เจย์ได้จ้างหมอที่ดีที่สุดจากแกรนด์ เอเซีย ให้มารักษาแม่ของเขาและช่วยจอร์แดนฟื้นสุขภาพของเขาให้ดีขึ้นด้วยภายใต้การดูแลอย่างพิถีพิถันของจอร์แดน อาการแม่ของเจย์ดีขึ้นอย่างรวดเร็ว น้ำหนักของเธอเพิ่มขึ้นจากเดิม 20 กก. เป็น 38 กก.เมื่อสุขภาพของเธอดีขึ้น ความงามและความน่าดึงดูดของเธอก็เริ่มแสดงออกมาสำหรับจอร์แดน ตอนนี้เขาดูไม่ต่างจากคนทั่วไปแล้วหอท่าเรือหอมหวนได้บานสะพรั่งด้วยชีวิตใหม่ แต่ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้เกิดความไม่สงบขึ้นกับคนที่อยู่อาศัยของลานบ้านสวนอื่น ๆ ภายในพื้นที่นี้สามพี่น้อง แจ็ค, เจคอบและเจมส์ที่นั่งรถเข็น พวกเขากำลังมาเยี่ยมเยียนท่านปู่อาเรสด้วยกันแจ็คพูดถึงความกังวลของเขา “คุณพ่อครับ คุณพ่อรู้ไหมว่าตอนนี้เจย์กับจอร์แดนสนิทกันมากไปแล้ว? ผมกังวลว่าพวกเขาจะร่วมมือกันและนำอันตรายมาสู่พวกเราทุกคน สุดท้ายแล้ว มีความเป็นไปได้ที่พวกเขา…”ท่านปู่อาเรสจ้องไปที่แจ็คเมื่อเขาพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านปู่อาเรสเข้าใจได้ถึงความเป็นไปได้ที่แจ็คจะไม่สามารถพูดออกมาดัง ๆ ได้อีก“ตราบใดที่จอร์แดนและโคลอี้เชื่อฟังขณะที่อยู่ภายใน อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนและไม่สร้างความเสียหายใด ๆ เรา
ตายยากจริง ๆ พูดถึงก็มาไม่นานหลังจากนั้น ท่านปู่อาเรสได้พาเซร่า เซเวียร์มาที่หอท่าเรือหอมหวนเพื่อสะสางกับเจย์ด้วยรูปร่างการตั้งครรภ์ของเซร่านั้นแสดงให้เห็นชัดเจนสำหรับทุกคนและเมื่อเธอเห็นเจย์ เธอก็เข้ามาคุกเข่าลงต่อหน้าเขาอย่างน่าสมเพช“พี่เจย์คะ ฉันขอโทษ ฉันทนไม่ได้ที่จะไปทำแท้งลูกของเราและผู้ใหญ่ทุกคนที่นี่ก็รู้เรื่องของเราแล้ว” เสียงของเซร่าเริ่มเบาลง มันบ่งบอกถึงความรู้สึกผิดขณะที่เธอแสร้งทำเป็นอับอายเจย์มองดูท้องที่ตั้งครรภ์ของเธออย่างเย็นชาขณะที่สายตาสังหารกระหายเลือดเริ่มเต็มดวงตาของเขา “เซร่า เซเวียร์ ฉันคิดว่าเธอคงเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่จนกล้าพูดใส่ร้ายออกมาแบบนี้สินะ?”เซร่ารู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อเห็นการจ้องมองที่เฉียบแหลมของเจย์ที่จ้องผ่านเธอขณะที่ร่างกายของเธอค่อย ๆ หดตัวเล็กลง ทว่า เมื่อเธอนึกได้ว่าท่านปู่อาเรสยังคงยืนเคียงข้างเธออยู่ เธอรวบรวมความกล้าพูดอย่างไร้ยางอายออกมาว่า “พี่เจย์ ฉันรู้ว่าฉันไม่คู่ควรกับคุณเลยและคุณก็ทำกับฉันเพื่อความสนุกเพียงเท่านั้น แต่เด็กน้อยเป็นผู้บริสุทธิ์ ถ้าคุณรับไม่ได้ ก็ปล่อยให้ฉันคลอดลูกออกมาเถอะ แล้วฉันก็จะยอมจากไป คุณไม่ต้องกังวลก
เจย์รู้สึกว่าท้องไส้ปั่นปวนขึ้นมาทันที เขาอยากจะอ้วกออกมาเมื่อนึกถึงการสัมผัสนั่นในเวลาต่อมาเขามองไปที่เซร่า เขารู้สึกอยากจะฉีกเธอเป็นชิ้น ๆท่านปู่อาเรสกล่าวว่า “เจย์ เหตุการณ์นี้รู้สึกน่าสงสัยอยู่นะ นายอาจจะเตรียมการให้ลงเอยกับเซร่าบนเตียงสินะ”“ผมไม่ได้ทำนะ” เจย์ยืนกรานที่จะปฏิเสธจากนั้นเขาก็มองดูเซร่าอย่างดูถูก “ผมไม่กระหายผู้หญิงแบบนี้หรอกนะ”เซร่ารู้สึกถูกทำร้ายจิตใจอย่างรุนแรงจากคำพูดของเจย์ ทำให้การแสดงออกของเธอดูน่าเกลียดขึ้นมาทันทีท่านปู่อาเรสกล่าวต่อไปอีกว่า “เราจะเก็บเรื่องนี้ให้เงียบ ความจริงจะถูกเปิดเผยเมื่อเซร่าคลอดลูกแล้วเท่านั้น เซร่า เธอจะได้อยู่ในหอท่าเรือหอมหวนชั่วคราว เธอคงรู้จักอารมณ์ของเจย์ดีนะ อยู่ห่าง ๆ จากเขาถ้าไม่อยากมีปัญหา”มีแววตาดีใจของเซร่าแสดงออกมา “ตกลงค่ะ คุณปู่อาเรส”เนื่องจากปัญหาได้รับการแก้ไขเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่านปู่ก็ได้เดินออกจากสถานที่นั่นเซร่ายังคงอยู่กลางห้องนั่งเล่น มองเจย์ที่เย็นชาราวกับน้ำแข็ง “พี่เจย์...” เธอคิดว่าเจย์จะเป็นสุภาพบุรุษและเขาจะต้องเตรียมจัดห้องให้ผู้หญิงที่อ่อนแออย่างเธอเธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าสิ่งที่เขาทิ้งใ
เจย์รู้สึกประหลาดใจเมื่อมองไปที่จอร์แดนซึ่งมีใบหน้าที่ไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยแม้จะผ่านชะตาชีวิตที่ไม่คาดคิดมาพวกเขามีทัศนคติที่คล้ายคลึงกันเมื่อพูดถึงวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อผู้หญิงของพวกเขาอย่างไรก็ตาม เมื่อเซร่าที่กำลังตั้งครรภ์ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ประตู เธอดูตื่นตระหนกและมีน้ำตาขณะที่เธอมองเจย์ราวกับว่าเขาเพียงคนเดียวที่จะเป็นเสาหลักที่คอยสนับสนุนเธอได้โคลอี้ตกตะลึงเมื่อเห็นเซร่า บางทีอาจเป็นเพราะรูปลักษณ์ที่น่าสมเพชของเซร่านั้นจึงทำให้เธอสัมผัสได้ เธอเข้าไปอ้อนวอนเจย์ว่า “ลูกแม่ ปล่อยให้เธออยู่ที่นี่เถอะ ให้เธอเป็นคนรับใช้ของฉันก็ได้”แม้ว่าจอร์แดนจะเป็นคนที่เอาแต่ใจภรรยาของเขาตลอด และเขารู้สึกเกลียดเซร่าเพราะว่าเธอดูเป็นผู้หญิงที่ไม่ให้เกียรติในศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่เขาก็ยังยอมทำตามความต้องการของโคลอี้ เมื่อเธอตั้งใจจะให้เซร่าอยู่ที่นี่ “เจย์ อาเรส ในเมื่อแม่ของนายชอบเธอ งั้นก็ปล่อยให้เธออยู่เถอะ”“ไม่ได้” เจย์ยืนยันในคำตอบของเขาจอร์แดนจึงตัดสินใจยับยั้งความคิดเห็นของเจย์ “อย่าลืมสิว่าฉันเป็นเจ้าของหอท่าเรือหอมหวนนี้นะ และฉันอยากให้เธออยู่ที่นี่”การแสดงออกของเจย์ซีดอย่างเห็นได
“จอร์แดน ทำไมพระเจ้าถึงไม่ยุติธรรมนักล่ะ? ฉันเคยมีอะไรกับคุณมาหลายครั้งแล้ว แต่เพียงครั้งเดียวกับชายคนนั้น แต่แล้วเด็กคนนี้เกิดมาโดยไม่ใช่กับคุณ” ด้วยน้ำเสียงของโคลอี้ติด ๆ ขัด ๆจอร์แดนรู้สึกหดหู่เช่นกัน “บางทีความยุติธรรมอาจแตกต่างในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า ท่านให้คุณกับผม แต่ท่านให้เด็กกับเขา”ทั้งคู่กอดกันด้วยความรู้สึกใจสลายและหดหู่ใจทันใดนั้น โคลอี้ได้ผลักจอร์แดนออกไปและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “จอร์แดน คุณคิดว่ามีความเป็นไปได้ไหมที่เจย์เป็นลูกของเรา”จอร์แดนยิ้มอย่างขมขื่น “เป็นไปได้ยังไง? เวลาเกิดของเขาตรงกับเวลาที่ผู้ชายคนนั้นได้กระทำกับเธอนะ!”โคลอี้พูดต่อหน้าโดยกล่าวว่า “จอร์แดน ฟังฉันนะ การตั้งครรภ์ครบกำหนดได้ก็ต่อเมื่อถึง 10 เดือน จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเจย์ไม่ใช่ทารกครบกำหนดล่ะ?”จอร์แดนมองเชยชมกับความคาดหวังของโคลอี้ที่พูดออกมาทำให้เธอดูน่ารักเสียงของจอร์แดนแหบแห้ง “โคลอี้ เราต้องยอมรับความจริงนั้น ยิ่งคุณมีความหวังมากเท่าไหร่ คุณก็จะยิ่งรู้สึกผิดหวังมากขึ้นเท่านั้น”“จอร์แดน คุณไม่คิดว่าเจย์เหมือนคุณมาก ๆ บ้างเหรอ? พวกคุณทั้งคู่ดูเหมือนกัน แม้กระทั่งบุคลิกและท่าทางของพวกคุ
ในคราวนี้ เจย์ได้พาหมอมาถึงสองสามคนจากแกรนด์ เอเซียเขาขอให้พวกเขาเก็บตัวอย่างจากทารกในครรภ์ของเซร่า เพื่อทดสอบพันธุกรรม สำหรับตอนนี้เซร่าอยู่ในช่วงระยะเวลาตั้งครรภ์ใกล้จะคลอดแล้ว จึงไม่เหมาะที่จะทำการตรวจคัดกรองความผิดปกติของโครโมโซมทารกในครรภ์จากเลือดเธอเอง วิธีเดียวที่ใช้ได้ผลคือการเจาะน้ำคร่ำตรวจการเจาะน้ำคร่ำมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ ดังนั้นเซร่าจึงยืนกรานที่จะให้หมอออกไปห่าง ๆ จากตัวเธอ“พี่เจย์คะ ท่านปู่อาเรสบอกว่าเราจะได้รู้ถึงความเหมือนจากหน้าตาของเด็กเมื่อฉันคลอดออกมาอยู่แล้ว ทำไมคุณต้องมาบังคับสิ่งนี้กับฉัน” เซร่าตกใจกับสีหน้าที่ได้เห็นในเหตุการณ์ตรงหน้าเธอและเริ่มตัวสั่นสะท้านเจย์ที่ยังคงสงบและอดทนในขณะที่เขานั่งบนเก้าอี้หวายด้วยสายตาเหม่อลอย เขามองไปที่เซร่าแล้วพูดว่า “เซร่า เซเวียร์ ฉันมีความเมตตามามากพอแล้วที่ทนปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่มาเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่เธอพยายามใส่ร้ายฉัน”สายตาของเขาเริ่มมืดลงขณะที่ดวงตาเย็นลงเหมือนน้ำแข็งที่ไม่ยอมละลายแม้ผ่านไปหลายศตวรรษ เขาสั่งต่ออีกว่า “จับเธอไว้!”เซร่ากำลังหันตัวหนีออกจากบ้าน แต่เมื่อชายหนุ่มหน้าตาดีสองคนปรากฏต
แจ็คได้ตัดสินใจเด็ดขาดเมื่อคิดไตร่ตรองจากคำพูดของท่านปู่อาเรสและเดินจากไปด้วยท่าทางจริงจังในขณะเดียวกัน ที่หอท่าเรือหอมหวน หมอได้ดำเนินการเสร็จสิ้นแล้ว ใบหน้าที่น่ารักของเซร่าเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความเศร้า เธอลุกขึ้นจากเตียง ใบหน้าเธอซีดเผือด ร่างกายของเธออ่อนแอ แต่เธอก็ยังสามารถเดินออกจากห้องได้ตัวเธอสั่นขณะที่เธอเดินไปตรงหน้าเจย์ เธอร้องไห้ “พี่เจย์ พี่สาวที่ตายไปแล้วของฉันจะคิดยังไงถ้าเธอรู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่?”เจย์ขมวดคิ้วพลางยกมือของเขาขึ้นตบหน้าเซร่า ความเศร้าและความสิ้นหวังกับเซร่าตกอยู่ในการจ้องมองด้วยความโกรธของเขาเจย์พูดอย่างโกรธจัด “เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเอ่ยชื่อแองเจลีน!”ใบหน้าของเซร่าค่อย ๆ บูดบึ้ง มุมปากของเธอขดลง “พี่เขย พี่สาวของฉันจะไม่แสดงความเมตตาต่อคุณเด็ดขาด”เธอเริ่มตีโพยตีพายและตะคอกว่า “ถ้าเธอรู้เธอจะไม่มีวันปล่อยให้คุณมีชีวิตต่อไป!”เจย์นึกถึงการจากไปของแองเจลีน ใบหน้าที่เสียโฉมของเธอและดูไร้หนทาง เขาคิดว่าเขาไม่ได้รับข่าวใด ๆ จากเธอเลย ดูเหมือนเธอจะไม่กลับมาอีกแล้ว เจย์รู้สึกเหมือนอยู่ภายใต้คำสาปของเซร่า เขารู้สึกปวดร้าวลึก ๆ ขึ้นมาทันทีเซร่าหัวเ
ตลอดชีวิตของเขา จอร์แดนต้องเผชิญกับความท้าทายมากมาย แต่เขาไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา แต่ทว่า ในขณะนั้นภายใต้การจ้องมองจากความเย็นชาของเจย์แล้ว เขารู้สึกสูญเสียความสามารถในการคิดไปเสียแล้วหลังจากนั้นไม่นาน จอร์แดนก็ถอนหายใจเบา ๆ เขาเตือนเจย์ว่า “นายเคยคิดบ้างไหมว่าทำไมแจ็คถึงปกป้องเซร่าได้ขนาดนี้?”เจย์หัวเราะเยาะ เขาไม่ได้เป็นคนโง่ แจ็คทำตัวแปลก ๆ เมื่อไม่นานมานี้ เบื้องหลังความรักและความเห็นอกเห็นใจของพ่อของเขามันช่างโหดร้าย เขารู้ว่าเซร่าเป็นแค่เบี้ยใช้งานที่พ่อให้มาอยู่ข้าง ๆ กายของเขาสิ่งเดียวที่เขาไม่รู้คือวิธีที่พ่อของเขากลับมาแว้งกัดเขาเมื่อเห็นความสงสัยบางอย่างกำลังคืบคลานเข้ามาในความคิดเจย์ จอร์แดนก็เดินเข้ามาหาเขาก่อนหน้านี้ เขามีชีวิตอยู่เพื่อโคลอี้เท่านั้น เขาหลีกเลี่ยงการเผชิญความลับที่ดำมืดของตระกูลอาเรสแต่ตอนนี้เขายังมีเจย์อยู่ในชีวิตอีกคน นี่คือลูกชายของเขาที่เขาเป็นหนี้บุญคุณมากมาย เขาไม่สามารถปล่อยให้เจย์ถูกคนหน้าซื่อใจคดในตระกูลอาเรสปล่อยให้อยู่ในความมืดมิดได้ ในท้ายที่สุด พวกเขาจะทิ้งเจย์และแทงข้างหลังเขาก็เท่านั้นจอร์แดนยืนอยู่ตรงหน้าเจย์ ความดุร้ายในดวงตา