บทที่ 274

เซี่ยหลูโม่มาเยี่ยมรุ่ยเอ๋อร์ในตอนเย็น การปลอบโยนจากเขามีผลดีกว่าหงเชวี่ยและท่านอาเลย

และคำพูดปลอบใจของเขาเป็นเพียงประโยคสั้นๆ ว่า "ลูกผู้ชายต้องรู้จักอดทน"

ทันทีที่เขาพูดคำเหล่านี้ รุ่ยเอ๋อร์ก็หมดความวิตกกังวลและยอมรับการรักษาอย่างสงบและว่าง่ายเลย

เซี่ยหลูโม่อยู่ฝึกเขียนอักษรเป็นเพื่อนเขาเป็นเวลาครึ่งชั่วยามลายมือของเขาสวยขึ้นเรื่อยๆ และการใช้นิ้วก็คล่องแคล่วกว่าเดิมตั้งเยอะเลย ความก้าวหน้าของเขาทำให้ผู้คนมีความสุขมาก

เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนช่างพูด เมื่อเซี่ยหลูโม่อยู่ข้างๆ เขาถามคำถามมากมายบนกระดาษ ซึ่งทั้งหมดไม่ได้สำคัญอะไร แค่คุยเล่นเฉยๆ

เซี่ยหลูโม่ก็พูดคุยกับเขาอย่างใจเย็น และตอบทุกสิ่งที่เขาถาม

ซ่งซีซีอยู่เป็นเพื่อนกับเขาสักพักแล้ว จากนั้นก็ให้คนไปเตรียมอาหารเย็น และให้ท่านอ๋องอยู่ต่อเพื่อทานอาหารเย็นที่จวน

ตอนนี้ เซี่ยหลูโม่จะรับประทานอาหารที่จวนเสนาบดีกั๋วกงเป็นครั้งคราว และแม่นมเหลียงก็รู้ว่าเขาชอบกินอะไรเป็นพิเศษ ไม่ชอบกินหวานแต่ก็พอกินได้ กินเผ็ดไม่ค่อยได้แต่ยอมกินเผ็ดเป็นเพื่อนคุณหนูทุกครั้ง

เขามีความอยากอาหารมากและสามารถกินข้าวเปล่าได้หกชามในมื้อเดียว กินอะไรได้หมด