บทที่ 56

นางขี่ม้าและติดตามเซี่ยหลูโม่ไป โดยมองออกไปเมื่อทุกๆ สิบก้าวก็มีกองไฟจัดไว้ และนางอดไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมา

เดิมทีเขตหนานเจียงมีกองกำลังสามแสนนาย หลังจากยืมจากชายแดนเฉิงหลิงมาหนึ่งแสนนาย ทั้งหมดรวมเป็นสี่แสนนาย

แต่จากการสังเกตของนาง ตอนนี้คงไม่เหลือสองแสนเลย

ตลอดทางที่เป่ยหมิงอ๋องออกศึกเพื่อยึดดินแดนกลับมา ได้รับ 23 เมืองของเขตหนานเจียงกลับ ยามนี้เหลือแค่สองแห่ง ไม่ต้องคิดเลย ต้องมีทหารเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก

เมื่อมาถึงนอกค่ายผู้บัญชาการ ผู้บุกเบิกและรองแม่ทัพยืนอยู่ทั้งสองฝั่งของค่าย ซ่งซีซีเหลือบมองพวกเขาแวบหนึ่ง พวกเขายังอยู่ในชุดเกราะขาดรุ่งริ่ง ใบหน้าที่หยาบกร้านและดำมาก และมีเคราที่ผูกปมกัน

ห่างจากค่ายผู้บัญชาการไม่ถึงสิบไม้ มีทหารหลายคนยืนมองดูจากระยะไกล หนึ่งในนั้น ซ่งซีซีรู้จักเขา เขาชื่อฟางเทียนสวี และเขาเป็นอดีตลูกน้องของท่านพ่อนาง ตอนนางยังเด็ก ท่านอาฟางเคยกอดนางด้วย

ฟางเทียนสวีก้าวเข้ามา ยืนอยู่ข้างหน้าซ่งซีซี มองพิจารณานาง และถามอย่างตื่นเต้นว่า "ซีซีเหรอ?"

"ท่านอาฟาง!" ซ่งซีซีเรียก ดวงตาของนางเผยความอบอุ่นขึ้นมา

ริมฝีปากของฟางเทียนสวีสั่น เขาพยักหน้า และหันหลังก