เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1017 ประสบการณ์เฉียดตาย
บทที่เกี่ยวข้อง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1018 อุบัติเหตุที่คาดคิดไม่ถึง
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใด ในที่สุดเย่จิ่งหลานก็ค่อยๆ ตื่นขึ้นมา ทันทีที่ลืมตาขึ้นก็เห็นหวังซุ่นกระอักเลือดออกมาจากปาก“หวังซุ่น หวังซุ่น!”เย่จิ่งหลานพยุงหวังซุ่นขึ้นมาหัวใจของเขาเต้นแผ่วเบา ดูเหมือนว่าจะยังสามารถช่วยชีวิตได้เย่จิ่งหลานรู้ว่าอุปกรณ์ทางการแพทย์ของตัวเองไม่มีประโยชน์กับเขา จึงไม่ยอมให้เปลืองแรง หยิบขวดน้ำพุวิญญาณของอินชิงเสวียนขึ้นมาหนึ่งขวด บีบปากของหวังซุ่นให้อ้าออก แล้วให้เขาดื่มประมาณสิบห้านาที ในที่สุดหวังซุ่นก็ลืมตาขึ้นมา เมื่อเห็นชายหนุ่มรูปหล่อตรงหน้า ก็อดไม่ได้ที่จะตะลึงไปชั่วขณะเขาพึมพำ “ท่านคือ...ยมบาลหรือ ที่แท้ยมบาลก็รูปงานเพียงนี้...”เย่จิ่งหลานเอื้อมมือไปตบหัวเขา“ยมบาลบ้านพ่องเจ้าน่ะสิ เจ้าจำข้าไม่ได้รึ”ขณะที่ฝ่ามือฟาดลงไป เย่จิ่งหลานก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งมือนี้...ดูเหมือนจะใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมากจากหางตาของเขา จู่ๆ ก็มองเห็นร่างกายที่เปลือยเปล่าของตัวเอง ดูเหมือนว่ามีบางอย่างกลับมาเป็นขนาดปกติ จึงอดไม่ได้ที่จะตกใจ“โอ้โห!”เย่จิ่งหลานวิ่งออกจากห้องรับแขกเล็กๆ อย่างรวดเร็วราวพายุ หากระจกมาส่องดูเมื่อเห็นชายหนุ่มรูปงามในกระจกก็ตกตะลึงอี
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1019 ความสงสัยของเย่จิ่งอวี้
ฮวาเชียนเข้าใจทันที ดวงตาแข็งกระด้าง ยื่นมือออกไปจับโมริตะคาวาสึบาเมะทันที“โจรชาติสุนัข คุณชายเย่ฆ่าเจ้าไม่ได้ แต่ข้าทำได้”นางไม่ได้พูดอะไรไร้สาระอีกต่อไป ใช้กระบี่แทงอกโมริตะคาวาสึบาเมะทันทีโมริตะคาวาสึบาเมะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เอื้อมมือออกไปคว้ากระบี่เขากัดฟันกรอด พูดด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว “ได้ พวกเจ้ากล้าทำแบบนี้กับข้า ข้าจะทำให้พวกเจ้าไม่ได้ตายดี ความทุกข์ทรมานที่ข้าได้รับ พวกเจ้าต้องได้รับเช่นกัน โดยเฉพาะเจ้า”เขาหันหน้ามา ‘มอง’ เย่จิ่งหลานด้วยเปลือกตาที่ไร้ลูกตาเขาพูดเน้นทีละคำ “ข้าคือเหตุและผล ข้าคือกรรม เจ้าจะถูกตามล่าและเนรเทศโดยคำสั่งลงโทษอันชั่วร้าย!”เลือดหยดหนึ่งกระทบหน้าผากของเย่จิ่งหลาน รวดเร็วราวกับสายฟ้า ก่อนที่เย่จิ่งหลานจะรู้ตัว เลือดก็ไหลซึมเข้าสู่ผิวหนังของเขาอย่างรวดเร็วดูเหมือนว่าโมริตะคาวาสึบาเมะยังอยากพูดอยู่ แต่ฮวาเชียนได้เหวี่ยงกระบี่สับหัวของเขาแล้วเย่จิ่งหลานรู้สึกเย็นเฉียบที่ระหว่างคิ้ว เมื่อเอื้อมมือไปสัมผัสมัน ก็ไม่พบอะไรเลยฮวาเชียนมองตามสายตาของเย่จิ่งหลาน แต่ไม่เห็นเลือดหยดนั้น จึงถามด้วยความประหลาดใจ “มีอะไร”เย่จิ่งหลานยิ้ม“ไม่เป
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1020 หลี่เต๋อฝูพูดจาเหลวไหล
หลังจากผ่านอุทยานหลวงแล้ว เฟยมั่วก็ส่งเสียงฟู่ยาวออกมา แล้วหันหลังกลับด้วยตัวเอง“หยุด~”เย่จิ่งอวี้เอื้อมมือออกไปดึงสายบังเหียนเฟยมั่วร้องไม่หยุด เย่จิ่งอวี้ขมวดคิ้ว เดิมทีเขาฝึกมันให้เชื่องมาหลายปีแล้ว ไม่เคยฝ่าฝืนคำสั่งเลย แต่วันนี้กลับไม่ปกติเย่จิ่งอวี้จึงปล่อยบังเหียนดูว่ามันต้องการทำอะไรสิบอึดใจต่อมา เฟยมั่วก็มาถึงหน้าคอกม้า ม้าตัวหนึ่งที่ขาวราวกับหิมะก็สบตาเย่จิ่งอวี้แผงคอของม้าตัวนี้สว่างราวกับสีเงิน ดวงตาเหมือนเสือ มีกำลังวังชายิ่งนัก กีบใหญ่เท่าชาม สุขุมเยือกเย็นดั่งท่อนเสา ช่างเป็นม้าเทพที่ไม่มีใครเทียบได้!จู่ๆ เย่จิ่งอวี้ก็รู้สึกว่าดวงตาของเขาสว่างขึ้น มีม้าขาวรูปงามเช่นนี้ปรากฏตัวในวังตั้งเมื่อใดเฟยมั่วได้พาเย่จิ่งอวี้วิ่งมถึงม้าขาวแล้ว พวกมันสนิทสนมกันมากเมื่อขันทีดูแลม้าหลวงได้ยินเสียงร้องของเฟยมั่ว ก็รีบวิ่งออกไปทั้งหมด“กระหม่อมถวายบังคมฝ่าบาท”“ทุกคนลุกขึ้นเถอะ ม้าตัวนี้เข้ามาในวังเมื่อไหร่”เย่จิ่งอวี้ถือบังเหียนขี่ม้าไว้ในมือ แล้วชี้ไปที่ม้าตัวสีขาวหัวหน้าขันรีบก้าวไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “ทูลฝ่าบาท นี่คือม้าที่เจียงวูจัดหามาให้ ทรงประทานชื่อว่าหนิ
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1021 คนเทกระโถน
เย่จิ่งอวี้โกรธจนแค่นเสียงเฮอะออกมา เขาใช้แส้ม้าตีไหล่ของหลี่เต๋อฝูด้วยแรงที่ไม่เบาไม่หนัก“บ่าวสุนัข คำพูดนี้เจ้าก็เชื่องั้นหรือ”หลี่เต๋อฝูเหงื่อออกราวกับสายฝน แต่ทำได้เพียงกัดฟันพูดว่า “ชาวบ้านมักมีคำพูดว่าสัตว์เลี้ยงแทนคุณ ไป๋เสวี่ยได้รับการช่วยเหลือจากฝ่าบาท ในใจย่อมมีความกตัญญูเป็นล้นพ้น ครั้นเห็นว่าฝ่าบาทประชวรล้มหมอนนอนเสื่อ ไหนเลยจะไม่ร้อนใจ ฉะนั้น...จึง...”เย่จิ่งอวี้แค่นเสียงหึ แล้วพูดว่า “ฉะนั้นจึงไปหายามาให้ข้าอย่างนั้นสิ แล้วยาล่ะอยู่ที่ไหน”“เอ่อ...คงเป็นเพราะหนทางยาวไกล นายท่านไป๋เสวี่ยจึงยังไม่กลับมา”จากหางตาหลี่เต๋อฝูสามารถมองเห็นเม็ดเหงื่อที่ตกลงมาจากหน้าผาก ซึมเข้าไปในหินกรวดบนพื้นอย่างไร้สุ้มเสียง เสียงของเย่จิ่งอวี้เย็นชา“หลี่เต๋อฝู เจ้ายังกล้าโกหกข้ารึ หรือเจ้ากินดีหมีหัวใจเสือเข้าไป?”เสียงตวาดทุ้มลึก ทำให้หลี่เต๋อฝูตกใจจนสะดุ้งพูดซ้ำๆ “กระหม่อมมิกล้า กระหม่อมมิกล้า เป็นพวกกระหม่อมที่ป้องกันหละหลวม ถึงทำให้นายท่านไป๋เสวี่ยวิ่งออกจากวัง กระหม่อมยินดีรับโทษทัณฑ์ทุกอย่าง หวังว่าฝ่าบาทจะเมตตา เว้นโทษประหารชีวิตให้กระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อมองดูปลาไห
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1022 รุ้งขาวทะลวงตะวัน
ในเวลานี้ เย่จิ่งอวี้ได้ออกจากวังไปแล้วเขาได้ออกคำสั่งเด็ดขาด ผู้ใดก็ห้ามติดตามไป ฉินเทียนและคนอื่นๆ ย่อมไม่กล้าฝ่าฝืนเป็นธรรมดาตลอดทางขี่ม้าไปอย่างอิสระไร้จุดหมาย สัมผัสถึงชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คน อารมณ์ก็ค่อยๆ สงบลงโดยที่ไม่รู้เนื้อรู้ตัว เขาได้ผ่านตลาด มาถึงหน้าวัดที่เคยถูกโจมตีเมื่อยังเยาว์ ทันใดนั้นก็พบว่าสถานที่แห่งนี้ได้รับการบูรณะซ่อมแซม ตอนนี้ได้กลายเป็นอารามเต๋า นามว่าอารามซ่างชิงกวนข้างในนั้นเหมือนจะมีการเทศนาอยู่ เย่จิ่งอวี้ยืนฟังอยู่ที่หน้าประตูครู่หนึ่ง จากนั้นก็ผูกเฟยมั่วไว้ที่ประตู แล้วค่อยๆ เดินเข้าไป พื้นที่ในห้องโถงไม่เล็ก เวลานี้มีชาวบ้านนั่งอยู่จำนวนมาก ตรงหน้าพวกเขามีชายชราผมขาวเคราขาวนั่งอยู่ ใบหน้าของคนผู้นี้ดูสงบ ดวงตาเป็นประกายลักษณะสำรวม สวมใส่ชุดนักพรตเต๋าผ้าหยาบสีเทา ปักรวบผมด้วยปิ่นไม้ ทำให้รู้สึกถึงความเป็นอมตะด้านหน้าของเขามีนักพรตน้อยวัยเยาว์นั่งอยู่แปดคน คนเหล่านี้ล้วนแต่งกายด้วยชุดเก่าๆ เช่นกัน ชุดของบางคนยังมีรอยปะชุนด้วยซ้ำ พวกเขาแต่ละคนหลุบตาก้มหน้าต่ำ สีหน้าเคร่งขรึม ซึ่งความเคร่งขรึมนี้มิได้เกิดจากการเสแสร้งแกล้งทำ หากแต่มาจากธาตุแท้
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1023 ศิลาตอบสวรรค์
ตำหนักเฉิงเทียนเย่จิ่งอวี้ยืนเอามือไพล่หลังอยู่กลางลาน ในใจยังคงนึกถึงสิ่งที่นักพรตเต๋าชราพูดรุ้งขาวทะลวงตะวันเกิดเข่นฆ่าโกลาหล บัญชาทัณฑ์กำลังจะไป!คำนี้หมายความว่าอะไรกันแน่หรือว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในเมืองหลวง?“เจวี๋ยอิ่ง”“กระหม่อมอยู่นี่”เจวี๋ยอิ่งปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังเย่จิ่งอวี้ราวกับภูตผีทันที“ไปตรวจสอบดูว่ามีการจลาจลในเมืองหลวง หรือว่ามีเหตุการณ์ที่ส่อเค้าลางบ้างหรือไม่”“กระหม่อมน้อมรับบัญชา”เจวี๋ยอิ่งรับคำสั่งแล้วออกไปเย่จิ่งอวี้ยืนอยู่สักพัก แล้วค่อยกลับเข้าไปในตำหนักหลังจากฝึกโคจรพลังยุทธ์ได้ระยะหนึ่ง ความรู้สึกเหมือนติดคอขวดก็เกิดขึ้นอีกครั้งเย่จิ่งอวี้เริ่มรู้สึกหงุดหงิดใจพิกล จึงรวบรวมกำลังภายใน แล้วหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่านสิ่งนี้แตกต่างจากม้วนไม้ไผ่ของต้าโจว มันเป็นกระดาษที่ทำจากเปลือกไม้ใบหญ้า หลี่เต๋อฝูกล่าวว่าฉินไห่ฉิวเป็นผู้สร้างขึ้นมา ซึ่งเย่จิ่งอวี้ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะถามอะไรอีกหลังจากพลิกดูไปหลายหน้า ถึงพบว่านี่ไม่ใช่ฎีกา ในหนังสือมีภาพการฝึกยุทธ์จำนวนมาก มีทั้งมุทรา มีทั้งแนวทางท่าเคลื่อนไหว ซึ่งดูเหมือนวรยุทธ์มากกว่าเหตุใดต
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1024 เจอเย่จั้นอีกแล้ว
นักพรตเทียนชิงส่ายศีรษะ“นั่นไม่เหมือนกัน การวิวาทของทั้งสองแคว้น ล้วนทำเพื่อเจ้าเหนือหัวของแต่ละฝ่าย พวกเขาอยู่ฝ่ายตรงกันข้ามกัน มีผู้เสียชีวิตบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย ยังไม่นับว่าเป็นผู้บริสุทธิ์ ซึ่งคนบาปที่แท้จริง คือผู้ที่สังหารคนอยู่ฝ่ายเดียว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มีเพียงคนดังกล่าวนี้เท่านั้น ถึงจะกระตุ้นพลังของศิลาตอบสวรรค์ และเปิดประตูสำนักบนเขาได้”นักพรตน้อยทั้งหมดโค้งคำนับพร้อมกัน“ขอบคุณท่านอาจารย์ที่ชี้แนะ พวกเราทราบแล้ว”นักพรตน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มที่อายุน้อยที่สุดกลับก้มหน้าอยู่ตลอด ไม่ปริปากเอ่ยคำใดนักพรตเทียนชิงเหลือบมองเขา แล้วถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ชิงฮุย เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่ หรือว่าไม่คุ้นชินกับเมืองจอแจที่อยู่เบื้องหน้านี้?”ชิงฮุยกล่าวอย่างนอบน้อม “หากใจบริสุทธิ์ดุจน้ำแข็ง ถึงโดนแลบเลียก็ไม่แปรเปลี่ยน มิไหวหวั่น จิตสงบร่มเย็น ศิษย์ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว ไม่ว่าอยู่ที่ใดก็เหมือนกัน”นักพรตเทียนชิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม“ดีมาก หากศิลาตอบสวรรค์ไม่เกิดเหตุไม่คาดฝันอีก หลังจากลงทัณฑ์คนบาปคราวนี้แล้ว พวกเราก็กลับได้แล้ว”“ขอรับ”ทั้งหมดโค้งคำนับ แล้วจากไปเมื่อเด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1025 สมองน้อยๆ ไม่เข้าใจอะไรเยอะแยะ
รูม่านตาของเย่จั้นก็หดลงเล็กน้อยเช่นกันอินชิงเสวียน?ทำไมนางถึงมาปรากฏตัวที่นี่ หรือเกิดเรื่องขึ้นที่เมืองหลวง?ดวงตาของเขากวาดไปทั่วร่างของฉางเฮิ่นเทียน แล้วก็เห็นจ้าวเอ๋อร์ทันทีพลันรู้สึกตกใจอีกครั้งเกิดอะไรขึ้นกันแน่แต่กลับเห็นอินชิงเสวียนส่ายศีรษะอย่างไม่เป็นที่ผิดสังเกตกับตัวเองทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา จากนั้นอินชิงเสวียนก็ตามชายชราผู้นั้นเข้าไปในโรงเตี๊ยมแล้วเสี่ยวหนานเฟิงกะพริบตาคู่โตสีดำปริบๆ สมองน้อยๆ รู้สึกไม่เข้าใจมาก เขารู้จักเย่จั้น เด็จแม่เคยบอกเขาว่านั่นคือเสด็จอา แต่ทำไมเด็จแม่ถึงจำเขาไม่ได้เสี่ยวหนานเฟิงขยับมือเล็กป้อมไปมา สายตาเต็มไปด้วยคำถาม แต่ก็ประพฤติตัวเรียบร้อยยิ่งนัก ไม่ได้อ้าปากร้องเรียกเย่จั้นอินชิงเสวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก สมแล้วที่เป็นลูกชายคนดีของนาง ฉลาดมาก!แม้ว่าเย่จั้นจะมีวรยุทธ์ล้ำเลิศ แต่เมื่อเทียบกับสัตว์ประหลาดเฒ่าจากตำหนักเทพ แต่ก็ยังต่างชั้นกันมากนางพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลบหนีออกจากวัง เพียงเพราะไม่ต้องการให้มีผู้เสียชีวิตมากมายเพราะตัวเองแต่ตอนนี้ถูกเย่จั้นพบแล้ว เขาต้องมาถามหาคำตอบอย่างแน่นอน ต้องหาโอกาสเจอเ
บทล่าสุด
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1455 การทดสอบของพ่อหนุ่มน้อย
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1454 คนสวย คุณเป็นใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1453 หนุ่มรูปงามน่าทึ่ง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1452 งานที่มีรายได้สูง
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1451 เขาคือใคร
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1450 ผู้มาเยือนจากต้าโจว
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1449 เขาอยู่ไหน
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1448 เจ้ายังอยากหนีอยู่หรือเปล่า
สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ บทที่ 1447 ภาพทำนายแปลกๆ
