บทที่ 364

การแสดงออกที่ทำอะไรไม่ถูกฉายผ่านดวงตานกอินทรีของเจย์ "ถ้าคุณลุงเต็มใจที่จะทำงานร่วมกับบริษัท อาเรส ผมสามารถ... "

จอร์จไม่สามารถซ่อนความโกรธของเขาได้อีกต่อไป "สิ่งนั้นไม่จำเป็น สิ่งที่เราตระกูลเซเวียร์ในวันนี้คือขอบคุณคุณมาก"

เจย์ขมวดคิ้วและมองไปที่ 'ออร์คิด' อย่างกระสับกระส่าย

'ฉันไม่แน่ใจว่าเธอก็คิดแบบนั้นเหมือนกันหรือเปล่า?'

โรสเพียง แต่ยังคงสงบนิ่งและอดทน เธอไม่แปลกใจเลยกับสิ่งที่จอร์จพูด

'นั่นหมายความว่าเธอเห็นด้วยหรือเปล่าว่าความหายนะของครอบครัวเซเวียร์เป็นเพราะฉัน?'

"คุณออร์คิด ขอบคุณครับ ผมจะขอตัวก่อน” สีหน้าของจอร์จยังคงเย็นชา ขณะที่เขาดันตัวเข้าไปในลิฟต์ขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะปิดตัวเองอย่างสมบูรณ์

เจย์จ้องมองออร์คิดด้วยสายตาอันเฉียบคมหวังว่าจะอ่านผ่านมุมมองที่ดูเหมือนสงบของเธอ แต่น่าเสียดายที่เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญในการซ่อนอารมณ์ของเธอ

"ท่านอาเรส เชิญทางนี้ค่ะ" โรสยื่นมือออกไปและโค้งคำนับเล็กน้อยเพื่อเชื้อเชิญเขา

เจย์ถอนหายใจเบา ๆ

เขาหันหลังเดินไปยังห้องทำงานของฌอน

ฌอนรู้สึกท้อแท้เมื่อเห็นเจย์

"ท่านอาเรส คุณยังมีหน้ามาหาผมได้อีกเหรอ?” ฌอนรู้สึกโกรธขึ้นมาเมื่อเห็นเจย์