Share
บทที่ 501
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 502
โจซี่คร่ำครวญว่า “ไม่มีทางเป็นไปได้ เจย์ นายคือคนที่ลากฉันกลับบ้านและตอนนี้นายกำลังบอกให้ฉันกลับไปเนี่ยนะ? นายกลายเป็นคนไร้ศีลธรรมตั้งแต่เมื่อไหร่?“ฉันจะไม่กลับไป” โจเซฟินไม่พอใจ“เธอต้องกลับไป” น้ำเสียงของเขาไม่มีที่ว่างสำหรับการปฏิเสธ“งั้นฉันจะกลับพรุ่งนี้เช้า โอเคไหม?” เมื่อเป็นเวลาดึกมากแล้วเธอรู้สึกง่วงนอน โจเซฟินไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการล้มตัวลงนอนบนเตียง เธอรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นกับคำขอที่ไม่สุภาพของเจย์เจย์ยังคงยืนอยู่และมีสีหน้าไม่ยอมแพ้ดวงตาของโจเซฟินเต็มไปด้วยความเจ็บปวด “นายกำลังแสดงบทบาทในรายการโปรดอยู่ เจย์ ตั้งแต่เรายังเด็ก นายก็เล่นเป็นตัวเต็งด้วยท่าทางแบบนี้เสมอเลย”เจย์ชะงักกับคำพูดที่ออกจากปากเธอคำกล่าวอ้างของโจเซฟินไม่มีมูลความจริง ในเมื่อเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตนี้ไปกับแองเจลีนเสียมากกว่าเป็นผลให้เขาไม่รู้ถึงความรู้สึกของโจเซฟินด้วยซ้ำกระนั้น เขาก็ไม่เสียใจที่ทำเช่นนั้นกับใครก็ตาม เนื่องจากแองเจลีนมีค่าควรแก่ทุกห้องหัวใจของเขา“มากับฉัน” จากนั้น เขาก็เดินหันหลังกลับไปโจเซฟินเดินตามเขาไปในห้องทำงานที่ ๆ เจย์ต้องการบอกให้เธออ่านข้อความบางอย่างบนหน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 503
เมื่อเรียกสมาชิกกลุ่มนักวิเคราะห์ของเขามาในห้องสำนักงาน เจย์ถามอย่างไม่รู้สึกอาย “พวกนายพอจะรู้เรื่องการติดฟิล์มกันรอยหน้าจอโทรศัพท์กันบ้างไหม?”สมาชิกต่างตกตะลึง พวกเขาตกใจกับคำถามที่ถูกโยนมาที่พวกเขา ทว่า ภายใต้การจ้องมองที่ดุร้ายและโหดเหี้ยมของท่านประธาน พวกเขาทำได้เพียงคิดเพื่อหาคำตอบสำหรับคำถามของเขา“ติดฟิล์มกันรอยคือการตั้งแผงขายของที่ริมถนนครับ ท่านประธาน”“แผงลอยริมถนนหมายความว่ามันจะเป็นที่ที่คนจำนวนมากจะอยู่”“ปกติอยู่ใต้สะพานลอย”น้ำเสียงของเจย์ถือเป็นที่สิ้นสุดเมื่อเขาพูดว่า “เตรียมเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการขาย คืนนี้ฉันจะตั้งแผงขายของใต้สะพานสายรุ้ง”เกรย์สันและคนอื่น ๆ ตกตะลึงกับข่าวที่ได้แจ้งมาแบบนี้ “ท่านประธาน… คุณ… คุณต้องการตั้งแผงขายของริมถนนจริงเหรอครับ?”เจย์พยักหน้าเล็กน้อยเกรย์สันไม่กล้าที่จะแหย่คำถามลึกลงไปกว่านี้ เกรย์สันและคนอื่น ๆ จึงขอตัวออกไปเตรียมของทันที“เมื่อเร็ว ๆ นี้ท่านประธานได้รับผลกระทบด้วยความตกใจทางด้านจิตใจไปหรือเปล่า คุณเกรย์สัน? ทำไมเขาถึงต้องการตัดสินใจอย่างกะทันหันที่จะไปเปิดร้านติดฟิล์มกันรอยไว้ใต้สะพานลอยฟ้า?”“ลองนึกดูว่าถ้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 504
เด็กน่ารักสามคนคุยกันต่อหน้าเขา ร็อบบี้น้อยพูดอย่างโกรธเคือง “คุณน้าของเราพูดถูก คุณพ่อกำลังเลือกสาว ๆ อยู่”เซ็ตตี้น้อยพูดขึ้น “กระดูกของแม่ยังไม่ทันเย็นเลย แต่พ่อลืมแม่ไปแล้ว มันทำให้พี่รู้สึกหนาวสั่นจริง ๆ เลยดูสิ”เจนสันพูดอย่างเย็นชาว่า “เธอไม่สามารถด่วนสรุปได้จนกว่าเธอจะรู้ความจริงนะ”“แล้วตอนนี้จะเป็นยังไงบ้าง?” เซทตี้น้อยถามร็อบบี้น้อยแนะนำว่า “เราไปตามหาผู้ดูแลที่คุณพ่อชอบกันเถอะ”เจนสันตกลง “ได้เลย”หลังจากนั้น พวกเขาก็จากไปโดยไม่สนใจคนอื่นเกรย์สันถูกลูก ๆ ที่น่ารักของนายท่านไม่สนใจโดยสิ้นเชิง... เขายังคงยืนนิ่งอย่างตกตะลึงขณะที่เขากำลังคิดจะบอกท่านประธานเกี่ยวกับแผนของเด็ก ๆ เจนสันก็กลับมาขู่เขาโดยทันทีว่า “คุณลุงเกรย์สัน ถ้าคุณอยากเจอพวกเราทุกวัน ไปฟ้องพ่อได้เลยครับ”นี่เป็นการขู่คุกคามที่โจ่งแจ้งอย่างเห็นได้ชัดมาก!ความคิดของเขาดูจงใจตั้งแต่อายุยังน้อย เขารู้วิธีโจมตีและถอยทัพด้วยซ้ำ มันไม่เป็นที่พอใจจริง ๆ!ไม่นานเจนสันและคนอื่น ๆ ก็มาถึงแผนกการแพทย์ของแกรนด์ เอเซียพวกเขาซ่อนตัวอยู่ในโถงบันได มีหัวเล็ก ๆ หลายหัวมารวมกันขณะวางแผนอะไรบางอย่าง“ถ้าเราสามคนออ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 505
เจนสันมองไปที่ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อย “ฉันจะไปดูเอง”จากนั้นเขาก็เดินไปที่ ห้องพักฟื้นผู้ป่วย ห้อง 11 เมื่อเขานึกถึงวันที่แม่ตกจากอาคารตรงหน้าต่างของบ้านและได้ยินพ่อคุยกับตำรวจในตอนนั้น“ท่านอาเรส ตามรอยที่เกิดเหตุ ภรรยาของคุณตกลงมาจากหน้าต่าง มีแอ่งเลือดอยู่บนพื้น เศษแก้วคงทำให้ภรรยาคุณบาดเจ็บ! ผมไม่รู้ว่าภรรยาคุณบาดเจ็บกับร่างกายส่วนสำคัญใด ๆ หรือเปล่า…”ไม่นานเขาก็มาถึงห้องพักฟื้นผู้ป่วย ห้อง 11 เขายกมือขึ้นเคาะประตูโรสจ้องไปที่ประตูด้วยความงุนงงก่อนจะพูดว่า “เข้ามาสิ”เจนสันเปิดประตูและค่อย ๆ เดินไปหาโรสโรสเดาว่ารอบนี้คงเป็นตาของเจนส์ที่จะเข้ามาข้างใน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นและเสียงของเธอก็แหบเล็กน้อยขณะที่เธอถามว่า “หนูมาที่นี่เพื่อตามหาเลนนี่ด้วยอีกคนหรือเปล่า?”เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ ดวงตาที่สวยงามของเขาฉายแววความเป็นผู้ใหญ่และความมั่นคงที่ไม่เข้ากับอายุของเขาเขาพยักหน้า “ใช่ครับ”โรสอดหัวเราะไม่ได้ ทำไมเด็ก ๆ กำลังมองหาเธอ?“หนูมองหาเธออย่างนั้นเหรอ? แต่ที่นี่ไม่มีเลนนี่หรอกนะ” โรสถามอย่างสงสัยเขามองเข้าไปในดวงตาของเธอ เขาพูด “คุณคือเธอ”โรสอึ้ง!
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 506
ถึงแม้ว่าเจย์จะรักเด็ก แต่เขาไม่เคยที่จะตามใจเด็ก ๆ จนเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องแยกแยะสิ่งที่ถูกและผิด เขาจะไม่ยอมตามใจเด็ก ๆ เป็นอันขาด“พวกหนูคิดว่าตัวเองโตกันหมดแล้วเหรอ หืม? หนีเรียนมางั้นเหรอ?เด็กน้อยที่น่ารักเหล่านี้ยืนอย่างเรียบร้อยต่อหน้าเจย์ พวกเขาทำเหมือนหดตัวจิ๋วให้มีขนาดเท่ากับไข่นกกระทาทีละคน พวกเขาก้มหน้า จนไม่กล้าสบตากับพ่อตัวเองด้วยความรู้สึกผิดหวัง“ใครเป็นคนต้นคิดเรื่องที่แย่ ๆ นี้?”เด็กน้อยที่น่ารักทั้งสามก้าวไปข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียงกันเกรย์สันตกใจมากกับความรู้สึกนี้ที่อธิบายออกมาไม่ได้กับเด็ก ๆ อย่างพวกเขาจนดวงตาของเขาเกือบจะล่วงหลุดลงกับพื้น“ท่านอาเรส นายน้อยและคุณหนูคงวางแผนกับเรื่องนี้ไว้ล่วงหน้าแล้ว”เจนสันจ้องไปที่เกรย์สันอย่างดุเดือด นั่นทำให้เขาต้องหยุดเงียบไปในทันทีเขากลัวสายตาเพชรฆาตของนายน้อยที่ดูเหมือนพอ ๆ กับท่านประธานของเขาหลังจากได้ถูกปลูกฝังมาหลายปีอย่างที่คาดไว้ ในแต่ละรุ่นของวัยนั้นคนรุ่นใหม่มักจะพัฒนาได้เก่งขึ้นกว่าคนรุ่นเก่า!“พวกหนูมาที่นี่เพื่ออะไร?”เซ็ตตี้น้อยเงยหน้าขึ้นแล้วกล่าวประณามการกระทำที่ผิด ๆ ของพ่อทั้งน้ำตา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 507
เมื่อเจย์มาที่ผู้ป่วยห้อง 11 โรสกำลังอ่านพระคัมภีร์ให้คุณปู่ของเธออย่างเรื่อย ๆเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยกำลังเดินเข้ามา หัวใจของโรสก็บีบรัดก่อนที่จะเต้นแรงขึ้นเจย์เดินเข้ามาแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเธอและมองเธออย่างครุ่นคิดด้วยดวงตาที่ชัดเจนของเขาโรสท่องพระคัมภีร์ต่อไปว่า “ถ้ายึดความคิดเดียวจะติดอยู่ในความคิดเดียว เมื่อปล่อยความคิด ใจก็จะเป็นอิสระ สิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปด้วยใจ เงื่อนไขสร้างด้วยใจ และทุกข์อะไรก็เกิดมาจากใจเช่นกัน…”เจย์ก็พูดขึ้นทันที “หมายความว่ายังไง?”หน้าหนังสือที่ดูยับยู่ยี่ด้วยแรงนิ้วกดจากมือของเธอจับมันแน่นด้วยความงุนงงเล็กน้อย“ท่านอาเรส อาการป่วยของท่านปู่เซเวียร์นั้นเป็นโรคหัวใจ ในหัวใจของเขามีเป็นพัน ๆ ปม หากเขาไม่กำจัดมันออกไป มันจะกลายเป็นสิ่งที่วนเวียนอยู่ในใจไม่รู้จบเมื่อจ้องไปที่ดวงตาของเจย์เหมือนสัมผัสได้ถึงการสูญเสียที่ประกายในดวงตาคู่นั้น “อืม แล้วมันมีทางแก้ไขไหม?”โรสกระซิบ “ถ้าคุณหมอทำอะไรไม่ถูก ฉันก็ไม่มีทางแก้ไขได้อย่างแน่นอน!”เขายืนขึ้นอย่างหงุดหงิดแล้วพูดว่า “เพราะเป็นโรคหัวใจและฉันกำลังขอวิธีการรักษาอยู่ จะไม่มีวิธีแก้ปัญหาได้ยั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 508
“นายโง่หรือไง? นายไม่คิดจะวางกระเป๋านักเรียนลงบนพื้นก่อนเหรอ?”เกรย์สันมองไปยังชายที่ยืนพูดพล่ามและพูดกลับไปว่า “เจนสันห่วงความความสะอาดมาก เขาคอยเตือนฉันอยู่ข้าง ๆ ว่าไม่ให้กระเป๋านักเรียนเปื้อนเด็ดขาด เด็กคนนี้ ร็อบบี้น้อย จงใจเตะกระเป๋านักเรียน มือไม่เพียงแต่ใช้ป้องกันตัวไม่ได้แล้ว แต่ยังถูกยับยั้งไม่ให้ปล่อยกระเป๋าลงอีกด้วย”“ถ้าไม่มีมือก็ใช้ขาไม่ได้หรือไง ทักษะศิลปะการป้องกันตัวด้วยขาของนายไม่เก่งพอเหรอ?”เกรย์สันตอบว่า “นี่คือปมของปัญหา แม้ว่าร็อบบี้น้อยจะตัวเล็ก มีพละกำลังน้อย และไม่รู้การเคลื่อนไหวมากนัก แต่เด็กชายก็มีข้อได้เปรียบ เขาเร็ว เร็วอย่างกับสายฟ้า ฉันจะบอกให้กระจ่างในวันนี้เลยนะ ถ้านายไม่ใช้มือ ฉันรับรองได้ในฐานะสมาชิกของแผนกบอร์ดี้การ์ดของ แกรนด์ เอเซีย ว่าไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้หรอก”“แรงขนาดนั้นเชียว?”กลุ่มผู้ชายพร้อมที่จะลงมือปฏิบัติการต่อสู้ในทันที เมื่อได้ยินแบบนั้นพวกเขาทั้งหมดอยากที่จะเรียนรู้การต่อสู้ที่ว่ามานั้นจากร็อบบี้น้อย“ท่านอาเรส เกรย์สันไม่กล้าไปรับนายน้อย ทำไมไม่ให้พวกเราไปรับล่ะ?”เจย์ขมวดคิ้ว แล้วถามว่า “อยากแข่งกับนายน้อยเหรอ?”ตั้งแต
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 509
โรสมองดูฝนที่ตกลงมาอย่างหนักและพูดว่า “ฝนตกหนักมาก วันนี้เขาคงไม่มาตั้งร้านหรอก ว่าไหม?”เมื่อได้ยินคำถามของเธอ โจเซฟินก็ตอบทันทีว่า “ฉันได้ถามเขาก่อนหน้านี้แล้ว เขาบอกว่ามาตอนไหนก็ได้ไม่ว่าจะฝนตกหรือแดดออก เขายังคงตั้งแผงขายของอยู่ตรงที่สะพานสายรุ้งตามเวลาเดิมอยู่แล้ว”โรสพูดอย่างรู้สึกสงสาร “เขาเป็นคนขยันและกล้าได้กล้าเสียจริง ๆ”“พี่แองเจลีน ในเมื่อเธอกังวลการทำงานของเขาในวันนี้ งั้นเราจะชวนเขาไปทานอาหารมื้อใหญ่ระหว่างที่เราถึงที่นั่นดีไหม? ในเมื่อเขาช่วยเราได้มากในช่วงเวลานี้อยู่แล้วน่ะ”โรสคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า “งั้นก็ตัดสินใจตามนั้นเลยแล้วกัน ไปกันเถอะ”ณ สะพานสายรุ้งเป็นสะพานที่มีหลังคาสไตล์โบราณที่งดงามและหรูหราที่สุดในเมืองอิมพีเรียล ตัวสะพานมีขนาดใหญ่และยาว ภาพสะท้อนของส่วนโค้งครึ่งวงกลมที่ด้านล่างของตัวสะพานที่เชื่อมต่อกับผิวน้ำ ก่อตัวเป็นวงกลมที่สมบูรณ์ เมื่อมองไปรอบ ๆ โครงสร้างที่เป็นวงกลมนั้นดูแข็งแรงเป็นพิเศษถนนที่ทอดยาวและทางสะพานเปิดโล่งของถนนสองสายตรงบริเวณนั้นและตรงกลางบริเวณระแวกนั้นเป็นกลุ่มของอาคารสไตล์โบราณที่ซับซ้อน ด้านในมีส่วนที่เป็นลักษณะเฉพาะตั
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
