เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1076
บทที่เกี่ยวข้อง
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1077
หวังชิงหลูผิดหวังจนหัวใจด้านชา นางไม่เข้าใจว่าทำไมนางถึงมีจุดจบแบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่าการหย่าเป็นทางเลือกสุดท้าย ถ้าไม่ถึงขั้นสุด ๆ จริง นางก็ไม่อยากไปจากที่นี่ ดังนั้น นางเลยไปหาจ้านจี้ ท่านพ่อสามีกับจ้านเป่ยชิง ท่านลุง ให้พวกเขาไปช่วยพูด ยิ่งไปกว่านั้นยังขอร้องไปถึงฮูหยินผู้เฒ่ารองฮูหยินผู้เฒ่ารองไม่เคยสนใจเรื่องของพวกเขา การตายของนางหมิน ก็ทำให้นางเสียใจมากดังนั้นเมื่อนางได้ยินคำพูดของหวังชิงหลู ก็เห็นด้วยกับนางมาก "กลับไปเข้าร่วมกองทัพใหม่ก็เป็นเรื่องดี ข้าสนับสนุนเขา"หวังชิงหลูรู้ว่าไม่สามารถคาดหวังกับฮูหยินผู้เฒ่ารองได้ แต่คิดว่านางก็เป็นผู้อาวุโส ถ้านางออกหน้าไปโน้มน้าว บางทีจ้านเป่ยว่างอาจจะฟังเพียงแต่เมื่อได้ยินนางพูดแบบนี้ หวังชิงหลูก็ปัดแก้วตกพื้นทันที "ในเมื่อไม่ช่วย ก็ไม่ต้องพูดซ้ำเติมแบบนี้"พูดจบก็ลุกออกไปทันทีจ้านจี้กับจ้านเป่ยชิงก็ไม่ได้โน้มน้าวอะไร ก็ไม่ใช่ว่าพวกเขาจะเห็นด้วยกับการที่จ้านเป่ยว่างไปเป็นทหารเล็ก ๆ แต่เป็นเพราะขอความช่วยเหลือกับฮูหยินป๋อผิงซีไม่เป็นผล แม้หลังจากแต่งงานแล้ว ทั้งสองตระกูลได้ช่วยเหลือกัน แบบนี้ก็สามารถเสริมสร้างอำนาจให้ยิ่งใหญ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1078
ต่อมาก็หลี่ฮูหยินพูดขึ้น บอกว่าไม่ต้องตามหาแล้ว ในเมื่อพวกเขาบอกว่าตระกูลว่านไม่มีว่านฉิน ถ้าอย่างนั้นว่านฉินก็เป็นคนใหม่ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลว่านอีกแม้ซ่งซีซีกับเสิ่นว่านจือจะรู้สึกว่าตระกูลว่านใจดำ แต่สิ่งที่หลี่ฮูหยินพูดก็มีเหตุผล ตามาแล้วก็ไม่มีประโยชน์ ทุบตีพวกเขาระบายความโกรธก็ไม่มีความหมายอะไร ก็ไม่สามารถเปลี่ยนสถานะที่เป็นอยู่ได้ปล่อยให้ว่านฉินมีชีวิตต่อไป ล้มเลิกความคิดฆ่าตัวตาย บอกชื่อคนชั่วคนนั้นออกมา นี่ถึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุดเดิมทีนางจีรับปากว่าจะมาให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเย็บปัก แต่ตอนนี้ก็มาได้ถูกเวลาแล้วนางยกโจ๊กข้าวฟ่างถ้วยหนึ่งเข้ามา มองดูเด็กสาวไร้ชีวิตชีวาที่นอนอยู่บนเตียงแวบหนึ่ง นางดูซีดเซียว และสวยงาม ความซีดเซียวก็ไม่สามารถปกปิดใบหน้างดงามของนางได้นางจีเข้าไปไม่พูดอะไร เพียงยื่นผ้าเช็ดหน้าให้นางเช็ดแก้มและมือ จากนั้นลูบผมของนางแต่เป็นว่านฉินที่ขยับตัวออกไป และขดตัวไว้ "สกปรก! "นางพูดคำหนึ่ง นี่เป็นคำแรกที่นางพูดหลังจากมาที่โรงงานเย็บปักซู่เจินนางรังเกียจที่นางสกปรกนางจีจับมือของนางไว้ พูดขึ้นเบา ๆ ว่า "เด็กดี เจ้าไม่สกปรกเลย"ว่านฉินไม่
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1079
เสิ่นว่านจือไปจัดการเรื่องนี้ ตอนนี้ซีซีก็มีเรื่องสำคัญอื่นต้องทำ นั่นก็คือสถาบันการศึกษาสตรีกำลังจะเปิดสอนแล้วซ่งซีซีได้หาอาจารย์มาได้ห้าคนแล้ว หยานหรูอวี้ หลานสาวของไทฟู่ ซวี่ฮูหยิน พี่สะใภ้ขององค์หญิงใหญ่หมิ่นชิง เสิ่นชิงเหอ ฮูหยินใหญเจิ้งกั๋ว และแม่นางตระกูลอู๋ หสายร่วมเรียนขององค์หญิงใหญ่หมิ่นชิงแม่นางอู๋คนนี้ตอนนี้อายุสามสิบแล้ว และคู่หมั้นของนางก็เป็นเพื่อนที่เติบโตด้วยกันมาตั้งแต่วัยเด็ก ในปีที่พวกเขากำลังเตรียมการแต่งงานก็เสียชีวิตในสนามรบ แม่นางอู๋ก็ไม่เคยพูดเรื่องการแต่งงานอีกเลย และไม่มีความคิดจะแต่งงานอีกศิษย์พี่เสิ่นเป็นผู้ชายเพียงคนเดียว แต่เขาเป็นนักปราชญ์ที่มีชื่อเสียงในแคว้นซาง บุคลิกสง่างาม มีคุณธรรมสูงส่ง มีเขามาเป็นอาจารย์ของสถาบันการศึกษาสตรีก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรกลับกัน ด้วยชื่อเสียงของเขา ก็สามารถดึงดูดนักเรียนได้มากขึ้นฮูหยินใหญ่เจิ้งกั๋วถอนตัวจากวงสังคมมาเป็นเวลานานแล้ว ตอนนางยังเป็นสาวก็เป็นผู้หญิงที่มีความสามารถมาก ครั้งหนึ่งเคยเดินทางติดตามสามีไปทั่วทั้งแคว้นซาง รวมถึงตำรา "ภูเขาและแม่น้ำ" เล่มนี้ ปัจจุบันแผนที่แคว้นซางก็เป็นใต้เท้าเจิ้งสามีของนางเ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1080
เซี่ยหลูโม่ได้ยินข่าวลือนี้จากเจ้าหน้าที่ของหอต้าหลี่ ตอนนั้นเขาหารือเรื่องงานกับทุกคน เวลาพักชั่วคราว เขาก็เข้าไปดื่มชากับเฉินยีอยู่ข้างใน แล้วคนที่เหลือก็คุยเล่นกันอยู่ข้างนอก จึงได้พูดถึงเรื่องนี้หัวหน้าว่านดำรงตำแหน่งนั้นมาห้าปีแล้ว และเขาต้องการได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และได้ข่าวว่าใต้เท้าฉี เจ้ากรมขุนนางเคยมีบ้านเล็กมาก่อน บัดนี้ถูกส่งตัวไปยังสำนักแม่ชีแล้ว และบ้านเล็กนั้นมีลูกสาวคนหนึ่งด้วยดังนั้นทำให้หัวหน้าว่านคิดว่าเจ้ากรมฉีเป็นคนหื่นกาม เลยคิดจะส่งว่านฉิน ลูกสาวตนเองไปเป็นอนุภรรยาให้เขา แต่กลับถูกเจ้ากรมฉีปฏิเสธหัวหน้าว่านเป็นคนชอบคิดต่างๆ นานาอยู่แล้ว โดยคิดว่าฉีฮูหยินใหญ่ขี้อิจฉาและไม่ยอมให้รับอนุภรรยา ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะมอบลูกสาวให้กับเจ้ากรมฉีเล่นสนุกก่อน รอให้พวกเขามีอะไรกัน อย่างลับๆ ไปเลยเขาพยายามอย่างหนักถึงได้ข่าวว่าทุกครั้งที่หยุดงาน เจ้ากรมฉีจะพาฮูหยินของตนเองไปทำบุญหรือไม่ก็เดินเล่นข้างนอก ดังนั้นเขาจึงติดสินบนผู้ดูแลประตูล่วงหน้าถึงรู้ว่าหลังจากที่พวกเขาทำบุญเสร็จก็จะไปบ่อน้ำร้อน เขาเลยแอบส่งลูกสาวไปที่นั่นแต่แล้วกลับเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด แม้ว่าเจ้
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1081
เสิ่นว่านจือรู้สึกใจหายเลย "แล้วควรทำอย่างไรดีเล่า จะปล่อยให้เขาทำร้ายลูกสาวของเขาต่อไปหรือ? เพื่ออนาคตของตนเอง จะให้ทุกคนต้องเสียสละเช่นนี้ ทำลูกสาวเหมือนสิ่งของแล้วมอบให้ทั้งอย่างนั้น ทำไมเขาต้องให้ว่านฉินฆ่าตัวตาย ตามความคิดเจ้าเล่ห์ของเขา ไม่ใช่ว่าควรจะให้ว่านฉินทำต่อไป... ถุ๊ย ข้าพูดไม่ออกเลย"เซี่ยหลูโม่หยิบตะเกียบขึ้นมา กินไปสองคำแล้ววางมันลง เขาไม่อยากอาหารจริงๆ "เพราะไม่รู้ว่าคนๆ นั้นคืนใคร และเรื่องก็ถูกแพร่กระจายออกไปแล้ว เขาเลยกลัวว่าจะเกิดปัญหาทีหลัง เลยให้ว่านฉินไปตาย และไม่ยอมรับว่าตนเองมีลูกสาวคนนี้ จะได้ไม่ถูกคนอื่นมาจับผิด คาดว่าจะตัดชื่อของนางออกจากรายชื่อครอบครัว"ดวงตาของเสิ่นว่านจือเหมือนจะกำลังลุกเป็นไฟ "ทำอะไรไม่ได้แล้วหรือ ปล่อยให้เขาทำร้ายลูกสาวของตนเองเช่นนนี้ เกิดเรื่องน่าเหลือเชื่อเช่นนี้ในแวดวงขุนนาง ฝ่าบาทก็ ไม่สนใจหรือ และเสนาบดีมู่ก็ไม่สนหรือ?""มันตรวจสอบได้ ทางหอต้าหลี่ก็ตรวจสอบเขาได้" เซี่ยหลูโม่เหลือบมองที่ซ่งซีซี "แต่ถ้าไม่ต้องการที่จะดึงว่านฉินเข้าไปเกี่ยวข้อง งั้นก็ต้องลงมือจากก้านอื่นของเขา เป็นแค่หัวหน้างานเล็กๆ จากกรมพิธีการ ตำแหน่งเล็ก เขา
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1082
ซ่งซีซีไปที่ร้านจินจิงเพื่อตามหาเถ้าแก่น้อยจินด้วยตนเองเถ้าแก่น้อยจินคนนี้ทั้งฉลาดและบริสุทธิ์ แม้ว่าเขาจะไม่เอาจริงเอาจังกับเงินทุกเบี้ย แต่ก็พยายามหาเงินอย่างเต็มที่ แต่เขาก็เป็นคนรักชาติด้วย เขาเรียนหนังสือไม่เก่ง ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ไม่เป็น แต่หากเกิดสงครามขึ้นมา เขาก็ยอมบริจาคเงินก้อนใหญ่เขาชื่นชมซ่งซีซีมากและอยากเป็นเพื่อนกับซ่งซีซี แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นซ่งซีซี ในฐานะพ่อค้า มันยิ่งไม่เหมาะที่ไปเยี่ยมถึงที่ บัดนี้ซ่งซีซีมาหาเอง แน่นอนว่าเขาจะต้อนรับอย่างกระตือรือร้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบ่อน้ำร้อน เขาพอจะได้ยินมาบ้าง แต่มันเกี่ยวข้องกับความลับของขุนนางมากมาย เขาไม่อาจไปตรวจสอบให้ แค่รู้ว่ามีแม่นางโดนเอาเปรียบตอนนี้ซ่งซีซีบอกว่านางต้องการตรวจสอบเรื่องนี้ เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงก็บอกว่ายินยอมร่วมมือพลางตบหน้าอก "วางใจได้เลย ใต้เท้าซ่งกลับไปรอข่าวดีของข้าได้เลย"ภายในครึ่งวัน เถ้าแก่น้อยจินก็ไปที่สำนักกองกำลังเมืองหลวงเพื่อขอความช่วยเหลือ โดยบอกว่าลูกค้าผู้มีเกียรติคนหนึ่งได้ทำจี้หยกของครอบครัวหายในบ่อน้ำร้อนอวี้ซานเมื่อหลายวันก่อน และต้องการให้ค่ายลาดตระเวนช่วยค้นหามันให้คน
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1083
ในที่สุดคดีนี้ก็สืบไปถึงตระกูลฉีเจ้ากรมฉีไม่รู้เรื่องนี้ในตอนแรก หลังจากได้ยินซ่งซีซีเล่าที่ไปที่มาของเรื่องทั้งหมดให้เขาตามลำพัง เขาก็โกรธมากจนตัวสั่นไปหมดเขาทำผิดพลาดในด้านนี้มาก่อน การมีลูกสาวนอกสมรสก็ถือว่าจุดบกพร่องของเขาแล้ว หากเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไป งั้นเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำ แต่คนอื่นก็คงคิดว่าเขาทำไปแล้วด้วยความโกรธ เจ้ากรมฉีจึงจับองครักษ์คนนั้นไว้องครักษ์คนนั้นชื่อเฉินสาม เขาเป็นบุตรชายของคนใช้ในตระกูลฉี หลังจากเรียนรู้ทักษะการต่อสู้แล้วก็ให้เป็นองครักษ์ในจวน เนื่องจากแม่ของเขาคือหัวหน้าแม่นมในนจวน และรู้เรื่องตระกูลว่านมาสอบถามเรื่องที่เจ้ากรมฉีไปบ่อน้ำร้อนกับผู้ดูแลประตู จากนั้นก็ตามคู่สามีภรรยาเจ้ากรมฉีไปวัด เมื่อเห็นเจ้ากรมฉีไม่ได้ไปบ่อน้ำร้อน เขาจึงคิดจากฉวยโอกาสนี้เอาเปรียบอีกฝ่ายใช่เขา เขาทำให้ว่านฉินเสียตัวมีอยู่ชั่วขณะหนึ่ง เจ้ากรมฉีมีความคิดอยากจะฆ่าเขาจริงๆโดยเฉพาะคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาคือซ่งซีซี ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ค้นพบเรื่องบ้านเล็กของเขา แล้วนำลูกสาวไปให้ฮูหยิน เขาเป็นถึงพ่อตาแห่งชาติ เป็นถึงเจ้ากรมขุนนางระดับชั้นสอง อนาคตของขุ
สตรีขี่ม้าออกศึก บทที่ 1084
ซ่งซีซีโน้มตัวไปข้างหน้าและถามด้วยน้ำเสียงเอาความว่า "ไม่รู้ว่าเจ้ากรมฉีทนต่อการร้องเรียนได้หรือไม่"สีหน้าของเจ้ากรมฉีเปลี่ยนไปทันที ตอนนี้เขาแค่อยากจะให้ตนเองอยู่เงียบๆ ไม่อยากดึงดูดความสนใจจากทุกฝ่าย เพราะลูกสาวตัวน้อยของเขาถูกนำกลับมาและเลี้ยงดูอยู่ข้างกายอนุเฉินยิ่งไปกว่านั้น เมื่อรัชทายาทยังไม่ได้รับการแต่งตั้ง หากญาติมาเกิดเรื่องเข้า งั้นทำให้ขายหน้า แล้วจะไม่เป็นผลดีกับองค์ชายใหญ่จะว่าไป เฉินสามก็แค่คนใช้ในจวน ให้สำคัญเขาเกินไป เขาก็แค่องครักษ์เองหลังจากชั่งน้ำหนักแล้ว เจ้ากรมฉีก็ตัดสินใจในทันทีความดุร้ายในดวงตาของเขาทำให้เฉินสามตัวสั่นไปหมด เขาก้มศีรษะและร้องขอความเมตตาตลอด"เจ้าสารเลว กล้าดียังไงมาร้องขอความเมตตา เจ้าทำร้ายผู้หญิงที่บริสุทธิ์ ต่อให้เจ้าตายไปก็ไม่น่าเสียดาย"เฉินสามร้องไห้ว่า "คุณท่าน นางจะถือว่าบริสุทธิ์ได้ยังไง? ตระกูลว่านส่งนางมา เดิมทีพวกเขาอยากจะถวายให้คุณท่าน แต่คุณท่านไม่ถูกใจนาง ข้าน้อยเลยทำผิดพลาดไป แต่นางไม่ได้บริสุทธิ์นะ นางได้กินยากระตุ้นอารมณ์ ข้าน้อยก็แค่ช่วยนาง...ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่ได้ร้ายแรงให้ข้าน้อยถึงขึ้นตายนะ"เจ้ากรมฉีเกลียดว่า
บทล่าสุด
