Share

บทที่ 2

กว่าเขาจะนอนตื่นมาก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว ฉันเข้าบริษัทไปรอบหนึ่งและเพิ่งกลับมา

ฉันถามเขาว่าเรามาคุยกันหน่อยดีไหม เขานั่งลง สื่อความหมายว่าให้ฉันพูดได้

[จี้ชิงหย่วน ฉันอยากเปิดเผยเรื่องของเรา ความรักที่หลบๆ ซ่อนๆ ทำให้ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก]

ท่าทีเขาเหมือนหมาที่โดนเหยียบหาง เต้นผางขึ้นมาทันที

[ไม่ได้ งานผมตอนนี้กำลังรุ่ง จะเปิดเผยเรื่องผู้หญิงได้ยังไง ถ้าให้พวกแฟนคลับรู้เข้า สิ่งที่ผมทำมามิเสียเปล่าหรอกหรือ]

ฉันไม่เข้าใจ เขาเปิดเผยเรื่องความรักกับฉันไม่ได้ แต่สามารถเป็นคู่จิ้นกับผู้หญิงอื่นได้อย่างโจ่งแจ้ง

[อันนั้นเป็นไปตามผลงานที่แสดง แต่คุณไม่เหมือนกัน]

เขาปลอบใจฉัน บอกฉันว่าให้รอเขาอีกสองปี หลังจากนั้นแล้วเขาจะเปิดเผยเรื่องของเรา

[ตั้งสองปีเชียวหรือ? ฉันคงรอไม่ได้ถึงขนาดนั้น]

ท่าทางเขาเหมือนได้ยินเรื่องน่าขำบางอย่าง ถามฉันว่าทำไมถึงรอไม่ได้ ไหนๆ ก็รอมาหนึ่งปีแล้ว ก็แค่รออีกหน่อยเท่านั้น

เขายังสาบานกับฉันอีก

ทำให้ฉันต้องกล้ำกลืนเรื่องที่จะพูดกับเขาไว้ก่อน

เขาขลุกอยู่บ้านสองสามวัน จากนั้นก็บอกว่าต้องรีบไปเข้ากองอีก

[ถ้าอยากไปเยี่ยมผมที่กองถ่ายก็ได้นะ]

หลังจากเขาไปแล้ว ฉันจึงให้ผู้ช่วยไปสืบว่าผู้หญิงที่ตกเป็นข่าวกับเขาคือใคร ฉันต้องการรู้ประวัติของหล่อน

ผู้ช่วยยังไม่ทันได้ข้อมูลมา เจ้าหล่อนก็ทักมาขอเป็นเพื่อนด้วย

[ฉันคือแฟนของจี้ชิงหย่วน]

ฉันมองดูการทักมาขอแอดเป็นเพื่อน ในที่สุดก็ยอมรับ เพื่อจะดูว่าหล่อนเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันแน่

หลังจากแอดเฟรนด์เรียบร้อย หล่อนก็ส่งรูปมาให้ฉันหลายใบ มีรูปหล่อนกับจี้ชิงหย่วนจับมือกัน แม้กระทั่งรูปที่จี้ชิงหย่วนนอนหลับ

รวมถึงรูปที่เขาอยู่บนเตียง ถ่ายให้เห็นใส่กางเกงเพียงตัวเดียว ร่างกายท่อนบนมีผ้าคลุมเอาไว้

ฉันดูห้องนั้นตกแต่งหวานแหวว คาดว่าน่าจะเป็นห้องของเด็กสาว

[คุณก็คือพี่สาวที่จี้ชิงหย่วนมักจะเอ่ยถึงเสมอใช่ไหมคะ เราต่างเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ฉันรู้ว่าคุณก็ชอบเขามาก แต่ฉันกับเขาเป็นแฟนกันแล้ว คุณอย่ามายุ่งด้วยอีก และอย่าอ้างความเป็นพี่สาวที่น่าขำมาตีสนิทกับเขาด้วย]

ฉันกำมือตัวเองแน่น ถามเจ้าหล่อนว่ารู้หรือไม่ว่าฉันเป็นใคร

หล่อนไม่ยอมตอบฉัน

ฉันจึงขับรถตรงไปกองถ่ายของจี้ชิงหย่วน แถมยังซื้อของอร่อยมากมายไว้ พอไปถึงที่นั่นก็แจกจ่ายให้ทีมงานทุกคน

ฉันไม่ได้ไปหาจี้ชิงหย่วนโดยตรง แต่ไปหาผู้กำกับแทน

เอาข้อมูลผู้หญิงคนนั้นไปให้เขา ผู้กำกับเจอฉันก็รีบมาพินอบพิเทาใส่

[ฉันไม่ชอบผู้หญิงคนนี้ อย่าให้มีฉากที่ต้องแสดงกับจี้ชิงหย่วน เปลี่ยนตัวนักแสดงเดี๋ยวนี้]

ผู้กำกับรีบไปจัดการตามที่ฉันสั่ง

ฉันไปที่ห้องพักของจี้ชิงหย่วน ผลักประตูเข้าไปก็เห็นผู้หญิงอีกคนอยู่กับเขาด้วย

หล่อนกำลังโอบเขาด้วยท่าทีเชิญชวน

จี้ชิงหย่วนเห็นฉันมาก็รีบผลักหล่อนออกไป แล้วรีบมาต้อนรับฉันทันที

[ทำไมพี่มาเยี่ยมผมเร็วนัก]

ตั้งแต่ฉันเข้ามา ความสนใจก็ไปอยู่ที่ผู้หญิงคนนั้นหมด

จี้ชิงหย่วนรีบดึงตัวเธอมาแนะนำให้ฉันรู้จัก

[เธอชื่อไป๋จื่อ เป็นนางเอกของซีรี่ย์เรื่องนี้ เมื่อกี้เรากำลังซ้อมบทอยู่]

เด็กสาวที่ชื่อไป๋จื่อมองหน้าฉันด้วยความท้าทาย และเรียกฉันว่าพี่ตามจี้ชิงหย่วน

[หุบปากเดี๋ยวนี้ ฉันไม่มีน้องสาวอย่างเธอ]

ทันใดนั้น ผู้จัดการส่วนตัวของเธอก็มาเรียกเธอออกไป

ที่ฉันมานี่ก็ไม่ได้มาเยี่ยมจี้ชิงหย่วนอยู่แล้ว กะว่าสั่งงานนิดหน่อยก็จะกลับ

แต่พอก้าวเท้าออกไป ฉันก็ถูกขวางไว้ก่อน

[เพราะคุณใช่ไหม คุณให้ผู้กำกับเปลี่ยนบทนางเอกของฉันไป]

ไม่นึกว่าผู้กำกับจะทำงานรวดเร็วมาก

เสียงพูดของหล่อนดังมาก จนกระทั่งนักแสดงคนอื่นต่างก็ได้ยิน และพากันโผล่หน้าออกมาดูฉัน

[ไม่นึกว่าหล่อนจะเจอตอใหญ่เข้า แค่สั่งคำเดียว บทนางเอกก็ปิ๋วไปแล้ว]

จี้ชิงหย่วนก็แทบไม่เชื่อ ถามฉันว่านี่เป็นความจริงหรือ?

ฉันเองก็คร้านจะอ้อมค้อมกับพวกเขา จึงยอมรับโดยตรงว่าเป็นฝีมือฉันเอง

ไป๋ซื่อถามฉันด้วยความจนปัญญาว่าทำไมต้องทำแบบนี้ นี่เป็นบทที่เธอทุ่มเทเต็มที่กว่าจะได้มา

ฉันไม่อยากให้คนอื่นได้ยินด้วย จึงส่งสายตาให้เหล่าทีมงานรอบข้าง ทุกคนจึงเดินหนีไปหมด

เหลือแค่เราสามคนกลับเข้าห้องอีกครั้ง

ฉันมองหน้าไป๋จื่อที่อยู่ต่ำกว่า บอกเธอว่านี่คือผลของการคิดท้าทายฉัน

เห็นชัดว่าจี้ชิงหย่วนไม่รู้อะไรด้วย

เขาถามฉันว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันเลยเอามือถือให้เขาดู

[เป็นความจริงหรือ? ผมเคยบอกเมื่อไหร่ว่าคุณเป็นแฟนผม?]

พูดจบก็ตบหน้าไป๋จื่อเข้าให้

จากนั้นก็เดินมาหาฉัน ถามฉันว่าหายโกรธหรือยัง

[พี่ ผมสั่งสอนเขาไปแล้ว แต่กองถ่ายยังต้องการเขามาก ให้อภัยสักครั้งเถอะนะ]

ฉันไม่เห็นด้วยกับเขา จึงรีบออกไปทันที

พอกลับถึงบ้าน กองถ่ายบอกว่าหานางเอกใหม่ได้แล้ว แต่ไป๋จื่อยังดันทุรังไม่ยอมออกจากกองไป

จี้ชิงหย่วนถ่ายหนังไปช่วงหนึ่งแล้วโทรมาบอกฉันว่า ไม่คุ้นเคยกับนางเอกใหม่ อยากได้คนเก่ากลับคืนมา

และคืนนั้นเขาก็ตรงดิ่งกลับบ้าน

[พี่ เปลี่ยนตัวไป๋จื่อกลับมาเถอะนะ พี่ก็อยากให้ผมมีผลงานที่สร้างชื่อใช่ไหม]

ฉันถามเขาว่าตกลงชอบไป๋จื่อหรือไม่

[ผมไม่ชอบอยู่แล้ว ผมชอบแต่พี่คนเดียว]

ฉันให้เขาเลือกสองทาง ถ้ายอมเปิดเผยเรื่องความรักกับฉัน ก็จะให้ร่วมงานกับหล่อนต่อไป

[เปิดเผยเรื่องนี้อีกแล้ว ผมก็บอกแล้วว่า ตอนนี้งานกำลังรุ่งอยู่ ยังเปิดไม่ได้ พี่ไม่เข้าใจหรือไง?]

[ถึงไม่เปิดเผยก็ไม่เห็นจะเป็นไร ผมไม่เคยมีเรื่องชู้สาวกับนักแสดงคนอื่นซักหน่อย]

[ผมต้องการให้ไป๋จื่อกลับมา พี่อย่ายุ่งดีกว่า]

ฉันจับมือเขาไว้ บังคับให้นั่งลงที่โซฟา และเงยหน้าขึ้นมองฉัน

เขาอาจคิดว่าถูกฉันบังคับจนน่าอับอาย ขอบตาจึงแดงเรื่อขึ้น

[ตอนนี้เธอดังแล้ว มีชื่อเสียง เริ่มจะแข็งข้อกับฉันแล้วใช่ไหม]

เขาไม่ตอบ แต่เห็นชัดว่าโมโหจนหน้าตาแดงก่ำ

พอฉันปล่อยมือจากเขา เขาก็หันหลังออกไปทันที

ฉันรู้สึกผิดหวังในตัวเขามาก ไม่เข้าใจว่าสมัยก่อนไปยุ่งกับชีวิตเขาทำไม

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status