บทที่ 3 ไม้ป่าเดียวกัน

“คุณแม่หมายถึงคุณแทนไทเหรอคะ”

เธอถามทั้งที่ในใจก็แอบลุ้นให้เป็นเขาอยู่รอมร่อ

“ใช่แล้วล่ะ” เทพทัตตอบ

แทนที่ณัฐกฤตาจะดูเศร้าเสียใจ แต่กลับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข สวรรค์โปรด ! ใครจะโง่ไม่แต่งงาน ต่อให้เขาเป็นเกย์คิดหรือว่าจะยอมให้เป็น

ไม่มีทาง !

“ขวัญจะแต่งงานค่ะ !” หญิงสาวพูดโพล่งขึ้น เล่นเอาคนเป็นพ่อเป็นแม่ถึงกับมองด้วยความประหลาดใจ เพราะเมื่อครู่ยังปฏิเสธอยู่เลย

“ขวัญจะเเต่งกับ....”

“ใช่ค่ะ” น้ำเสียงตั้งมั่นจนคนเป็นพ่อเป็นแม่ฟังดูแล้วรู้สึกแปลกขึ้นมา

ทันที เทพทัตและทัสนันทน์มองหน้ากัน ในใจคงคิดไม่ต่างกันสักเท่าไหร่

“ขวัญลองคิดดูก่อนก็ได้ไม่ต้องรีบตอบหรอกลูก ใจจริงแม่ก็ไม่ได้อยากจะให้แต่ง แต่แค่บอกให้เราตัดสินใจ แม่กับพ่อไม่ได้บังคับนะ” ทัสนันทน์พูดขึ้นเพื่อให้ลูกสาวของเธอนั้นได้ใช้เวลาทบทวนก่อนตัดสินใจอีกครั้งหนึ่ง

“พ่อไม่รีบเอาคำตอบหรอกนะ คิดดูเอาเองถ้าไม่แต่งพ่อจะได้โทรไปบอกทางฝ่ายนั้น เพื่อความสบายใจของลูก...”

“ขวัญตัดสินใจจะแต่งงานกับคุณแทนไทจริง ๆ ค่ะ”

แทนไทเดินออกจากห้องภายในคอนโด ฯ ที่วศินอยู่ เขาใช้เวลาคุยกันไม่ถึงห้านาทีด้วยซ้ำไปแต่ทว่ากลับไม่ได้ความอะไรเลย ครั้นจะโทร. ไปคุยอีกครั้ง อีกฝ่ายบอกว่าจะไม่รับสายจนเขาต้องถามคนในกองที่รู้จักที่อยู่ของ ชายหนุ่มว่าอยู่ที่ไหน ไม่ยังงั้นก็คงจะไม่ได้คุยกัน

ทันทีที่ชายหนุ่มก้าวออกจากลิฟต์ สายตาหลายคู่มองตรงมาที่เขาเป็นทางเดียว คงจะไม่พ้นเรื่องข่าวเมื่อเช้าอย่างแน่นอน เสียงบ่นซุบซิบนินทากันเหมือนจะดูเบา ๆ แต่รวมดูแล้วหลายคนเข้าด้วยกันกลับดังจนเขาต้องรีบเดินออกจากที่นี่ไปให้เร็วที่สุด

นั่งอยู่นานภายในรถยนต์ แต่ไม่ได้ทำให้จิตใจของชายหนุ่มหายร้อนรุ่มเลย มือบีบกำพวงมาลัยรถแน่น แม่ของเขาคงไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปอย่างแน่นอน ยิ่งมีน้องชายคอยเป่าหูอยู่ข้าง ๆ ด้วยแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร แทนไทถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะ ขับรถออกจากคอนโด ฯ พลางคิดหาเรื่องแก้ตัวเมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่วันคงมีเรื่องเกิดขึ้นกับเขาอย่างแน่นอนเพราะเจ้าน้องชายตัวดี !

ทว่าตอนนี้...จิตใจของเขาไม่ได้เย็นลงเลยสักนิด เพราะหลังจากวางสายจากน้องชายตัวแสบกลับร้อนรุ่มยิ่งกว่าเดิม

‘พี่ชายสุดที่รักรีบกลับบ้านนะครับ ผมมีเรื่องจะบอกพี่ชายครับ เกี่ยวกับข่าวนั่นแหละครับ’

น้ำเสียงกะล่อนของน้องชายตัวดีพูดกับเขาเพียงแค่ประโยคเดียวก่อนจะวางสายไป ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเหยียบคันเร่งแรงขึ้นกว่าเดิมเพื่อให้ถึงบ้านเร็วที่สุด

แทนไทกลับถึงบ้านอย่างรวดเร็วเพียงเวลาไม่ถึงชั่วโมง ชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องรับแขกด้วยความร้อนใจ สายตาคมกวาดมองหาน้องชายตัวแสบแต่ก็ไม่พบ จึงเดินไปที่บันไดอย่างเร็วไวด้วยความใจร้อน

ประตูห้องของเตชินท์ถูกเปิดออก มองหาเจ้าของห้องแต่ไร้วี่แวว เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย นี่คงจะถูกน้องชายตัวดีหลอกอีกแน่นอน

แทนไทถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อรู้ว่าโดนหลอก ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร จึงเดินหมุนตัวออกจากหน้าห้อง แล้วกลับมาที่ห้องของตัวเองด้วยความเหนื่อยล้า

ทันทีที่เปิดประตูห้องเข้ามา แทนไทมองไปยังเตชินท์ที่นอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงด้วยท่าทางสบาย

“มาทำไม มีอะไร ?” เขาพูดน้ำเสียงเข้มมองด้วยสายตาที่ไม่พอใจ

เตชินท์ดันตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมยกมือตบกับเตียงเพื่อเชิญพี่ชายเข้ามานั่งข้าง ๆ ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“มาครับพี่ชายสุดที่รักของผม มานั่งคุยข้าง ๆ กัน” คนน้องพูดจาน้ำเสียงดูกะล่อนจนรู้สึกหมั่นไส้

“มีอะไรก็รีบ ๆ พูดมา ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” แทนไทพูดด้วยเสียงเพลีย ๆ แต่คนฟังกลับไม่ได้คิดว่าเหนื่อยเพราะงานมานั่นเอง

“โอ้โฮ พี่ชายของผมเหนื่อยเพราะไปทำอะไรมาครับเนี่ย” เตชินท์ยิ้ม

หัวเราะออกมาอย่างสนุก

“ฉันไม่เลวแบบนายถึงขั้นเกือบจะเคยทำผู้หญิงท้องมาเพราะความมักมากหรอกนะ” เสียงเรียบนิ่งของแทนไทตอบ สายตาคมกริบจ้องมองเตชินท์อย่างกับจะเตะทิ้งลงจากเตียงให้ได้ในตอนนี้

“เดี๋ยวนี้ไม่ต้องห่วงผมแล้ว ผมป้องกันทุกครั้งไม่มีพลาดแน่” เตชินท์พูดด้วยความมั่นใจ ทั้งที่ในใจของเขาไม่คิดจะให้เรื่องนี้เกิดขึ้นซ้ำอีกครั้ง

“มีอะไรก็รีบ ๆ พูดมา” แทนไทตัดบทถามขึ้นด้วยน้ำเสียงรำคาญ

“ก็ไม่มีอะไรมากเท่าไหร่หรอกครับคุณพี่ชาย” เตชินท์กล่าวขึ้น

“อย่าเล่นลิ้น บอกมาสั้น ๆ”

เตชินท์ขำ นึกสนุกเมื่อนึกถึงเรื่องที่เขาจะบอกพี่ชายตัวดีตรงหน้า

“ครับ สั้น ๆ”

แทนไทจ้องตาเขม้นมองน้องชายตัวแสบ

“คุณแม่สุดที่รักท่านอยากลบภาพที่แสนจะภูมิใจของพี่ชายในวันนี้เมื่อได้อ่านข่าว ท่านรู้สึกตึงเครียดและเศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างยิ่งก็เลย...”

“ขอสั้น ๆ” แทนไทย้ำอย่างใจเย็น

“มันต้องมีบทนำก่อนสิครับ” เตชินท์กล่าวพร้อมดันตัวเองลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้ามาหาแทนไทที่จ้องด้วยสายตาไม่พอใจ

“ถ้านายจะเล่าแบบนี้ ก็ออกไปพูดข้างนอกให้จบก่อนแล้วถึงตอนสำคัญค่อยเข้ามาพูด ฉันขี้เกียจฟัง” ผู้เป็นพี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

“ครับ ๆ เอาแบบสั้น ๆ ได้ใจความว่า คุณแม่เมื่อได้อ่านหนังสือพิมพ์อีกครั้งก็คิดกลุ้ม...”

“สั้น ๆ” แทนไทเน้นย้ำ

“โห ก็ได้ครับ ผมก็แค่...” เตชินท์สร้างความตื่นเต้น ครั้นเห็นสีหน้ากลัดกลุ้มของพี่ชายแล้วยิ่งรู้สึกสนุกเข้าไปอีก

แทนไทจ้องมองสายตาของน้องชายที่แสดงถึงความเจ้าเล่ห์ออกมา ใจเริ่มหวั่นๆ กลัวว่าจะเป็นเรื่องไม่อยากฟังมากที่สุด

“คุณแม่อยากให้พี่ชายแต่งงานให้เร็วที่สุดครับ” ทันทีที่ได้ยินแทนไทนิ่งเงียบพูดไม่ออกราวกับตัวเขาถูกก้อนน้ำแข็งทับไว้จนชาไปทั่วร่างกาย

ใช่คำพูดที่น้องชายเขาบอกมันได้ใจความ แต่...ชวนอึ้งสุดๆ ไปเลย !

“หมายความว่ายังไง ?” แทนไทถาม

“ก็คุณแม่กลัวพี่ชายสุดที่รักของผมเผลอใจไปรักกับผู้ชายไม้ป่าเดียวกัน ก็เลยจะให้แต่งงานซะเลยเพื่อลบข่าวแถมยังไม่ต้องกลัวว่าพี่ชายจะไปคว้าผู้ชายที่ไหนมาเป็นสะใภ้น่ะครับ” เตชินท์ร่ายยาว แต่สุดท้ายความหมายเดิมคือ ลบข่าวออกโดยการแต่งงาน !