Share
บทที่ 2 เรื่องน่ายินดี
หญิงสาวนั่งจ้องมองหนังสือพิมพ์เป็นเวลานานเกือบชั่วโมงหลังจากที่เพื่อนสาวนำข่าวเข้ามาบอกในตอนสาย วินาทีนี้หัวใจแทบแตกสลายลง เขาจะไม่เป็นอย่างที่ในข่าวบอกออกมาใช่ไหม ?
ณัฐกฤตาถอนหายใจจนนับครั้งไม่ถ้วน ครั้นเมื่อชำเลืองสายตามองภาพที่ทนรับไม่ได้ แค่ข่าวออกมาก็พอว่าอยู่ แต่นี่เล่นมีภาพหลุดออกมาว่าเขาจับมือกับวศินพระเอกชื่อดังอีก เธออยากจะร้องไห้จริงๆ “ไม่จริง ! ข่าวที่ออกมาต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆ เลย คุณแทนของฉันไม่ได้เป็นเกย์...” ณัฐกฤตาบ่นพร่ำออกมาด้วยความเสียใจ วรรณรดาปาปารัสซี่สาวมองหน้าตาของเพื่อนที่แสดงถึงความเศร้าเสียใจเมื่อผู้ชายที่แอบปลื้มแอบชอบดันมีข่าวว่าเป็นเกย์ แถมทั้งภาพที่ออกมาก็บอกอยู่เต็มตาว่าคือ แทนไท ! “ยอมรับความจริงซะ ถึงยังไงแกก็ไม่มีทางสู้ผู้ชายได้หรอกนะ” ดูเหมือนจะเป็นคำปลอบใจที่แทงใจคนฟังน่าดู “แกพูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง แกว่าฉันสวยสู้ผู้ชายไม่ได้หรือไง !” ณัฐกฤตาขึงตามองเพื่อนสาวที่ส่ายหน้าให้อย่างหมดหวัง “เปล่า ๆ ฉันก็แค่บอกว่าแกจะใช้ความสวยไปสู้กับผู้ชายเนี่ยนะ มันดูไม่แปลกไปหน่อยหรือไง” “ไม่ ! ฉันเชื่อว่าคุณแทนยังมีจิตใจที่เป็นชายอยู่...บ้าง” คำว่า บ้าง ช่างแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน วรรณรดาขำกับคำพูดของเพื่อนสาวที่ยังปักใจเชื่ออยู่ว่าแทนไทนั้นไม่ได้เป็นเกย์ “พยายามปลอบใจตัวเองซะจริง แกจะทำยังไง ในเมื่อแกกับเขาน่ะเคยคุยกันแค่ไม่กี่คำ” วรรณรดาพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นจากโซฟาราคาแพง “ไม่รู้สิ แต่ฉันชอบเขาจริง ๆ นะ” เธอถอนหายใจออกมา มองใบหน้าของเพื่อนสาวที่ก้มลงหยิบกระเป๋าข้างตัวขึ้นมา “แกจะไปไหน ? อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนสิ ตอนนี้ฉันต้องการกำลังใจ” “ไปทำงาน ถ้าหาข่าวไม่ได้ฉันตกกระป๋องแน่ ส่วนแกตัดใจกับคุณแทนซะเถอะ ผู้ชายดี ๆ ที่ไม่เป็นเกย์ยังมีให้แกเลือกอยู่เยอะ...ก็แค่นั้นแหละ” เมื่อพูดจบวรรณรดาเดินออกจากห้องไปทิ้งเพียงณัฐกฤตาที่นั่งทำสายตาละห้อยเหล่มองไปที่ภาพในข่าว ยิ่งเห็นยิ่งปวดใจแทงใจไปทุกครั้ง จะต้องปล่อยเขาไปจริงๆ น่ะเหรอ ไม่เอาด้วยหรอก ! เธอไม่เชื่อว่ามารยาผู้หญิงจะแพ้มารยาของผู้ชาย ! ณัฐกฤตาเกิดมาร่ำรวยด้วยเงินทอง ทั้งยังมีใบหน้าสะสวย จึงเป็นที่หมายปองของผู้ชาย แต่หลายปีนี้เธอไม่คิดจะตอบรับหรือปักใจกับใครที่เข้ามาหาเลยสักนิด เพราะว่าเธอรักงานที่ทำจึงไม่เคยสนใจเรื่องความรักเลยสักนิด งานออกแบบเสื้อผ้านักแสดง ดาราและนางแบบ นายแบบนิตยสารคืองานของเธอที่ทำอยู่ในตอนนี้ มันเป็นงานอิสระที่เธอชอบทำ ถึงแม้ว่าทางบ้านจะมีธุรกิจอยู่แล้วก็ตาม แต่เธอโชคดีที่มีพี่ชายสุดหล่อและโหดสามารถที่จะรับช่วงต่อแทนได้ ทว่าตอนนี้พี่ชายของเธอนั้นยังทำงานอยู่ประเทศอเมริกาซึ่งเป็นบริษัทหุ้นส่วนของครอบครัวเธอ กว่าจะกลับมาก็คงอีกหลายเดือน ร้านรับออกแบบเสื้อผ้าและตัดเย็บชุดหรูตั้งอยู่ในย่านแหล่งการค้า ใจกลางเมือง ผู้คนที่เดินผ่านพบเห็นได้เป็นอย่างดี ทางร้านของเธอรับตัดและออกแบบชุดทุกอย่าง ส่วนมากลูกค้าจะเป็นดาราชื่อดังหลายคน และนางแบบนายแบบที่มาใช้บริการบ่อย จะมีบ้างที่เป็นลูกค้าไฮโซ ซึ่งแต่ละชุดนั้นถูกสั่งตัดออกมาพิเศษ แบบเฉพาะที่ไม่เหมือนใคร เพราะความที่แปลกใหม่ตลอด ทำให้เธอรู้สึกสนุกไปกับงาน หญิงสาวลุกขึ้นเก็บงานบนโต๊ะให้เรียบร้อย สายตาชำเลืองมองไปที่หนังสือพิมพ์ที่วางอยู่บนโต๊ะด้วยความเจ็บปวดใจพลางถอนหายใจออกมา ก่อน จะก้าวเท้าออกจากห้องทำงานไป “ฝากปิดร้านด้วยนะ” ณัฐกฤตายิ้มให้ก่อนที่จะผลักประตูร้านเดินออกไป ก้าวตรงไปที่รถยนต์คันหรูก่อนจะขึ้นรถและขับออกจากร้านทันที ใช้เวลาไม่นานมากนักเพราะวันนี้รถไม่ติดจึงถึงบ้านเร็วกว่าที่คาดไว้ หญิงสาวจอดรถที่ใต้ชายคาบ้าน ประตูรถถูกเปิดออก เอี้ยวตัวลงไปหยิบงานที่วางอยู่เบาะข้างๆ ขึ้นมาก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว “คุณหนูกลับมาแล้วหรือคะ คุณท่านกับคุณผู้หญิงกำลังเรียกหาเลยค่ะ รออยู่ที่ห้องทำงานของคุณท่านค่ะ” นมยง แม่บ้านคนเก่าคนแก่ประจำบ้านออกมายืนรอรับเพื่อรายงานตามคำสั่ง ณัฐกฤตาพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินเข้าไป สีหน้าแสดงถึงความสงสัย ประตูห้องทำงานบานใหญ่ค่อย ๆ แง้มเปิดออก หญิงสาวส่งสายตามองผู้เป็นพ่อแม่ก่อนจะเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ บรรยากาศภายในห้องดูเงียบจนเธอเริ่มระแวงถึงภัยร้ายที่คืบคลานเข้ามาหาทีละน้อย ณัฐกฤตาเดินเข้ามานั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเอ่ยถามขึ้นอย่างทันทีด้วยความสงสัย “คุณพ่อคุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ ถึงมองขวัญด้วยสายตาแบบนี้” “คุณว่าดีแล้วเหรอฉันว่าปฏิเสธไปก็ได้นะ ไอ้สัญยงสัญญาแรมปีนั่นน่ะ เราค่อยเคลียร์กันก็ได้” ทัสนันทน์พูดด้วยน้ำเสียงซีเรียส “คุณก็รู้ว่าผมเป็นคนรักษาคำพูด” เทพทัตผู้เป็นสามีเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เครียดไม่แพ้ไปกว่าภรรยาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ “ตกลงคุณพ่อกับคุณแม่มีอะไรกันเหรอคะ ถึงดู...” “ลูกขวัญปีนี้ลูกอายุเท่าไหร่แล้ว” ทัสนันทน์ถาม หญิงสาวขมวดคิ้วมองอย่างไม่เข้าใจ “ยี่สิบเจ็ดค่ะ คุณแม่ถามทำไมคะ” “แล้วตอนนี้เราไม่ได้คบกับใครใช่ไหม ?” ผู้เป็นบิดาจ้องเค้นคำตอบ “ไม่ค่ะ คุณพ่อก็รู้ว่าขวัญทำงานจนไม่มีเวลาให้ใคร อีกอย่างขวัญไม่สนใจเรื่องแต่งงานด้วยค่ะ” หญิงสาวตอบ ความจริงแล้วเธอสน แต่เธอสนเขาเพียงคนเดียวต่างหาก คนอื่นเธอไม่สน ! “งั้นก็ดี พ่อกับแม่จะได้สบายใจไปครึ่งหนึ่ง” เทพทัตกล่าวด้วยความโล่งอก “สบายใจเรื่องอะไรกันคะ ?” ณัฐกฤตาถามขึ้นด้วยความอยากรู้ “แม่จะมาถามความสมัครใจจากลูกก่อน คืออันนี้เป็นสัญญาที่เราพูดกันไว้เล่น ๆ ตอนทำธุรกิจร่วมกับทางครอบครัวโน้นน่ะ ทางเรานำสินค้าเขาส่งออกต่างประเทศบ่อย ๆ จนสนิทกัน ก็เลยพูดขึ้นว่าถ้าหากแม่ได้ลูกสาวให้แต่งงานกับลูกชายบ้านเขาตอนโต แต่นี่แม่เห็นว่านานแล้วฝ่ายโน้นไม่ทวงสัญญาก็เลยคิดว่าลืมกันไป แต่อยู่ ๆ วันนี้โทรมาทวงสัญญาเข้าแม่ก็เลย...” “ขวัญไม่แต่งเด็ดขาด แม่ไปสัญญากับเขาไว้ ขวัญไม่ได้สัญญานี่คะ” เธอแทรกเถียงขึ้นทันควันทั้งที่ยังฟังไม่จบ “เห็นไหมฉันบอกแล้วแค่นี้ยังไม่แต่งเลย ถ้าขวัญรู้ว่าเป็นเกย์อีก ลูกคงไม่อกแตกตายหรือไงล่ะคุณ” ณัฐกฤตาฟังพร้อมกับคิดตามไปด้วย เป็นเกย์ ? “ใครเป็นเกย์คะ ?” “ขวัญไม่ได้อ่านข่าวหรือ แทนไทรองประธานบริษัทผู้ผลิตเครื่องสำอางบริษัทเกรท บิวตี้น่ะ เป็นเกย์...” ทัสนันทน์พูดขึ้นพร้อมทำท่าทางขนลุก “คุณแม่หมายถึงคุณแทนไทเหรอคะ” เธอถามทั้งที่ในใจก็แอบลุ้นให้เป็นเขาอยู่รอมร่อ “ใช่แล้วล่ะ” เทพทัตตอบ แทนที่ณัฐกฤตาจะดูเศร้าเสียใจ แต่กลับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข สวรรค์โปรด ! ใครจะโง่ไม่แต่งงาน ต่อให้เขาเป็นเกย์คิดหรือว่าจะยอมให้เป็น ไม่มีทาง ! “ขวัญจะแต่งงานค่ะ !”Related chapters
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 3 ไม้ป่าเดียวกัน
“คุณแม่หมายถึงคุณแทนไทเหรอคะ”เธอถามทั้งที่ในใจก็แอบลุ้นให้เป็นเขาอยู่รอมร่อ“ใช่แล้วล่ะ” เทพทัตตอบแทนที่ณัฐกฤตาจะดูเศร้าเสียใจ แต่กลับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข สวรรค์โปรด ! ใครจะโง่ไม่แต่งงาน ต่อให้เขาเป็นเกย์คิดหรือว่าจะยอมให้เป็นไม่มีทาง !“ขวัญจะแต่งงานค่ะ !” หญิงสาวพูดโพล่งขึ้น เล่นเอาคนเป็นพ่อเป็นแม่ถึงกับมองด้วยความประหลาดใจ เพราะเมื่อครู่ยังปฏิเสธอยู่เลย“ขวัญจะเเต่งกับ....”“ใช่ค่ะ” น้ำเสียงตั้งมั่นจนคนเป็นพ่อเป็นแม่ฟังดูแล้วรู้สึกแปลกขึ้นมาทันที เทพทัตและทัสนันทน์มองหน้ากัน ในใจคงคิดไม่ต่างกันสักเท่าไหร่“ขวัญลองคิดดูก่อนก็ได้ไม่ต้องรีบตอบหรอกลูก ใจจริงแม่ก็ไม่ได้อยากจะให้แต่ง แต่แค่บอกให้เราตัดสินใจ แม่กับพ่อไม่ได้บังคับนะ” ทัสนันทน์พูดขึ้นเพื่อให้ลูกสาวของเธอนั้นได้ใช้เวลาทบทวนก่อนตัดสินใจอีกครั้งหนึ่ง“พ่อไม่รีบเอาคำตอบหรอกนะ คิดดูเอาเองถ้าไม่แต่งพ่อจะได้โทรไปบอกทางฝ่ายนั้น เพื่อความสบายใจของลูก...”“ขวัญตัดสินใจจะแต่งงานกับคุณแทนไทจริง ๆ ค่ะ”แทนไทเดินออกจากห้องภายในคอนโด ฯ ที่วศินอยู่ เขาใช้เวลาคุยกันไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำไปแต่ทว่ากลับไม่ได้ความอะไรเลย ครั้นจะโทร. ไปคุยอ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 4
“ก็คุณแม่กลัวพี่ชายสุดที่รักของผมเผลอใจไปรักกับผู้ชายไม้ป่าเดียวกัน ก็เลยจะให้แต่งงานซะเลยเพื่อลบข่าวแถมยังไม่ต้องกลัวว่าพี่ชายจะไปคว้าผู้ชายที่ไหนมาเป็นสะใภ้น่ะครับ” เตชินท์ร่ายยาว แต่สุดท้ายความหมายเดิมคือ ลบข่าวออกโดยการแต่งงาน !แทนไทมองหน้าน้องชายที่ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้อย่างมีความสุข เขาอยากจะชกสักหมัดไปที่หน้าของเตชินท์สักทีสองทีจริงๆ“เพราะแกใช่ไหมที่แม่ต้องทำแบบนี้” ชายหนุ่มกัดฟันถาม มือแกร่ง กำหมัดแน่นเพื่อระงับอารมณ์โกรธที่อยู่ในใจ“เปล่า คุณแม่นั่งกลุ้มใจเครียดแทบจะเป็นลม ผมก็เลยเป็นที่ปรึกษาให้น่ะ” น้ำเสียงของเตชินท์ตอบโดยไม่คิดอะไร“ออกไปซะ” เขาออกปากไล่เตชินท์ยิ้มรับพร้อมกับหลุดขำออกมา“ผมหวังดีนะ ไม่อยากให้พี่ชายเดินทางผิดคิดเป็นเกย์”แทนไทฟังคำพูดทิ้งท้ายของน้องชายที่เดินออกไปจากห้อง แต่เสียงหัวเราะก็ยังคงดังก้องอยู่ในหูเขา“บ้าเอ๊ย !” แทนไทสบถออกมา เขาเดินมานั่งลงที่ปลายเตียงพร้อมกับถอนหายใจออกมาอย่างแรง นี่เจ้าน้องชายตัวแสบถึงกลับเสนอวิธีแบบนี้ให้แม่เลยอย่างนั้นเหรอ...เขาไม่ใช่เกย์สักหน่อย !แต่ถึงจะบังคับให้แต่งงานยังไงก็ไม่มีทางสำเร็จเพราะจะมีผู้หญิงคนไหนยอมมาแต่งงานก
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 5 ไม่เต็มใจ
ณัฐกฤตาออกมาพบวรรณรดาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งหลังจากที่เมื่อตอนเที่ยงอีกฝ่ายได้โทร. มานัดเพราะต้องการคุยเรื่องการแต่งงานของเธอกับแทนไทให้กระจ่างรู้เรื่องหญิงสาวเดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้าพร้อมกวาดสายตามองหาร้านอาหารที่เพื่อนของเธอนัดพบก่อนจะเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว“มาแล้วเหรอ นึกว่ากำลังเพ้อฝันถึงคุณแทนไทจนลืมเพื่อนซะแล้ว” วรรณรดาแซวพลางมองใบหน้าของณัฐกฤตาที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่“บ้า ใครจะเพ้อถึงขนาดนั้น” หญิงสาวร้องด้วยน้ำเสียงเขินอาย“จะแต่งจริง ๆ เหรอ” สายตาของวรรณรดามองมาเหมือนกับบอกว่า...คิดให้ดีอีกครั้งเถอะ !“ก็บอกแล้วไงว่าคุณแทนเขาไม่ใช่เกย์” หญิงสาวแก้ตัวแทนชายหนุ่มแม้จะเคยคุยกับเขาเพียงไม่กี่ครั้ง แต่ก็รับรู้ว่าเขาต้องไม่ใช่ในแบบที่ทุกคนคิดอย่างแน่นอน“มีออกรับแทนด้วย เป็นหนักนะเนี่ย” วรรณรดาพูดด้วยความหมั่นไส้“เปล๊า” คนตอบทำเสียงสูงยิ้มแก้มบาน“ช่างเถอะ แกแต่งฉันไม่ได้แต่ง แล้วกำหนดวันแต่งหรือยังว่าวันไหน”“ยังหรอก เห็นว่าจะดูฤกษ์แต่งงานกัน
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 6 สายตาหื่น
ไม่มีข้อแม้ ยังไงซะงานแต่งงานจะต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน !”นั่นเป็นคำพูดที่เขาไม่มีทางปฏิเสธได้อีกแล้ว ชายหนุ่มเดินกลับมาที่ห้องทิ้งตัวลงที่นอนด้วยความอ่อนล้าพร้อมถอนหายใจออกมาอย่างหนัก เมื่อรู้ว่าหญิงสาวที่จะแต่งงานด้วยไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นณัฐกฤตาเครียด ! เขาเครียดมากกว่าเดิมอีกเป็นหลายสิบเท่าตัวทำไมหล่อนถึงตกลงแต่งงาน !เขารู้จักกับหญิงสาวเพราะร่วมงานกันเมื่อหลายเดือนก่อน เธอเป็นคนออกแบบชุดนางแบบโฆษณาให้กับเขา พบเจอและคุยงานกับเธอไม่กี่ครั้งเท่านั้น ครั้งแรกที่เจอคงจะเป็นเมื่อปีที่แล้วที่เขามาดูการถ่ายแบบโฆษณาน้ำหอมพอดีกับที่เธอเป็นผู้ออกแบบเสื้อผ้านักแสดงที่ต้องใช้ในกองถ่ายที่เตชินท์ทำงานอยู่หลังจากนั้นหลายเดือนก็ไม่ได้พบอีกแต่แล้วอยู่ ๆ กำลังจะมาเป็นเจ้าสาวทั้งที่เขาไม่รู้สึกอะไรเลยย่างนั้นเหรอ ทำไม่ได้ ! เขาจะไม่มีวันยอมแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักเด็ดขาด แทนไทลุกขึ้นจากเตียง เดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยความหงุดหงิดและสับสนกระวนกระวายใจ...ให้ตายเถอะ !หลังจากที่รับประทานอาหารมื้อเย็นเสร็จ เตชินท์ขับรถออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว เรื่องทุกอย่างกำลังสนุก
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 7 มารยาหญิงไม่ได้ผล ?
แทนไทรีบใส่ชุดคลุมให้เรียบร้อยก่อนจะหันมามองณัฐกฤตาที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วส่งสายตาหื่นมองมาที่เขา“อย่ามองผมด้วยสายตาหื่นแบบนี้” เขาพูดก่อนจะเดินออกห่าง“เปล่านะ” เธอรีบปฏิเสธ ทั้งที่ยังจ้องมองร่างของชายหนุ่มไม่วางตา อกแบนราบเห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดทุกสัดส่วนคุณพระ ! นี่มันหุ่นว่าที่พ่อของลูกเธอชัด ๆ“ออกไปจากห้องผมซะ ผมจะเปลี่ยนเสื้อผ้า” ชายหนุ่มกล่าว“ไม่ค่ะ ฉันยังไม่รู้เลยว่าคุณเป็นเกย์จริง ๆ หรือเปล่า” หญิงสาวส่ายหน้าพร้อมลุกขึ้นขยับเข้ามาใกล้ สายตาส่งมองเขาอย่างยั่วยวนทั้งที่ใจกลับกลัวเขาอยู่รอมร่อ“ออกไปซะ ถ้ามีใครมาเห็นมันจะไม่ดี” แทนไทตอบพร้อมเดินถอยออกห่างจนชิดติดกำแพงอีกข้าง“ดีเลยค่ะ ฉันช๊อบชอบ” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงร่าเริ่ง“ผม-เป็น-เกย์” เขาพูดเน้นย้ำชัดทุกคำ“ฉันไม่เชื่อว่าผู้ชายอย่างคุณจะเป็น !” ณัฐกฤตาพูดอย่างมั่นใจ“ผมเป็น และเสียใจด้วย” แทนไทยิ้มหญิงสาวส่ายหน้ามองเขาราวกับรับความจริงไม่ได้“
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 8 โอกาสหายไป
เพียงเวลาไม่นานที่แทนไทใช้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินลงมายังห้องรับแขก สายตาคมมองไปหาทุกคนที่ต่างมานั่งรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว“นั่งลงสิตาแทน” ธรรศพูดขึ้นชายหนุ่มเดินเข้ามานั่งตรงข้ามหญิงสาว สายตาเขามองหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังก้มหลบเขาอยู่“นี่ไงจ๊ะขวัญ คุณแทนไทที่แม่บอก” ทัสนันทน์เอ่ยขึ้นพร้อมมองใบหน้าของลูกสาวที่ก้มงุดไม่แม้แต่จะเงยขึ้นมามอง“ผมกับขวัญเจอกันแล้วครับ” แทนไทตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง“เจอกันได้ยังไง เราก็อยู่ในห้องตลอดนี่” นิตยลัภย์ถามด้วยความสงสัย“บังเอิญเจอกันก่อนที่จะลงมาหาคุณแม่ข้างล่างนี่แหละครับ” เขาตอบแต่ก็ไม่จริงทั้งหมดณัฐกฤตาผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก เพราะว่าเธอเป็นฝ่ายบุกไปหาเขาถึงห้อง ถ้าแม่รู้คงจะกล่าวว่าอย่างแน่นอน“อ้อ แล้วนี่คุยกันหรือยังล่ะ” นิตยลัภย์เอ่ยถาม“คุยแล้วครับ” แทนที่จะเป็นฝ่ายหญิงสาวตอบกลับเป็นฝ่ายชายหนุ่มตอบเสียเอง ทุกคนต่างก็จ้องมองด้วยความแปลกใจ ณัฐกฤตาเองได้แต่นั่งนิ่งเงียบสงบราวกับไม่มีตัวตนกลายเป็นว่า
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 9 อยากได้เขามาเป็นสามี
ผ่านมาสามวันหลังพักพักผ่อน แทนไทกลับมาทำงานตามปกติ แต่ สิ่งเดิมที่ไม่ปกตินั่นก็คือ หญิงสาวเจ้าของใบหน้าเรียวสวยรูปไข่ที่ต้องวนเวียนอยู่กับเขาทุกสามเวลา เขาต้องไปรับทั้งที่เธอควรจะมาเองด้วยซ้ำแต่เพียงแค่เธอพูดออกมาเขาต้องจำใจยอม‘งั้น ถ้าคุณแทนไม่อยากมารับฉันก็ไม่เป็นไรค่ะ ไว้แต่งงานกันคุณก็ต้องไปส่งฉันอยู่ดี’ไปส่งเธอในตอนเช้า มารับไปทานอาหารกลางวันเวลาเที่ยง ตอนเย็นหลังเลิกงานต้องไปส่งกลับบ้าน แล้วไหนช่วงวันหยุดที่ต้องพาณัฐกฤตาไปเดตอีกช่วงเวลาอิสระของเขาแทบหายไป นี่ก็ผ่านมาหกวันแล้วหลังจากที่เธอและเขาคบกันในฐานะคู่รัก ช่างเป็นเดือนที่ทรมานสำหรับเขา อีกทั้งข่าวที่ออกไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วได้ถูกลืมไปเรื่อยๆ แทนที่ด้วยข่าวงานแต่งงานที่ถูกปล่อยออกไป ทีแรกนึกว่าเป็นเพียงแค่ข่าวที่หญิงสาวสร้างขึ้น แต่เป็นเรื่องจริงที่เขาเองไม่อยากจะได้รับฟังข่าวใหม่ นักธุรกิจหนุ่ม รองประธานบริษัทเครื่องสำอางชื่อดังกำลังจะแต่งงานกับหญิงที่แอบคบดูใจกันมา หรือว่าแต่งงานเพราะปกปิดความจริงที่ตัวเองเป็นเกย์กันแน่ !ทันทีที่ได้อ่านหัวข้อข่าวขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ ชายหนุ่
วิวาห์ปล้นรัก บทนำ
บทนำปึก!เสียงหนังสือพิมพ์ทั้งฉบับถูกวางลงบนโต๊ะตรงหน้าอย่างแรง หญิงสาวเจ้าของใบหน้าเรียวรูปไข่ที่นั่งทำงานอยู่ถอนหายใจพร้อมเงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสงสัยและแปลกใจ“นี่ไงที่แกบอกว่าเขาหล่อนักหล่อหนา” วรรณรดาผู้เป็นเพื่อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจ ครั้นเมื่อมองใบหน้าของณัฐกฤตาที่รู้จักกันมาเกือบสิบปีที่ยังทำหน้าตาไม่รู้ร้อนรู้ร้อนหนาวก็ยิ่งโมโหใหญ่“ก็แล้วไงล่ะ? ฉันชอบเขา”ณัฐกฤตาพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจกับข่าวตรงหน้าที่เพื่อนสาวนำมาให้“แกชอบเขา แต่ฉันไม่ชอบ ฉันบอกแกเลยว่าอย่าไปคบเด็ดขาด!” วรรณรดาเอ่ยขึ้นอย่างฉุนเฉียวเพราะเธอรู้ดีว่าน้องนิสัยเป็นอย่างไร แล้วอย่างนี้คนพี่จะเหลือหรือไง!“จะอะไรนักหนากันยัยดา แกรู้ได้ไงว่าคบด้วยไม่ได้ ฉันว่าเขาเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนและเพอร์เฟ็กต์ จนฉันอยากอยู่ใกล้ทุกวันเลย”ณัฐกฤตาลุกขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นยืนมองใบหน้าเพื่อนสาว“ก็...ก็อยู่กับผู้ชายที่เป็นเกย์เนี่ยนะ แกพูดออกมาได้ยังไง” วรรณรดาถามพลางมองใบหน้าของผู้เป็นเพื่อนสนิทที่ยิ้มระรื้อออกมาอย่างมีความสุข ก่อนจะส่ายหน้าถอนหายใจออกมา ถ้าไม่เป็นเพราะเจอโดยบังเอิญในวันนั้นอย่างที่เล่าให้ฟังป่านนี้คงไ
Latest chapter
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 9 อยากได้เขามาเป็นสามี
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 8 โอกาสหายไป
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 7 มารยาหญิงไม่ได้ผล ?
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 6 สายตาหื่น
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 5 ไม่เต็มใจ
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 4
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 3 ไม้ป่าเดียวกัน
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 2 เรื่องน่ายินดี
วิวาห์ปล้นรัก บทที่ 1 ข่าวฉาว
