ผู้กำกับพอใจกับการแสดงของเซ็ตตี้น้อยเป็นอย่างมาก และเขาประกาศว่าจะให้เธอเป็นนักแสดงนำคนที่สองของกองถ่ายนี้ทันทีหลังจากโจเซฟินพูดคุยกับผู้กำกับเพียงไม่กี่คำ เขาก็ตัดสินใจเพิ่มเงินค่าตัวให้กับเซ็ตตี้น้อยเป็น หนึ่งล้านดอลล่าร์ เมื่อเด็กน้อยรู้ว่าตนจะได้รับเงินถึงหนึ่งล้านดอลล่าร์ เซ็ตตี้น้อยทั้งกอดและจูบแม่ของเธออย่างมีความสุข "คุณแม่ เรารวยแล้ว แบบนี้เราก็ไม่ต้องอยู่ในบ้านของคุณลุงอาเรส และไม่ต้องทนกับความเจ็บปวดจากความไร้สาระของเขาอีกต่อไปแล้วใช่ไหมคะ?"โจเซฟินหงุดหงิดขึ้นมาโดยทันทีที่ได้ยินว่าเจย์ข่มเหงเซ็ตตี้น้อยขนาดไหน "ฉันล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าสมองพี่ชายฉันนั้นมีไว้เพื่อความสุนทรีย์อย่างเดียวหรือไง ไอคิวของเขาก็คงจะไม่ได้มาตราฐาน ถ้าดูจากวิธีการที่เขาปฏิบัติกับเธอและลูก แทบจะลืมไปเลยว่าเขาเป็นเด็กฉลาด เป็นราชาที่ไร้มงกุฏ เขามันแค่สัตว์เซลล์เดียวเท่านั้นแหละ"โรสหัวเราะเเละกล่าวว่า "อย่างน้อยพ่อคนฉลาดก็เคยพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง เพราะความหยิ่งผยองนี่แหละ ทำให้ฉันหลอกเขาได้"...เสียงลดกระจกรถดังมาจากลีมูซีนสีดำที่กำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้เมื่อได้เห็นต้นกำเนิดของเสียง โรสและโจเซฟินก็ไ
“คุณลุงใจร้าย หนูขอสาปแช่งให้คุณลุงให้ไม่มีลูกสาวเป็นของตัวเอง”เพี๊ยะ...เจย์ง้างมือขึ้นและตบเธอ“เธอมีความคิดที่เลวทรามแบบนี้ตั้งแต่เด็กได้ยังไงกัน?” เขาคำรามคำพูดของเซ็ตตี้น้อยจี้เขาตรงจุดที่เขาเจ็บปวดเขาคงไม่สามารถมีลูกสาวกับแองเจลีนได้เกรย์สันมองทั้งสองคนที่นั่งตรงเบาะหลังอย่างกลัว ๆแม้ว่าแรงตบไม่ได้แรงนัก แต่เจย์ก็เสียใจในการกระทำของตนเองหลังจากได้เห็นใบหน้าของเซ็ตตี้น้อยที่ทั้งเสียใจและคนไม่พอใจเซ็ตตี้น้อยทวีความโกรธและฉุนเฉียวหลังจากถูกตบ สังเกตได้จากมือที่กำหมัดแน่น เธอตะโกนกลับใส่เจย์ว่า “หนูเกลียดคุณลุง”เซ็ตตี้น้อยเปิดใช้นาฬิกาอัจฉริยะของโทรก่อนจะโทรหาโรส “คุณแม่อยู่ที่ไหนคะ? คุณลุงอาเรสใจร้าย เขาตบหนู!”หัวใจของโรสแตกสลายเมื่อได้ยินเสียงของเซ็ตตี้น้อยที่ร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ในสายหลังจากที่รู้ว่าเจย์ตีเซ็ตตี้น้อย โรสก็ถึงกับตกใจและมีอาการหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมโจเซฟินพยุงเธอไว้ “พี่สะใภ้ ไหวหรือเปล่า?”“โจเซฟิน พี่ชายของคุณตบเซ็ตตี้น้อย เขาตบเซ็ตตี้น้อย เขาทำได้อย่างไร? ทั้งที่ติดหนี้เซ็ตตี้น้อยไว้ตั้งมากมาย...” โรสน้ำตาไหลอาบแก้มหัวใจของเธอเจ็บช้ำจนแท
เจย์โทรหาโรสมากกว่าสิบครั้ง แต่กลับได้คำตอบรับเป็นการปิดโทรศัพท์เขาโทรหาโจเซฟินผู้ที่ยังคงดูแลสองแม่ลูกที่ยังคงโกรธฉุนเฉียว แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอก็ตัดสายใส่เขาเหมือนกันหลังจากเห็นเบอร์ที่โทรเข้า“เกรย์สัน ฉันจะง้อผู้หญิงอย่างไรดี?” เจย์ถามอย่างไม่ใส่ใจนัก ขณะที่เขาทุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้เกรย์สันมองไปที่กระจกเขาเห็นท่านอาเรสดูหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อท่านอาเลสเริ่มทำธุรกิจมาตั้งแต่ช่วงวัยรุ่น เขาสามารถก้าวผ่านทั้งด้านขาวและดำของโลกธุรกิจ แม้แต่คนที่เจ้าเล่ห์ที่สุดหรือจะเหล่าปีศาจและหมาป่าที่ดุร้ายก็ไม่เคยรอดพ้นสายตาของท่านอาเรสไปได้แต่กระนั้นเขาก็ยังถูกพวกสาว ๆ ทำให้นิ่งงั้นไปได้“ท่านอาเรสครับ ผมไม่มีประสบการณ์การง้อผู้หญิงหรอกนะครับ คุณน่าจะไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงคนที่สี่นะครับ เขาเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้ที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา” เกร์ยสันมีสีหน้าชื่นชมเมื่อเอยถึงจอห์น “โทรหาเขา” เจย์ออกคำสั่งเกรย์สันใช้เวลาสักครู่เพื่อครุ่นคิดสิงที่เจย์สั่งท่านอาเรสคงกังวลว่าจะถูกจอห์นหัวเราะเยาะ จึงให้เขาเป็นผู้โทรหาจอห์นแทนใช่ไหม?เกรย์สันดูลังเล “ท่านอาเรสครับ ผมคิดว่าลุงของคุณคงไม่อยากคุ
เจย์ยื่นมืออกไปและเกรย์สันส่งโทรศัพท์ให้เขาทันทีอย่างรู้งานเจพูดเสียงเย็น “ลุงไม่อยากได้รถมาายบัคคันใหม่ล่าสุดหรอ? ช่วยผมเอาโรสกลับมาให้ได้ ผมจะซื้อให้คันหนึ่ง”จอห์นแปลกใจ “เจย์ หลานมั่นใจนะว่าอยากจะแต่งงานกับโรสอีกรอบ เฮ้ ฉันจะเป็นลุงคนที่สี่ที่ดีและต้องเตือนหลานเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณสมบัติแบบนายน่ะ มองให้รอบสิ นายไม่จำเป็นจะต้องเอาคอไปแขวนไว้กับต้นไม้ต้นเดียวนะจริงไหม?”“หยุดพล่ามสักทีเถอะน่า” เจย์สั่งเห็นแก่รถมายบัคคันใหม่เขาตัดสินใจที่จะอดทนกับความหยาบคายของหลานชายตัวน้อยสักหน่อย “อย่าเพิ่งใจร้อนสิ ฉันขออธิบายเป้นขั้นเป็นตอนกับนายหน่อย อย่างแรกโรสไม่ใช่ผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน เราก็เห็นกันแล้วตอนที่ร็อบบี้น้อยปฏิเสธที่จะไม่รับเงินจากปู่ทวด เธอจนก็จริง และออกจะเป็นผู้หญิงที่โง่เง่า ที่เหลือแต่ใส้”“จอห์น อาเรส ระวังคำพูดของลุงหน่อยนะ” เจย์กล่าวอย่างขุ่นเคือง“โย่ ไม่นะเจย์ นายเคยหวังให้พวกเราทุกคนช่วยกันถุยน้ำลายใส่เธอจนเธอจมน้ำตาย แล้วตอนนี้หลานกลับมาโกรธที่เราพูดจาไม่ดีเพียงเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเธอ? นี่ไม่ใช่ว่านายชอบเธอเข้าแล้วนะ ใช่ไหม?” จอห์นพูดอย่างหยอกล้อ“เอาล่ะ เธอไม่ไ
รถโรลส์-รอยซ์ คันหรูเคลื่อนตัวจากตลาดดอกไม้สู่โรงแรม แชงกรีล่า ที่ตั้งอยู่ตรงใจกลางเมืองในช่วงเวลาเดียวกัน เซ็ตตี้น้อยที่เหนื่อยล้าจากการร้องไห้กำลังหลับอยู่ในอ้อมกอดของคุณแม่ หนูน้อยละเมอออกมาเป็นครั้งคราวในขณะที่หลับอยู่ว่า “หนูไม่ต้องการคุณพ่อ คุณพ่อคือคนไม่ดี” ดวงตาของโรสแดงกร่ำและหัวใจของเธอของเธอรู้สึกราวกับถูกกรีดด้วยมีดฉับพลันเสียงเคาะประตูของโรงแรมก็ดังขึ้น โจเซฟินมองไปที่พี่สะใภ้ผู้ที่ดูอ้างว้าง ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู“พี่สะใภ้ มาเร็วค่ะ”เมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกของโจเซฟิน โรสวางเซ็ตตี้น้อยลงบนเตียงก่อนจะเดินมาที่ประตูด้านนอกของประตูคือทะเลดอกกุหลาบสีแดงสดพื้นถูกปกคลุมไปด้วยกลีบดอกไม้ชั้นหนา โดยมีดอกสีขาววางไว้ชั้นบนเป็นแถวทั้งสองข้างของพื้นทางเดิน ในชั้นสีขาวนั้นมีการจัดดอกกุหลาบเป็นรูปหัวใจหลังจากนับแล้ว จะมีทั้งหมด 11 แถวโจเซฟินมองดอกไม้ทั้งหมดด้วยความประหลาดใจ “พี่อยากจะได้ดอกกุหลาบสักกี่ดอก?”โรสมองโจเซฟินและตอบพร้อมรอยยิ้ม ““ เจ้าเด็กสำรวยคนไหนที่เธอดึงดูดความสนใจในครั้งนี้อีกล่ะ?”โจเซฟินยังอึ้งตาค้าง “โรแมนติกจัง ถ้ามีคนมาทำแบบนี้ให้ฉัน ฉั
มันน่าจะดีสำหรับพี่สะใภ้ของเธอ หากพี่สะใภ้ได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งโจเซฟินรู้มาโดยตลอดว่าพี่ชายของเธอสามารถแต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่อาจจะไม่สามารถมอบความรักให้กับใครได้เสียงกริ่งประตูยังคงส่งเสียงเสียงอันน่ารำคาญทำให้โจเซฟินต้องรีบเอาก้อนสำลีมาปิดหูทั้งสองข้างโรสเดินไปเปิดประตูอย่างลังเลเธอมองชายทั้งสองคนตรงหนาประตูอย่างโกรธแค้น เกรย์สันรู้สึกงงว่าทำไมโรสต้องโกรธ?เวลาของท่านอาเรสเป็นเงินเป็นทอง สำหรับเขาแล้วให้รออยู่ตรงนี้เพียงครึ่งชั่วโมง ใครจะรู้ว่าเขาเสียเงินไปเท่าไหร่เเล้ว? ต้องเป็นท่านอาเรสสิ ที่ต้องโกรธโจเซฟินเกรงว่าความโกรธของโรสจะยิ่งยั่วยุให้พี่ชายของเธอหมดความอดทน และกลัวว่าโรสจะเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบเธอจึงออกมาจากห้องเพื่อช่วยจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้เรียบร้อย“พี่ชาย นายมาทำอะไรตรงนี้อีกล่ะ?” เธอทำเหมือนกับว่าไม่ได้ยินกริ่งที่ดังมาก่อนหน้านี้ สายตาคมราวกับมีดของเจย์จ้องมองหน้าเจ้าเล่ห์ของโจเซฟิน “หูหนวกหรือไง? อยากให้ฉันหาหมอมาดูแลหูเธอให้ไหม?”“ไม่ต้องหรอกพี่ชาย พี่สะใภ้กับฉัน เราฟังเพลงกันอยู่ค่ะ” โจเซฟินบีบแขนโรสอย่างแรง เพื่อให้เข้าใจตรงกันอย่างไร
โจเซฟินและเซ็ตตี้น้อยเดินทางมาถึงสวนบันทึกรัก หลังจากนั้นไม่นานโจเซฟินรีบจอดรถที่ริมถนนก่อนเข้าไปข้างในสวนพร้อมกับจูงเซ็ตตี้น้อยไปด้วยเมื่อได้เห็นเจนสันและร็อบบี้น้อยกำลังเล่นจับจิ้งหรีดกันอย่างมีความสุข หัวใจของโจเซฟินก็ยิ่งจมดิ่งนี่พี่ชายของเธอยังไม่กลับมาอีกหรอ? มันไม่เข้าท่าเลย เขาขับรถไวอย่างกับคนบ้าก่อนหน้านี้ เขาควรจะถึงที่นี่ก่อนเธอเสียอีกโจเซลีนถามเจนส์และร็อบบี้น้อยว่า “เจนส์ ร็อบบี้น้อย คุณพ่อและคุณแม่ของพวกหลานละ กลับมาแล้วหรือยัง?” “มาถึงแล้วครับ” คู่แฝดผู้น่ารักพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงดวงตาของโจเซฟินเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ หากตอนนี้เขากลับมาแล้ว ทำไมพวกเด็ก ๆ ยังเล่นจับจิ้งหรีดกันได้อย่างสบายใจ? พวกเขาไม่เห็นคุณพ่อและคุณแม่เถียงกันอย่างนั้นหรอ?โจเซฟินกระทืบจิ้งหรีดสองตัว จนแหลกด้วยเท้าข้างเดียว ในขณะที่ร็อบบี้น้อยและเจนสันเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยสายตากล่าวโทษ “คุณน้าโจเซฟิน ทำอะไรน่ะ? ทำไมถึงกระทืบจิ้งหรีดของพวกเรา?”โจเซฟินติเตียนด้วยเสียงต่ำ “คุณพ่อกับคุณแม่ของหลานกำลังทะเลาะกันและความสัมพันธ์ของพวกเขาก็อยู่สภาวะตึงเครียด แล้วเด็กซนทั้งสองคนยังไม่ช่วยให้สถา
เจย์ที่ถูกจับกุมตัวได้แต่ขำทั้งน้ำตา "เธอกำลังทำอะไร?"โจเซฟินยื่นหน้าเข้าไปหาเจย์ เจย์ผลักหัวเธอออกด้วยมือเพียงมือเดียวก่อนจะเปิดประตูให้เธอดูภายในห้องด้วยอย่างไม่ยินดี “เธอควรกลับไปบ้านซะ” เด็ก ๆ มองรอดช่องว่างระหว่างประตูจึงได้เห็นว่าคุณแม่ของพวกเขาถูกห่อด้วยผ้าน่วมสีขาวและนั่งอยู่บนเตียง ราวกับว่าคุณแม่เป็นตุ๊กตาหิมะที่ไม่สามารถกระดุกกระดิกอย่างน่าตกใจเด็ก ๆ เป็นห่วงคุณแม่และตะโกนว่า “คุณแม่ไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?”เจย์ตอบด้วยด้วยเสียงเข้ม “คุณแม่สบายดี”เพราะวันนี้เธอแสดงกริยาอวดดีต่อหน้าเขา เขาจึงใช้กลยุทธนี้ในการลงโทษเธอเพื่อเป็นการระบายอารมณ์โมโหแต่ก่อนที่เธอจะโดนเขาสำเร็จโทษ เขากลับต้องมาถูกแก๊งอันตพาลตัวน้อยเล่านี้ทำลายแผนการอย่างย่อยยับมันควรจะเป็นเขาสิ ที่ต้องเป็นคนเลวเห็นได้ชัดว่าเด็ก ๆ ไม่เชื่อคำบอกกล่าวของผู้เป็นพ่อและแทรกตัวเข้าไปดูคุณแม่เจย์เปิดประตูให้โจเซฟินและเด็ก ๆ วิ่งเข้าไปในห้องอย่างง่ายดาย“คุณแม่” เซ็ตตี้น้อยและเด็ก ๆ ปีนขึ้นเตียงและกอดรอบคอคุณแม่ ในขณะเตรียมจะแสดงอารมณ์โกรธเซ็ตตี้น้อยเห็นรอยดูดช้ำบนคอของคุณแม่ “คุณแม่คะ คุณแม่โดนคุณพ่อกัดใช่ไหม