บทที่ 275

ที่นี่ไม่มีทองคำ! จู่ ๆ โจเซฟินพูดแทรกเพิ่มมา

เธอกลัวว่าโจเซฟีนจะพูดผิด โรสรีบวางสายและหยิบแก้วนมของเธอขึ้นมาก่อนจะดื่มหมดลงในไม่กี่อึก เธอกังวลว่าเจย์จะซักถามเธอ เธอเลยหลบหนีไปอย่างรวดเร็วเหมือนหนู

“เซ็ตตี้น้อย รีบหน่อย อย่าปล่อยให้น้าโจเซฟินรอนาน!” โรสวิ่งขึ้นไปชั้นบนก่อนจะเตือนเซ็ตตี้น้อย

เจย์มองไปที่เซ็ตตี้น้อยก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปลูบหัวเธอ “โชคดีนะ! คุณลุงขอให้หนูทำสำเร็จนะ”

นิ้วยาวของเขาลูบไล้ไปตามเส้นผมสีเข้มที่อ่อนนุ่มของเธอขณะที่เส้นผมบาง ๆ ยาว ๆ พันกันอยู่รอบ ๆ ปลายนิ้วของเขา

เจย์ดึงผมของเธอมาแล้วกำไว้ที่มือเก็บมันแน่น

เซ็ตตี้น้อยวางเครื่องใช้ของเธอลงและเช็ดปากด้วยผ้าเช็ดปากขณะที่เธอทำหน้าทะเล้นใส่เจย์ “ ขอบคุณค่ะ คุณลุง ไม่ต้องกังวล หนูจะทำสำเร็จอย่างแน่นอน เมื่อหนูหาเงินได้มากแล้ว หนูจะให้คุณลุงเป็นพ่อบ้านของคุณแม่ของหนูนะ ฮึ่ม!”

เจย์ “...”

อาหารเช้าแสนอร่อยพลันเปลี่ยนเป็นไร้รสชาติในทันใด

ยัยซาลาเปาตัวน้อยเก่งในการทำให้คนโกรธจนตายได้เสมอ

เมื่อเธอกำลังจากไปพร้อมกับโรส เจนสันและร็อบบี้น้อยต่างก็เข้าไปให้เซ็ตตี้น้อยกอดกันใหญ่

เจนสันกล่าวว่า “ขอให้โชคดี!”

ร็อบบี้