Share
บทที่ 603
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 604
เจย์กล่าวว่า “ถ้าเธอตอบคำถามถูกต้องได้หนึ่งข้อ ฉันจะช่วยข้อที่เหลือเธอเอง”แองเจลีนมองคำถามสิบข้ออย่างจริงจัง ยกเว้นคำถามข้อสุดท้ายที่ทำได้ เพราะคำถามอื่น ๆ นั้นยากเกินไปแองเจลีนบ่น “ใครก็ตามที่ตั้งคำถามเหล่านี้ต้องเป็นคนบ้าไปแล้ว มันยากแค่ไหนสำหรับอัจฉริยะอย่างฉันรู้ไหม? ตามคำกล่าวที่ว่า มีเส้นบาง ๆ ระหว่างอัจฉริยะกับคนบ้า อัจฉริยะและคนบ้าคือคนของสองโลกสองความคิดนั่นแหละ”เจย์พูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันเองที่เป็นคนคิดคำถามเหล่านี้ขึ้นมา”แองเจลีนกลืนน้ำลาย การสนทนาเปลี่ยนจากการดูถูกเป็นการเยินยอทันที “ท่านอาเรส ไอคิวของคุณสูงเสียจนคนธรรมดาอย่างฉันด้อยกว่าไปเลยเมื่อเปรียบเทียบแล้ว! ไม่น่าแปลกใจที่ฉันไม่สามารถแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ ท่านอาเรส ทำไมไม่สอนฉันหน่อยล่ะ?”เจย์พูดว่า “หืม? เมื่อกี้เธอไม่ได้บอกเหรอว่าฉันเป็นคนบ้า?”“ท่านอาเรส คนบ้ามีความหมายเหมือนกันกับคนอัจฉริยะนะ”เจย์เข็นรถเข็นออกไปด้วยสีหน้ามืดมนแองเจลีนถอนหายใจยาว!ในคืนนั้น แองเจลีนอยู่ดึกโดยเฉพาะเพื่อทำโจทย์นี้ ในขณะที่เจย์นั่งอ่านหนังสือบนรถเข็นและเขาสังเกตมองเธอไปด้วยเมื่อนาฬิกาผ่านไปถึงเวลเที่ยงคืน เจย์ทนไม่ไหวแล้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 605
“ถ้าอย่างนั้น ฉันแค่หลับตาก็พอแล้วใช่ไหม?” หลังจากที่แองเจลีนพูดจบ เธอก็ตั้งใจที่จะหลับตาลงเจย์หาเหตุผลที่จะให้เธอออกไปไม่ได้ เขาจึงปล่อยเธอทำแบบนั้นไปแองเจลีนเข็นเขาเข้าไปในห้องน้ำและได้ยินเสียงถอนหายใจของเจย์แองเจลีนรู้โดยไม่ต้องคิดเลยว่าเขาจะถอดเสื้อได้อย่างแน่นอน แต่เขาถอดกางเกงออกไม่ได้ ดังนั้นเธอจึงพูดออกไปอย่างเกรงใจว่า “ท่านอาเรส ให้ฉันช่วยถอดเสื้อผ้าให้คุณดีกว่านะ”แววตารังเกียจตัวเองปรากฏขึ้นในดวงตาของเจย์ เสียงที่ไม่เต็มใจเล็ดลอดออกมาจากลำคอของเขา “อืม”แองเจลีนหลับตาและเดินเข้าไปหาเขาในขณะที่แตะ ๆ ไปตรงรถเข็นการถอดเสื้อผ้าเป็นไปอย่างราบรื่นโดยไม่คาดคิดอย่างไรก็ตาม เมื่อเธอกำลังจะถอดกางเกงของเขา มือของเธอได้ไปสัมผัสที่ที่เธอไม่ควรแตะ ดังนั้นเธอจึงรีบดึงมือของเธอออกด้วยความตกใจเจย์ใช้โอกาสนี้มองเธออย่างใกล้ชิดโดยไม่กระพริบตา ในตอนแรก เขาคิดว่าใบหน้าของเธอต้องทนบาดแผลมากมาย เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ ก็น่าจะมีรอยแผลเป็นอีกมาก ถึงอย่างนั้น รูปลักษณ์ของเธอแทบจะไม่มีข้อบกพร่องหลงเหลืออยู่เลยแองเจลีนเอื้อมมือออกไปอีกครั้ง และครั้งนี้ เธอระมัดระวังเป็นพิเศษ เธอสัมผัสหน้าท
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 606
เมื่อเห็นเจย์ล้มลงอยู่บนพื้น เธอจึงวิ่งเข้าไปวางมือบนไหล่ของเขา แล้วเธอก็ยกเขาขื้นไปที่เตียงเจย์ล้มตัวลงบนเตียงอย่างผิดหวัง จากนั้นแองเจลีนเอาผ้าห่มคลุมไปที่ตัวเขาแล้วนั่งที่ข้าง ๆ เตียงเพื่อปลอบโยนเขาว่า “ท่านอาเรส อย่าใจร้อน ขาของคุณเพิ่งจะหายดีและการฟื้นตัวในการเดินได้อีกครั้งจะเป็นกระบวนการที่ใช้เวลานานพอสมควร คุณควรใช้ช่วงพักฟื้นนี้ให้เป็นโอกาสในการใช้ชีวิตที่ดำเนินไปอย่างช้า ๆ ”เจย์ตอบห้วน ๆ “อืม”จากนั้นเขาก็เหล่ตามองไปที่แองเจลีน “เมื่อคืนยังไม่ได้นอนเลยเหรอ?”แองเจลีนกล่าวด้วยความสุข “ท่านอาเรส ฉันตอบคำถามสิบข้อเสร็จแล้ว!”“ให้ฉันดูหน่อยสิ”แองเจลีนกลับไปที่ห้องและหยิบหนังสือคำถามออกมาเจย์เห็นคำถามที่เธอทำและมองเธอด้วยมุมมองที่เปลี่ยนไป...เธอทำห้าคำถามถูกต้องสำหรับเก้าคำถามแรก ตามที่เขาเดาไว้สำหรับคำถามสุดท้าย ยังคงเป็นคำตอบที่ทำให้เขาแทบบ้า ‘ตื้อเขาอย่างไม่จบไม่สิ้น!’“ขอปากกาหน่อย”แองเจลีนยื่นปากกาลูกลื่นในมือของเธอให้เขาเจย์ได้แก้ไขข้อผิดพลาดสี่ข้อให้กับเธอ แองเจลีนตกตะลึงเมื่อเห็นวิธีแก้ปัญหาที่ถูกต้อง“ฉันตอบคำถามผิดสี่ข้อเลยเหรอ?” เธอรู้สึกอารมณ์เสียม
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 607
เมื่อแองเจลีนสวมชุดสีดำเดินออกมา เจย์ก็จ้องมองมาที่เธอโดยไม่คลาดสายตาท่าทางของเธออ่อนโยนและสง่างามเธอดูสง่างามและละเอียดอ่อนเขาไม่สามารถเทียบเธอกับโรสได้อีกต่อไปเพราะเธอเป็นแบบนี้ไปแล้ว เธอเป็นแองเจลีน เซเวียร์เหมือนคนเดิมคนก่อนหน้านี้ ดวงตาของเธอนุ่มนวลราวกับสายน้ำ ในขณะที่สายตาของเธอได้แสดงออกมาเหมือนในตอนนั้นอย่างไรก็ตาม การสวมหน้ากากปิดปากสีน้ำเงินมันไม่เข้ากับความสง่างามบนใบหน้าของเธอ“เธอไม่จำเป็นต้องใส่ชุดสีดำเลย” เจย์พูดขึ้นในทันใดเขาสวมชุดสีดำเพื่อไว้อาลัยต่อพ่อแม่ที่เสียชีวิตของเขาเธอไม่มีเหตุผลที่จะต้องแสดงความเคารพต่อฆาตกรเช่นนี้แองเจลีนยิ้มจนดวงตาของเธอเป็นเส้นโค้ง “ฉันอยากแต่งตัวเหมือนคุณ”เด็กน่ารักสามคนกำลังนั่งอยู่รอบโต๊ะอาหารเพลิดเพลินกับอาหารเช้าที่ปรุงโดยนักโภชนาการอย่างเอร็ดอร่อย เมื่อได้ยินคำพูดไร้ยางอายของแองเจลีน เซ็ตตี้น้อยและร็อบบี้น้อยก็วางช้อนส้อมที่อยู่ในมือทันทีทั้งสองดูรู้สึกหมดความอร่อย“คุณน้าอะไรก็ได้คะ ทำไมคุณยังไม่ออกไปจากที่นี่อีก?” เซ็ตตี้น้อยพูดอย่างไม่ปรานีแองเจลีนหยิบหนังสือคำถามออกมาจากข้างหลังเธอราวกับว่าเธอกำลังใช้ท่าทางเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 608
“ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด และพ่อของเธอจะไม่ไล่พนักงานของเขาออกโดยไม่แยกแยะความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ถูกกับสิ่งที่ผิดหรอกนะ เขาคือท่านอาเรสที่ฉลาดที่สุดเชียวนะ” ฝีเท้าของแองเจลีนนั้นรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว เธอเดินออกจากห้องรับรองไปในทันทีเซ็ตตี้น้อยกระทืบเท้าด้วยความโกรธ “คุณน้าอะไรก็ได้ หลงตัวเอง”เจนสันที่เงียบอยู่ตอนนี้หันมาสนใจเจย์และพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่นว่า “คุณพ่อคงไม่อยากให้เธอจากไป แต่ยังต้องการทดสอบเธออยู่สินะ ทำตัวอย่างกับเด็ก”เจย์ถึงกับตกใจ เขาจ้องที่เจนสันอย่างว่างเปล่าเด็กคนนี้รู้ได้ยังไงว่าเขาคิดอะไรอยู่ในใจ?เจนสันดึงทิชชู่และเช็ดปากอย่างสง่างามจากนั้น เขาก็หยิบจานสะอาด ๆ ใส่ขนมปัง นมและชีส แล้วเดินออกไปข้างนอกเซ็ตตี้น้อยพูดด้วยความหงุดหงิดว่า “ทำไมเจนสันถึงยอมใจดีต่อคุณน้าอะไรก็ได้อย่างนั้นล่ะ?”ร็อบบี้น้อยมองพ่อด้วยสายตามีคำถาม “คุณน้าอะไรก็ได้คนนี้เป็นใครกันแน่?”เจย์หยิบอาหารเช้าของเขาขึ้นมาแล้วยัดเข้าปากอย่างเชื่องช้าเขานึกถึงคำพูดของเจนสันในใจ เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ต้องการให้เธอจากไป แต่ยังต้องการทดสอบเธอทำตัวอย่างกับเด็กเหรอ?“คุณน้าอะไรก็ได้ของลูก ๆ. จะ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 609
จากนั้น ดวงตาสองสามคู่ก็กวาดไปมองทางเจย์ พวกเขากำลังรอดูว่าเขาจะลงโทษแองเจลีนคนที่ก่อปัญหาคนนี้อย่างไรแองเจลีนตบริมฝีปากและพึมพำเบา ๆ “มันก็แค่กล้วยไม้ไม่ใช่เหรอ?”ใบหน้าเหมือนตัวการ์ตูนในหนังสือการ์ตูนของเจย์ช่างเป็นสีหน้าที่ดูน่าเกลียดมาก ผู้หญิงคนนี้คงลืมต้นกำเนิดของกล้วยไม้นี้ไปแล้วเป็นเธอเองในตอนนั้นที่ร้องไห้คร่ำครวญและต้องการช่วยชีวิตต้นกล้วยไม้เมื่อ 15 ปีที่แล้ว เขาปลอบเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วพูดว่า “มันก็แค่กล้วยไม้”แต่กระนั้น เธอก็ร้องไห้สะอื้นสะเทือนหัวใจ ดังกว่าคนที่ไว้ทุกข์ร้องไห้เสียอีก เธอยังคงร้องไห้อยู่นานมากในตอนนั้นในที่สุด เขาก็หมดปัญญา ดังนั้นเขาจึงค้นหาความรู้มากมายเกี่ยวกับการเพาะเลี้ยงกล้วยไม้ ในที่สุดด้วยมืออันมหัศจรรย์ของเขา กล้วยไม้ก็รอดตายแล้วเธอก็ทิ้งมันไว้แค่นั้นเมื่อนึกถึงฉากที่เธอร้องไห้จนแทบพังทลายตอนที่เธอยังเป็นเด็ก ตอนนี้เขาก็รู้สึกว่าความกลัวนั้นยังไม่หายไป“เก็บมันซะ หรือจะเก็บของแล้วออกไป” เจย์พูดอย่างเย็นชาและเขาก็เข็นรถเข็นออกไปร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยแสดงรอยยิ้มให้แองเจลีนอย่างเต็มเปี่ยม “คุณน้าอะไรก็ได้ ตอนนี้คุณอยู่ต
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 610
“ท่านอาเรส ฉันได้ยินมาว่าขาของคุณไม่สามารถรักษาให้หายได้อีกแล้ว?” น้ำเสียงที่ชัดเจนและไพเราะ ปนไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนดังขึ้นอย่างช้า ๆเจย์ขมวดคิ้ว “ทำไมเธอถึงมาที่นี่?” มีน้ำแข็งอยู่ในเสียงของเขาเซร่ายิ้มและเดินไปข้างหน้าเขาพลางมองลงมาที่เจย์ที่นั่งอยู่บนรถเข็นอย่างวางท่าเธอเยาะเย้ยเขา “ฉันไม่คิดว่าเจ้าชายที่จัดการสิ่งต่าง ๆ ได้ด้วยตัวเองในเมืองอิมพีเรียลจะกลายเป็นคนพิการ”ดวงตาเหยี่ยวของเจย์ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งและการจ้องมองของเขาราวกับมีด สายตานั้นกำลังเหล่มองเซร่าท้องของเซร่าป่องมากขึ้นแล้ว เธอกำลังถึงวันกำหนดที่จะคลอดในอีกไม่กี่วันหญิงมีครรภ์ที่จะคลอดบุตรจะดูไม่ค่อยสวยงามความขยะแขยงในสายตาของเจย์ยิ่งรุนแรงขึ้นเซร่ารู้สึกไม่สบายใจกับการจ้องมองที่เยือกเย็นของเขา เพื่อให้ได้ศักดิ์ศรีของเธอกลับคืนมา คำพูดของเธอก็กลายเป็นความฉุนเฉียว“ท่านอาเรส คุณกำลังรู้สึกไม่เป็นที่พอใจเมื่อตกลงมาจากก้อนเมฆที่สูงเช่นนี้ใช่ไหม?” เธอยิ้มเยาะเย้ยเจย์กลับไม่ได้พูดอะไรกับเธอเซร่ารู้สึกว่าเจย์ทนฟังได้ขนาดนี้มันช่างแตกต่างจากเมื่อก่อนจริง ๆเธอมองดูใบหน้าที่สูงส่งและดูใบหน้าที่ไม่น่าจะเป
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 611
เจย์เยาะเย้ยอย่างเย่อหยิ่ง “เซร่า อย่าทำให้ฉันเสียความรู้สึก”เซร่าอึ้งในตอนแรกเธอได้คิดไว้ว่าความเย่อหยิ่งของเจย์จะสงบลงตั้งแต่เขาพิการและเขาจะเปลี่ยนอารมณ์ร้ายของเขาได้ความเย่อหยิ่งของเขายิ่งเลวร้ายลงอย่างไม่คาดคิด“ท่านอาเรส ใครให้ความมั่นใจแก่คุณกัน ถึงได้เป็นคนจองหองขนาดนี้นี้? ตอนนี้คุณเป็นแค่คนพิการคนหนึ่ง” สายตาของเซร่าจ้องไปที่ขาของเขาอีกครั้ง การแสดงออกที่โกรธเคืองและรุนแรงจากความรักที่ไม่สมหวังของเธอปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอนัยน์ตาเหยี่ยวของเจย์หรี่ลงเล็กน้อยเซร่าได้กระตุ้นความโกรธของเขาอย่างเห็นได้ชัด!เมื่อเขากำลังจะปลดปล่อยอารมณ์เกรี้ยวกราดของเขาออกมา ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตบดังขึ้นมาลอยนิ้วมือทั้งห้าปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเซร่าทันทีเจย์มองขึ้นไปและเห็นโจเซฟินมองเซร่าอย่างดูถูก โจเซฟินดุว่า “ผู้หญิงเลวทรามอย่างเธอสมควรที่จะมายุ่งเกี่ยวกับพี่ชายของฉันหรือ?”เซร่ามีสีหน้าครอบงำด้วยความโกรธ “โจเซฟิน อาเรส เธอกล้าตบหน้าฉันเหรอ?”โจเซฟินยิ้มและพูดว่า “ฉันตบเธอไปแล้ว ก็สมควรจะโดนตบแล้วหนิ!”เซร่าจ้องมองพวกเขาด้วยดวงตาสีแดงเลือด “ฉันตั้งท้องน้องชายพ่อคนเดียวกับ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
