บทที่ 321

เจย์จ้องไปที่จีนส์เหมือนกับมีดสั้นที่หั่นเขาเป็นล้านชิ้นด้วยสายตาของเขา

ได้ผล จีนส์ อาเรส สวมเสื้อเชิ้ตที่เปียกโชกจนโปร่งแสงของเขากลับเข้าไป “ได้ ได้ ทั้งหมดที่ฉันทำคือถอดเสื้อออก มันไม่ใช่ว่าฉันเอาเปรียบนายหรืออะไรเลย แล้วท่าทางเย็นชานี่มันอะไรของนายกัน?”

"ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่?" เจย์ถามก่อนจะเดินหนีไปที่ห้องครัว

จีนส์ตามเขาไปทุกที่ที่เขาไป เหมือนเป็นหางของเจย์ “นายรู้ดีว่าทำไมฉันถึงมาที่นี่ ฉันเป็นน้องชายของนาย แต่นายยังมาอาณาเขตของฉัน เพื่อขโมยผู้ชายของฉัน?”

เมื่อดูยีนส์ปิดประตูด้านหลังของเขา เจย์ก็หันกลับไปเพื่อเปิดประตูห้องครัวอีกครั้ง เพื่อให้คุณผู้หญิงตัวเล็กสามารถแอบฟังการสนทนาของสองพี่น้องได้

จีนส์เริ่มพูดพล่าม “อย่ามาแสร้งทำเป็นว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น หลังจากที่ทำให้ฉันล้มลงเมื่อคืน นายก็เอาแองจ์ไปเอง แม้แต่พวกคนที่อยู่ห่างออกไปสองสามชั้นก็ยังได้ยินเสียงกรีดร้องของแองจ์ บอกฉันมา นายทำอะไรกับเขา?”

เมื่อยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ครัวเจย์ตอบด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ขณะที่เขาเตรียมอาหารเช้า "เข้าใจแล้ว แน่ใจหรือว่านายไม่ได้พูดเกินจริง?”

จีนส์หงุดหงิด “นายคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ? คนพวก