Share
บทที่ 508
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 509
โรสมองดูฝนที่ตกลงมาอย่างหนักและพูดว่า “ฝนตกหนักมาก วันนี้เขาคงไม่มาตั้งร้านหรอก ว่าไหม?”เมื่อได้ยินคำถามของเธอ โจเซฟินก็ตอบทันทีว่า “ฉันได้ถามเขาก่อนหน้านี้แล้ว เขาบอกว่ามาตอนไหนก็ได้ไม่ว่าจะฝนตกหรือแดดออก เขายังคงตั้งแผงขายของอยู่ตรงที่สะพานสายรุ้งตามเวลาเดิมอยู่แล้ว”โรสพูดอย่างรู้สึกสงสาร “เขาเป็นคนขยันและกล้าได้กล้าเสียจริง ๆ”“พี่แองเจลีน ในเมื่อเธอกังวลการทำงานของเขาในวันนี้ งั้นเราจะชวนเขาไปทานอาหารมื้อใหญ่ระหว่างที่เราถึงที่นั่นดีไหม? ในเมื่อเขาช่วยเราได้มากในช่วงเวลานี้อยู่แล้วน่ะ”โรสคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพยักหน้า “งั้นก็ตัดสินใจตามนั้นเลยแล้วกัน ไปกันเถอะ”ณ สะพานสายรุ้งเป็นสะพานที่มีหลังคาสไตล์โบราณที่งดงามและหรูหราที่สุดในเมืองอิมพีเรียล ตัวสะพานมีขนาดใหญ่และยาว ภาพสะท้อนของส่วนโค้งครึ่งวงกลมที่ด้านล่างของตัวสะพานที่เชื่อมต่อกับผิวน้ำ ก่อตัวเป็นวงกลมที่สมบูรณ์ เมื่อมองไปรอบ ๆ โครงสร้างที่เป็นวงกลมนั้นดูแข็งแรงเป็นพิเศษถนนที่ทอดยาวและทางสะพานเปิดโล่งของถนนสองสายตรงบริเวณนั้นและตรงกลางบริเวณระแวกนั้นเป็นกลุ่มของอาคารสไตล์โบราณที่ซับซ้อน ด้านในมีส่วนที่เป็นลักษณะเฉพาะตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 510
ที่แห่งนี้นั่นเองที่เธอทำสร้อยข้อมือหินอาเกตซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความโชคดีแต่ทำมันแตกโดยไม่ได้ตั้งใจ เป็นผลให้เธอนั่งร้องไห้อยู่ที่นี่ ตอนที่เธอยังเด็กในตอนนั้นเธออยากจะหัวเราะตอนไหนก็ได้และเธออยากจะร้องไห้ตอนไหนก็ได้เช่นกัน โดยไม่คำนึงว่าเจย์ที่โตแล้วจะรู้สึกอายแค่ไหนเมื่ออยู่ในสถานการณ์แบบนั้นกับเธอเขาพยายามเกลี้ยกล่อมเด็กขี้โวยวายอย่างเธอ แต่เธอก็ยังร้องไห้เหมือนเดิมอยู่ดี“แองเจลีน เธอต้องเป็นเด็กดีนะ หากมันแตกไปแล้วฉันจะซื้อใหม่ให้เธออีกอันหนึ่ง เรากลับบ้านกันก่อนดีกว่าไหม?”“ไม่ได้ แม่ให้สร้อยข้อมือฉันมา แม่บอกว่าสร้อยข้อมือนี้จะนำพาชะตาของฉันไปสู่ความรักที่ราบรื่นตลอดไป แต่ฉันทำมันแตก ซึ่งหมายความว่าชีวิตรักของฉันจะไม่ราบรื่นอีกต่อไป ฮือ ๆ ”“มันเป็นแค่โชคลางด้านไสยศาสตร์น่า”ในที่สุด เจย์ใช้เงินทั้งหมดจากบัตรของเขาเพื่อซื้อสร้อยคอหยกให้เธอในราคาสูงที่เรียกว่าสร้อยคอพร้อมจี้คริสตัล ตอนนั้นเองที่ทำให้เธอหยุดร้องไห้นั่นเป็นสร้อยคอหยกเพียงเส้นเดียวที่เขามอบให้เธอ ตั้งแต่นั้นมา เขาไม่เคยให้เครื่องประดับหยกแก่เธออีกเลยเธอถือว่าสร้อยคอพร้อมจี้คริสตัลเป็นสมบัติอันมีค่าของเธอ เ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 511
"คุณคือจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงเหรอคะ?" โรสถามเจย์พยักหน้าหลังจากได้รับการยืนยัน เธอกล่าวว่า "ฉันเป็นเพื่อนทางอินเทอร์เน็ตของคุณ ไล่ล่าเหล่าบุรุษด้วยการชักดาบ ดูสิ ฉันมาที่นี่เพื่อสนับสนุนธุรกิจของคุณไง”เจย์ยังคงเพียงพยักหน้าเมื่อมองดูรายการราคาที่วางอยู่ถัดจากเขา เธอหัวเราะอย่างมีความสุขก่อนจะพูดว่า "คุณได้เงินแค่ 15 หยวน จากการติดฟิล์ม คุณแน่ใจหรือว่าจะเลี้ยงมื้อเย็นให้ฉันได้"เจย์ติดฟิล์มกันรอยบนโทรศัพท์แล้วยื่นให้เธอเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาขณะที่ เจย์ ค่อย ๆ เงยศีรษะของเขาขึ้น "คุณอยากกินอะไรล่ะ?"โรสได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นเจย์ โรสก็ตกตะลึงริมฝีปากของเธอ พูดตะกุกตะกักอยู่นาน ก่อนเธอจะลังเลและตะโกนออกมา “ท่าน… อาเรส นั่นคุณเหรอคะ?”เจย์ถอดหมวกที่มียอดแหลมออก เผยให้เห็นใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขาซึ่งดูเหมือนประติมากรรม เขามองตรงไปที่โรสเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อชำระเงิน อย่างใจเย็นจากนั้นเธอก็เผชิญหน้ากับเจย์อย่าง สงบสติอารมณ์ "ท่านอาเรส ทักษะการติดฟิล์มกันรอยของคุณดีมาก ฉันจะมาอุดหนุนธุรกิจของคุณใหม่ในครั้งหน้านะค
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 512
"อยากทำไหม?" เจย์คร่อมตัวและวางมือทั้งสองข้างของเขาไว้ข้างกายของเธอโรสคว้าหมอนปิดหน้าพูดอย่างเขิน ๆ ว่า “อย่ามองหน้าฉันได้ไหม?”เจย์คว้าหมอนออกแล้วปฏิเสธ "ไม่"“ถ้าอย่างนั้น… เราปิดไฟได้ไหม?” เธออ้อนวอนอย่างนอบน้อม“ไม่”โรสรู้สึกรำคาญ “ถ้าอย่างนั้น… ฉันก็ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นแล้ว”เธอไม่ต้องการแสดงละครโรแมนติกดราม่าระหว่างหนุ่มหล่อกับไดโนเสาร์ รู้สึกราวกับว่ามันจะทำให้ความงามของเธอมัวหมองหลังจากถูกปฏิเสธ เจย์ก็นอนลงข้าง ๆ เธอพลางรู้สึกหดหู่โรสรู้สึกสูญเสียอย่างแรงกล้าและรู้สึกผิดในใจเธอ“รอฉันทำศัลยกรรมก่อนได้ไหม?” เสียงของเธอเบาลง"ไม่" น้ำเสียงของเจย์นั้นบูดบึ้ง “ไม่อนุญาตให้ทำศัลยกรรม ยิ่งกว่านั้น ฉันอดใจรอไม่ไหวแล้ว...”แล้วเขาก็เริ่มแหกกฎของเธอ...โรสตะโกนอย่างเศร้าโศก “แล้วทำไมนายถึงมาขอความเห็นจากฉันล่ะ?”เพราะ เขาไม่ยอมรับความคิดเห็นของเธอเลย!“โรส ฟังนะ เราสูญเสียช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเราไปแล้ว ชีวิตที่เหลืออยู่ไม่นานนัก เราโชคดีมากที่ได้อยู่ด้วยกัน ในอนาคตเธอจะไม่ได้รับอนุญาตให้จากฉันไปไหนอีก”"โอ้!"“จะสวยหรือขี้เหร่ไม่สำคัญสำหรับฉัน สิ่งสำคัญคือเธอมีสุข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 513
โรสผลักประตูเข้าไปข้างในแล้วตะโกนอย่างโกรธเคือง “ถ้าจะทะเลาะกันก็ออกไปข้างนอก คนไข้ต้องการการพักผ่อน”เซย์นและเซร่าต่างก็เป็นคนีหยิ่งยโส ดังนั้นพวกเขาจะยอมหยุดได้อย่างไร? พวกเขาหันมาว่าโรส "หุบปาก"ทั้งสองทะเลาะกันมากยิ่งขึ้นเซย์นพูดอย่างโกรธเคือง “เซร่า แม่ของเธอเอาพ่อฉันไปและทิ้งแม่ฉันไว้คนเดียว ฉันจะตำหนิใครล่ะ ถ้าไม่ใช่แม่ของเธอ?”เซร่าไม่ยอมที่จะแสดงข้อเสียเปรียบ เธอพูดว่า "แม่ของนายดูแลพ่อฉันไว้ไม่ได้ นั่นก็เพราะว่าหล่อนไม่มีความสามารถไงล่ะ"ด้วยสายตาเยาะเย้ยของเธอที่เพ่งไปหาเซย์น "นายผลาญเงินของครอบครัวเซเวียร์ ดังนั้นพ่อของฉันจึงผิดหวังในตัวนาย ครอบครัวเซเวียร์ ได้สับเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ มานานแล้ว ตอนนี้แม่ของฉันเป็นนายหญิง พ่อฝากความหวังไว้ที่พวกเราพี่น้อง”เซย์นไม่สามารถพูดต่อและได้ยกกำปั้นขึ้นเพื่อจะตีใครบางคนเซร่าตะโกน “นายมันโง่ นายจะทำอะไรได้ นอกจากใช้กำลังแก้ปัญหา?”โรสเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เธอจึงก้าวไปข้างหน้าเซย์น ด้วยสองแขนที่กางออกกว้างขึ้น ไฟแห่งความโกรธที่ลุกโชนในดวงตาของเธอ"เซย์น พอได้แล้ว"เซย์นเหลือบมองไปที่ผิวของโรสโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาหยุดนิ่งทันทีราว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 514
เพื่อทำให้น้องสาวสบายใจขึ้น เซย์นยกมือและให้คำมั่นว่า "ฉันสาบาน ฉันจะหาเงินให้ได้เยอะ ๆ ในปีนี้"จากนั้นเขาก็ถามโรสอย่างระทวยว่า “เธอไม่เชื่อฉันเหรอ?”เธอยิ้มและพยักหน้า "ฉันเชื่อนาย"หลังจากนั้นเธอก็เดินไปที่เตียงผู้ป่วยพลางจับมือคุณปู่แล้วพูดว่า “คุณปู่คะ ได้ยินความตั้งใจของพี่ในตอนนี้ไหม? ไม่ต้องห่วงพวกเราสองพี่น้องนะคะ ดูแลร่างกายของคุณปู่ให้ดีก็พอ วันที่พี่ชายของหนูประสบความสำเร็จในธุรกิจ เราจะแสดงความยินดีกับเขาด้วยกัน ตกลงไหมคะ?”น้ำตาเอ่อล้นจากดวงตาของท่านปู่เซเวียร์ ขณะที่โรสปาดน้ำตาให้เขา ทันใดนั้น เขาก็ขยับริมฝีปากด้วยความยากลำบากและเปล่งเสียงออกมา “แองเจิล!”โรสปิติเหลือเกิน...ในขณะเดียวกันเซย์นก็ตกตะลึง“คุณปู่ พูดเหรอคะ?”“ปกป้องเจย์” ท่านปู่เซเวียร์เปล่งเสียงออกมาสามคำด้วยความยากลำบากโรสพยักหน้า "ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว"เซย์นอึ้งไปครู่หนึ่งทำไมคุณปู่ถึงยอมให้แองเจิลกับเจย์อยู่ด้วยกัน?เป็นเรื่องธรรมดาที่เห็นว่า เมื่อแองเจิลอยู่กับเจย์ก็แค่นำโชคร้ายมาให้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า!ตอนเที่ยงไม่รู้ว่าเกิดสถานการณ์ฉุกเฉินอะไรขึ้น หัวหน้าพยาบาลเรียกพยาบาลทุกคนมาประชุมก่อนจะสั่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 515
เจย์ดึงโรสออกจากห้องคนไข้ เขาผลักเธอชิดกับกำแพงและสอบปากคำ “เธอเป็นคนดูแลห้อง 11 เท่านั้นไม่ใช่เหรอ?”โรสจ้องเขาด้วยสายตาที่ไร้เดียงสาราวกับเจ้ากวางน้อย “ไม่มีใครกล้ารับใช้อาที่รองของนาย ฉันก็เลยมา”“เธอไม่กลัวว่า พวกเขาจะรบกวนเธอเหรอ?”โรสเงยหน้าน้อย ๆ ขึ้น จิ้มนิ้วก้อยลงบนหน้าอกอันแน่นหนาของเขาพลางพูดด้วยสีหน้าเหมือนซึนเดเระ "ฉันไม่กลัวหรอก ฉันมีคนที่ฉันสามารถพึ่งพาได้”ดวงตาของเจย์เปล่งประกายด้วยความปิติยินดี ขณะที่มือใหญ่ของเขาคว้ามือเล็ก ๆ ของเธอไว้ “ได้ ฉันจะให้เธอพึ่งพาฉัน”……เมื่อโรสกลับเข้ามาในห้องผู้ป่วยอีกครั้ง ทุกคนต่างตกตะลึงกับจิตวิญญาณของผู้ดูแลที่ "ยอมตายเสียดีกว่ายอมจำนน"“หืม ผู้ดูแลคนนี้ ยังกล้าเข้ามาอีกเหรอ?”“รปภ. ไล่เธอออกไปซะ”ทันทีที่เสียงของอาสะใภ้รองหายไปก็ได้ยินเสียงอันโหดร้ายของเจย์ที่ปกคลุมไปด้วยลมหนาวที่พัดโชยมา“ใครกล้าทำแบบนั้น?”เจย์ตามหลังโรสไป ดวงตาคมดั่งนกอินทรีของเขากวาดไปที่ใบหน้าของทุกคน ในขณะที่เขาพูดอย่างเศร้าหมอง “ทุกคนออกไปก่อน ยกเว้น คุณปู่อาเรส”ขณะที่ทุกคนออกจากห้องผู้ป่วย พวกเขาหันไปหาโรส พวกเขาทั้งหมดอยากรู้อยากเห็นมาก ผู้ดูแ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 516
เจกำลังจ้องมองไปที่โรสด้วยความว่างเปล่า จู่ ๆ เธอกลายเป็นคนอ่อนน้อมและสุภาพเรียบร้อยในทันใด การเรียกว่า 'ที่รัก' นี้ ได้รีดความรู้สึกอึดอัดทั้งหมดในหัวใจของเขาออกมาและทำให้เขาว่านอนสอนง่าย“อารองยังป่วยอยู่ ให้เขาพักผ่อนเถอะนะคะ” รอยยิ้มอันนุ่มนวลผุดขึ้นจากดวงตาที่เคลือบสีเข้มของโรสซึ่งแต่งแต้มด้วยมารยาเธอไม่ได้มองเขาด้วยความไร้เดียงสาและความชื่นชมมาหลายปีแล้วชั่วขณะหนึ่ง เจย์รู้สึกเหมือนกับว่า เขาได้กลับไปเมื่อหลายปีก่อน เมื่อเขากับแองเจลีนใช้เวลาร่วมกันอย่างสงบสุขก่อนหน้านั้นยังไม่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นหัวใจที่หุ้มไปด้วยเหล็กของเจย์เริ่มอ่อนลงและเมื่อเขาพูดอีกครั้ง ความก้าวร้าวในเสียงของเขาก็อันตรธานหายไปในอากาศ“เจมส์ เพราะเห็นแก่ภรรยาของผมหรอกนะ ดังนั้นผมจะไม่ปะทะคารมกับคุณอีกต่อไป”ท่านปู่อาเรสและเจมส์ถึงกับงงงันพวกเขาไม่ได้คาดหวังว่า ปัญหาที่พวกเขาคิดหนักจะได้รับการแก้ไขโดยโรสเพียงแค่เรียกคำว่า 'ที่รัก'เจมส์พลันหลับตาลงโดยไม่พูดอะไรและไม่สนใจที่จะมองเจย์อีกเมื่อความขัดแย้งของอาและหลานชายได้คลี่คลายลงแล้ว เจย์ ได้แสดงความกังวลเล็กน้อยต่ออาของเขา "ทำไมอาถึงกระโดดล
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
