บทที่ 451

“เธอทานอาหารเย็นมาแล้วหรือยัง?” เขาถามออกมาเบา ๆ

โรสส่ายหัว อันที่จริงเธอหิวมาก จริง ๆ แล้วเธอตั้งใจรีบกลับมาให้เร็วเพื่อจะได้ทานอาหารเย็นกับเขาในคืนนี้

เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้เห็นฉากอกหักเช่นนี้แทน

“ฉันจะไปทำอาหารเย็นกินเอง” โรสกระโดดลงจากเตียงและวิ่งหนีออกไป

ในตอนนี้การที่ได้อยู่กับเขาแม้เพียงแค่วินาทีเดียวก็ทำร้ายหัวใจของเธอมากจนเธอหายใจไม่ออก

เมื่อเธอลุกขึ้นผ้าห่มก็หล่นลงกับพื้นอย่างไม่ระมัดระวัง มันตกไปอีกฝั่งหนึ่งของเตียง เจย์เอนตัวไปเก็บมันขึ้นมา จากนั้นเขาก็ปูผ้าห่มบนเตียงให้เธออย่างเรียบร้อย และเมื่อเขากำลังจัดหมอนอยู่นั้น เขาก็เผลอไปแตะหมอนที่เปียกด้วยน้ำตาโดยไม่ได้ตั้งใจ

เจย์ชะงักไปอยู่นาน

ยัยโง่คนนี้ร้องไห้งั้นเหรอ?

น้ำแข็งในใจที่เย็นชาของเขาแตกสลายและเต็มไปด้วยความรู้สึกอยากตำหนิตัวเองอยู่ลึก ๆ

วิธีการทดสอบของเขาค่อนข้างโหดร้ายเกินไป

เจย์รีบลงไปข้างล่างและยืนอยู่นอกครัว ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าที่สวยงามของโรส ซึ่งส่องสว่างอย่างเยือกเย็นด้วยแสงไฟสีขาว

มันยังสะท้อนให้เห็นถึงความแดงของดวงตาที่กำลังร้องไห้ของเธอ

เจย์รู้สึกเจ็บปวดอยู่ในใจ

หลังจากเดินไปหาเธอ เขา