เด็กที่เกิดจากความรักย่อมดีกว่าเด็กที่ถูกถีบลงมา

ยามเหมาแล้วเมิ่งหย่งชวนลุกขึ้นมาหากระโถนเพราะเมียรักเอาแต่อาเจียนไม่หยุด นางลุกขึ้นมาแล้วเวียนหัวยิ่งนัก เสี่ยวเย่าเดินมาหาที่หน้าห้องก่อนจะบอกท่านพ่อว่าเขาจะเข้าไปดูท่านแม่เอง เมิ่งหย่งชวนพยักหน้าให้ เด็กน้อยเข้าไปก็เห็นมารดานอนหมดแรง เสี่ยวเย่าขึ้นไปนั่งบนเตียงจับมือมารดามาแนบใบหน้าก่อนจะเอ่ยขอโทษ

"ท่านแม่ต้องมาเหนื่อยเพราะลูก วันนี้มหาเทพจะมารับลูกแล้วขอรับ"

"เขาบอกว่าที่ลูกเหลืออยู่เป็นเพียงเศษวิญญาณเท่านั้น"

"ขอรับ มีบางคนต้องสั่งสอนหนักๆนะขอรับท่านแม่ เด็กดื้อด้านท่านแม่ต้องหวดก้นเขาเยอะๆ ให้เขาท่องตำราเต๋า สวดพระคัมภีร์มากๆ"

"หืม..ลูกหมายถึงใครกัน"

"คนที่คลอดทีหลังลูกขอรับ"

"เสี่ยวเย่ากว่าแม่จะตั้งครรภ์เสี่ยวเฟิงกับเสี่ยวฮวาน่าจะอีกสองปีหลังจากคลอดเจ้าแล้ว อีกอย่างน้องๆน่ารักออกปานนั้นไม่เห็นจะดื้อเลย ส่วนเสี่ยวอิงแม่ต้องคลอดเขาเป็นคนสุดท้องมิใช่หรือ เสี่ยวอิงน่ารักจะว่าไป"

"ลูกไม่ได้หมายถึงพวกเขาห้าคนสักหน่อย ท่านพ่อมาแล้วท่านแม่พักผ่อนเถอะขอรับ เสี่ยวเถาเร่งให้ลูกท้อออกดอกออกผลเพื่อท่านแม่จะได้ทานอร่อยๆ แก้แพ้ท้อง"

"อืม ฝากขอบใจน้องๆด้วย อยู่กับท่านย่าเล็ก