แชร์

บทที่ 6

วันรุ่งขึ้น ซูไห่เฉานั่งอยู่ในสำนักงาน ทันทีที่รับสาย ๆ หนึ่ง เขาก็หัวเราะจนน้ำตาไหล

เพื่อนร่วมงานในตระกูลซูอีกสองสามคนมองดูซูไห่เฉาที่กำลังหัวเราะอย่างงุนงง

“ไห่เฉาเกิดอะไรขึ้น นายตลกอะไรนักหนา?”

“หยุดหัวเราะ แล้วบอกเราเร็ว ๆ สิ”

“คงไม่ใช่เพราะซูหยิงเซี่ยหนีไปแล้วใช่ไหม?”

ซูไห่เฉาจับท้องของเขาและพูดว่า “ฉันหัวเราะจนปวดท้องไปหมดแล้ว ซูหยิงเซี่ยนี่โง่จริง ๆ”

“เกิดอะไรขึ้น รีบบอกมาเร็วเข้า” ญาติของตระกูลซูหลายคนกระวนกระวายราวกับมดที่อยู่บนหม้อไฟ

“ผู้หญิงบ้าคนนี้ให้หานซานเฉียนขับรถยนต์ไฟฟ้าพาเธอไปยังบริษัทลั่วเฉวน่ะสิ เธอเสียสติไปแล้วสินะ” ซูไห่เฉาพูด

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เสียงหัวเราะมากมายก็ดังขึ้นในสำนักงาน ไม่มีใครหยุดหัวเราะได้เลย ทุกคนต่างหัวเราะกันดังลั่น

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เธอจะไปเจรจาเรื่องความร่วมมือในสภาพแบบนี้ บริษัทลั่วเฉวคงจะยอมเจรจากับเธออยู่หรอกนะ?”

“ฉันว่าเธอคงยอมแพ้แล้วล่ะ แต่ก็นะ พวกเรายังขอเจรจาไม่ได้เลย แล้วเธอจะทำได้ยังไง”

“ไห่เฉา วิธีนี้ของนายใช้ได้เลยนะ ครั้งนี้ซูหยิงเซี่ยไม่รอดแน่ เธอจะถูกไล่ออกจากตระกูลซู เมื่อถึงเวลาแบ่งทรัพย์สมบัติ เธอก็จะไม่ได้อะไรเลย”

คนหนุ่มสาวสองสามคนไม่มีใครเชื่อว่าซูหยิงเซี่ยจะทำได้ และพวกเขาพร้อมแล้วที่จะดูเรื่องตลก

“ถ้าเธอเปลี่ยนใจ แล้วสำนึกผิดล่ะ” ใครบางคนพูดขึ้นมาด้วยความกังวล

ซูไห่เฉายิ้มเยาะอย่างเย็นชา ในที่สุดเขาก็ได้โอกาสที่จะไล่ซูหยิงเซี่ยออกจากตระกูลซู เขาจะให้โอกาสซูหยิงเซี่ยกลับใจได้อย่างไร?

“ไม่ต้องห่วง ฉันมีวิธีไล่เธอออกจากตระกูลซูแล้ว เมื่อถึงเวลานั้นพวกนายอยู่ข้างฉันก็พอ” ซูไห่เฉากล่าว

“นายไม่ต้องกังวลไปเลย พวกเราอยู่ฝั่งเดียวกับนายแน่นอน”

“ซูหยิงเซี่ยทำให้ตระกูลซูของเราขายหน้าไม่น้อย การที่เราไล่เธอออกจากตระกูลซู เราจะได้ไม่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะอีก”

“ใช่ เพราะคนต่ำต้อยอย่างหานซานเฉียนทำให้ฉันไม่สามารถเชิ่ดหน้าชูตาได้ ในที่สุดก็สามารถกำจัดเขาได้สักที”

ณ บริษัทอสังหาริมทรัพย์ลั่วเฉว

หลังจากจอดรถเสร็จแล้ว หานซานเฉียนก็มองไปที่ซูหยิงเซี่ยที่กำลังรู้สึกประหม่า เขาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องกังวล ผมคุยกับเพื่อนร่วมชั้นแล้ว เหลือแค่เซ็นสัญญา”

ซูหยิงเซี่ยไม่ได้ถามอะไรมากเกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นของหานซานเฉียน แต่คราวนี้ตระกูลซูมีคู่แข่งมากมาย และตระกูลซูก็ไม่มีข้อได้เปรียบใด ๆ เลย จะเป็นไปได้เหรอที่การขอเป็นหุ้นส่วนครั้งใหญ่นี้จะอาศัยเพียงมิตรภาพของเพื่อนร่วมชั้น?

“เพื่อนร่วมชั้นของคุณคงไม่ได้ล้อคุณเล่นหรอกใช่ไหม?” ซูหยิงเซี่ยถาม

“แน่นอน เขากับผมเป็นเพื่อนสนิทกัน” หานซานเฉียนกล่าว

เมื่อเห็นความมั่นใจของหานซานเฉียน ซูหยิงเซี่ยก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

แม้ว่าการพูดคุยกันเมื่อคืนจะไม่ได้ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนดีขึ้นทันทีทันใด แต่ช่องว่างบางส่วนก็ได้ถูกขจัดออกไปแล้ว ซูหยิงเซี่ยรู้สึกว่า ไม่ว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร เธอก็ต้องเผชิญกับเรื่องนี้ให้ได้

ซูหยิงเซี่ยเดินเข้าไปในบริษัท พนักงานแผนกต้อนรับก็เดินเข้ามาหาเธอทันที โดยที่เธอยังไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น

“ขออนุญาตค่ะ ไม่ทราบว่าคุณคือคุณผู้หญิงซูใช่ไหมคะ?” หญิงร่างสูงในชุดเครื่องแบบถามด้วยรอยยิ้ม

ซูหยิงเซี่ยรู้สึกปลื้มใจและรีบตอบกลับทันที “ใช่ค่ะ ฉันเองค่ะ”

“ตามฉันมาได้เลยค่ะ”

ลิฟต์กำลังตรงขึ้นไปยังชั้นบนสุดของบริษัทลั่วเฉว ซูหยิงเซี่ยรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงจนจะกระโดดออกมาแล้ว แม้ว่าเธอจะยังไม่ได้เซ็นสัญญา แต่การต้อนรับแบบนี้ทำให้เธอเห็นแสงสว่างบ้างแล้ว

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก ชายวัยกลางคนกำลังยืนรออยู่นานแล้ว

“สวัสดีครับ คุณซู ผมชื่อจงเหลียง ผมเป็นผู้รับผิดชอบโครงการเฉิงซี และมีหน้าที่รับผิดชอบในการร่วมมือกับบริษัทของคุณครับ” จงเหลียงแนะนำตัวเอง

ซูหยิงเซี่ยรู้สึกอึ้งจนวางตัวไม่ถูก

จงเหลียงยิ้มและพูดต่อว่า “เจ้านายต้องเข้างานสังคมมากมาย ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยว่างออกมาพบปะผู้คน ถ้าคุณผู้หญิงซูมีปัญหาอะไร คุณสามารถบอกผมได้เลยครับ”

ซูหยิงเซี่ยรีบส่ายหัวทันที และพูดด้วยความตื่นตระหนกว่า “ไม่ค่ะ ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไรค่ะ แต่...เรายังไม่ได้เริ่มเจรจาเกี่ยวกับการเป็นหุ้นส่วนกันเลยนี่คะ”

“ตามคำสั่งของเจ้านาย สัญญาได้ถูกเตรียมไว้แล้วครับ ผมได้ลงนามไปแล้ว ถ้าคุณผู้หญิงซูอ่านแล้วรู้สึกว่าไม่มีปัญหาอะไรก็สามารถเซ็นสัญญาได้เลยครับ” จงเหลียงกล่าว

“อ๊ะ!” ซูหยิงเซี่ยมองจงเหลียงด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าเจ้าของบริษัทลั่วเฉวจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นของหานซานเฉียน แต่ซูหยิงเซี่ยไม่คิดไม่ฝันว่ามันจะราบรื่นขนาดนี้ บริษัทลั่วเฉวได้เตรียมสัญญาเอาไว้แล้ว!

“พี่จงคะ คุณ...ไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่ไหม?” ซูหยิงเซี่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“ไม่ใช่แน่นอนครับ ทั้งหมดนี้เป็นคำสั่งจากเจ้านาย ได้โปรดตามผมมาครับ” จงเหลียงกล่าว

หลังจากตามจงเหลียงเข้าไปในสำนักงาน ซูหยิงเซี่ยมองดูสัญญา เธอไม่พบปัญหาใด ๆ และสัญญานี้ก็ให้กำไรมหาศาลกับตระกูลซู ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์ในตลาดจะทำกำไรได้มากขนาดนี้

“พี่จงคะ แน่ใจนะคะว่าไม่ได้เล่นตลกกับฉัน?” ซูหยิงเซี่ยรู้สึกเหมือนกำลังฝัน หากเธอสามารถนำสัญญานี้กลับไปที่ตระกูลซูได้ ก็จะไม่มีใครกล้าดูถูกเธออีก และจะมีใครกล้าบอกว่าเธอไม่เหมาะสมหรือบอกว่าเธอไร้ประโยชน์อีก?

จงเหลียงส่งปากกาของเขาให้ซูหยิงเซี่ยและพูดว่า “ไม่ใช่เรื่องตลกแน่นอน ถ้าคุณผู้หญิงซูคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร ก็สามารถเซ็นมันได้เลยครับ"

ปากของซูหยิงเซี่ยแห้งผาก ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ระหว่างหานซานเฉียนกับเพื่อนร่วมชั้นของเขาคนนี้จะดีมากจริง ๆ

แต่ทำไมเขาถึงได้รู้จักคนที่มีอิทธิพลเช่นนี้ได้

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status