บทที่ 1025

คฤหาสน์ใจกลางภูเขา ซูหยิงเซี่ยได้แต่พักผ่อนอยู่ที่บ้านเฉย ๆ

ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากทำอะไร แต่เธอถูกเหอถิงห้ามไว้ทุกอย่าง

เหอถิงทำหน้าที่ทุกอย่าง แม้แต่ซูหยิงเซียจะเข้าห้องน้ำเธอก็ยังอยากตามเข้าไปด้วย

หานซานเฉียนไม่อยู่บ้าน และซูกั๋วเย่าก็มักจะออกไปเล่นไพ่และดื่มเหล้ากับเพื่อน ๆ ดังนั้นตอนนี้ เหอถิงจึงดูแลซูหยิงเซี่ยเหมือนลูกสาวของเธอเอง เพราะกลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไป

หานซานเฉียนเปลี่ยนชีวิตของเหอถิง หากไม่มีหานซานเฉียน เหอถิงก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ดังนั้นเธอจึงนึกขอบคุณหานซานเฉียนมาก จนไม่สามารถแสดงออกมาเป็นคำพูดได้ เธอจึงอยากตอบแทนเขาด้วยการดูแลซูหยิงเซี่ยให้ดี

ซูหยิงเซี่ยกำลังดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น ทันใดนั้นเธอก็ยืนขึ้น เหอถิงรีบวิ่งไปด้านข้างของซูหยิงเซี่ยและถามว่า "คุณจะเอาอะไรคะ? เดี๋ยวป้าไปช่วยหยิบให้"

“ป้าเหอ หมอบอกฉันว่าอย่านั่งเฉย ๆ ต้องออกกำลังกายบ้าง ป้าให้ฉันได้ขยับหน่อยนะคะ” ซูหยิงเซียยิ้มอย่างช่วยไม่ได้

“ออกกำลังกายได้ค่ะ แต่ถ้าคุณอยากได้อะไร ก็บอกป้านะคะ” เหอถิงกล่าว

"ฉันไม่ได้จะเอาอะไรค่ะ แค่อยากยืนขึ้นและเดินไปรอบ ๆ เฉย ๆ ป้าไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ" ซูหยิงเซี่ยกล่าว

เ