เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1273
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1274
สเปนเซอร์โมโหมากจนเกาหัว ชายคนนี้ยังคงใจเย็นอยู่ได้แม้ว่าต้องเจอเรื่องเจียนตาย เขาสงสัยว่ามีปีศาจจากนรกตัวไหนมาสิงร่างหมอนี่หรือเปล่า ทำไมถึงได้ใจกล้าขนาดนี้?“โอ้เหรอ ขี้กลัวงั้นเหรอ? ถ้านายไม่อยากทำให้เธอกลัว ตอนที่ฉันถลกหนังนายทั้งเป็นก็อย่างส่งเสียงดังแล้วกัน”สเปนเซอร์โบกมือและคนของเขาที่อยู่ด้านหลังก็รีบเข้ามาล้อมเจย์และคนอื่นไว้ทันใดเกรย์สันเข้ามายืนขวางหน้าเจย์ไว้รวดเร็วปานสายฟ้าเพื่อปกป้องเจ้านายของเขาให้อยู่ด้านหลังสเปนเซอร์อึ้งเมื่อได้เห็นดังนั้น “มีศิลปะป้องกันตัวเหรอ?”ดวงตาเหยี่ยวของเขามืดมนลง “จับพวกมันทั้งหมดมาให้ฉัน ฉันต้องการจะสอบปากคำพวกมันทุกคนให้กระจ่าง”ยามของป้อมตระกูลยอร์กนั้นก็เป็นเด็กหนุ่มและเป็นพวกระดับล่าง อาจจะเป็นเพราะแบบนี้ที่ทำให้พวกเขาจัดการพวกคนนอกไม่ได้เพียงเกรย์สันคนเดียวก็สามารถคว่ำทุกคนลงไปกองกับพื้นได้สเปนเซอร์นิ่วหน้าและตะโกนด่าลูกชายอกตัญญู “โคล ไอ้ลูกเวร ไหนมันบอกว่านักท่องเที่ยวหกคนนี้มีตาบอดคนหนึ่ง ป่วยคนหนึ่ง แล้วก็คู่รักขี้กลัว ส่วนอีกสองถึงจะดูเข้าท่าหน่อยแต่ก็มัวแต่ลากเพื่อนภาระที่เหมือนหมูเอาไว้? ตอนนี้แค่มันคนเดียวก็จัดการคน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1275
คาร์สันวิ่งผ่านหลายป้อมก่อนจะเจอโคลอยู่ที่ป้อม 48 โคลถือขวดเหล้าไว้ในมือและห้อมล้อมไปด้วยบรรดาสาวสวย“โคลลี่ เมื่อไรคุณจะมาแต่งงานกับฉันล่ะคะ?”โคลนั้นมึนนิดหน่อย “พอราชินีอันดับหนึ่งของฉันเข้าประตูมาเมื่อไร ฉันจะแต่งกับพวกเธอทุกคนเลย”พวกสาว ๆ หัวเราะคิกคักไม่หยุด ในความคิดของพวกเธอนั้นการได้แต่งงานกับนายน้อยหนุ่มที่อ่อนโยนและหล่อเหลาถือเป็นเรื่องดีพวกเธอไม่สนว่าจะได้แต่งงานเป็นภรรยาหลวงหรือไม่ เพราะว่านายน้อยจะต้องดูแลภรรยาของเขาทุกคนอย่างดีและรักใคร่แน่ ดังนั้นพวกเธอจึงไม่สนใจเรื่องสถานภาพอะไรทั้งนั้นโคลนอนเหยียดอยู่บนม้านั่งไม้ยาว มองไปที่ท้องฟ้ากว้าง ประกายในตาเขามืดหม่นลงบางทีชาตินี้เขาคงไม่ได้แต่งภรรยาหลวงหรอกมั้ง?นี่มันก็สามปีแล้ว แองเจลีนคงต้องเกลียดเขามากไม่อย่างนั้นเธอไม่มีทางเมินเขานานขนาดนี้แน่“พอภรรยาหลวงฉันเข้ามาในชีวิต พวกเธอสาว ๆ ต้องต้อนรับเธอแล้วก็ดูแลเธอให้ฉันอย่างดีด้วย” จู่ ๆ โคลก็พูดขึ้นมาตราบใดที่แองเจลีนพอใจเขาก็จะทำทุกอย่างที่ทำได้ให้เธอบรรดาสาว ๆ ต่างก็อึ้งไปขณะที่พวกเธอแกล้งชกโคลขำ ๆ “คุณนี่ใจร้ายจัง”คาร์สันเดินเข้ามาแล้วแหย่สาว ๆ ว่า “รู้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1276
สเปนเซอร์เย้ย “ไอ้เด็กตัวเหม็น แกพูดแบบนี้ได้ยังไง? ตอนนี้พ่อแก่แล้วนะแกยังจะมาบอกให้ฉันไปสู้อีกเหรอ? แกไม่กลัวว่าพวกมันจะหักกระดูกคนแก่อย่างฉันเหรอไง? แกอยากให้ฉันตายเต็มแก่แล้วสินะ?”ริมฝีปากโคลกระตุก“คนที่หักกระดูกพ่อได้คงยังไม่โผล่มา”สเปนเซอร์ย้อนอย่างหมดความอดทน “หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว รีบเข้าไปจับพวกนั้นมัดมาให้พ่อ”โคลมองนิ้วก้อยซ้ายที่ถูกตัดไปของเขาและบอกว่า “ผมไม่อยากสู้”สเปนเซอร์อึ้งไปตลอดเวลาสามปีเขาได้พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อบังคับลูกชายให้ต่อสู้ ไม่ว่าจะวิธีไม้อ่อนไม้แข็ง ทั้งปลอบ ทั้งขู่ หรือแม้แต่หลอกล่อเขา รวมทั้งใช้วิธีข่มขู่และขุดหลุมดัก แต่ว่า…โคลก็ยังไม่สะทกสะท้านราวกับว่าเขากลายเป็นอีกคนและทอดทิ้งศิลปะการไปแล้ว เขาเอาแต่อยู่ในห้องอ่านหนังสือหรือไม่ก็เมาทั้งวัน สเปนเซอร์นั้นร้อนใจที่เห็นลูกชายของตนกลายเป็นแบบนี้สเปนเซอร์มองลูกชายอย่างผิดหวัง “ถึงแกจะไม่อยากแต่วันนี้แกก็ต้องสู้ พี่น้องป้อมตระกูลยอร์กหลายคนบาดเจ็บ ในฐานะผู้สืบทอดคนต่อไปแกจะปล่อยเรื่องนี้ไปได้ยังไง?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเป็นผู้สืบทอดคนต่อไป ผมจะยกเลิกป้อมทั้ง 108 แล้วก็ไปอยู่ในเขาแทน”สเปนเ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1277
โคลอึ้งงันไปไม่มีใครในทั้ง 108 ป้อมที่สามารถรับมือการโจมตีของพ่อเขาได้ ชายคนนี้แม้ว่าจะต้องพยายามสักหน่อยที่จะต้านแต่เขาก็จัดการได้“นี่พ่อใช้แรงไปเท่าไรเนี่ย?” โคลถามเขาเดาว่าสเปนเซอร์คงประเมินเจย์ต่ำไปและออมมือให้สเปนเซอร์นั้นตกใจจนพูดอะไรไม่ออกเมื่อโคลเงยหน้าขึ้นและมองเห็นสีหน้าย่ำแย่ของผู้เป็นพ่อ เขาก็รู้ทันทีว่าพ่อเขาไม่ได้ออมมือในการโจมตีครั้งนี้แม้แต่น้อยโคลทำอะไรไม่ถูกแล้วตอนนี้ตอนนี้มีชายที่ทักษะและพรสวรรค์มาปรากฏตัวที่ป้อมตระกูลยอร์กแล้ว พวกเขามีทางเลือกแค่ทางเดียวเท่านั้น ทุ่มเทจัดการเขาอย่างไม่ยั้ง“คาร์สัน เรียกพวกคอร์เวตต์มา” โคลพูดเสียงแผ่ว “ฉันคิดว่าสวนนี้ดูประหลาดแล้วก็ไม่เหมาะ มันไม่เข้ากันกับบริเวณรอบ ๆ ด้วย ระเบิดมันทิ้งซะ”เจย์จะไม่เข้าใจความหมายแฝงนัยของคำพูดโคลได้อย่างไร? เขาและตระกูลยอร์กก็เหมือนสีขาวและดำไม่มีทางที่จะผสมกันได้คาร์สันได้สติและรีบวิ่งออกไปเพียงชั่วพริบตา คอร์เวตต์ก็มาล้อมรอบสวนไว้พร้อมด้วยอาวุธล้ำสมัยจากต้นจนถึงตอนนี้ สเปนเซอร์ยังไม่เห็นความตระหนกบนใบหน้าเจย์เลยสักนิด เขาชื่นชมความสงบและนิ่งของเจย์ เวลาที่เจย์ยืนอยู่โดยไม่พูด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1278
”พ่อคงไม่เชื่อจริง ๆ ว่าเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านพันธุวิศวกรรมหรอกนะ?”สเปนเซอร์โดนคำพูดนี้ปลุกให้ตื่นแล้วจ้องเจย์ “เจ้าหนู แกเกือบหลอกฉันได้แล้ว แกพยายามจะสร้างความแตกแยกระหว่างฉันกับลูกชายเหรอ?”เจย์ไม่ได้สนใจจะทำเรื่องไร้สาระอะไรแบบนั้น เขาแค่พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับร็อบบี้น้อยจากสเปนเซอร์เท่านั้นเมื่อเขาเห็นสีหน้าของสเปนเซอร์และคนอื่น ๆ มันก็ชัดแล้วว่าองค์กรโลกาวินาศไม่มีพฤติกรรมจับตัวประกันกลับมาที่บ้านหากว่าเป็นเช่นนี้ก็เป็นไปได้ยากที่ร็อบบี้น้อยจะอยู่ที่ภูเขามุกนี่ดวงตาแองเจลีนเริ่มมีน้ำตาเอ่อ ตอนนี้เมื่อลูกโป่งแห่งความหวังของเธอแตกไปแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจสลายแหลกลาญตอนนี้สเปนเซอร์ก็หมดความอดทนแล้ว เขาสั่งพวกคอร์เวตต์ “เจ้าหมอนี่ปากไม่ดี หากว่าเราปล่อยให้มันหลุดไปได้ มันต้องทำให้เรื่องต่าง ๆ บานปลายแน่ ระเบิดมันให้แหลกไปซะ”ตอนแรกเซย์นและคนอื่น ๆ ต่างก็ยืนอยู่รอบ ๆ และมองเจย์หลอกล่อพ่อลูกยอร์ก แต่ทันทีที่ได้ยินคำสั่งของสเปนเซอร์ พวกเขาก็กลัวมากจนเอามือกุมหัวและวิ่งหลบไปทั่ว“ให้ตายเถอะคุณพระคุณเจ้า ฉันไม่อยากตาย”อาวุธของพวกคอร์เวตต์เตรียมพร้อม ตามด้วยเสียงฟ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1279
เมื่อคาร์สันยื่นมือออกมาเพื่อคว้าแองเจลีนไว้ เธอก็ใช้กระบวนท่าสุดยอดของเธอ เธอคว้าแขนคาร์สันไว้จากนั้นก็ขึ้นไปเกาะรัดหลังเขาเหมือนงูแล้วรัดคอเขาไว้แน่นสุดท้ายคาร์สันก็อยู่ในสภาพไม่ต่างจากสเปนเซอร์พวกเขาประมาทศัตรูเกินไป“สาวตาบอดนี่รู้ศิลปะป้องกันตัวด้วยเหรอ?” มีบางคนหลุดร้องออกมาเสียงดังโคลตะลึงไปที่จริงเขานั้นให้ความสนใจกับแองเจลีนตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในประตูป้อมแล้วเธอนั้นมีเสน่ห์แบบเดียวกับที่แองเจลีนมี แต่ว่าพวกเธอทั้งสองหน้าตาไม่เหมือนกัน แถมรวมกับความจริงที่ว่าเธอนั้นเป็นเพียงแค่ผู้หญิงตาบอดอ่อนแอ โคลเลยไม่คิดว่าเธอคือแองเจลีนแต่ว่าเธอรู้จักศิลปะป้องกันตัวและมีความคล่องตัวแบบเดียวกับแองเจลีนคำถามผุดขึ้นมาให้หัวโคลอีกครั้ง เธอคือแองเจลีนหรือเปล่า?เพราะว่าแองเจลีนยังอ่อนแออยู่ เธอเลยไม่มีแรงที่จะจับคาร์สันไว้นาน คาร์สันฉวยโอกาสคว้าข้อมือเธอและยกตัวเธอขึ้นก่อนที่จะทุ่มเธอลงกับพื้นจากนั้นเขาก็กระทืบท้องเธอ แองเจลีนยื่นมือมาคว้าเท้าเขาไว้ บางทีอาจจะเพราะความโมโห แองเจลีนจึงคำรามด้วยโทสะ “คาร์สันปล่อยฉัน”ทันใดนั้นเจย์ก็ดึงกระดุมออกจากเสื้อกันลมและดีดเข้าตาคาร์สั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1280
ตอนนี้ความกล้าและความเท่ของคาร์สันหายไปหมดแล้ว เขาเหมือนพวกขี้ขลาดวิ่งหนีหมัดของเซย์นไปทั่วเจย์ปล่อยมือโคลอย่างไม่เต็มใจ แทนที่จะเอาคืนโคลกลับรีบวิ่งเข้าไปหาแองเจลีนทันทีและคุกเข่าลงต่อหน้าและโบกมือตรงหน้าเธอเมื่อเขาเห็นว่าดวงตาของแองเจลีนไม่มีการตอบสนอง หัวใจของโคลก็ดิ่งวูบ เขาพูดออกมาเบา ๆ “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาของคุณน่ะแองเจลีน?”แองเจลีนชิงชังความวิบัติและความโศกเศร้าที่โคลทำกับเธอ เธอตวาด “ทั้งหมดก็เป็นเพราะคุณไง”ความดีใจและยินดีในแววตาของโคลหม่นลงเรื่อย ๆ ชัดเจนว่าแองเจลีนไม่ได้มาที่นี่เพื่อรื้อฟื้นความสัมพันธ์ของพวกเขาเธอมาหาเขาด้วยความเคียดแค้นชิงชังเข้ากระดูก เธอคงไม่ได้มาที่นี่หากไม่ได้เพราะต้องการมาแก้แค้นสินะ?เขาเริ่มระมัดระวังตัว “คุณคงเหนื่อยแล้วแองเจลีน ทำไมคุณไม่อยู่ก่อนแล้วพักผ่อนหน่อยล่ะ? เราค่อยคุยกันที่หลังก็ได้”ตอนนี้ที่เขาอยากทำคือหนีไป หนีให้พ้นจากความอาฆาตในแววตาของแองเจลีนท่าทางที่โคลนั้นอ่อนน้อมทำให้สเปนเซอร์และทุกคนในป้อมต่างก็อ้าปากค้างนี่มันใช่คนเดียวกับที่ชอบยิ้มกว้างและมีเจตนาร้ายเสมอเหรอ? คนที่ไม่ลังเลจะฆ่าคนอื่นทิ้งไม่ต่างจากบี้แมลงวัน?
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1281
มันมีป้ายไม้แขวนไว้ที่หน้าหมู่บ้านไม้ไผ่ซึ่งมีชื่อของสวนแห่งนี้เขียนไว้ว่า สายลมสดชื่นเจย์ชำเลืองมองแองเจลีนที่ยืนอยู่ข้างเขา เหมือนว่าสำหรับโคลแล้วแองเจลีนคือสายลมที่สดชื่นสำหรับเขา โคลเฝ้ารอให้เธอมาและตอนนี้สุดท้ายเธอก็มาถึงอย่างไรสายลมสดชื่นมันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ หากว่าโคลอยากจะชนะใจแองเจลีน เขาก็ได้แต่ฝันไปเท่านั้นจู่ ๆ เจย์ก็จับมือแองเจลีนแน่น นิสัยกดข่มและเป็นเจ้าของของเขาเริ่มที่จะแสดงออกมาอีกครั้ง ทำให้เขารู้สึกอยากจะกลืนกินเธอไว้ในร่างของเขาโคลพาพวกเขามาตรงใจกลางสวนไผ่ เจย์และคนอื่น ๆ ต่างก็เลือกห้องนอนที่ชอบและเข้าไปพักโคลพูดกับแองเจลีน “บอกผมนะหากว่าคุณต้องการอะไรแองเจลีน ผมจะบอกให้คนรับใช้เอามาให้คุณ”แองเจลีนตอบอย่างสุภาพ “ขอโทษที่ต้องรบกวนนะ”สีหน้าโคลมืดครึ้ม เขาสามารถรู้สึกได้ว่าการที่เขาและแองเจลีนได้กลับมาพบกันครั้งนี้นั้นมีระยะห่างต่อกันมากขึ้นบางทีอุบัติเหตุนั้นได้พรากความใสซื่อและความมีชีวิตชีวาของเธอไป“แองเจลีน คุณอยากไปกินมื้อเย็นกับผม-” ก่อนที่โคลจะทันพูดจบ เจย์ก็ตัดบทเขาด้วยท่าทางกดข่ม“คุณช่วยนำอาหารเย็นของนายหญิงมาให้ที่สวนสายลมสดชื่นได้
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
