกรงบาร์บีคิว ถือไม้เสียบและดื่มสุราอย่างสบายอุรา โดยมีสิ่งที่คาบอยู่ในปาก ท่าทางสบายยิ่งนัก!อาคันตุกะคนหนึ่งทนไม่ไหว จึงเข้ามาพูดว่า “คุณชายน้อยท่านนี้ ช่วยแบ่งเนื้อเสียบไม้ให้ข้าหน่อยได้ไหม”เย่จิ่งหลานยิ้มแล้วพ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1288 ความวุ่นวาย
เย่จิ่งอวี้กำลังจะถามคำถาม ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงการต่อสู้ดังมาแต่ไกล สีหน้าจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย“เสวียนเอ๋อร์ไปพักผ่อนก่อน ข้าจะไปดูหน่อย”ทันทีที่พูดจบ ร่างนั้นก็หายไปแล้วหวังซุ่นก็กำลังจะออกไปเช่นกัน แต่ถูกอินชิงเสวียนหยุดไว้“เกิดอะไรขึ้น”หวังซุ่นเกาหัว“บ่าวก็ไม่รู้แน่ชัด ตอนแรกกำลังกินข้าวกับนายท่าอยู่ดีๆ ถือโอกาสฟังเหล่าชาวยุทธ์อาวุโสบางคนคุยโวไปด้วย แต่พอมืดลง ชาวยุทธ์เหล่านั้นก็เหมือนคนบ้าคลั่ง แล้วเริ่มทะเลาะกันเลย”อินชิงเสวียนตกใจ“หรือมีใครยื่นมาเข้ามาแทรก ทำให้เกิดการต่อสู้ขึ้น?”“ข้าก็ไม่รู้ สรุปก็คือสถานการณ์ยุ่งวุ่นวายกันยกใหญ่”หลังจากที่หวังซุ่นพูดจบ เขาก็พูดเพิ่มประโยคอีกประโยคหนึ่ง“ตั้งแต่ที่เห็นกำแพงหินครั้งที่แล้ว นายท่านก็ถามข้าหลายครั้งว่าข้าได้ยินอะไรไหม ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะมีความเกี่ยวข้องอะไรหรือไม่”อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว ตอนนั้นเย่จิ่งหลานก็ถามอาอวี้เหมือนกันไม่ใช่หรือ หรือจะเป็นชาดแห่งบาปของเขา?เมื่อเห็นว่าเสี่ยวหนานเฟิงหลับไปแล้ว อินชิงเสวียนจึงส่งเขาเข้าไปอยู่ในมิติ“ข้าก็จะไปดูด้วย”หลังจากออกจากเต็นท์ ก็เจอเฮ่อยวนกับเหมยชิงเกอที่อยู่ห
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1289 เย่จิ่งหลานกินปูนร้อนท้อง
อย่างไรก็ตามความบ้าคลั่งประเภทนี้ก็เหมือนกับการติดเชื้อ เดิมทีก็มีคนจิตใจชัดเจนหลายคนพยายามโน้มน้าวทุกคนไม่ให้หุนหันพลันแล่น แต่พริบตาเดียวต่อสู้กันขึ้น แม้แต่อาคันตุกะจากตำหนักเทพหลายคนก็เข้าร่วมด้วย เป็นการต่อสู้โดยไม่แบ่งแยกมิตรหรือศัตรูเย่จิ่งอวี้กับอินชิงเสวียนมาถึงกันแล้ว เมื่อเห็นคนเกือบพันคนต่อสู้กันเหมือนกลุ่มอันธพาล พวกเขาก็ต้องตกใจ“นี่ เกิดอะไรขึ้น”หวังซุ่นกำลังมองหาเย่จิ่งหลาน พูดด้วยใบหน้าเศร้า “บ่าวก็ไม่รู้ แต่เพียงครู่เดียวกลับกลายเป็นแบบนี้เสียได้ นายท่าน นายท่านของข้าอยู่ที่นั่น”เขาชี้ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ รีบวิ่งเข้าไปในฝูงชนทันที เพื่อปกป้องเย่จิ่งหลาน“นายท่าน ฮ่องเต้กับฮองเฮามากแล้ว นายท่าน ท่านไม่เป็นไรใช่หรือไม่ พวกเขาบ้าไปแล้วหรือ”ในที่สุดหวังซุ่นก็วิ่งไปถึงตัวเย่จิ่งหลาน ต้นขาถูกฟันด้วยดาบ เลือดสดๆ หยดลงบนกางเกงของเขาเย่จิ่งหลานเหลือบมอง อดไม่ได้ที่จะดุด่า “หุบปาก เจ้างั่งอย่างเจ้าไม่อยู่กับพวกเขาดีๆ มาหาข้าทำไม”หวังซุ่นอดทนต่อความเจ็บปวด หัวเราะแหะๆ แล้วพูดว่า “นายท่านเป็นเจ้านายของบ่าว บ่าวต้องอยู่ข้างกายท่าน ร่วมเป็นร่วมตายอยู่แล้ว”เย่จิ่งห
Latest chapter
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1308 ในตำราไม่ได้กล่าวไว้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1307 ครอบครัวฝ่ายสามีกับครอบครัวฝ่ายภรรยา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1306 หรือว่าชอบพ่อของนาง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1305 นักปราชญ์กล่าวว่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1304 เป็นโชคดีของใต้หล้า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1303 น้อมรับเสด็จท่านราชา
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1302 ผ่าวิถีแห่งสวรรค์
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1301 ใบมีดแห่งมิติออกโรง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1300 ลำดับในยุทธจักร
