แองเจลีนพูดด้วยน้ำเสียงมีอำนาจ “คำว่า ‘หย่าร้าง’ ไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของฉัน ถ้านายต้องการจะหย่า ก็คงต้องรอชาติหน้า”เธอยกมือสัมผัสใบหน้าและมองรองพื้นหนาที่ติดปลายนิ้ว คิดว่าอาจจะถึงเวลาที่เธอต้องลบเครื่องสำอางแล้วแองเจลีนหลุดยิ้ม “ฉันจะไปอาบน้ำก่อนนะ รอฉันด้วยล่ะ” จากนั้นเธอก็หยิบชุดนอนและเดินเข้าห้องน้ำไปเมื่อเธอเดินไปถึงประตูห้องน้ำ เธอหันกลับมาและยิ้มให้เจย์อย่างมีความหมาย “รอเซอร์ไพรส์จากฉันนะเจย์บี้”เมื่อเจย์มองเห็นชุดผ้าบางเบาในอ้อมแขนเธอ เขารู้สึกราวกับว่าจะมีไดโนเสาร์ใส่ชุดนอนนั่นออกมากระโจนใส่เขา เจย์ขนลุกไปทั่วร่าง“ผมเป็นคนขี้ขลาดนะแองเจลีน อย่าทำให้ผมกลัวสิ” เจย์พูดรอยยิ้มแองเจลีนยิ่งลึกซึ้งและมีความหมายยิ่งขึ้น จากนั้นเธอก็เดินเข้าห้องน้ำและล็อกประตูเมื่อเจย์ได้ยินเสียงน้ำดังลอดออกมา สีหน้าเขาก็ยิ่งดำทะมึนขึ้นทุกทีเขาเริ่มที่จะศึกษาดูกุญแจมือที่ใส่อยู่เขาเป็นคนที่ออกแบบกุญแจมือพวกนี้แล้วก็กลไกของมันด้วย เหมือนว่าพระเจ้ายังเข้าข้างเขา ดังนั้นเขาจึงปลดกุญแจออกได้ในชั่วพริบตาเมื่อเจย์เป็นอิสระ เขาก็มองประตูห้องน้ำที่ปิดสนิทอยู่ด้วยสีหน้าเย้ยหยันพร้อมสบถเบา ๆ
สตีเฟนมองเซร่าด้วยสายตาว่างเปล่าก่อนหัวเราะอย่างชั่วร้าย “เธอพิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นลูกสาวฉันจริง ๆ เธอนั้นทั้งอาฆาต เลือดร้อน บ้าคลั่ง แล้วก็ชั่วร้ายพอ ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะรับเธอเป็นลูกสาว”เซร่าอึ้งไป นี่มันเป็นตอนจบหักมุมแบบคาดไม่ถึงจริง ๆสตีเฟนบอก “ตระกูลเบลโดนพวกอาเรส เอนเตอร์ไพรส์กดหัวมานานหลายปีแล้ว แต่เราจะมีปัญญาทำอะไรได้ในเมื่อคนรุ่นหลังของตระกูลมีแต่พวกมือสมัครเล่น? เซร่า เธอมั่นใจไหมว่าจะสามารถล้มแกรนด์ เอเซียแล้วก็สร้างเบล เอนเตอร์ไพรส์ขึ้นมาใหม่กับฉันได้?”มีความมุ่งมั่นทะเยอทะยานในดวงตาของเซร่า “ตลอดชีวิตของฉัน ฉันอยู่เพียงเพื่ออย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือล้มแองเจลีนค่ะ คุณพ่อ”สตีเฟนมองเห็นแววตามมุ่งมั่นที่ผุดขึ้นในดวงตาของเซร่าก่อนพูด “ฉันเคยได้ยินเรื่องเธอมาหมดแล้ว เธอพยายามจะเอาชนะแองเจลีน แล้วก็ต้องเสียพรหมจรรย์ไปอย่างไม่ตั้งใจตอนนั้น ฉันไม่โทษเธอหรอก ก่อนนี้ฉันก็แค่ทดสอบเธอ หวังว่าจะไม่ถือสา”เซร่ายิ้ม “ไม่ค่ะ”สตีเฟนพูด “ฉันได้ยินมาว่าแองเจลีนนั้นต้องทรมานจากอาการวิตกกังวลอย่างหนัก ถ้าเธอมีเรื่องสะเทือนอารมค์อาจจะส่งผลให้ตาบอดหรือเป็นอัมพาตได้”“ส่วนเจย์น
เมื่อคุณหญิงเซเวียร์และนายท่านเซเวียร์ได้ยินเสียงร้องของเชอร์ลีย์ดังเข้ามาในห้องนั่งเลย พวกเขาก็ตกใจจนรีบวิ่งผลุนผลันออกไปด้านนอกเซร่ารีบหลบอยู่ในครัวและทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องที่เกิดขึ้น เธอวิ่งออกไปที่ระเบียงครัวพร้อมกับคุณเซเวียร์และคนอื่น ๆ“นี่? เกิดอะไรขึ้นคะ?” เซร่าทำเป็นไม่รู้เรื่องเชอร์ลีย์นอนอยู่ที่ด้านล่างของบันได สลบไม่ได้สติคุณหญิงเซเวียร์นั้นตกใจมากจนเป็นลมไปทันทีนายท่านเซเวียร์สั่งให้คนรับใช้ในบ้านรีบพาเซอร์ลีย์ที่หมดสติอยู่ไปส่งที่โรงพยาบาลแกรนด์เอเซียในทันทีเมื่อเซร่าเห็นว่าครอบครัวเซเวียร์ปั่นป่วนกันแค่ไหน รอยยิ้มอย่างผู้ชนะก็ฉายในดวงตาเธอในเมื่อแองเจลีนและเชอร์ลีย์ต่างก็สนิทกันมาก แองเจลีนต้องใจสลายอย่างแน่นอนเมื่อได้รู้เรื่องอุบัติเหตุของเชอร์ลีย์ยิ่งเธอใจสลายมากเท่าไร เซร่าก็ยิ่งสบายใจมากเท่านั้นที่ตึกสำนักงานแกรนด์เอเซียในเมืองอิมพีเรียลการประชุมสรุปประจำเดือนของแกรนด์เอเซียกำลังเข้มข้นอยู่ แต่ละแผนกต่างก็ส่งตัวแทนของตนขึ้นไปรายงานผลการทำงานของเดือนที่ผ่านมา เมื่อถึงตาของแผนกการรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ เกรย์สันก็ขึ้นไปด้วยหน้าหม่นเศร้า“ผมเ
เมื่อเห็นว่าแองเจลีนไม่ตอบอะไรหลังจากผ่านไปเป็นเวลานาน เซย์นก็ดึงแขนของแองเจลีนมาคล้องคอของตนไว้ จากนั้นก็รีบพุ่งไปโรงพยาบาลโดยแบกแองเจลีนไว้บนหลังเขาวิ่งไปจนถึงลิฟต์ของโรงพยาบาลโดยมีแองเจลีนอยู่บนหลังจากนั้นเขาก็วางเธอลงแล้วก็จับแขนเธอไว้อย่างระมัดระวัง “เธอเป็นอะไรไหม แองเจลีน?”ใช้เวลาสักครู่ใหญ่กว่าที่แองเจลีนจะได้สติ ดวงตาสีดำสนิทของเธอเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งก่อนจะพึมพำ “ฉันไม่เป็นไร เซย์น”เซย์นเช็ดเหงื่อเม็ดโตออกจากหน้าผากของตน เมื่อเขาได้ยินคำตอบของเธอ เขาก็โมโหจนแทบกระอัก“แล้วทำไมก่อนหน้านี้เธอไม่พูดอะไรล่ะ แองเจลีน? รู้ไหมว่าฉันกังวลแค่ไหนตอนที่ฉันแบกเธอวิ่งจากสำนักงานมาที่โรงพยาบาลนี่น่ะ? ดูสิว่าฉันวิ่งจนเหงื่อท่วมตัวหมดแล้ว”แองเจลีนตอบ “ฉันก็ไม่ได้บอกว่าตัวฉันมีอะไรผิดปกติซะหน่อยนี่”เซย์นคำราม “แล้วทำไมเธอถึงอึ้งไปหลังจากที่รับโทรศัพท์ตอนที่อยู่บริษัทล่ะ? เธอรู้ไหมว่าดูน่ากลัวแค่ไหน?”แองเจลีนงึมงำ “มีเรื่องเกิดขึ้นกับพี่สาว”ตอนนั้นเองที่เซย์นเป็นฝ่ายอึ้งเงียบไปเหมือนพระเข้าฌาณแองเจลีนลากเซย์นออกมาจากลิฟต์อย่างยากลำบากเชอร์ลีย์ถูกเข็นเข้าห้องผ่าตัด ทั้งคุ
หมอตอบ “ถ้าเราพูดถึงเรื่องอาการบาดเจ็บก็ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ แต่เรื่องที่เรากังวลก็คืออวัยวะที่หายไปของคนไข้”“อะไรนะ?” แองเจลีนงงมากเซย์นก้มหน้า ท่าทางสำนึกผิดแองเจลีนถามเสียงเย็น “มีอะไรหายไป?”“ไตเธอครับ”แองเจลีนมองเซย์นด้วยสายตาว่างเปล่า เมื่อเธอเห็นเขาน้ำตาคลอ แองเจลีนก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นเธอโบกมือให้หมอออกไป “ฉันเข้าใจแล้ว คุณไปได้”หมอถอยไปอย่างสงบเสงี่ยมแองเจลีนถามเซย์น “ไตของพี่ใหญ่หายไปไหน เซย์น?”น้ำตาเซย์นไหลพรากใบหน้าขณะที่เขาชี้เอวตนเอง “อยู่ที่ฉัน”แองเจลีนมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ เธอเคยสงสัยว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับร่างกายของเซย์น แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องร้ายแรงแบบนี้“แล้วไตของนายล่ะ?” แองเจลีนถามเสียงสะอื้นเซย์นมองแองเจลีนด้วยสายตาเว้าวอน “เลิกถามเถอะ ฉันขอร้อง”แองเจลีนเริ่มร้องไห้ “อยู่ที่โจเซฟินใช่ไหม?”ดวงตาเซย์นเบิกกว้างด้วยความตระหนก “เธอ… เธอรู้ได้ยังไง?”แองเจลีนตอบ “โจเซฟินบอกฉันว่าเธออาการโคม่าหลังจากที่โดนรังแก แล้วเมื่อเธอตื่นขึ้นมามันก็ผ่านไป 20 วันแล้ว นายเคยบอกว่านายเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อช่วยโจเซฟินกลับมา หวังว่าเธอจะม
เมื่อเชอร์ลีย์ฟื้น เธอก็บอกกับหมอว่าขอพบแองเจลีนแองเจลีนเปลี่ยนมาใส่ชุดฆ่าเชื้อแล้วก็เข้าไปหาเชอร์ลีย์หัวของเชอร์ลีย์มีผ้าพันแผลพันไว้จนหนา ผมสีดำยาวของเธอปล่อยลงมาปรกหน้าอก ทำให้หน้าเธอยิ่งดูขาวซีด“พี่ใหญ่” แองเจลีนนั่งลงตรงหน้าเธอแล้วเรียกเสียงเบาเชอร์ลีย์ยิ้มอย่างอ่อนแรง “แองเจลีนน้อย ฉันคิดว่าฉันคงอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว มีบางเรื่องที่ฉันต้องบอกเธอไม่อย่างนั้นฉันคงตายไม่เป็นสุข”“พี่ต้องไม่เป็นอะไรพี่ใหญ่ เชื่อมั่นในเทคโนโลยีของโรงพยาบาลแกรนด์เอเซียเถอะ” แองเจลีนน้ำตาเอ่อเชอร์ลีย์เอื้อมมือสั่นเทาของเธอออกมา แองเจลีนรีบคว้าไว้ทันใด “พูดต่อเถอะค่ะ พี่”เชอร์ลีย์บอก “บอกเซย์นว่าเขาไม่ต้องรู้สึกผิดเพราะว่าการที่ให้ไตเขาไปเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดในชีวิตฉันแล้ว ฉันรู้สึกขอบคุณเขาด้วยซ้ำเพราะในช่วงสุดท้ายของชีวิต เขาได้มอบบ้านที่อบอุ่นและเปี่ยมรักให้ฉัน บ้านที่มีพ่อเข้มงวด แม่ที่รักใคร่แล้วก็น้องสาวน้อย ๆ ใจดีน่ารักอย่างเธอ ชีวิตฉันไม่มีอะไรให้เสียใจแล้ว”แองเจลีนสะอื้นไห้ “อย่าพูดเรื่องอะไรร้าย ๆ แบบนั้นสิคะพี่ ฉันกลัวนะ ได้โปรดเถอะ พี่ต้องรอดมาให้ได้นะ ฉันขอร้อง”ถึงอย่างนั
แองเจลีนเดินตรงไปหาเซร่าด้วยดวงตาแดงก่ำ เธอยื่นมืออกไปแล้วเริ่มบีบคอเซร่าอย่างดุร้าย“พี่ใหญ่เกือบตายก็เพราะแก ฉันอยากให้แกตาย เซร่า”ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิตนายท่านเซเวียร์และเซย์นต่างก็ไม่ยอมให้แองเจลีนปล่อยอารมณ์เข้าครอบงำและทำเรื่องผิดพลาด เซย์นจึงดึงเซร่าออกมา “ไม่คุ้มหรอกที่เธอจะเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงเพราะคนแบบนี้ แองเจลีน ฉันต่างหากที่ควรจะเป็นคนแก้แค้นให้เชอร์ลีย์”แองเจลีนเริ่มรวบรวมสติได้แล้วปล่อยมือจากเซร่า ก่อนพูดอย่างมีโทสะ “เอาเธอไปให้พ้น เซย์น”จากนั้นแองเจลีนก็พาสมาชิกในครอบครัวเข้าไปใช้ห้องประชุมของโรงพยาบาล ตระกูลเซเวียร์ได้มีการประชุมปรึกษาเรื่องสำคัญที่จะตัดสินชะตาของตระกูลเซเวียร์แองเจลีนเป็นประธานในการประชุมโดยมีนายท่านเซเวียร์และแอนนั่งอยู่ด้านซ้าย และเซย์นกับเซร่าอยู่ด้านขวา เซย์นนั้นเฝ้าระวังตัวเต็มที่เพื่อป้องกันไม่ให้เซร่าฉวยโอกาสหนีไปได้แองเจลีนพูดด้วยความโศกเศร้าและโมโห “คุณพ่อคะ หนูต้องบอกความลับพ่อวันนี้ หนูอยากให้คุณพ่อเตรียมใจรับแล้วหวังว่าคุณพ่อจะรับได้”ทั้งแอนและเซร่าต่างก็หน้าซีดเผือดทันทีนายท่านเซเวียร์บอก “พ่อไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น ว่ามาเล
เมื่อเซร่าทำร้ายเชอร์ลีย์ ความรักและความเห็นใจสุดท้ายที่ตระกูลเซเวียร์มีให้เธอก็มลายหายไปไม่เหลือนายท่านเซเวียร์มีสีหน้าเจ็บปวด “ในเมื่อใจเธอไม่ได้อยู่กับตระกูลเซเวียร์แล้ว ทำไมเธอถึงไม่กลับไปในที่ที่ควรอยู่ล่ะ ความสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูกของเราจบลงตรงนี้”เซร่ากัดริมฝีปาก รู้สึกใจปั่นป่วนเกินบรรยาย เธอเหมือนจอกแหนที่ลอยคว้างในทะเล ซึ่งกลับเข้าฝั่งมาเพียงเพื่อจะโดนโยนกลับออกไปอย่างไร้ความปรานี ให้เธอต้องลอยไร้ชะตากรรมเหมือนเรือไร้สมอความรู้สึกนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วขณะเท่านั้น เซร่าเป็นคนดื้อรั้นและยอมทนลำบากผ่านนรกไปได้โดยไม่ยอมเสียภาพลักษณ์ แม้ว่าเธอจะโดนขับไล่ออกจากตระกูลเซเวียร์ก็ตาม เธอก็จะจากไปอย่างสง่างามและไม่ยอมหวั่นเกรง“ในเมื่อพวกคุณรู้ตัวตนของฉันและไม่ยอมรับฉัน ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะบอกตรง ๆ ใช่แล้วตอนนี้ฉันเป็นลูกสาวของตระกูลเบล แองเจลีน เซเวียร์ ความเป็นพี่น้องของเราสิ้นสุดลงวันนี้ จากนี้เป็นต้นไป เธอและฉันจะเจอกันในวงการธุรกิจ และฉันจะแสดงให้เธอเห็นเองว่า ฉันทำอะไรได้บ้าง คนที่ชนะหัวเราะทีหลังดังกว่า”นี่แปลว่าเธอตั้งใจจะแข่งกับแองเจลีนไปตลอดชีวิตใช่ไหม?แองเจลีนหัวเราออกม