เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1141
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1142
คุณนายอาเรสส่ายหน้าอย่างแรง เสียงเธอสั่นเมื่อพูดว่า “อย่าดูเลยนะคะ คุณท่านแจ็ค”แจ็คมองแองเจลีน “บอกฉันมาแองเจลีน พวกนี้มันคือรูปอะไร?”แองเจลีนตอบ “ตอนนี้แกรนด์ เอเซียกำลังเจอปัญหาหนัก เราไม่ได้แค่โดนแฮกเกอร์ไม่ทราบที่มาเข้าโจมตีเท่านั้น แต่ตราประทับส่วนตัวของฉันก็ยังโดนขโมยเอาไปใช้ พอมาคิดดูแล้ว ฉันก็นึกออกว่าเจย์บี้เป็นคนเดียวที่สามารถเข้ามาขโมยตราประทับส่วนตัวของฉันได้ แล้วคนเดียวที่สามารถโน้มน้าวให้เจย์บี้ทำเรื่องแบบนี้ได้ก็คือคุณนายอาเรส ดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่คุณนายอาเรสแล้วก็จ้างให้คนตรวจสอบเธอ ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะค้นพบความลับสกปรกเล็ก ๆ ของเธอพวกนี้”“ช่วงหลังนี้คุณนายอาเรสไปที่บ้านของตระกูลเบลบ่อยมากแล้วก็ค่อนข้างจะใกล้ชิดกับสตีเฟน ฉันคิดว่าตระกูลอาเรสกับเบลไม่น่าจะร่วมมือกันโจมตีแกรนด์ เอเซีย ดังนั้นคุณนายอาเรสน่าจะทำเรื่องนี้เองเพื่อที่จะช่วยเหลือเบล เอนเตอร์ไพรส์”ขณะที่เธอพูด แองเจลีนก็มองหน้าแจ็ค เมื่อเธอเห็นว่าใบหน้าหล่อเหลาของเขาเริ่มปรากฏโทสะ เธอก็รู้แล้วว่าตัวเองเดาถูกเมื่อแผนของคุณนายอาเรสโดนเปิดโปง เธอก็ตัวอ่อนยวบทรุดลงนั่งกองกับพื้น ถึงขนาดนั้
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1143
ความบุ่มบ่ามของเขาเป็นสาเหตุของโศกนาฏกรรมของตระกูลอาเรสในอดีต ถ้าหากว่าสมัยนั้นเขาสามารถควบคุมอารมณ์ได้ เขาก็คงไม่นำความหวาดกลัวและโชคร้ายมาสู่ตระกูลอาเรส“แจ็ค หยุดได้แล้ว” คุณท่านปู่อาเรสตะโกนก้องแจ็คโยนไม้กวาดทิ้งไป เขามองคุณนายอาเรสอย่างดุร้ายด้วยดวงตาแดงก่ำราวกับปีศาจกระหายเลือด “ลองถามตัวเองดูสิว่าที่ทำลงไปมันถูกต้องไหม?”คุณนายอาเรสที่ตอนนี้บาดเจ็บจนไม่เหลือสภาพ ร้องไห้คร่ำครวญและร้องขอความเมตตา “ฉันทำผิดไปแล้วค่ะคุณท่านแจ็ค แต่ฉันก็เลี้ยงเจย์และโจเซฟีนให้คุณ ทั้ง ๆ ที่สองคนนั้นไม่ใช่ลูกของฉัน ฉันไม่สมควรได้รับคำขอบคุณจากงานหนักต่าง ๆ ที่ฉันได้ทำมาเลยเหรอ? ทุกสิ่งที่ฉันเหนื่อยยากทำมา ทุกความลำบากที่ฉันต้องทนเจ็บปวด ฉันขอร้องให้คุณละเว้นฉันด้วย”แจ็คคำราม “แกอยากให้ฉันละเว้น หลังจากที่แกหักหลังฉันแบบนี้เหรอ? แกเห็นฉันเป็นเหมือนโรงแรมที่แกคิดจะไปจะมาตอนไหนก็ได้เหรอไง? ฉันจะบอกแกให้นะ ความเกลียดชังในใจฉันไม่มีทางหายไปได้จนกว่าจะได้ทรมานแกจนตาย”จากนั้นแจ็คก็ตะโกนใส่บรรดาคนรับใช้ “เอาคุณนายอาเรสไปขังไว้ในห้องมืด ไม่มีคำสั่งฉันใครก็ห้ามปล่อยเธอออกมา แล้วก็ห้ามใครเข้าไปเยี่ยมเธอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1144
ดวงตาของเจย์มืดครึ้ม แม่สาวคนนี้เก่งเรื่องใช้ลูกไม้จู่โจมเวลาที่ไม่ระวังตัวจริง ๆจากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ถึงโรส…หญิงสาวที่อ่อนแอไร้พิษสงเจย์ผลักแองเจลีนออกห่างทันใดแองเจลีนมองเขาอย่างงุนงง ดวงตาเหมือนตากวางน้อยของเธอดูเจ็บปวด “มีอะไรคะ?”เจย์ยืนอย่างขัดเคือง เมื่อเขาเห็นดวงตาแฝงแววเจ็บปวดของเธอ หัวใจเขากลับเจ็บยิ่งกว่า“ผมซื้อเสื้อผ้ามาให้คุณ ผมจะไปเอามาให้” เขาหาข้ออ้างออกมาแองเจลีนพยักหน้าด้วยสีหน้าเฉยชา “ค่ะ”เธอจะไม่รู้สึกถึงการต่อต้านของเขาได้อย่างไร?เจย์เป็นชายที่เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก บางครั้งเขาก็เข้าใกล้เธอ บางครั้งก็ตีตัวออกห่าง เขาเหมือนหุ่นที่โดนคนอื่นคอยชักใยแองเจลีนถอนใจอย่างอ่อนแรง “เมื่อไหร่ความทรงจำคุณจะฟื้นคืนมาสักทีนะ?”ไม่นานเจย์ก็กลับมาพร้อมถุงช้อปปิ้งสองสามใบ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเก็บกดความขุ่นเคืองใจเอาไว้เขาส่งถุงพวกนั้นให้แองเจลีนแล้วพูดเบา ๆ “ลองดูสิว่าคุณชอบไหม?”แววตาแองเจลีนระยิบระยับเมื่อเธอหยิบชุดกระโปรงออกมา “ชุดเดรสสวยจังเลยค่ะ ฉันไม่ได้ใส่ชุดเดรสสวย ๆ แบบนี้มานานมากแล้ว”เจย์พูด “ทำไมคุณไม่ลองใส่ดูล่ะ?”แองเจลีนพยักหน้า “ค่ะ”
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1145
เจย์อึ้งไปเล็กน้อยก่อนพูดขึ้นด้วยความหมายแฝงลึกซึ้ง “โอ้จริงเหรอ? คุณคิดถึงอดีตเหรอ?”ในอดีตเธอไม่ใช่ประธานของแกรนด์ เอเซียที่มีอำนาจบงการชีวิตคนอื่นรวมถึงทรัพย์สินมากมายได้ตามใจแบบนี้ แต่เธอก็ชอบเหรอ?แองเจลีนเอนตัวพิงไหล่ของเขาก่อนพูดอย่างโศกเศร้า “ฉันคิดถึงวันเก่า ๆ ที่เราไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องกังวลแล้วสายตาฉันก็มีไว้มองคุณเท่านั้น ตอนนี้มันมีหลายสิ่งที่ช่วยไม่ได้…”เจย์ฟังเธอและโอบกอดเธอแน่นขึ้นอย่างไม่ตั้งใจเขาภาวนาเหลือเกินให้เรื่องที่ซิดนีย์เล่ามานั้นไม่เป็นความจริงเขาอยากจะเชื่อว่าทั้งเขาและแองเจลีนต่างก็รักและโอบกอดกันไว้ เชื่อว่าความรักของเขาทั้งคู่นั้นไม่ซับซ้อนและใสบริสุทธิ์หลังมื้อค่ำเจย์ล้างจานขณะที่แองเจลีนและเซ็ตตี้น้อยออกไปดูดอกไม้ในสวนทันใดนั้นมือถือของเจย์ก็สั่น เขาหยิบมือถือออกมาและเห็นข้อความจากแม่ของเขาปรากฏอยู่บนหน้าจอ เขารู้สึกงุนงงเล็กน้อยก่อนที่จะเลื่อนปลดล็อกมือถือคุณนายอาเรส [แองเจลีนวางกับดักแม่ ลูกมาช่วยแม่ที]หน้าเจย์เปลี่ยนสี เขารู้สึกได้ว่าทั้งกายกำลังเย็นเยียบเป็นน้ำแข็งทำไมแองเจลีนต้องทำแบบนี้กับแม่ของเขาด้วย?เจย์วางจานลงแล้วเดินออ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1146
”แม่ครับ” เจย์ร้องเรียกอย่างกระวนกระวายคุณนายอาเรสคลานเข้ามาหาเขาอย่างอ่อนแรงและคร่ำครวญให้เขาฟังเรื่องทุกข์ระทมและเสื่อมเสียเกียรดิที่เธอเจอมา “แม่ขอโทษนะลูก แม่ของลูกนำความอับอายมาให้ตระกูลอาเรสแล้ว”คุณนายอาเรสพยายามจะเรียกร้องความเห็นใจจากเจย์ด้วยการสารภาพความผิดของเธอให้เขาได้รู้ก่อนจากนั้นเธอก็โอดครวญทั้งน้ำตา “แต่แม่เองก็เสียใจเหมือนกันนะลูก สตีเฟนกับแม่เป็นคนรักกันมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ของเราทั้งสองฝ่ายเองก็สนับสนุน พอพวกเขาส่งเสริมแม่เองก็ทุ่มเทใจรักเขาเต็มที่ ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายตระกูลของแม่จะล้มละลาย? ตระกูลเบลก็เป็นพวกหัวสูงแล้วก็บังคับให้แม่ยกเลิกสัญญาหมั้นหมาย สตีเฟนกับแม่พยายามจะหนีตามกันแต่แผนเราก็พังเพราะว่าเราโดนจับได้แล้วก็พากลับมาที่นี่ พวกเขาหักขาสตีเฟนข้างหนึ่ง เพื่อช่วยชีวิตเขาแม่ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรับปากตระกูลเบลว่าจะแต่งเข้าตระกูลอาเรส”“แม่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องแต่งงานกับพ่อของลูก พ่อของลูกปฏิบัติกับแม่เป็นอย่างดีแต่ในหัวใจแม่ก็เหมือนมีหนามแหลมทิ่มแทง แม่ไม่สามารถทำใจให้รักเขาได้ทั้งใจเพราะว่าแม่โดนบังคับให้ต้องแต่งงาน”พอพูดมาถึงตอนนี้โทสะก็พา
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1147
เจย์ไม่รู้ว่าตัวเขากลับมาที่สวนบันทึกรักได้อย่างไร แม้ว่าเขาปรารถนาที่จะหนีไปจากสถานที่แสนอึดอัดนี้ แต่เขาก็ยังกลับมาที่นี่ด้วยเหตุผลบางอย่างไม่ว่าภรรยาของเขาจะแย่อย่างไร แต่เขาก็รู้ดีในจิตใต้สำนึกที่ว่า เขานั้นยังห่วงและรักเธออยู่ เขาไม่อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอความรักก็เหมือนเสียงเพรียกที่พาเขากลับมาหาแองเจลีน ถึงอย่างนั้นสีหน้าเขาก็ดูพร้อมเผชิญหน้าอีกหนเมื่อเขาเปิดประตูวิลล่าเข้าไป เจย์ก็เห็นแองเจลีนนั่งอยู่บนโซฟาเงียบ ๆ เมื่อสายตาพวกเขาประสานกัน ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยโทสะ ส่วนแววตาของเธอก็มีความรู้สึกผิดเขาเดินเข้าไปหาเธอ ถือเสื้อสีขาวของตนซึ่งตอนนี้มีเลือดสีแดงสดติดอยู่ไว้ในมือ เขาก้มหน้าลงมองเธอแองเจลีนจำเป็นต้องเงยหน้าขึ้นมองเขา ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความเดือดดาลสีหน้าของแองเจลีนหม่นลงเมื่อเธอถาม “คุณไปที่ตระกูลอาเรสมาใช่ไหม?”เจย์ชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่รอยยิ้มหยันจะปรากฏขึ้นบนใบหน้าทรงเสน่ห์ เขาก็เป็นเหมือนคนโง่ที่เอาแต่ฝันลม ๆ แล้ง ๆ เขามักจะหวังไว้เกินจริงว่าเธอจะไม่มีส่วนรู้เห็นอะไรกับแผนและเล่ห์กลต่าง ๆแต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงว่าเธอรับรู้เรื่องพวกน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1148
เขาโมโหจัด ก่อนปล่อยเธอแล้วเดินโซเซจากไปเขาไม่ทันได้เห็นตอนที่แองเจลีนล้มลงนอนตัวแข็งกับพื้นและไม่เห็นสายตาหมดหนทางของเธอที่มองตามแผ่นหลังเหยียดตรงของร่างสูงของเขาคำพูดของเจย์ทิ่มแทงเธอเสมือนมีดกรีดใจ“แองเจลีน ผมเกลียดที่ต้องอยู่เหมือนเป็นตัวตลก เหมือนตัวประกันที่ใครจะใช้งานหรือลากจูงไปทางไหนก็ได้ ผมจะไปแล้ว ส่วนคุณก็อยู่ของคุณไป”แองเจลีนพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะคว้าเขาไว้และบอกความจริงทั้งหมดกับเขา แต่เธอไม่สามารถที่จะตะโกนหรือขยับตัวได้สายตาเธอจับจ้องค้างอยู่ที่เพดานขณะที่รอให้อาการแพนิคบ้านี่หายไปสักทีตอนที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเธอเพิ่งจะส่งเซ็ตตี้น้อยออกไปข้างนอกไม่นานคืนนี้เธอวางแผนว่าจะต้องพูดคุยกับเจย์อย่างยาวนานเธออยากที่จะสลายความสับสนทั้งหมดที่เขามีแต่ไม่คาดคิดว่าเขาจะกลับมาบ้านด้วยท่าทางที่เป็นศัตรูเช่นนี้ ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของเธอก็ยังทรยศ ทำให้เธอมีอาการแพนิคเพราะคำพูดเสียดแทงของเขาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก การที่เห็นเขาโกรธก็เป็นสิ่งที่เธอกลัวที่สุดนี่แสดงให้เห็นว่าเธอไร้ค่าแค่ไหนความมืดค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาแองเจลีนหลับตาลงอย่างสิ้นหวังในค่ำคืนที่มืดสงัด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1149
เมื่อได้ยินที่เธอพูด สตีเฟนก็คลายมือที่กำจนแน่นออกใบหน้าเย็นชาของสตีเฟนปรากฏร่องรอยความเสแสร้ง “ไหน ๆ คุณก็บาดเจ็บมา พักอยู่ที่นี่แล้วก็รักษาตัวให้หายเถอะ ผมจะดูให้แน่ใจว่าคุณได้รับการดูแลอย่างดี”คุณนายอาเรสยินดีอย่างมากที่ได้ยินเช่นนั้นหลังจากที่สาวใช้พาคุณนายอาเรสไปแล้ว แววตาดำมืดแฝงเล่ห์ร้ายของสตีเฟนก็เผยความระแวงสงสัย เขาหันไปสั่งผู้ช่วยส่วนตัว “ออกไปหาข่าวมาซิว่า ตอนนี้แองเจลีนกำลังวางแผนทำอะไร”“ครับ”สายฝนแผ่วเบาโปรยปรายตลอดทั้งคืนจวบจนรุ่งสาง ยามแสงอาทิตย์ยามเช้าสาดแสงที่ขอบฟ้าแสงสีทองทาบทับแกรนด์ เอเซีย ก่อให้เกิดเงาทอดอยู่เบื้องหลังเมื่อเสียงกริ่งดัง เป็นสัญญาณของการเริ่มทำงาน ประตูหนาหนักของห้องประชุมผู้บริหารแกรนด์ เอเซียก็ถูกดันเปิดออก บรรดาผู้เข้าร่วมประชุมต่างก็พากันเข้าไปนั่งแต่ว่าแองเจลีนผู้เป็นประธานการประชุมกลับไม่มาเมื่อเกรย์สันเจอเซย์น เขาก็ถามอย่างร้อนใจ “ทำไมประธานเซเวียร์ถึงยังไม่มา? วันนี้เรามีประชุมผู้ถือหุ้นด้วย ถ้าเธอไม่มาต้องเป็นเรื่องวุ่นวายแน่ ๆ”เซย์นหยิบโทรศัพท์มาต่อสายหาแองเจลีนทันที หลังจากที่พยายามหลายครั้ง เธอก็ยังคงไม่รับสายเซย์น
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
