LOGINShare
บทที่ 1276
Related chapters
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1277
โคลอึ้งงันไปไม่มีใครในทั้ง 108 ป้อมที่สามารถรับมือการโจมตีของพ่อเขาได้ ชายคนนี้แม้ว่าจะต้องพยายามสักหน่อยที่จะต้านแต่เขาก็จัดการได้“นี่พ่อใช้แรงไปเท่าไรเนี่ย?” โคลถามเขาเดาว่าสเปนเซอร์คงประเมินเจย์ต่ำไปและออมมือให้สเปนเซอร์นั้นตกใจจนพูดอะไรไม่ออกเมื่อโคลเงยหน้าขึ้นและมองเห็นสีหน้าย่ำแย่ของผู้เป็นพ่อ เขาก็รู้ทันทีว่าพ่อเขาไม่ได้ออมมือในการโจมตีครั้งนี้แม้แต่น้อยโคลทำอะไรไม่ถูกแล้วตอนนี้ตอนนี้มีชายที่ทักษะและพรสวรรค์มาปรากฏตัวที่ป้อมตระกูลยอร์กแล้ว พวกเขามีทางเลือกแค่ทางเดียวเท่านั้น ทุ่มเทจัดการเขาอย่างไม่ยั้ง“คาร์สัน เรียกพวกคอร์เวตต์มา” โคลพูดเสียงแผ่ว “ฉันคิดว่าสวนนี้ดูประหลาดแล้วก็ไม่เหมาะ มันไม่เข้ากันกับบริเวณรอบ ๆ ด้วย ระเบิดมันทิ้งซะ”เจย์จะไม่เข้าใจความหมายแฝงนัยของคำพูดโคลได้อย่างไร? เขาและตระกูลยอร์กก็เหมือนสีขาวและดำไม่มีทางที่จะผสมกันได้คาร์สันได้สติและรีบวิ่งออกไปเพียงชั่วพริบตา คอร์เวตต์ก็มาล้อมรอบสวนไว้พร้อมด้วยอาวุธล้ำสมัยจากต้นจนถึงตอนนี้ สเปนเซอร์ยังไม่เห็นความตระหนกบนใบหน้าเจย์เลยสักนิด เขาชื่นชมความสงบและนิ่งของเจย์ เวลาที่เจย์ยืนอยู่โดยไม่พูด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1278
”พ่อคงไม่เชื่อจริง ๆ ว่าเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านพันธุวิศวกรรมหรอกนะ?”สเปนเซอร์โดนคำพูดนี้ปลุกให้ตื่นแล้วจ้องเจย์ “เจ้าหนู แกเกือบหลอกฉันได้แล้ว แกพยายามจะสร้างความแตกแยกระหว่างฉันกับลูกชายเหรอ?”เจย์ไม่ได้สนใจจะทำเรื่องไร้สาระอะไรแบบนั้น เขาแค่พยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับร็อบบี้น้อยจากสเปนเซอร์เท่านั้นเมื่อเขาเห็นสีหน้าของสเปนเซอร์และคนอื่น ๆ มันก็ชัดแล้วว่าองค์กรโลกาวินาศไม่มีพฤติกรรมจับตัวประกันกลับมาที่บ้านหากว่าเป็นเช่นนี้ก็เป็นไปได้ยากที่ร็อบบี้น้อยจะอยู่ที่ภูเขามุกนี่ดวงตาแองเจลีนเริ่มมีน้ำตาเอ่อ ตอนนี้เมื่อลูกโป่งแห่งความหวังของเธอแตกไปแล้ว เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจสลายแหลกลาญตอนนี้สเปนเซอร์ก็หมดความอดทนแล้ว เขาสั่งพวกคอร์เวตต์ “เจ้าหมอนี่ปากไม่ดี หากว่าเราปล่อยให้มันหลุดไปได้ มันต้องทำให้เรื่องต่าง ๆ บานปลายแน่ ระเบิดมันให้แหลกไปซะ”ตอนแรกเซย์นและคนอื่น ๆ ต่างก็ยืนอยู่รอบ ๆ และมองเจย์หลอกล่อพ่อลูกยอร์ก แต่ทันทีที่ได้ยินคำสั่งของสเปนเซอร์ พวกเขาก็กลัวมากจนเอามือกุมหัวและวิ่งหลบไปทั่ว“ให้ตายเถอะคุณพระคุณเจ้า ฉันไม่อยากตาย”อาวุธของพวกคอร์เวตต์เตรียมพร้อม ตามด้วยเสียงฟ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1279
เมื่อคาร์สันยื่นมือออกมาเพื่อคว้าแองเจลีนไว้ เธอก็ใช้กระบวนท่าสุดยอดของเธอ เธอคว้าแขนคาร์สันไว้จากนั้นก็ขึ้นไปเกาะรัดหลังเขาเหมือนงูแล้วรัดคอเขาไว้แน่นสุดท้ายคาร์สันก็อยู่ในสภาพไม่ต่างจากสเปนเซอร์พวกเขาประมาทศัตรูเกินไป“สาวตาบอดนี่รู้ศิลปะป้องกันตัวด้วยเหรอ?” มีบางคนหลุดร้องออกมาเสียงดังโคลตะลึงไปที่จริงเขานั้นให้ความสนใจกับแองเจลีนตั้งแต่ที่เธอก้าวเข้ามาในประตูป้อมแล้วเธอนั้นมีเสน่ห์แบบเดียวกับที่แองเจลีนมี แต่ว่าพวกเธอทั้งสองหน้าตาไม่เหมือนกัน แถมรวมกับความจริงที่ว่าเธอนั้นเป็นเพียงแค่ผู้หญิงตาบอดอ่อนแอ โคลเลยไม่คิดว่าเธอคือแองเจลีนแต่ว่าเธอรู้จักศิลปะป้องกันตัวและมีความคล่องตัวแบบเดียวกับแองเจลีนคำถามผุดขึ้นมาให้หัวโคลอีกครั้ง เธอคือแองเจลีนหรือเปล่า?เพราะว่าแองเจลีนยังอ่อนแออยู่ เธอเลยไม่มีแรงที่จะจับคาร์สันไว้นาน คาร์สันฉวยโอกาสคว้าข้อมือเธอและยกตัวเธอขึ้นก่อนที่จะทุ่มเธอลงกับพื้นจากนั้นเขาก็กระทืบท้องเธอ แองเจลีนยื่นมือมาคว้าเท้าเขาไว้ บางทีอาจจะเพราะความโมโห แองเจลีนจึงคำรามด้วยโทสะ “คาร์สันปล่อยฉัน”ทันใดนั้นเจย์ก็ดึงกระดุมออกจากเสื้อกันลมและดีดเข้าตาคาร์สั
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1280
ตอนนี้ความกล้าและความเท่ของคาร์สันหายไปหมดแล้ว เขาเหมือนพวกขี้ขลาดวิ่งหนีหมัดของเซย์นไปทั่วเจย์ปล่อยมือโคลอย่างไม่เต็มใจ แทนที่จะเอาคืนโคลกลับรีบวิ่งเข้าไปหาแองเจลีนทันทีและคุกเข่าลงต่อหน้าและโบกมือตรงหน้าเธอเมื่อเขาเห็นว่าดวงตาของแองเจลีนไม่มีการตอบสนอง หัวใจของโคลก็ดิ่งวูบ เขาพูดออกมาเบา ๆ “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาของคุณน่ะแองเจลีน?”แองเจลีนชิงชังความวิบัติและความโศกเศร้าที่โคลทำกับเธอ เธอตวาด “ทั้งหมดก็เป็นเพราะคุณไง”ความดีใจและยินดีในแววตาของโคลหม่นลงเรื่อย ๆ ชัดเจนว่าแองเจลีนไม่ได้มาที่นี่เพื่อรื้อฟื้นความสัมพันธ์ของพวกเขาเธอมาหาเขาด้วยความเคียดแค้นชิงชังเข้ากระดูก เธอคงไม่ได้มาที่นี่หากไม่ได้เพราะต้องการมาแก้แค้นสินะ?เขาเริ่มระมัดระวังตัว “คุณคงเหนื่อยแล้วแองเจลีน ทำไมคุณไม่อยู่ก่อนแล้วพักผ่อนหน่อยล่ะ? เราค่อยคุยกันที่หลังก็ได้”ตอนนี้ที่เขาอยากทำคือหนีไป หนีให้พ้นจากความอาฆาตในแววตาของแองเจลีนท่าทางที่โคลนั้นอ่อนน้อมทำให้สเปนเซอร์และทุกคนในป้อมต่างก็อ้าปากค้างนี่มันใช่คนเดียวกับที่ชอบยิ้มกว้างและมีเจตนาร้ายเสมอเหรอ? คนที่ไม่ลังเลจะฆ่าคนอื่นทิ้งไม่ต่างจากบี้แมลงวัน?
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1281
มันมีป้ายไม้แขวนไว้ที่หน้าหมู่บ้านไม้ไผ่ซึ่งมีชื่อของสวนแห่งนี้เขียนไว้ว่า สายลมสดชื่นเจย์ชำเลืองมองแองเจลีนที่ยืนอยู่ข้างเขา เหมือนว่าสำหรับโคลแล้วแองเจลีนคือสายลมที่สดชื่นสำหรับเขา โคลเฝ้ารอให้เธอมาและตอนนี้สุดท้ายเธอก็มาถึงอย่างไรสายลมสดชื่นมันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ หากว่าโคลอยากจะชนะใจแองเจลีน เขาก็ได้แต่ฝันไปเท่านั้นจู่ ๆ เจย์ก็จับมือแองเจลีนแน่น นิสัยกดข่มและเป็นเจ้าของของเขาเริ่มที่จะแสดงออกมาอีกครั้ง ทำให้เขารู้สึกอยากจะกลืนกินเธอไว้ในร่างของเขาโคลพาพวกเขามาตรงใจกลางสวนไผ่ เจย์และคนอื่น ๆ ต่างก็เลือกห้องนอนที่ชอบและเข้าไปพักโคลพูดกับแองเจลีน “บอกผมนะหากว่าคุณต้องการอะไรแองเจลีน ผมจะบอกให้คนรับใช้เอามาให้คุณ”แองเจลีนตอบอย่างสุภาพ “ขอโทษที่ต้องรบกวนนะ”สีหน้าโคลมืดครึ้ม เขาสามารถรู้สึกได้ว่าการที่เขาและแองเจลีนได้กลับมาพบกันครั้งนี้นั้นมีระยะห่างต่อกันมากขึ้นบางทีอุบัติเหตุนั้นได้พรากความใสซื่อและความมีชีวิตชีวาของเธอไป“แองเจลีน คุณอยากไปกินมื้อเย็นกับผม-” ก่อนที่โคลจะทันพูดจบ เจย์ก็ตัดบทเขาด้วยท่าทางกดข่ม“คุณช่วยนำอาหารเย็นของนายหญิงมาให้ที่สวนสายลมสดชื่นได้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1282
ตอนนั้นเองเครื่องมือสายลับที่เขาพกติดตัวก็เริ่มส่งเสียงร้องดัง “ตรวจจับอุปกรณ์อินฟราเรดได้ข้างหน้า”เด็กหนุ่มดึงแว่นตาที่คาดบนหัวลงมาและทันใดนั้นเส้นสีแดงเข้มก็ปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้า“เวร นี่พวกเขากลัวตายขนาดที่ต้องใช้ระบบป้องกันตัวเองหรูหราขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? ฉันว่าแมลงวันก็คงจะบินผ่านไปไม่ได้ใช่ไหมเนี่ย? คนชั่วมันไม่ตายหรอก”เด็กหนุ่มเคลื่อนตัวลอดผ่านเส้นรังสีอินฟราเรด เมื่อผ่านมาได้ระบบก็ร้องเตือนอีกครั้ง “โปรดระวัง มีอุปกรณ์สารพิษอยู่ข้างหน้า”เด็กหนุ่มดูหงุดหงิดใจ “นายไม่ต้องเตือนฉันเรื่องอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยระดับต่ำพวกนี้หรอก ไม่คิดว่านายเสียงดังหนวกหูไปหน่อยหรือไง?”ระบบเสียงดูไม่พอใจอย่างมาก “งั้นก็ได้ โชคดีแล้วกัน”เด็กหนุ่มถอนใจ “ฉันต้องไปที่ป้อม 48 เพื่อหาไอ้ชั่วโคลนั่นก่อนที่จะไปเอาสมบัติ ฉันต้องสั่งสอนหมอนั่นหน่อย”เด็กหนุ่มที่ดูคล่องแคล่วนั้นหายไปในยามค่ำคืนอย่างรวดเร็วที่ป้อม 48โคลนอนอยู่บนต้นเพลนสูง สายตาเขาจับจ้องอยู่ที่กระท่อมไผ่หลังน้อยตรงหน้าคาร์สันนั่งหาวอยู่ข้าง ๆ“ทำไมเราไม่กลับไปนอนกันล่ะครับนายน้อย? คุณเซเวียร์ต้องโกรธมากแน่ถ้าเธอรู้ว่าคุณแอบ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1283
ทันใดนั้นผนังก็เริ่มขยับและมีช่องว่างรูปร่างแบบมนุษย์ปรากฏขึ้น คาร์สันกระโดดเข้าไปในช่องนั้นทันทีเมื่อเด็กหนุ่มตระหนักว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น ผนังก็ปิดลง ตุ้มหนักพันปอนด์ก็เริ่มหล่นจากด้านบนเพดานลงมาใส่เขา เด็กหนุ่มพุ่งดัวไปที่หน้าต่างด้วยความเร็วแสงแต่ว่าเขาอยู่ห่างจากหน้าต่างเกินไปและมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหนีพ้นด้วยระยะทางนี้ ชั่วขณะฉิวเฉียดที่ขาข้างหนึ่งของเด็กหนุ่มออกไปนอกหน้าต่างแล้ว ขาอีกข้างของเขายังติดอยู่ด้านในและโดนใบมีดของตุ้มหนักพันปอนด์นั้นบาดเข้าเขาดิ้นรนดึงขาข้างนั้นออกมา อาการบาดเจ็บที่ขาทำให้เขาเคลื่อนไหวได้อย่างยากลำบากจังหวะนั้นเองคาร์สันก็เปิดไฟในวิลล่าเขามั่นใจมากกว่านักฆ่าต้องตายไปแล้วจากห่าฝนใบมีดที่ร่วงลงมาเมื่อเขาได้เห็นห้องนอนที่ว่างเปล่า คาร์สันก็ตื่นตระหนกและรีบกดสัญญาณเตือนภัยทันทีพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 รีบรุดออกมาทันทีเมื่อเด็กหนุ่มได้ยินเสียงความวุ่นวาย เขาก็กัดฟันแน่นและวิ่งไปอีกด้านเพื่อที่จะหลบหนี“มีนักฆ่า หาให้ทั่ว” คาร์สันสั่ง พร้อมมองรอยเลือดที่หน้าต่างเด็กรับใช้เตือนคาร์สัน “ผมได้ยินมาว่าวันนี้มีแขกหลายคนเข้ามาที่ป้อมเราและตอนนี้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ
Latest chapter
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
