บทที่ 318

โรสหลับตาลงช้า ๆ

เธอไม่อยากจะเปิดมันอีกต่อไป เธอแค่รู้สึกถึงความชัดเจนในความสุขที่เขามอบให้เธอ

เขาอ่อนโยนราวกับว่าเขากำลังจัดการกับตุ๊กตาลายครามที่เปราะบาง อย่างไรก็ตามการสูญเสียการควบคุมในบางครั้งทำให้เธอรู้สึกหนักใจมากและในที่สุดเธอก็ไม่สามารถทนความเหนื่อยล้าได้อีกต่อไป เธอมึนหัวและหลับไป

เมื่อถึงเวลาที่เธอตื่นขึ้นมามันรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเธอหลุดออกจากกัน

เธอสาปแช่งเจย์นับไม่ถ้วนในขณะนี้ เธออยากจะพาเขาออกไปข้างนอกและทุบเขาสักที

เธอต้องพักผ่อนนานแค่ไหนก่อนจะออกไปทำงานได้ในที่สุด?

ดูเหมือนว่าด้านนอกของหน้าต่างจะเช้าแล้ว

โรสต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการลุกขึ้น สายลมเล็กน้อยทำให้ร่างกายของเธอสดชื่นและนั่นคือตอนที่เธอพบว่าเธอไม่ได้สวมอะไรเลย การแสดงออกทางสีหน้าของโรสเปลี่ยนไปทันที

เจย์คงได้พบความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างแน่นอน

เธออยากจะลุกจากเตียง แต่ทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงกระดิ่งดังจากข้อเท้าของเธอ โซ่ถูกล็อคไว้และสิ่งนี้ทำให้โรสพ่นคำพูดที่ไม่เหมาะสมออกมา

‘ระยำ!’

'เจย์ อาเรส นายมันสารเลว!'

“มีใครอยู่ไหม?” โรสตะโกนอยู่นาน แต่ก็ไม่มีใครตอบ

ลำคอของเธอเริ่มแห้ง เช่น