เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 487
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 488
เจย์เดินเข้าไปในห้อง ขณะที่โรสซ่อนตัวอยู่ข้างนอกตรงประตูเมื่อตระหนักได้ว่า เธอไม่ได้ติดตามเขาเหมือนเงาอีกต่อไป เจย์ก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง"เข้ามานี่" เขาขมวดคิ้วตอนนั้นเองที่โรสเดินลากเท้าเข้ามาอย่างช้า ๆสายตาของโรสทำให้เซร่าตกใจอย่างไรก็ตาม น้ำเสียงที่โกรธจัดของเจย์ทำให้เซร่ากลับมาตกหลุมรักผู้ชายคนนี้อีกครั้ง“พี่เจย์ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า ผู้ดูแลคนนี้จะแอบแทงเข็มให้คุณปู่ของฉัน”เจย์พูดขึ้นว่า “เธอรายงานไปหรือยัง?”น้ำเสียงของเขาเย็นยะเยือก ราวกับถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งเซร่าถึงกับอึ้ง ออร่าของเขาแตกต่างกันเล็กน้อยในวันนี้เขาเคยเกลียดคนที่ทำงานตามมาตรการที่เข้มงวด“เธอเป็นผู้ดูแลที่ฉันมอบหมายให้ดูแลคุณปู่เซเวียร์เอง มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?"สีหน้าของเซร่าพลันซีดเล็กน้อยขณะที่เธอพูดว่า “ฉันจะมีปัญหาได้ยังไงคะพี่เจย์? มันก็แค่… เธอเพิ่งมาใหม่และฉันไม่คิดว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะใช้เข็มกับคุณปู่ของฉัน”เจย์หันไปสั่งโรส “ไปเอาเข็มฉีดยามาให้คุณปู่เซเวียร์”ด้วยเหตุนี้ โรสถึงกับตกตะลึงเกินคำบรรยายอย่างไรก็ตาม เธอได้ยินคำพูดที่เขายังไม่ได้พูดอย่างรวดเร็วเธอจะต้องปิดปากเซร่าด้วยทักษะข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 489
อย่างไรก็ตาม เปลวเพลิงแห่งความโกรธก็ลดน้อยลงอีกครั้ง ในขณะที่เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาที่เบิกกว้างของโรสในท้ายที่สุด เขาฝืนพูดว่า “ดูเหมือนว่าฉันจะติดหนี้รางวัล สำหรับการตั้งใจทำงานของคุณนะ”นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการจะพูด!โรสจ้องมองเจย์อย่างมีความหวัง โดยไม่รู้ว่าเขาหมายถึง 'รางวัล' อะไร“มีอะไรอยากได้หรือเปล่า?” เจย์มองเข้าไปในดวงตาที่อยากรู้อยากเห็นของเธอเธอแค่โกหกและพูดว่า “ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉัน ท่านประธาน ไม่จำเป็นต้องให้รางวัลหรอกค่ะ”แสร้งว่าเธอเป็นคนโลภ เจย์ไม่ได้พูดอ้อมค้อม “แล้วรางวัลเงินสดล่ะ?”แววตาของโรสหรี่ลงทันทีเจย์ขมวดคิ้ว ทุกวันนี้เธอไม่ได้ขัดสนเหรอ?“ไม่ต้องการเงินสดเพิ่มเหรอ?” เขาถามด้วยความสงสัยโรสส่ายหน้าเมื่อถึงจุดนี้ เขาก็ผวาภายในใจว่า 'เธอไม่ได้บอกจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงหรอกหรือว่าเธอขาดเงิน?’'บางทีเธออาจได้รับความช่วยเหลือจากที่อื่นแล้ว'เซร่าพูดตรง ๆ เธอพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงทำงานเป็นคนดูแล ถ้าเธอไม่ต้องการเงินเพิ่ม?”โรสตอบด้วยท่าทีขบขันว่า “ฉันมีเพื่อนออนไลน์ที่เป็นเด็กรวยและเอาแต่ใจ เขาเสียเงินจำนวนมากจากการต่อสู้กับฉัน”ริมฝี
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 490
เจย์พูดว่า "ไม่ต้องห่วง ฉันเรียกคุณมาที่นี่ เพื่อมาให้คำปรึกษาแก่ผู้ป่วย"โรสถอนหายใจอย่างโล่งอกอย่างไรก็ตาม จากนั้นเธอก็จ้องเขม็งไปที่เจย์ เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอพูดตะกุกตะกัก “ให้คำปรึกษาเหรอคะ?”เธอจะให้คำปรึกษาผู้ป่วยได้อย่างไร ในเมื่อเธอไม่เคยเรียนจิตวิทยามาก่อน?เจย์พยักหน้า "มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?"เธอเกรงว่าการละเมิดต่อผู้วิเศษวิโสองค์นี้อาจทำให้เธอถูกไล่ออกได้ โรสไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมีความกล้าหาญ"ฉันจะลองดูค่ะ"เจย์นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหัวเตียงและจ้องไปที่เธอด้วยดวงตาที่หรี่ลงในขณะเดียวกัน เซร่าก็นั่งลงที่ปลายเตียงและพร้อมที่จะชื่นชมยินดีในความทุกข์ยากของเธอจากมุมทั้งสองข้างของเธอ โรสรู้สึกกดดันอย่างมาก เธอมีหลายล้านเรื่องที่จะบอกคุณปู่ของเธอ แต่ไม่รู้ว่าจะพูดออกมาอย่างไรดี“คุณ... ปู่เซเวียร์ คือ... วันนี้เป็นวันที่มีแดดจ้า อากาศอบอุ่น และสายลมอ่อน ๆ เป็นวันที่เหมาะสำหรับการออกไปข้างนอกนะคะ…”เซร่าหน้างอ แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร ทั้ง ๆ ที่เธอมีความโกรธเคืองอยู่เจย์ลืมตาขึ้นมองโรส “เธอกำลังอ่านรายงานสภาพอากาศอยู่เหรอ?”โรสจ้องมองเจย์ อย่างหมดคำพูด ผู้ชาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 491
เจย์โยนหน้ากากของโรสลงในถังขยะดวงตาของเธอพลันเบิกกว้าง เมื่อจ้องมองตามหน้ากากที่ตกลงไป หัวใจของเธอรู้สึกว่างเปล่าอย่างอธิบายไม่ถูกเจย์ไม่ปล่อยให้เธอจมอยู่กับความสมเพชของตัวเอง "มากับฉันสิ""เราจะไปที่ไหนคะ?" เธอเดินตามเขาออกจากห้องพยาบาลมีคนสองสามคนเดินสวนมาเป็นระยะ ๆ ตามทางเดินที่ทอดยาวระหว่างนั้น โรสจะหันหน้าเข้าหากำแพง เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้คนอื่นเห็นใบหน้าที่ผิดปกติของเธอทุกครั้งที่เกิดขึ้น ดวงตาของเจย์ก็ร้อนรนยิ่งนักเขาพาโรส ไปที่สำนักงานของนักบำบัดโรคมืออาชีพโรส จ้องไปที่ประตูอ่านว่า 'จิตวิทยา' ทันใดนั้น การปฏิเสธอย่างแรงก็เกิดขึ้น เธอไม่ต้องการเข้าไปในห้องนั้น“ทำไมคุณถึงพาฉันมาที่นี่คะ ท่านประธาน? ฉัน... ยังสุขภาพจิตดีอยู่นะคะ”เมื่อหันกลับมา เขาตอบว่า "คุณปู่เซเวียร์มีความสำคัญต่อฉันมาก เพื่อประโยชน์สูงสุดของฉัน คุณต้องเรียนรู้เกี่ยวกับจิตวิทยาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้"โรสยืนแข็งทื่อเธอมีปฏิกิริยามากเกินไปหรือเปล่า? เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อรับคำปรึกษาเหรอ?โรสค่อย ๆ เดินลากเท้าเมื่อได้พบกับนักบำบัด เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น ร่างกายของเธอสั่นสะท้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 492
มันเป็นความเจ็บปวดที่ทำให้หายใจยากลำบาก!เมื่อออกจากห้องจิตวิทยา โรสลากร่างที่ไร้ชีวิตชีวาของเธอกลับไปที่หอพักโจเซฟินมองไปที่โรส “เป็นอะไรไป พี่แองเจลีน?”โรสนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงและพึมพำ "ห้ามบอกพี่ชายของเธอเกี่ยวกับใบหน้าของฉันนะ โจซี่"กล้วยในปากของโจเซฟินตกลงบนพื้นขณะที่รู้สึกว่าความผิดไล่ทันเธอแล้วเธอบอกพี่ชายของเธอ เรื่องรูปลักษณ์ที่เสียโฉมของแองเจลีนเมื่อนานมาแล้วไม่เพียงแต่พี่ชายของเธอยังเห็นเท่านั้นแต่เขายังสัมผัสใบหน้านั้นด้วยโจเซฟินถามอย่างฉุนเฉียวว่า “ทำไมล่ะ พี่แองเจลีน?”“เขาคงรับไม่ได้” หยดน้ำตาร่วงหล่นจากดวงตาของโรสโจเซฟินนั่งบนเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน…ในขณะนั้น เธออาจเข้าใจว่าทำไมพี่ชายที่ไม่มีใครแตะต้องได้ของเธอถึงได้หลั่งน้ำตาเพื่อหล่อนมากมาย หลังจากได้มองหน้าพี่สะใภ้หัวใจของเขาจะต้องเจ็บปวดเพราะเธอ!โจเซฟินเปิดแล็ปท็อปและลงชื่อเข้าใช้ในเกมหากความกังวลที่ใหญ่ที่สุดของแองเจลีนคือ พี่ชายของเธอ เธอจะแก้ไขปัญหาที่ต้นตอถึงเวลาแล้วที่จะขุดหาผู้กระทำผิด ที่อยู่เบื้องหลังน้ำตาของแองเจลีนเธอส่งข้อความถึง จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดง ว่า 'ออนไลน์หน่อยค่ะ'
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 493
จักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงพิมพ์ลงในกล่องแชทว่า 'คุณอยากจะเจอกันสักครั้งไหม?'โรสจ้องที่หน้าจอด้วยความตื่นตระหนกไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีโอกาสที่จะได้พบกับจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงแล้ว...เธอออกจากระบบอย่างรวดเร็วและเอาหัวซุกใต้หมอนความโกรธเคืองแวบเข้ามาในดวงตาของจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงขณะที่เขาจ้องไปที่ไอคอนโปรไฟล์สีเทาของเธอ'คนขี้ขลาด'…โรสอารมณ์ไม่ดีในฐานะ 'ผู้พิทักษ์' ของเธอ โจเซฟินพยายามอย่างหนักเพื่อให้รอยยิ้มนั้นกลับมาอยู่บนใบหน้าของเธอนอกจากจะไปรับโรสจากที่ทำงานแล้ว เธอยังซื้อและมอบดอกกุหลาบ 999 ดอก ให้กับผู้ป่วยคนอื่น ๆ อีกด้วยโจซี่ผู้น่ามองและสง่างามเมื่ออยู่ในเสื้อผ้าของสตรี แต่เธอก็ดูคมสันและหล่อเหลาในเสื้อผ้าบุรุษ เธอดูมีเสน่ห์จนทำให้ผู้หญิงเห็นแล้วสลบสไลเธอสวมชุดสูทสีขาวเดินไปมาในแผนกการแพทย์ ตามความต้องการของโรส ทำให้คนงานคนอื่น ๆ เชื่อว่าเธอคือแฟนของโรสด้วยเหตุนี้ ข่าวลือเกี่ยวกับชีวิตรักของโรสจึงเริ่มแพร่สะพัดออกไปเมื่อคิดว่านี่เป็นปัญหาใหญ่ เกรย์สันจึงไม่กล้าปิดบังท่านประธานและบอกความจริงกับเขาอย่างอย่างไม่สบายใจ"ท่านประธานครับ นายหญิง… เธอกำลังนอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 494
เสน่ห์ที่น่าสนใจของเจย์ได้ดับลงไป“ทุกคน ฉันต้องการโยนดอกไม้เหล่านี้ทิ้งให้หมด” น้ำเสียงของเจย์ช่างน่าขนลุกทันใดนั้น เมื่อได้ยินเสียงของเจย์ โรสก็พลันตกใจชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาสองสามคนในชุดดำ สวมแว่นกันแดดได้หลั่งไหลเข้ามาในห้องและกวาดเอาดอกกุหลาบออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่เหลือสักดอกโรสยืนนิ่งไม่ขยับ น้ำตาร่วงหล่นจากดวงตาด้วยความรู้สึกผิดของเธอเจย์มองเธออย่างขุ่นเคือง “คุณไม่รู้เหรอว่า ผู้ป่วยบางรายอาจแพ้ดอกไม้ได้?”โรสเปิดปากของเธอ แต่ยังคงนิ่งเงียบทำไมเขาถึงตำหนิเธอ? เขาทราบดีว่าปู่ของเธอไม่แพ้"ค่ะท่าน ฉันเข้าใจแล้ว มันจะไม่เกิดขึ้นอีกค่ะ” โรสพูดพลางคร่ำครวญเมื่อเห็นว่าเขาทำให้เธอน้ำตาไหลอีกครั้ง เจย์ รู้สึกได้ถึงเปลวเพลิงแห่งความหงุดหงิด ที่ไหม้อยู่ในอกของเขา“ใครส่งดอกไม้มาให้?” เขาถามอย่างเย็นชา“เพื่อนค่ะ” โรสตอบ"แฟนเหรอ?"โรสไม่พยักหน้าหรือส่ายหัวจริง ๆ แล้วเป็นผู้หญิง โจซี่ก้าวข้ามปัญหาในการแต่งตัวข้ามเพศ เพื่อรับบทเป็นผู้พิทักษ์ของเธอห้ามพูดถึง นี่ไม่ใช่เวลาที่จะเปิดเผยตัวตนของโจซี่เจย์ใช้ความเงียบของเธอ เป็นคำตอบว่าใช่โกรธแต่ไม่มีวิธีระบายความโกรธ เข
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 495
เมื่อตื่นขึ้น โรสก็ตระหนักถึงความจริงที่น่าสยดสยอง เธอเป็นโรคภูมิแพ้"อ๊ากกก!"เสียงเหมือนหมูถูกฆ่า ดังออกมาจากห้องน้ำ ทำให้โจเซฟินตกจากเตียงด้วยความตกใจ"เกิดอะไรขึ้น?"โจซี่รีบไปที่ห้องน้ำเพื่อดู ผิวขาวของโรสที่มีผื่นแดงประปรายใต้คอเสื้อหลวม ๆ ของเธอมันเข้ากับสีผิวหน้าของเธอโจเซฟินจ้องมองด้วยความตกใจ “เธอแพ้เกสรดอกไม้เหรอ?”โรสส่ายหน้าไปมา “ร่างกายของโรส ลอยล์ นั้นอ่อนแอโดยธรรมชาติ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันลืมเรื่องนี้ไปได้น่ะ”โจซี่รีบเดินออกไป เพื่อส่งข้อความหาพี่ชายของเธอ ดวยโทรศัพท์ของโรส ' มาเอาดอกกุหลาบของนายออกไป!' ตอนนี้! เดี๋ยวนี้เลย!ได้รับข้อความดังกล่าวในตอนเช้า ทำให้อารมณ์ของเจย์แย่ลงทันทีเห็นได้ชัดว่าเธอรักดอกไม้ที่คนอื่นส่งให้เธอ แต่ในขณะเดียวกันก็กวาดดอกไม้อันล้ำค่าของเขาออกไปนอกประตูนี่หมายความว่าอย่างไร?เขาตอบอย่างเฉยเมยว่า 'กำจัดเองสิ'หลังจากรับประทานอาหารเช้าแบบเรียบง่าย เจย์ ก็มาถึงบริษัทเกรย์สันจึงเล่าสิ่งที่ค้นพบครั้งสำคัญของเขาต่อท่านประธาน อย่างมืออาชีพ "นายท่านครับ นายหญิงโยนดอกกุหลาบที่นายท่านส่งให้ลงในถังขยะชุมชน เมื่อเช้านี้ครับ”เจ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
คุณท่านยอร์กหัวเราะดังลั่น “เจ้าหนูอย่าได้เอาเรื่องวันนี้ไปพูดกับใครเชียวล่ะ”“ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ คุณท่านยอร์ก…”คุณท่านยอร์กเอามือไขว้หลังและเดินอย่างสบาย ๆ ไปยังห้องสมุดในห้องสมุดตรงส่วน 48 นั้นดูเละเทะมาก บรรณารักษ์พยายามเก็บกวาดมานานมากและตอนนี้ก็กำลังหอบเพราะความเหนื่อยคุณท่านยอร์กพูดด้วยสีหน้าอึมครึมว่า “แค่มาขโมยหนังสือต้องทำให้ที่นี่เละเทะขนาดนี้เลยเหรอ? ดูสิว่าหมอนั่นทำให้ลูกศิษย์ของฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน…”หลังจากแสร้งทำท่าเป็นห่วงเป็นใยเสร็จแล้ว คุณท่านยอร์กก็ถาม “มีอะไรหายไปบ้าง?”บรรณารักษ์ตอบอย่างสงบเสงี่ยม “สมุดบันทึกรายชื่อผู้อาศัยหายไปครับคุณท่าน”สีหน้าคุณท่านยอร์กเคร่งเครียดทันที “ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่เพราะองค์กรโลกาวินาศ”จากนั้นเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะเดียวกันเจย์ก็ตามมาอยู่กับเซย์นขณะที่เขากำลังขุดเม็ดต้นชุมเห็ดและรวบรวมดอกสายน้ำผึ้งก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับทันทีที่พวกเขามาถึงสวนสายลมสดชื่น เจย์กับเซย์นก็โดนพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 ล้อมไว้“โคลเป็นคนสั่งเหรอ?” เจย์ถามนิ่ง ๆคาร์สันเดินออกมาจากกลุ่มคอร์เวตต์โดยที่มีมือหนึ่งกุมท้องไว้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
คาร์สันกลืนน้ำลาย เขารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในถ้ำสิงโต เขาตอบไปด้วยเสียงสั่นเทา “พูดตามตรงนะครับคุณเซเวียร์ เรื่องโชคร้ายและการล่มสลายของตระกูลอาเรสเมื่อสามปีก่อน คุณเองก็อยู่ในรายชื่อที่ต้องโดนจัดการด้วยเพราะว่าคุณเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา แต่ว่านายน้อยนั้นหลงรักคุณหัวปักหัวปำจนเขายอมสละนิ้วก้อยของตัวเองเพื่อช่วยคุณไว้”“ส่วนลูก ๆ ของคุณนั้น นายน้อยก็ตั้งใจว่าจะหักนิ้วตัวเองสามนิ้วเพื่อช่วยพวกเขาไว้ แต่ต้องขอบคุณที่คุณบอกความจริงมาในตอนท้าย เพราะว่าในตัวของนายน้อยและคุณหนูพวกนั้นมีสายเลือดของยอร์กไหลเวียนอยู่ ทำให้พวกเขาได้รับการถอดชื่อออกจากรายการสังหาร”“ตอนที่นายน้อยจากมา เขาไม่ได้พาใครกลับมากับเขาด้วย”แองเจลีนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเรื่องที่เขาบอก“ถ้าเป็นแบบนั้น มีคนชื่อปีศาจอยู่ในป้อมตระกูลยอร์กไหม?” แองเจลีนถามอีกครั้งคาร์สันพึมพำ “ปีศาจ” เขาส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่มีคนแบบนั้นในป้อมตระกูลยอร์กนะครับ คุณเซเวียร์”มือแองเจลีนที่ซุกอยู่ใต้แขนเสื้อสั่นเทา “ฉันเชื่อนายได้ใช่ไหมคาร์สัน?”คาร์สันสาบาน “ผมไม่มีความกล้าพอที่จะโกหกคุณหรอกครับคุณเซเวียร์ ใครจะรู้ว่าสักวันคุณอาจจะกลายเป็นนาย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
หากมีใครต้องการหาหนังสือสักเล่มแบบเฉพาะเจาะจงในนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร โชคดีที่เจย์มีแผนที่ในหัวคอยนำทาง เขารู้ว่าสมุดบันทึกรายชื่อประชากรอยู่ในชั้นหนังสือส่วนของป้อม 48ตอนนั้นมีคนเหมือนตุ๊กแกตัวใหญ่เกาะอยู่ที่ชั้นหนังสือตู้ที่ 48 ขาของเขาเลือดไหลไม่หยุด เขาหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พกติดตัวออกมาจากนั้นก็ทายาและพันผ้าพันแผลเพื่อหยุดเลือดเจย์เดินผ่านยามห้องสมุดและแอบเข้ามาด้านในเมื่อเข้ามาถึงตู้หนังสือส่วนของป้อม 48 เจย์ก็เริ่มมองหาสมุดบันทึกรายชื่อประชากรบนชั้นหนังสือ ทันใดนั้นก็มีร่องรอยสีแดงเลือดบนหน้าหนังสือที่สะดุดตาเจย์ เขาแตะรอยสีแดงบนหน้าหนังสือนั้นด้วยนิ้วมือและรู้สึกได้ถึงความชื้น เจย์ตื่นตัวระวังภัยทันใดนักฆ่าที่บาดเจ็บต้องซ่อนอยู่ข้างบนแน่เขาคาดเดาเช่นนั้นทันใดนั้นเจย์ก็มีความคิดดี ๆ แวบเข้ามาในหัว เขารวบรวมกำลังและฟาดมือใส่ชั้นหนังสือทันทีทันใด รังสีสังหารอย่างรุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาใส่เขาเจย์หมุนตัวด้วยความเร็วแสงและหลบพ้นคมมีดของนักฆ่าไปได้เจย์มองนักฆ่าที่ใส่ชุดพรางตัวสีดำพร้อมดึงหมวดฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะ ทั้งปาก จมูก และตาต่างก็ปกปิดไว้มิดชิด ความคิดที่ว
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึงเจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเองจากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่ง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
เพื่อให้แน่ใจว่าโคลจะไม่เข้ามาขวางทาง แองเจลีนก็บอกกับคาร์สันอีกครั้ง “เข้ามาสิคาร์สัน เข้ามาคุยกันหน่อย”คาร์สันมองเจย์และเซย์นที่ตอนนี้เดินจากไปไกล หลังจากใจลอยไปชั่วครู่ เขาก็เดินตามแองเจลีนเข้าไปในบ้าน“โจเซฟิน ช่วยเอาชามาให้คาร์สันหน่อย”โจเซฟินใช้เวลาพักหนึ่งในการรินชาและส่งถ้วยให้คาร์สัน คาร์สันวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและบอกว่า “คุณเก่งเรื่องหันเหความสนใจใช่ไหมครับ คุณเซเวียร์?”แองเจลีนไม่ได้รู้สึกร้อนรนอะไรแม้ว่าคาร์สันจะมองแผนเธอออก เธอบอกว่า “ฉันก็แค่อยากจะคุยกับเพื่อนเก่าเท่านั้นคาร์สัน นายวัดหัวใจของคนที่ยอดเยี่ยมด้วยหัวใจแสนทรามได้ยังไงกัน? ฉันเองก็คงไม่ได้คาดหวังกับคนกระจอกอย่างนายไว้สูงหรอก”คาร์สันทำปากง้ำ เขาคงลืมไหว้ขอความโชคดีก่อนออกจากบ้านมาเมื่อเช้าแน่ เพราะพอตื่นขึ้นมา เขาก็เจอแต่เรื่องแย่ ๆ และคำพูดทิ่มแทงของทั้งเบ็นและแองเจลีน“คุณเซเวียร์ ให้ผมบอกความจริงก็คือว่าในป่านั้นมีสัตว์ป่ามากมาย หากว่าไม่มีคนของผมนำทางไป บอดี้การ์ดของคุณก็อาจจะหาทางออกจากป่าไม่ได้เมื่อเข้าไปแล้ว”ในใจของแองเจลีนนั้นตื่นตระหนกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเจย์บี้มีแผนที่ของโคลอี้เป็นตั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่นเจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์กแองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา“แองเจลีน”แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขาเจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
โคลรู้สึกใจคอปั่นป่วนขึ้นมาเมื่อเห็นแววตากระหายเลือดของสเปนเซอร์ “พ่อ แองเจลีนเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ พ่อก็เห็นว่าตอนนี้สายตาเธอมองไม่เห็นด้วยซ้ำ”ตอนที่เขาพูดเรื่อง ‘สายตามองไม่เห็น’ โคลก็อารมณ์ท่วมท้นจนสะอึก “มันเป็นความผิดของผมเอง ผมฆ่าสามีของเธอ แล้วเธอก็ร้องไห้จนตาบอด ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน”สเปนเซอร์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกมันใจอ่อนไป แกเองก็เห็นว่าบอดี้การ์ดของเธอไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ดูจากทักษะของผู้ชายที่ชื่อเบ็นนั่น เขาสามารถก่อยิ่งกว่าหายนะให้กับป้อมตระกูลยอร์กแน่”โคลอธิบาย “เธอตาบอด เธอก็ต้องมีคนแบบนั้นไว้คอยปกป้องสิ”สเปนเซอร์บอกว่า “ฉันคิดว่าความรักทำให้แกตาบอดแล้ว ลองคิดดูสิ ผู้ชายชื่อเบ็นนั่นด้วยความสามารถของเขาสามารถไปได้ไกลมากแน่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะอยู่ข้างกายผู้หญิงเหมือนพวกขี้ขลาดไร้ประโยชน์ด้วย?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด เบ็นอาจจะเป็นบอดี้การ์ดที่หลานชายคนโตของตระกูลอาเรส เจย์ อาเรส มอบไว้ให้แองเจลีน เจย์นั้นเป็นคนก่อตั้งหน่วยภูติผี หลังจากที่เขาตายพวกสมาชิกหน่วยภูตผีก็สาบานว่าจะภักดีและทุ่มเทให้แองเจลีน”สเปนเซอร์นั้นโมโหมากจนเขาคว้ากาน้ำชาปาใส่โคล “แก ไอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
พวกคอร์เวตต์หากันทั้งคืนแต่ว่าก็หานักฆ่าไม่เจอ ราวกับว่าเขาระเหยหายตัวไปในอากาศวันต่อมาสเปนเซอร์ก็มาที่ป้อม 48เขาเรียกโคลไปที่ห้องลับและถามด้วยสีหน้าจริงจังว่า “โคล นักฆ่าเมื่อคืนมันผ่านกับดักหลายชั้นที่เราติดตั้งไว้ในเขามุกเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสู้ที่ฝึกมาเป็นอย่างดี พอมาคิดเรื่องนี้แล้ว นักฆ่าโผล่มาทันทีหลังจากที่แองเจลีนมา เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันประสานจากด้านใน?”โคลยังคงนิ่งเงียบ…สเปนเซอร์ดูงงงวย “แองเจลีนก็เป็นแค่นักธุรกิจหญิงเก่งฉกาจจากเมืองอิมพีเรียล แต่ว่าบอดี้การ์ดของเธอก็เก่งพอที่จะคว้ามีดสั้นของฉันได้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงต้องมีคนเก่งกาจขนาดนั้นอยู่ข้างกายด้วย?”โคลก็ยังคงนิ่งเงียบ…เมื่อสเปนเซอร์เห็นว่าโคลไม่ยอมพูดอะไรสักคำ ดวงตาเขาก็ยิ่งฉายแววสงสัย “นี่แกกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่าโคล?”มีแววอ่อนล้าในน้ำเสียงของโคล “ผมบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว”สเปนเซอร์มองโคลอย่างไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงที่ว่าบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว? แกอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลตั้งครึ่งปี แล้วพอแกกลับมาบ้านแกก็พูดแค่สามเรื่อง แกบอกว่าทำลายตระกูลอาเรสกับอสังหาริมทร
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ
