บทที่ 323

โรส ลอยล์ สลดใจ

ขอบคุณ จีนส์ อาเรส ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทุกคนในตระกูลอาเรส คิดว่าเธอเป็นคนโง่เง่า

เมื่อพูดอย่างนั้น ‘คนโง่เง่า’ คนนี้ ตอนนี้อยากจะทำบางอย่างที่น่าประหลาดใจจนคนขี้โอ่เหล่านี้ต้องตื่นเต้น

ดวงตาของเธอลุกโชนด้วยความอัปยศอดสู เมื่อเห็นกุญแจมือข้อเท้าบนเตียง

เธอไม่ต้องการอยู่อีกต่อไป ในสถานที่ที่พระเจ้าทอดทิ้งนี้

‘ถ้าท่านอาเรสคิดว่าเขาสามารถจับฉันไว้ที่นี่ได้ งั้นเขาก็ฝันต่อไป’

โรสเปิดหน้าต่างและพบว่าระยะห่างระหว่างชั้นสองถึงพื้นคือประมาณห้าเมตร

คล้องปลายโซ่โลหะด้านหนึ่งไว้กับตัวเองและปลายอีกด้านบนกรอบหน้าต่าง โรสไต่ผนังเรียบด้านนอกเหมือนเธอเป็นสไปเดอร์แมน

ในห้องนั่งเล่นชั้นหนึ่ง

เมื่อยังตกตะลึงจนพูดไม่ออกจากพูดคำพูดของเจย์ จีนส์เห็นเงาเป็นก้อนขนาดใหญ่แวบเข้ามาก่อนที่ดวงตาของเขาจะงุนงง

"สไปเดอร์แมน?" จีนส์อุทานขณะจ้องมองโรสบนผนังกระจก

ด้วยเขาหันหลังให้กับผนังกระจก เจย์ที่พูดเล่นกับจีนส์ และเอามืออยู่วางไว้บนไหล่ของเขา เมื่อจู่ ๆ เขาก็ได้ยินคำว่า ‘สไปเดอร์แมน’ การแสดงออกของเจย์ก็ดุดันขึ้นโดยทันที

เมื่อหันไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็วเจย์ก็พบกับสายตาของโรสที่สั่นระริกขณะที่เธอ