Share
บทที่ 447
Related chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 448
เจย์เหลือบมองโรสที่เงียบอยู่ข้าง ๆ เสียงของเขาเริ่มอุ่นขึ้นอย่างอธิบายไม่ถูก “เธอจะมีฉันดูแลเธอไปแบบนี้ถ้าหากเธอกลายเป็นคนพิการ”โจเซฟิน “...”โรส “......”นี่เป็นตรรกะแบบไหนกัน?“นายกำลังลำเอียงนะ” โจเซฟินพึมพำเจย์จับมือโรสไว้ต่อหน้าโจเซฟินและพูดว่า “มันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะรักและดูแลเธอ”โจเซฟินกลอกตาสองสามครั้ง แล้วหยิบจานอาหารของเธอเดินออกไป “ฉันทนดูแบบนี้ไม่ได้”โรสดึงมือของเธอออกจากการจับกุมของเขาและพึมพำด้วยความไม่พอใจ “ท่านอาเรส โจเซฟินเพิ่งอกหักกับความรัก เราจะทำร้ายเธอถ้าเราแสดงเรื่องแบบนี้ต่อหน้าเธอ”“เราดูแสดงต่อหน้าเธองั้นเหรอ?” เขาเลิกคิ้ว เขาจริงจังในการแต่งงานกับเธอมาก แต่เธอคิดว่ามันเป็นการแสดงงั้นเหรอ?“ไม่ใช่แค่เราแสดงหรอกเหรอ?” โรสถามขณะที่เขากัดสคอนอยู่นั้น สีหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็เข้มกว่าก้นกระทะเสียอีกเมื่อเห็นว่าเขาอารมณ์ไม่ดี โรสซึ่งตอนแรกอยากจะอ้าปากของเธอเพื่อจะขอออกไปข้างนอก แต่กลับไม่ได้พูดอะไรในตอนนี้เลยหลังทานอาหารเช้าเสร็จแล้วนั้น โรสตั้งใจที่จะล้างจาน จู่ ๆ เจย์เข้ามาจับมือเธอและพาเธอออกไป ก่อนที่เขาจะกลับเข้าไปในครัวพร้อมกับล้างจานด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 449
โรสจับมือโจเซฟินและพูดด้วยรอยยิ้ม “ท่านอาเรส ให้สุภาพสตรีก่อนแล้วกันนะ”ด้วยเหตุนี้ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเจย์ถึงกับชะงักเขาถูกภรรยาที่เพิ่งแต่งงานกันใหม่ ๆ ทอดทิ้งซ้ำแล้วซ้ำอีกและหัวใจที่หยิ่งผยองไม่สามารถหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดร้ายแรงนี้ได้เลย“พวกเธอก็ไปกันสิ” เขาแสร้งทำเป็นพูดอวดดีโจเซฟินและโรสเดินจากไปอย่างมีความสุขเจย์มองดูพวกเธอออกไปขณะที่ดวงตาของเขาเศร้าหมองทิวทัศน์โดยรอบของสวนคฤหาสน์ในช่วงฤดูหนาวนั้น ดูเยือกเย็นเล็กน้อย ต้นแปะก๊วย ที่เขียวชอุ่มและเขียวขจีในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนกำลังเคลื่อนไหวไปมากับสายลมในขณะนี้ ใบแปะก๊วยสีทองแห้งแผ่ล่วงกระจายอย่างหนาแน่นบนพื้นในขณะที่เหลือเพียงลำต้นเปลือยเปล่าดูเหมือนเขี้ยวและกรงเล็บมีเพียงต้นศรีตรังสีน้ำเงินเหล่านั้นเท่านั้นที่ยังดูสดใสเหมือนเมื่อก่อน มันตั้งตรงเหมือนภูเขาแต่โดดเดี่ยวและเยือกเย็นมากเจย์รู้สึกเสียใจเล็กน้อย ถ้าเขารู้ว่าสวนจะมืดมนในฤดูหนาว เขาคงจะปลูกต้นไม้ที่เขียวชอุ่มแทนเมื่อสวนที่ปราศจากนายหญิงมันยิ่งดูเหมือนร้างว่างเปล่ามากขึ้นเจย์เดินไปรอบ ๆ ลานบ้านสักพักจนรู้สึกเบื่อ เขากลับไปห้องทำงานเพื่อโทรหาเกรย์สัน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 450
“ถ้าภรรยาของคุณไม่ชอบอยู่บ้าน อาจเป็นเพราะเธอยังเด็กและมีความไร้เดียงสาของเธอที่ยังชอบเที่ยว บางทีจิตใจของเธออาจไม่ได้อยากอยู่ในบ้านหลังนี้ พูดตรง ๆ ก็คือเธอไม่ได้รักคุณมากพอ”เจย์ถามต่อว่า “แล้วฉันจะทำยังไงให้เธอชอบบ้านหลังนี้?”“จริง ๆ แล้วผู้หญิงมักเป็นที่ถกเถียงกันมาก หากคุณปฏิบัติต่อเธออย่างดี เธอจะรู้สึกภูมิใจมากจากการถูกเอาอกเอาใจ การทำให้เธอรู้สึกว่ามีปัญหาร้ายแรงบางอย่างเกิดขึ้นไม่ใช่เพียงแต่จะทดสอบความจริงใจของเธอที่มีต่อคุณเท่านั้น แต่ยังทำให้เธอไตร่ตรองถึงความประพฤติและการกระทำของเธอเอง เพื่อจะได้เป็นภรรยาที่ดี”เจย์ตั้งใจฟังมาก......ในตอนเย็น โรสลากร่างที่อ่อนล้าของเธอกลับมาที่สวนคฤหาสน์ในระหว่างวัน โจเซฟินพาเธอไปที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน แต่โชคไม่ดีที่ประตูของหอท่าเรือหอมหวนถูกล็อคอย่างแน่นหนา และมาตรการป้องกันโดยรอบก็ถูกผนึกแน่นมากจนแม้แต่มดก็อาจเข้าไปไม่ได้พวกเธอไปด้วยความกล้าหาญ แต่กลับมาด้วยความผิดหวัง!โรสผลักประตูเข้าไปเห็นเจย์กำลังทานอาหารเย็นกับสาวสวยคนหนึ่ง มีเทียน ดอกไม้ และสเต็กอยู่บนโต๊ะ ใบหน้าของทั้งสองคนดูนุ่มนวลมากภายใต้แสงเทียนพวกเขาดูมีค
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 451
“เธอทานอาหารเย็นมาแล้วหรือยัง?” เขาถามออกมาเบา ๆโรสส่ายหัว อันที่จริงเธอหิวมาก จริง ๆ แล้วเธอตั้งใจรีบกลับมาให้เร็วเพื่อจะได้ทานอาหารเย็นกับเขาในคืนนี้เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้เห็นฉากอกหักเช่นนี้แทน“ฉันจะไปทำอาหารเย็นกินเอง” โรสกระโดดลงจากเตียงและวิ่งหนีออกไปในตอนนี้การที่ได้อยู่กับเขาแม้เพียงแค่วินาทีเดียวก็ทำร้ายหัวใจของเธอมากจนเธอหายใจไม่ออกเมื่อเธอลุกขึ้นผ้าห่มก็หล่นลงกับพื้นอย่างไม่ระมัดระวัง มันตกไปอีกฝั่งหนึ่งของเตียง เจย์เอนตัวไปเก็บมันขึ้นมา จากนั้นเขาก็ปูผ้าห่มบนเตียงให้เธออย่างเรียบร้อย และเมื่อเขากำลังจัดหมอนอยู่นั้น เขาก็เผลอไปแตะหมอนที่เปียกด้วยน้ำตาโดยไม่ได้ตั้งใจเจย์ชะงักไปอยู่นานยัยโง่คนนี้ร้องไห้งั้นเหรอ?น้ำแข็งในใจที่เย็นชาของเขาแตกสลายและเต็มไปด้วยความรู้สึกอยากตำหนิตัวเองอยู่ลึก ๆวิธีการทดสอบของเขาค่อนข้างโหดร้ายเกินไปเจย์รีบลงไปข้างล่างและยืนอยู่นอกครัว ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าที่สวยงามของโรส ซึ่งส่องสว่างอย่างเยือกเย็นด้วยแสงไฟสีขาวมันยังสะท้อนให้เห็นถึงความแดงของดวงตาที่กำลังร้องไห้ของเธอเจย์รู้สึกเจ็บปวดอยู่ในใจหลังจากเดินไปหาเธอ เขา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 452
ช่วงอาหารมื้อเย็นโรสได้ทำบะหมี่ทานเมื่อเธอกำลังทำบะหมี่อยู่นั้น เจย์เตือนเธออย่างฉุนเฉียว “ฉันก็ยังไม่ได้ทานอาหารเย็นเลย”โรสมองเขาด้วยใบหน้าที่เฉยเมย “นายพยายามจะหลอกใครอยู่?”“จริง ๆ นะ ฉันโยนสเต็กลงถังขยะไปก่อนหน้านี้แล้ว”เธอจ้องมองไปที่ถังขยะ และเมื่อเธอเห็นอุปกรณ์ประกอบฉากตั้งโต๊ะทั้งหมดของอาหารเย็นใต้แสงเทียนอยู่ในนั้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นหน้าแดงอย่างเขินอายวันนี้เธอทำเกินไปหรือเปล่า?โรสยื่นชามบะหมี่ให้เจย์ “นายกินก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันทำอีกชามหนึ่ง”เขาพูดว่า “ฉันไม่กินมันก่อนหรอกนะ ทำไมเราไม่มากินบะหมี่ชามนี้ด้วยกันล่ะ?”ด้วยความตกใจ เธอพยักหน้าบะหมี่ที่ดูแสนธรรมดาชามนี้พร้อมช้อนส้อมสองคู่เมื่อเป็นแบบนี้ ทั้งสองคนก็กัดบะหมี่สลับกันไปมาในชามเดียวกันโรสกัดไปนิดเดียวก็รู้แล้วว่าเธอลืมใส่เครื่องปรุงรสลงในบะหมี่มันมีรสชาติจืดเหมือนน้ำเปล่าและมีรสเหมือนเคี้ยวอะไรเหนียวหนืดเธอแอบมองเจย์โดยคิดว่าเขาจะไม่ชอบกินมันแน่ ๆ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะกินมันราวกับว่ามันอร่อยโรสกัดช้อนส้อมของเธอด้วยความสับสน คืนนี้ผู้ชายคนนี้จะแสดงอะไรอีก?จากคนชั่วร้ายจะกลายเป็นคนบริสุทธ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 453
เจย์เดินเข้าไปในคฤหาสน์กุหลาบด้วยสีหน้าบึ้งตึง ในขณะที่คฤหาสน์มีผู้คนส่งเสียงดังกลับเงียบไปทันทีเมื่อเห็นเขามาถึงสายตาที่เหมือนนกอินทรีของเขากวาดมองทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ภรรยาทั้งสามและบุตรชายและบุตรสาวของแต่ละคนก็อยู่ที่นี่มารวมตัวกันเกือบทุกคนเจมส์มองเจย์ด้วยสีหน้าเย็นชา “เจย์ นี่เป็นเรื่องของครอบครัวฉัน มันไม่เกี่ยวอะไรกับนายเลย”ตั้งแต่เจย์อายุ 28 ปี ท่านปู่อาเรสรู้สึกว่าร่างกายของเขาทรุดลง ดังนั้นเขามอบการจัดการเรื่องครอบครัอาเรสทั้งหมดให้กับเจย์ดูแลการตัดสินใจครั้งนี้ทำให้เกิดการต่อต้านอย่างรุนแรงจากอาของเขาในขณะนั้น ท้ายที่สุด พวกเขาเป็นผู้อาวุโสแต่พวกเขาก็ต้องถูกควบคุมโดยเจย์ที่อายุน้อยกว่าอย่างไรก็ตาม เจย์ได้มัดรวมทุกคนให้ยอมรับเขาอย่างรวดเร็วและปราบพวกเขาได้อย่างดี ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาทำให้ครอบครัวอาเรสสงบลงมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้เองที่เด็ก ๆ จากครอบครัวต่าง ๆ ค่อย ๆ เติบโตเป็นผู้ใหญ่ พวกเขาก็เริ่มก่อกวนอีกครั้ง ไม่ใช่แค่จากครอบครัวของน้าสะใภ้รองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้หญิงจากครอบครัวของน้าสะใภ้ใหญ่ด้วย พวกเขาทั้งหมดต้องการเข้าสู่ตระกูลอาเรสเพื่อสร้างฐาน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 454
โรสไม่อยากทนฟังสิ่งต่าง ๆ ได้อีกต่อไปแล้ว เธอสามารถบอกได้เลยว่าไม่ว่าเจมส์จะทำสิ่งใดเพื่อทำให้น้าสะใภ้รองผิดหวังก็ตาม น้าสะใภ้รองจะไม่มีวันทิ้งเขา“เป็นอีกคู่ที่ไม่มีความสุข!” โรสอุทานออกมาเธออยากจะเข้าไปปลอบน้าสะใภ้รอง แต่จู่ ๆ โจเซฟินก็จับมือเธอและส่งสัญญาณด้วยการกระพริบตาให้เธอโรสกลับมามีสติทันที โจเซฟินต้องการให้เธอใช้โอกาสนี้ออกจากที่นี่และไปที่หอท่าเรือหอมหวนเพื่อค้นหาคำตอบที่เธอต้องการทั้งสองจึงแอบเดินหนีไปจากจุดสถานการณ์ในตอนนั้นสายตาของเจย์จับจ้องไปเห็นด้านหลังของผู้หญิงสองคนที่แอบหนีไปโดยไม่ได้ตั้งใจ ดวงตาของเขากลับมืดลง“พี่แองเจลีน ฉันทรยศต่อพี่ชายของฉันเพื่อเธอเลยจริง ๆ” โจเซฟินแอบรู้สึกเศร้าเล็กน้อยเมื่อพูดแบบนี้โรสไม่อยากให้เธอรู้สึกแย่และแสดงท่าทางโบกมือปฏิเสธ “โจเซฟิน พี่ชายของเธอไม่ได้ไม่ชอบเธอหรอกนะ จริง ๆ แล้วเธอไม่จำเป็นต้องไปลุยเรื่องยุ่งเหยิงกับฉันก็ได้ ทำไมเธอไม่กลับเข้าไปล่ะ?”โจเซฟินตบหน้าอกของเธออย่างซื่อสัตย์และพูดอย่างเฉียบขาดว่า “ไม่นะ เธอช่วยฉันต่อสู้กับพวกอันธพาลโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของเธอได้เลยคืนนั้น ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะยืนเคียงข้างเธ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 455
”ต่อไปช่วยปฏิบัติตามฉัน” เจย์กล่าวโรสและโจเซฟินเป็นเหมือนเด็กไร้เดียงสาสองคน พวกเธอก้มหัวและแสดงท่ายักไหล่อย่างช่วยไม่ได้แล้วเดินตามเจย์ไปในที่สุดเจย์มาที่ประตูหน้าของหอท่าเรือหอมหวนและเหยียดนิ้วอันเรียวยาวของเขาเพื่อปลดล็อคประตูด้วยลายนิ้วมือของเขา หลังจากกดปุ่มไม่กี่ปุ่ม เขาก็หันหลังกลับมาและจับมือโรส กดนิ้วของเธอบนตัวล็อคลายนิ้วมือด้วย“จากนี้ไป ใช้ประตูหน้า” เจย์พูดอย่างเศร้าโศกและเย็นชา“ได้เลย” โรสรู้สึกประหลาดใจที่เขาลงข้อมูลลายนิ้วมือของเธอในล็อคประตูลายนิ้วมือนี้ด้วย เขาไม่กลัวว่าเธอจะกลับมาสืบความลับของเขาเมื่อไหร่ก็ได้งั้นเหรอ?ภายในไม่มีแสงไฟจนกระทั่งเขาเปิดไฟขึ้นและหลังจากนั้นเขาก็นั่งลงบนโซฟา แล้วโรสก็ตระหนักว่ามีหนามเล็ก ๆ ของเถาวัลย์ยังติดอยู่ด้านหลังมือซ้ายของเจย์ มันเป็นภาพที่น่าสยดสยองหากเป็นมือที่หยาบกระด้าง บางทีโรสอาจจะไม่รู้สึกเสียใจ แต่มือของเจย์มีเสน่ห์มาก นิ้วของเขาเรียว ข้อต่อนิ้วมือของเขาได้สัดส่วนที่ดี ยิ่งไปกว่านั้น นิ้วมือเหล่านั้นยังผ่องขาวใสมาก นั่นเป็นมือที่สวยงามยิ่งกว่ามือของนักเปียโนเสียอีก“ท่านอาเรส นายเจ็บไหม?” โรสร้องออกมาอย่างกระวนกระ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
