Share
บทที่ 528
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 529
ท่ามกลางสภาพจิตใจที่เลื่อนลอย เจย์รู้สึกเหมือนได้ย้อนเวลากลับไปในช่วงวัยรุ่นของเขาเขาจีบแองเจลีนโดยที่ไม่คิดจะลังเลเลย เขาเดินไปหาเธอ “ฉันเป็นคนเดียวที่สามารถให้ดอกกุหลาบกับเธอได้ เข้าใจไหม?”“ฉันไม่เข้าใจ” แองเจลีนกล่าว ดวงตาของเธอเบิกกว้างและประกายแววตาเป็นเหมือนหินอ่อน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสับสน“แม้แต่เซย์นก็ให้ดอกกุหลาบฉันไม่ได้เหรอ?”“เขาจะไม่ให้ดอกกุหลาบกับเธอไปตลอดหรอก เว้นแต่ว่าถ้าสมองของเขาถูกกระแทกกับประตูเสียก่อน”เธอจ้องมองเขาด้วยความงุนงงในตอนนั้น ดวงตาของเธอเปล่งประกายราวกับดวงดาวในยามราตรี…เขาใช้ความไร้เดียงสาของเธอในวัยเพียงแค่แปดขวบและคุยโม้โออวดต่อหน้าแองเจลีนที่ฉลาดพอ ๆ กันบางทีอาจเป็นเพราะความน่ารักของเธอทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะจูบเธอ ตอนนั้น เขาเป็นวัยรุ่นที่อยู่ในช่วงเลือดร้อน ดังนั้นใบหน้าของเขาจึงแดงก่ำหลังจากจูบเธอ“พี่คะ พี่หน้าแดง” แองเจลีนหัวเราะคิกคักหน้าเขาแดงราวกับลูกมะเขือเทศ!เขาลูบหัวของเธอเบา ๆ แล้วอุทานว่า “ทุกวันนี้เด็ก ๆ โตเร็วจนรู้มากถึงเพียงนี้เลยเหรอ?”อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ เขารู้สึกว่าจูบนี้เป็นเพียงการสัมผัสได้ไม่นาน แต่ทำไมมันถ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 530
“อืม!” เจย์บีบหน้าลูกชายคนโต แล้วตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ“ทำไมทุกคนถึงกลับมาที่นี่?” เจย์ถามด้วยความสงสัยก่อนหน้านี้เขาไม่รู้ว่าอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนเป็นสถานที่ที่อันตราย เขาจึงไม่กังวลเรื่องเด็ก ๆ ที่มาอยู่ที่นี่ทว่า ตอนนี้เขาไม่ต้องการให้เด็ก ๆ กลับมาที่นี่เจนสันตอบว่า “ผมเองที่อ้อนวอนคุณย่าให้พาเรากลับมาที่นี่”เจย์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ผ่านมาเจนสันต่อต้านความคิดที่จะกลับมาทีรอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนมาโดยตลอด กระนั้นเมื่อเขาเป็นคนคิดไอเดียนี้ขึ้นมา มันดูแปลกเกินไปจริง ๆเจย์มองดูท่าทางสงบนิ่งของเจนสัน เขาไม่ได้เจอลูก ๆ ของเขามาระยะหนึ่งแล้ว เขาคิดว่าดวงตาของเจนสันนั้นดูลึกลับไปเช่นกัน“มาเพื่ออะไรหรือ?” เจย์ถามเจนสันเงียบไปร็อบบี้น้อยกล่าวแทน แล้วบอกเจย์ไปว่า “เจนส์บอกว่าคุณพ่อไม่ปลอดภัยที่จะอยู่คนเดียวในอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็ดึงเจนสันมายืนตรงหน้าเขา “ทำไมลูกถึงพูดอย่างนี้?”มีสีหน้าทุกข์ใจบนใบหน้าของเขาราวกับว่าเขากำลังคิดถึงเหตุการณ์หลอกหลอนที่เขาเคยเจอ แต่เขาไม่สามารถพูดได้ว่ามันคืออะไรเจย์ไม่อยากบังคับเขา เจย์จึงกอดเจนสันเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 531
โรสมองดูผิวที่ยังดูไม่สมบูรณ์ของเธอและตะโกนออกไปว่า “ปีเตอร์ ฉันใช้เงินไปเยอะมากกับสิ่งนี้ อย่าทำให้ฉันผิดหวัง ตกลงไหม?”ปีเตอร์ตอบว่า “โรส อย่ารีบร้อนเกินไป นี่แค่สามเดือนเท่านั้น การเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์สำหรับใบหน้าของเธอนี้จะใช้เวลาอย่างน้อยสามปีนะ”สามปี... โรสหลับตาลง นั่นเป็นเวลานานมาก!อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอนึกถึงความจริงที่ว่าเธอสามารถกลับไปหาเจย์ด้วยใบหน้าที่เขาชอบที่สุดได้ เธอจึงอดทนแล้วคิดว่าเธอสามารถยอมได้ทั้งหมดนั้น“ปีเตอร์ ฉันอยากอ่านหนังสือ!”เธอต้องการที่จะเสริมสร้างตัวเองและเติมเต็มตัวเองด้วยการมีความรู้และประสบการณ์เพื่อที่เธอจะได้เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมและมีค่าพอที่จะยืนเคียงข้างเขาปีเตอร์ตอบว่า “ตราบใดที่เธอพักสายตาเพียงพอ แน่นอนฉันจะให้”“ปีเตอร์ ฉันอยากฝึกเทควันโดด้วย” เธอต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อที่เธอจะได้ปกป้องเขา แม้ในวันที่บรรพบุรุษของเขาถูกเปิดเผยและเขาตกลงมาจากฟากฟ้า เธอก็ยังมีพละกำลังและความสามารถเพียงพอที่จะปกป้องศักดิ์ศรีของเขาปีเตอร์กลอกตา “ไปเล่นโยคะดีกว่าเถอะ!”“ปีเตอร์ ฉันขอแล็ปท็อปหน่อย ฉันต้องการทำงาน”ปีเตอร์ลุกขึ้นจากที่นั่งทันที
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 532
ร็อบบี้น้อยกำหมัดของเขา “คุณแม่บอกว่าเด็กผู้ชายไม่ควรจีบผู้หญิง แต่เมื่อผู้หญิงน่ารังเกียจแบบนั้น พวกเธอสมควรถูกทำร้ายเสียจริง ๆ”เซ็ตตี้น้อยจ้องเขม็งไปที่กลุ่มผู้หญิงที่แต่งหน้าอย่างเวอร์วัง “แต่ผู้ชายห้ามทำร้ายผู้หญิงนะ ทว่าผู้หญิงทำร้ายผู้หญิงคนอื่นได้นะ ฉันคิดว่างั้น”ขณะที่เธอพูดออกไปอย่างนั้น ไม่นานเธอก็กระโจนไปทางพวกเธอร็อบบี้น้อยรีบตะโกนออกมาจากข้างหลังเธอ “เธอดูไม่ใช่ผู้หญิงเลย เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงอยู่ เธอรู้ตัวไหมเนี่ย?”เมื่อเห็นสิ่งนี้ ร็อบบี้น้อยเหงื่อออกอย่างกังวลและหันไปหาเจนสันเพื่อขอความช่วยเหลือ “เด็กผู้หญิงคนนั้นบอบบางมาก เมื่อถูกอะไรที่ทำให้เจ็บเพียงเล็กน้อยเธอก็ร้องไห้แล้ว แล้วตอนนี้เธอเลือกที่จะสู้เหรอ?”เจนสันตอบว่า “ไปช่วยเธอสิ”ร็อบบี้น้อยมองไปที่เจนส์ที่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ขยับเขยื้อน “แล้วนายล่ะ?”เจนสันตอบว่า “ฉันก็แค่รู้สึกขยะแขยงเมื่อสัมผัสร่างของคนแปลกหน้า”“ความบ้าอย่างกล้าหาญของนายนี้คืออะไร?” ร็อบบี้น้อยถามด้วยความชื่นชมความทุกข์เต็มใบหน้าของเจนสันแสดงออกมาว่า “เป็นอาการผิดปกติของเขาที่จะรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเห็นความผิดพลาดของสิ่งต่าง ๆ รอบ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 533
คนงานได้ทุบผนังเป็นรูขนาดใหญ่ด้านนอกของชั้นสองที่หอท่าเรือหอมหวนด้วยเสียงอึกทึกคนงานสองสามคนเริ่มทะเลาะวิวาทกันเอง “จิโอวานนี่ได้บอกว่าพื้นที่บนห้องใต้หลังคานี้ต้องการแค่ปรับปรุงเพิ่มเติม ไม่ใช่การรื้อถอน ตอนนี้นายรื้อมันออกแล้ว นายกำลังหาเรื่องถูกไล่ออก รู้ไหม?”จู่ ๆ เทมเพสก็ยื่นบุหรี่ให้ชายคนนั้นและพยักหน้าขอโทษ “ใจเย็น ๆ พี่ชายดอนนี่ เราแค่ไม่ได้ยินคำสั่งของจิโอวานนี่อย่างชัดเจนมากนักว่าต้องให้ทำอะไรบ้าง เดี่ยวเราจะสร้างให้มันกลับคืนไปด้วยกันเอง”“นายก็พูดง่ายไปนะ นี่คือกำแพงที่ทำจากไม้ฟีบี้เจิ้นหนานเป็นไม้สีทองโบราณ นายคิดว่าทุกคนสามารถซื้อไม้คุณภาพประเภทนี้มาได้ง่าย ๆ งั้นเหรอ? ฮึ่ม รอจนกว่าคุณท่านมาถึงที่นี่เสียก่อนเถอะ พวกนายทำเกินตัวไปแล้ว” ชายคนนั้นโต้กลับขณะที่เขาปัดบุหรี่ของเทมเพสลงบนพื้นและเขาก็รีบวิ่งออกไปฟ้องทันทีไม่นานนัก แจ็ค อาเรส พ่อของเจย์ก็มาถึงเมื่อเจย์สังเกตเห็นท่าทีของพวกเขา เขาจึงลุกจากเก้าอี้ที่กลางลานสนามอย่างช้า ๆ และเดินตามไป“พ่อ! คุณมาทำอะไรที่นี่?” เจย์ถามแจ็คมองไปที่รูผนังขนาดใหญ่บนห้องใต้หลังคา ตัวของเขาสั่นด้วยความโกรธ “คนงานที่ทำงานอยู่ชั้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 534
“เธอ… ต้องการให้ลูกไม่เกลียดพ่อ”เจย์หยุดนิ่ง “แล้วคุณทำอะไรลงไป?”รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏบนใบหน้าของแจ็คเขาทำผิดกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่? อย่างไรก็ตาม เขายังต้องแบกรับความผิดนั้นอีก“เธอคิดว่าพ่อรักคนอื่น เธอคิดว่าพ่อรักแม่เลี้ยงของนายมากกว่า”เจย์พูดอย่างเย็นชาว่า “แล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ?”แต่เจย์ก็เป็นลูกชายที่ถูกต้องตามกฎหมายของแจ็คทว่า เจย์ไม่ใช่ลูกชายของภรรยาของแจ็คในตอนนี้ แต่เขาเป็นลูกชายของแจ็คกับผู้หญิงคนอื่น ดังนั้น เจย์จึงคิดทันทีว่าเขาทำผิดพลาดในขั้นพื้นฐานของชีวิตครอบครัวแจ็คหน้าซีดขณะที่เขาอธิบาย “เจย์ พ่อรักแม่ของลูกนะ แต่พ่อไม่สามารถที่จะแต่งงานกับเธอได้ ไม่อย่างนั้นพ่อจะไม่ปล่อยให้เธอต้องทนทุกข์… ไม่เลยแม้แต่น้อย”“พ่อปฏิบัติกับแม่แบบนั้น แต่ปู่ย่าและครอบครัวของผมก็แค่นั่งดูเฉย ๆ งั้นเหรอ?”แจ็คคิดกับตัวเองว่าลูกชายคนนี้จะไม่เชื่อง่าย ๆ ขนาดนั้น เป็นเพราะตอนนี้ไม่มีเวลาให้คิดเพียงพอเขาเลยต้องโกหกแบบนี้ ไม่อย่างนั้นเขาต้องพังทลายลงภายใต้การสอบสวนของเจย์อย่างแน่นอน“ถ้าตากับยายของลูกมีฐานะและอำนาจ แม่ของนายจะไม่สามารถเข้ามาในตระกูลอาเรสได้อย่างไรล่ะ?”เจย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 535
“นายไปเจออะไรมาบ้าง?”“ผนังด้านนอกประกอบด้วยสองชั้น ระหว่างชั้นเป็นเส้นทางแคบ ๆ สามารถรองรับเด็กหรือผู้ที่มีความยืดหยุ่นตัวดีสามารถเข้าไปได้ นอกจากนี้ ผมพบเส้นผมสีน้ำตาลเกาลัดสองสามเส้นบนทางเดิน ดูเหมือนว่าสีผมนั่นจะเป็นสีธรรมชาติ!”เทมเพสยื่นเส้นผมที่กำไว้ให้กับเจย์ เมื่อเจย์เห็นเส้นผมสีน้ำตาลเกาลัดที่คุ้นเคย เขาก็หยุดชะงักอยู่กับที่นิ้วเรียวของเขาสั่นสะท้านขณะที่เขาเอาเส้นผมนั้นมาดูสีผมเหมือนผู้หญิงในภาพถ้าผู้หญิงในภาพคือแม่แท้ ๆ ของเขา แสดงว่าแม่ของเขายังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อันที่จริง เธออยู่ใกล้แค่เอื้อมจากเขา!“ค้นหาเส้นทางที่นำไปสู่ที่แห่งนั้น!”“ครับ ท่านประธาน”“สตอร์มและคนอื่น ๆ อยู่ที่ไหน?”“อีกไม่นานพวกเขาก็จะมาแล้วครับ”“บอกสตอร์มให้ปกป้องนายน้อยและคุณหนูด้วยล่ะ”“ครับ ท่านอาเรส”แจ็คสังเกตมองท่าทีพวกเขาอยู่นานก่อนจะเดินจากไป จากนั้นเจย์ก็ลุกขึ้นนั่งขมวดคิ้วเทมเพสรีบลุกขึ้นออกห่างจากเจย์อย่างรวดเร็ว เขากลัวที่จะถูกรังเกียจจากคนสะอาดอย่างท่านประธานเจนสันและร็อบบี้น้อยเดินมาถึงคฤหาสน์ของคุณน้าเจนสันเอามือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋ากางเกงขณะจ้องมองไปที่ประตู
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 536
จากนั้นเจนสันก็เคาะประตู เมื่อโจเซฟินเดินออกมาเปิดประตูแล้วเห็นเจนสันและร็อบบี้น้อย เธอก็ตกตะลึง“อะไรทำให้พวกนายสองคนมาที่นี่เอ่ย?” โจเซฟินถามด้วยคำพูดหวาน ๆ กับเด็กตัวน้อยสองคนนี้ จากนั้นเธอก็หยิบของเล่นที่เธอมีออกมาทั้งหมดให้พวกเขาเจนสันมองดูของเล่นอัจฉริยะสำหรับเด็กเล็กและไม่สนใจของเล่นพวกนั้น“คุณน้าครับ อย่ามองเราเป็นเด็กน้อยโง่ ๆ ได้ไหม? เราเลิกเล่นของเล่นพวกนี้ไปนานแล้ว”โจเซฟินรู้สึกโกรธกับความคิดที่ไม่ดีของเจนสัน “แล้วจะบอกว่าฉันโง่เหรอที่มีของเล่นพวกนี้?”เจนสันยักไหล่ “ผมแค่พูดตามความจริง”โจเซฟินหน้าซีด “พวกนายทั้งคู่อยู่ห่างจากฉันไปเลยนะ ฉันจะไม่ต้อนรับเด็กน้อยอย่างพวกนายอีกแล้ว”เมื่อร็อบบี้น้อยเห็นว่าเจนส์ทำให้คุณน้าโกรธอยู่นั้น เขาก็รีบขอโทษอย่างรวดเร็ว “อย่าโกรธเลยนะครับ คุณน้าโจเซฟิน คุณจะแก่เร็วขึ้นถ้าคุณโกรธมาก ๆ ถ้าเป็นแบบนี้คุณก็จะไม่สามารถแต่งงานได้ แล้วถ้าคุณไม่ได้แต่งงาน คุณพ่อของผมจะต้องดูแลคุณตลอดชีวิต แต่ถ้าต่อไปคุณพ่อของเราแก่เกินไป ถ้าเป็นอย่างนั้นความรับผิดชอบจะตกอยู่กับพวกเราเมื่อถึงเวลานั้น ฮ่า ๆ น้าโจเซฟิน คิดว่ายังไงครับ? ยังต้องการไล่พวกเราอ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
