ที่นี่ไม่มีทองคำ! จู่ ๆ โจเซฟินพูดแทรกเพิ่มมาเธอกลัวว่าโจเซฟีนจะพูดผิด โรสรีบวางสายและหยิบแก้วนมของเธอขึ้นมาก่อนจะดื่มหมดลงในไม่กี่อึก เธอกังวลว่าเจย์จะซักถามเธอ เธอเลยหลบหนีไปอย่างรวดเร็วเหมือนหนู“เซ็ตตี้น้อย รีบหน่อย อย่าปล่อยให้น้าโจเซฟินรอนาน!” โรสวิ่งขึ้นไปชั้นบนก่อนจะเตือนเซ็ตตี้น้อยเจย์มองไปที่เซ็ตตี้น้อยก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปลูบหัวเธอ “โชคดีนะ! คุณลุงขอให้หนูทำสำเร็จนะ”นิ้วยาวของเขาลูบไล้ไปตามเส้นผมสีเข้มที่อ่อนนุ่มของเธอขณะที่เส้นผมบาง ๆ ยาว ๆ พันกันอยู่รอบ ๆ ปลายนิ้วของเขาเจย์ดึงผมของเธอมาแล้วกำไว้ที่มือเก็บมันแน่นเซ็ตตี้น้อยวางเครื่องใช้ของเธอลงและเช็ดปากด้วยผ้าเช็ดปากขณะที่เธอทำหน้าทะเล้นใส่เจย์ “ ขอบคุณค่ะ คุณลุง ไม่ต้องกังวล หนูจะทำสำเร็จอย่างแน่นอน เมื่อหนูหาเงินได้มากแล้ว หนูจะให้คุณลุงเป็นพ่อบ้านของคุณแม่ของหนูนะ ฮึ่ม!”เจย์ “...”อาหารเช้าแสนอร่อยพลันเปลี่ยนเป็นไร้รสชาติในทันใดยัยซาลาเปาตัวน้อยเก่งในการทำให้คนโกรธจนตายได้เสมอเมื่อเธอกำลังจากไปพร้อมกับโรส เจนสันและร็อบบี้น้อยต่างก็เข้าไปให้เซ็ตตี้น้อยกอดกันใหญ่ เจนสันกล่าวว่า “ขอให้โชคดี!”ร็อบบี้
เขาจะสามารถสืบย้อนไปได้สักกี่รุ่น? มันน่าจะเป็นงานที่หนัก...“ไม่จำเป็นต้องไปตามสืบหาใครหลังจากรุ่นเธอหรอก เพราะรุ่นก่อนหน้าเธอก็สูญหายไปหมดแล้วแหละ”เกรย์สันถูคิ้วของเขา ก่อนที่เขาจะรู้สึกยินดีปรีดาที่ตระหนักขึ้นมาได้ว่าท่านอาเรสได้เปิดเบียร์เย็น ๆ รอไว้ให้เขาแล้ว“เซ็ตตี้น้อยนั้นยังเด็กเกินไป เช่นนั้นแล้วจะสามารถสืบค้นต้นตระกูลของเธอได้อย่างไรกันล่ะ?”หลังจากกระบวนการทั้งหลายเสร็จสิ้น เกรย์สันกลับมาอยู่ข้าง ๆ เจย์อีกครั้ง“เราจะได้ผลภายในกี่วัน?” เจย์ถามเกรย์สันชูสามนิ้วการทดสอบทางพันธุกรรมนั้นช่างน่ารำคาญเสียจริง โรงพยาบาลส่วนใหญ่ต้องใช้เวลาในการรอผลการทดสอบถึงครึ่งเดือน อย่างเร็วก็ประมาณ 1 อาทิตย์ถึงจะเสร็จสิ้นเกรย์สันสามารถต่อรองให้ได้ผลการทดสอบเพียง 3 วัน ด้วยการใช้เส้นสายที่กว้างขว้างของเขานั่นเองแต่อย่างไรก็ตาม สำหรับเจย์แล้วเขายังไม่ค่อยพอใจ “มันนานเกินไป”เกรย์สันทำหน้ายู่เข้าหากัน “โธ่ ท่านอาเรสครับ ที่นี่ไม่ใช่แกรนด์ เอเชีย นะครับ เราต้องทำตามกฏของเขา”“งั้นก็ไปติดตั้งโปรแกรมการตรวจสอบทางพันธุกรรมที่แกรนด์ เอเชีย ด้วย นายจะต้องเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้”หมดคำ
ผู้กำกับพอใจกับการแสดงของเซ็ตตี้น้อยเป็นอย่างมาก และเขาประกาศว่าจะให้เธอเป็นนักแสดงนำคนที่สองของกองถ่ายนี้ทันทีหลังจากโจเซฟินพูดคุยกับผู้กำกับเพียงไม่กี่คำ เขาก็ตัดสินใจเพิ่มเงินค่าตัวให้กับเซ็ตตี้น้อยเป็น หนึ่งล้านดอลล่าร์ เมื่อเด็กน้อยรู้ว่าตนจะได้รับเงินถึงหนึ่งล้านดอลล่าร์ เซ็ตตี้น้อยทั้งกอดและจูบแม่ของเธออย่างมีความสุข "คุณแม่ เรารวยแล้ว แบบนี้เราก็ไม่ต้องอยู่ในบ้านของคุณลุงอาเรส และไม่ต้องทนกับความเจ็บปวดจากความไร้สาระของเขาอีกต่อไปแล้วใช่ไหมคะ?"โจเซฟินหงุดหงิดขึ้นมาโดยทันทีที่ได้ยินว่าเจย์ข่มเหงเซ็ตตี้น้อยขนาดไหน "ฉันล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าสมองพี่ชายฉันนั้นมีไว้เพื่อความสุนทรีย์อย่างเดียวหรือไง ไอคิวของเขาก็คงจะไม่ได้มาตราฐาน ถ้าดูจากวิธีการที่เขาปฏิบัติกับเธอและลูก แทบจะลืมไปเลยว่าเขาเป็นเด็กฉลาด เป็นราชาที่ไร้มงกุฏ เขามันแค่สัตว์เซลล์เดียวเท่านั้นแหละ"โรสหัวเราะเเละกล่าวว่า "อย่างน้อยพ่อคนฉลาดก็เคยพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง เพราะความหยิ่งผยองนี่แหละ ทำให้ฉันหลอกเขาได้"...เสียงลดกระจกรถดังมาจากลีมูซีนสีดำที่กำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้เมื่อได้เห็นต้นกำเนิดของเสียง โรสและโจเซฟินก็ไ
“คุณลุงใจร้าย หนูขอสาปแช่งให้คุณลุงให้ไม่มีลูกสาวเป็นของตัวเอง”เพี๊ยะ...เจย์ง้างมือขึ้นและตบเธอ“เธอมีความคิดที่เลวทรามแบบนี้ตั้งแต่เด็กได้ยังไงกัน?” เขาคำรามคำพูดของเซ็ตตี้น้อยจี้เขาตรงจุดที่เขาเจ็บปวดเขาคงไม่สามารถมีลูกสาวกับแองเจลีนได้เกรย์สันมองทั้งสองคนที่นั่งตรงเบาะหลังอย่างกลัว ๆแม้ว่าแรงตบไม่ได้แรงนัก แต่เจย์ก็เสียใจในการกระทำของตนเองหลังจากได้เห็นใบหน้าของเซ็ตตี้น้อยที่ทั้งเสียใจและคนไม่พอใจเซ็ตตี้น้อยทวีความโกรธและฉุนเฉียวหลังจากถูกตบ สังเกตได้จากมือที่กำหมัดแน่น เธอตะโกนกลับใส่เจย์ว่า “หนูเกลียดคุณลุง”เซ็ตตี้น้อยเปิดใช้นาฬิกาอัจฉริยะของโทรก่อนจะโทรหาโรส “คุณแม่อยู่ที่ไหนคะ? คุณลุงอาเรสใจร้าย เขาตบหนู!”หัวใจของโรสแตกสลายเมื่อได้ยินเสียงของเซ็ตตี้น้อยที่ร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ในสายหลังจากที่รู้ว่าเจย์ตีเซ็ตตี้น้อย โรสก็ถึงกับตกใจและมีอาการหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมโจเซฟินพยุงเธอไว้ “พี่สะใภ้ ไหวหรือเปล่า?”“โจเซฟิน พี่ชายของคุณตบเซ็ตตี้น้อย เขาตบเซ็ตตี้น้อย เขาทำได้อย่างไร? ทั้งที่ติดหนี้เซ็ตตี้น้อยไว้ตั้งมากมาย...” โรสน้ำตาไหลอาบแก้มหัวใจของเธอเจ็บช้ำจนแท
เจย์โทรหาโรสมากกว่าสิบครั้ง แต่กลับได้คำตอบรับเป็นการปิดโทรศัพท์เขาโทรหาโจเซฟินผู้ที่ยังคงดูแลสองแม่ลูกที่ยังคงโกรธฉุนเฉียว แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอก็ตัดสายใส่เขาเหมือนกันหลังจากเห็นเบอร์ที่โทรเข้า“เกรย์สัน ฉันจะง้อผู้หญิงอย่างไรดี?” เจย์ถามอย่างไม่ใส่ใจนัก ขณะที่เขาทุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้เกรย์สันมองไปที่กระจกเขาเห็นท่านอาเรสดูหงุดหงิดอย่างไม่น่าเชื่อท่านอาเลสเริ่มทำธุรกิจมาตั้งแต่ช่วงวัยรุ่น เขาสามารถก้าวผ่านทั้งด้านขาวและดำของโลกธุรกิจ แม้แต่คนที่เจ้าเล่ห์ที่สุดหรือจะเหล่าปีศาจและหมาป่าที่ดุร้ายก็ไม่เคยรอดพ้นสายตาของท่านอาเรสไปได้แต่กระนั้นเขาก็ยังถูกพวกสาว ๆ ทำให้นิ่งงั้นไปได้“ท่านอาเรสครับ ผมไม่มีประสบการณ์การง้อผู้หญิงหรอกนะครับ คุณน่าจะไปขอความช่วยเหลือจากคุณลุงคนที่สี่นะครับ เขาเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้ที่สุดเท่าที่ผมเคยพบมา” เกร์ยสันมีสีหน้าชื่นชมเมื่อเอยถึงจอห์น “โทรหาเขา” เจย์ออกคำสั่งเกรย์สันใช้เวลาสักครู่เพื่อครุ่นคิดสิงที่เจย์สั่งท่านอาเรสคงกังวลว่าจะถูกจอห์นหัวเราะเยาะ จึงให้เขาเป็นผู้โทรหาจอห์นแทนใช่ไหม?เกรย์สันดูลังเล “ท่านอาเรสครับ ผมคิดว่าลุงของคุณคงไม่อยากคุ
เจย์ยื่นมืออกไปและเกรย์สันส่งโทรศัพท์ให้เขาทันทีอย่างรู้งานเจพูดเสียงเย็น “ลุงไม่อยากได้รถมาายบัคคันใหม่ล่าสุดหรอ? ช่วยผมเอาโรสกลับมาให้ได้ ผมจะซื้อให้คันหนึ่ง”จอห์นแปลกใจ “เจย์ หลานมั่นใจนะว่าอยากจะแต่งงานกับโรสอีกรอบ เฮ้ ฉันจะเป็นลุงคนที่สี่ที่ดีและต้องเตือนหลานเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณสมบัติแบบนายน่ะ มองให้รอบสิ นายไม่จำเป็นจะต้องเอาคอไปแขวนไว้กับต้นไม้ต้นเดียวนะจริงไหม?”“หยุดพล่ามสักทีเถอะน่า” เจย์สั่งเห็นแก่รถมายบัคคันใหม่เขาตัดสินใจที่จะอดทนกับความหยาบคายของหลานชายตัวน้อยสักหน่อย “อย่าเพิ่งใจร้อนสิ ฉันขออธิบายเป้นขั้นเป็นตอนกับนายหน่อย อย่างแรกโรสไม่ใช่ผู้หญิงที่เห็นแก่เงิน เราก็เห็นกันแล้วตอนที่ร็อบบี้น้อยปฏิเสธที่จะไม่รับเงินจากปู่ทวด เธอจนก็จริง และออกจะเป็นผู้หญิงที่โง่เง่า ที่เหลือแต่ใส้”“จอห์น อาเรส ระวังคำพูดของลุงหน่อยนะ” เจย์กล่าวอย่างขุ่นเคือง“โย่ ไม่นะเจย์ นายเคยหวังให้พวกเราทุกคนช่วยกันถุยน้ำลายใส่เธอจนเธอจมน้ำตาย แล้วตอนนี้หลานกลับมาโกรธที่เราพูดจาไม่ดีเพียงเล็กน้อยเมื่อพูดถึงเธอ? นี่ไม่ใช่ว่านายชอบเธอเข้าแล้วนะ ใช่ไหม?” จอห์นพูดอย่างหยอกล้อ“เอาล่ะ เธอไม่ไ
รถโรลส์-รอยซ์ คันหรูเคลื่อนตัวจากตลาดดอกไม้สู่โรงแรม แชงกรีล่า ที่ตั้งอยู่ตรงใจกลางเมืองในช่วงเวลาเดียวกัน เซ็ตตี้น้อยที่เหนื่อยล้าจากการร้องไห้กำลังหลับอยู่ในอ้อมกอดของคุณแม่ หนูน้อยละเมอออกมาเป็นครั้งคราวในขณะที่หลับอยู่ว่า “หนูไม่ต้องการคุณพ่อ คุณพ่อคือคนไม่ดี” ดวงตาของโรสแดงกร่ำและหัวใจของเธอของเธอรู้สึกราวกับถูกกรีดด้วยมีดฉับพลันเสียงเคาะประตูของโรงแรมก็ดังขึ้น โจเซฟินมองไปที่พี่สะใภ้ผู้ที่ดูอ้างว้าง ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู“พี่สะใภ้ มาเร็วค่ะ”เมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกของโจเซฟิน โรสวางเซ็ตตี้น้อยลงบนเตียงก่อนจะเดินมาที่ประตูด้านนอกของประตูคือทะเลดอกกุหลาบสีแดงสดพื้นถูกปกคลุมไปด้วยกลีบดอกไม้ชั้นหนา โดยมีดอกสีขาววางไว้ชั้นบนเป็นแถวทั้งสองข้างของพื้นทางเดิน ในชั้นสีขาวนั้นมีการจัดดอกกุหลาบเป็นรูปหัวใจหลังจากนับแล้ว จะมีทั้งหมด 11 แถวโจเซฟินมองดอกไม้ทั้งหมดด้วยความประหลาดใจ “พี่อยากจะได้ดอกกุหลาบสักกี่ดอก?”โรสมองโจเซฟินและตอบพร้อมรอยยิ้ม ““ เจ้าเด็กสำรวยคนไหนที่เธอดึงดูดความสนใจในครั้งนี้อีกล่ะ?”โจเซฟินยังอึ้งตาค้าง “โรแมนติกจัง ถ้ามีคนมาทำแบบนี้ให้ฉัน ฉั
มันน่าจะดีสำหรับพี่สะใภ้ของเธอ หากพี่สะใภ้ได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งโจเซฟินรู้มาโดยตลอดว่าพี่ชายของเธอสามารถแต่งงานใหม่กับผู้หญิงคนไหนก็ได้ แต่อาจจะไม่สามารถมอบความรักให้กับใครได้เสียงกริ่งประตูยังคงส่งเสียงเสียงอันน่ารำคาญทำให้โจเซฟินต้องรีบเอาก้อนสำลีมาปิดหูทั้งสองข้างโรสเดินไปเปิดประตูอย่างลังเลเธอมองชายทั้งสองคนตรงหนาประตูอย่างโกรธแค้น เกรย์สันรู้สึกงงว่าทำไมโรสต้องโกรธ?เวลาของท่านอาเรสเป็นเงินเป็นทอง สำหรับเขาแล้วให้รออยู่ตรงนี้เพียงครึ่งชั่วโมง ใครจะรู้ว่าเขาเสียเงินไปเท่าไหร่เเล้ว? ต้องเป็นท่านอาเรสสิ ที่ต้องโกรธโจเซฟินเกรงว่าความโกรธของโรสจะยิ่งยั่วยุให้พี่ชายของเธอหมดความอดทน และกลัวว่าโรสจะเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบเธอจึงออกมาจากห้องเพื่อช่วยจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้เรียบร้อย“พี่ชาย นายมาทำอะไรตรงนี้อีกล่ะ?” เธอทำเหมือนกับว่าไม่ได้ยินกริ่งที่ดังมาก่อนหน้านี้ สายตาคมราวกับมีดของเจย์จ้องมองหน้าเจ้าเล่ห์ของโจเซฟิน “หูหนวกหรือไง? อยากให้ฉันหาหมอมาดูแลหูเธอให้ไหม?”“ไม่ต้องหรอกพี่ชาย พี่สะใภ้กับฉัน เราฟังเพลงกันอยู่ค่ะ” โจเซฟินบีบแขนโรสอย่างแรง เพื่อให้เข้าใจตรงกันอย่างไร