เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 633
บทที่เกี่ยวข้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 634
“สำหรับชาวบ้านตาดำ ๆ พวกนี้ พวกเขาก็แค่อยากกินอิ่มท้อง อยากมีชีวิตที่ผ่อนคลาย ไม่ถูกบีบคั้น มีชีวิตเหมือนมนุษย์คนหนึ่ง แค่นี้เอง ยังให้พวกเขาไม่ได้หรือ?”“พูดง่าย ๆ การกดขี่พวกเขาก็เป็นแค่การทำเพื่อเสริมความมั่นคงกับผลประโยชน์และอำนาจในมือของพวกชนชั้นปกครองเท่านั้น มีแต่การพันธนาการประชาชน พวกเขาและลูกหลานของพวกเขาจึงจะเสพสุขกับสิ่งของและยกย่องไร้ที่สิ้นสุดได้อย่างไม่ต้องหวั่นใจ”“ส่วนข้า ข้าคิดจะทำลายความอยุติธรรมนี้ แม้ต้องแลกด้วยทุกอย่างก็ต้องดำรงความเป็นธรรมของโลก ข้าต้องการให้ทุกคนมีชีวิตเหมือนมนุษย์คนหนึ่ง มิใช่คุกเข่าตลอดชาติ”เมื่อได้ฟังความเหิมกล้าของฉินอวิ๋นฟาน หวงต้าหยวนรู้สึกทึ่งอย่างหนัก พร้อมกันนั้นก็ทำให้นางนึกถึงสมัยเยาว์วัย ความอยุติธรรมทั้งหลายที่ได้รับ ความรู้สึกถูกทอดทิ้งเพื่อผลประโยชน์ มันทำให้นางทรมานแม้แต่จะหายใจหวงต้าหยวนรู้ดีว่าชาวบ้านมีความเป็นอยู่อย่างไร ถึงนางจะมีทรัพย์สินมหาศาล แต่นางกลับไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ทว่าฉินอวิ๋นฟานไม่เพียงแต่ติด ยังทำแล้วจริง ๆแม้ความหวังจะริบหรี่ แต่จากแววตามุ่งมั่น ปณิธานแรงกล้า รวมถึงแผนการล้ำลึกยาวไกลของเขา มันทำใ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 635
“ไม่เป็นไรแล้วอาจ้าน พวกเราจดจ่อกับการเตรียมเรื่องของเมืองอู่โจวเถอะ เตรียมรับมือกับวิกฤตที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ!”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มมุมปากเล็กน้อยได้ยินฉินอวิ๋นฟานกล่าวเช่นนี้ อู่จ้านและคนอื่น ๆ ก็สงบใจที่กังวลมาตลอดได้ในที่สุด ทุกคนจึงออกจากโรงแรมห้าดาวต้าเฉียนไปพร้อมกับฉินอวิ๋นฟาน......“จะ เจ้าว่าอะไรนะ? เตรียมการป้องกันทั้งเมืองหลวง? ทั้งตระกูลเหอ จวนอ๋อง รวมไปถึงตระกูลใหญ่ต่าง ๆ ก็ได้รับราชโองการของไท่ซั่งหวงด้วย?!”ครั้นทราบข่าว ท่านผู้เฒ่าเริ่นผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ ในดวงตาคือความตกตะลึงครั่นคร้าม ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ชั่วคืนเดียวทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด กระทั่งตระกูลเริ่มอาจต้องเจอกับการถูกล้างตระกูลได้ตลอดเวลา!“ถูกต้อง ท่านผู้เฒ่า ครั้งนี้ไท่ซั่งหวงลงมือรวดเร็วปานสายฟ้า เห็นชัดว่าทุ่มสุดกำลัง และยังมุ่งเป้ามาที่พวกเราด้วยขอรับ!”ฮั่วเจิ้นหลงใบหน้าอมทุกข์ เขาก็เป็นคนที่เคยผ่านมรสุมมาเหมือนกัน แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ไท่ซั่งหวงจะลงมือเร็วเช่นนี้ ทั้งยังเหมือนกุมทุกอย่างอยู่ในมือ“หรือว่าเรื่องของคังเอ๋อร์จะเล็ดลอดไปแล้ว?”ท่านผู้เฒ่าเริ่นสายตามืดสว่างไม่แน่นอ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 636
“แม้จะเป็นราชวงศ์ต้าเยียนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกเวลานี้ ก็แค่ชิงเมืองอู่โจวในตอนที่อดีตฮ่องเต้สวรรคต แต่ก็ไม่กล้ารุกรานต่อ ดูแล้วใช่ว่าจะไม่มีสาเหตุ”ครั้นได้ฟังการวิเคราะห์ของท่านผู้เฒ่าเริ่น ฮั่วเจิ้นหลงเริ่มขวัญผวา แววตาสับสน เขาเอ่ยถามเสียงสั่นเครือ “หรือว่าต้าเฉียนเรายังมีอาวุธลับพิเศษอะไรหรือ?”“เฮ้อ!”ท่านผู้เฒ่าเริ่นถอนหายใจหนัก ๆ ทีหนึ่งก่อนจะเอ่ยต่อ “ไท่ซั่งหวงต้องการจะล้างตระกูลเริ่นชัดเจน ครั้งนี้ทรงพิโรธจริงแล้ว”“แต่จากเรื่องนี้สามารถอธิบายได้เรื่องหนึ่ง หน่วยบูรพาเบื้องหลังเฉากงกงน่ากลัวมาก ความสามารถของพวกเขาเกินกว่าที่พวกเราคิด การจะล้างตระกูลเริ่นคงไม่ใช่เรื่องยาก แคว้นอื่นก็คงกลัวการมีอยู่ของหน่วยบูรพาเหมือนกัน”“อีกอย่าง ไท่ซั่งหวงเรียกระดมทุกขั้วอิทธิพลแล้ว ถ้าพวกเรากล้าก่อเรื่องกับคังเอ๋อร์ เราจะต้องถูกฆ่าล้างโคตรก่อนทันทีแน่นอน ข้าเชื่อว่าไท่ซั่งหวงในเวลานี้ต้องทำได้!”“สวรรค์ หน่วยบูรพาน่ากลัวขนาดนั้นจริงหรือ?”ฮั่วเจิ้นหลงหนังตากระตุกรัว ๆ เขารู้ว่าหน่วยบูรพาไม่ใช่ย่อย แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง หน่วยบูรพาที่ลึกลับกลับน่ากลัวระดับนี้? หากเป็นอย่างที่
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 637
“อะไรนะ?! มีขบวนสินค้าของหลายแคว้นถูกปล้นสังหารในคืนเดียวหรือ?!”ฉินอวิ๋นฟานตกตะลึงอย่างหนักทันทีหลังจากรู้ข่าวนี้ การที่ขบวนสินค้าจะถูกปล้นบ้างเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้ามีขบวนสินค้ามากมายประสบเคราะห์ในคืนเดียว มันจะไม่ปกติเด็ดขาด“ขอรับ! รัชทายาท นี่มันผิดวิสัยเกินไปแล้ว เห็นชัดว่ามีคนสร้างเรื่อง!”หลิวเป้ยพูดด้วยสีหน้าหนักใจเมืองอู่โจวคือเมืองเส้นทางการค้า ดังนั้นจึงมีกองโจรชิงทรัพย์อยู่โดยรอบ หลายปีที่ผ่านมา สินค้าที่ถูกปล้นบ้างมากบ้างน้อยมีนับไม่ถ้วน ทำให้สมาคมการค้าจำนวนหนึ่งทุกข์ใจจนพูดไม่ออกแต่ด้วยผลประโยชน์อันหอมหวาน สมาคมการค้าต่าง ๆ จึงได้แต่แข็งใจสู้ต่อ แม้เมืองอู่โจวจะทลายรังกองโจรบ่อยครั้ง หากผลที่ได้กลับน้อยนิด“ในเมื่อเกิดเรื่องแล้ว ไหนลองว่าความคิดเห็นของพวกเจ้ามาดูสิ”หลังจากความตกใจระยะสั้น ๆ ผ่านพ้นไป ฉินอวิ๋นฟานใจเย็นอย่างรวดเร็ว โบราณกล่าว ผิดวิสัยย่อมมีมาร หรือก็หมายถึงการที่ขบวนสินค้าของหลายแคว้นถูกปล้น เป็นไปได้มากว่านี่คือแผนร้ายที่มุ่งเป้ามาที่เขา“รัชทายาท เรื่องที่ขบวนสินค้าของหลายแคว้นถูกปล้นนี้มันเหมือนกับตอนที่ต้าเยียนรุกรานเมืองอู่โจวเราเมื่อหนึ่งปี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 638
“จะมีปัญหาหรือไม่ ยังต้องดูที่เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป!”ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วพูด “จริงสิ พวกท่านพอรู้สถานการณ์รายละเอียดของพวกกองโจรหรือไม่?”“รู้ พวกเขาคือกลุ่มจางหมาจื่อ กองโจรที่แข็งแกร่งที่สุดในละแวกเมืองอู่โจว!” หลิวเป้ยตอบ “แต่ไหนแต่ไรจางหมาจื่อมักทำงานประเจิดประเจ้อ ทั้งยังโหดเหี้ยมถึงที่สุด ปกติพอปล้นเสร็จมักจะทิ้งคำพูดท้าทาย ครั้งนี้ก็เหมือนกัน เป็นพวกจางหมาจื่อแน่นอน!”“อ้อ? จางหมาจื่อ?”เมื่อได้ยินชื่อนี้สีหน้าของฉินอวิ๋นฟานก็แปลกประหลาดไปในทันที นี่ไม่ใช่ชื่อพระเอกเรื่องคนท้าใหญ่ในตอนนั้นหรอกหรือ? เขาคือคนดีที่ปล้นคนรวยช่วยคนจน ไม่เกรงกลัวอิทธิพลเลยนะ!“ถูกต้อง! ในสมาคมการค้าต่าง ๆ ของเมืองอู่โจว หากพูดถึงจางหมาจื่อทุกคนจะเปลี่ยนสีหน้าทันที! คนผู้นี้มีโจรลูกสมุนกล้าตายหลายพันคนเต็ม ๆ ปักหลักอยู่ที่หมู่บ้านเฮยเฟิงป่าลึกทึบของเมืองอู่โจว เป็นกองโจรที่ดุร้ายและแข็งแกร่งที่สุดในแถบนี้”หลิวเป้ยเอ่ย“อ้อ? หลายปีอย่างนี้แล้ว ไม่มีคนกำราบพวกเขาได้เลยหรือ?”ฉินอวิ๋นฟานใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ก็แค่กองโจรกลุ่มเดียว คิดจะทลายรังใช้กำลังแค่ปรบมือมิใช่หรือ? ทำไมถึงปล่อยใ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 639
“รัชทายาท ข้าน้อยมีเรื่องหนึ่งที่ไม่เข้าใจ ไม่ทราบว่าควรพูดหรือไม่”ก็ขณะที่ทุกคนกำลังวิเคราะห์และอนุมานสถานการณ์ จู่ ๆ เซียวหยางกลับพูดข้อสงสัยฉินอวิ๋นฟานตอบอย่างอยากรู้เล็กน้อย “ตอนนี้พวกเรากำลังวิเคราะห์และอนุมานอยู่ มีอะไรก็ว่ามาเถอะ ไม่จำเป็นต้องอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ”“เช่นนี้ขอรับ ในเมื่อองค์ชายใหญ่ต้องสงสัยมาก และยังอาจมีเจตนาก่อกบฏ นี่คือเรื่องต้องห้ามของราชวงศ์ ทว่าจากสภาพการณ์ปัจจุบัน ไท่ซั่งหวงน่าจะทรงทราบข้อมูลประมาณหนึ่งแล้ว ดังนั้นจึงควบคุมเมืองหลวงอย่างเข้มงวด”เซียวหยางขมวดคิ้วมุ่น ถามอย่างไม่เข้าใจ “แต่ทำไมไท่ซั่งหวงไม่ลงมือกับองค์ชายใหญ่โดยตรงเล่า? แม้จะเป็นคำสั่งลับก็สามารถให้พวกเรารวมทหารกับองค์ชายรอง ควบคุมตัวองค์ชายใหญ่น่าจะง่ายดังพลิกฝ่ามือกระมัง?”ครั้นได้ฟังข้อสงสัยของเซียวหยาง ฉินอวิ๋นฟานกลับหัวเราะ ถ้าบอกว่าเมื่อกี้เขามั่นใจกับการสันนิษฐานของตัวเองห้าส่วน หลังจากเซียวหยางพูดให้คิด เขากลับมั่นใจเจ็ดส่วน“เซียวหยาง จะว่าไปแล้วเจ้าถามได้ดีมาก กลับทำให้ข้าเข้าใจประเด็นสำคัญข้อหนึ่งขึ้นมา”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มพูด “เจ้ากับพวกหลิวเป้ยไม่เคยเป็นขุนนางมาก่อน และแทบไม่เคยสัม
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 640
“ดังนั้นข้าอยากให้เจ้าแอบซื้อตัวโจรกลุ่มหนึ่ง หรือไม่ก็ส่งคนที่ไว้ใจได้เข้าไปอยู่กับพวกกลุ่มโจร จากนั้นก็วางแผนให้ดี จัดการพวกเขาทั้งหมดในคราวเดียว!”หลิวเป้ยดวงตาเป็นประกาย “รัชทายาทแผนยอด ข้าน้อยเติบโตอยู่ในเมืองจัวตั้งแต่เล็ก มีเส้นสายสัมพันธ์กว้างขวาง เคยรู้จักสหายไม่เลวคนหนึ่ง เพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เห็นว่าเขาเคยสนิทสนมกับคนหนึ่งในองค์กรโจร ไม่อย่างนั้น.... ให้ข้าน้อยลองไปหยั่งเชิงหน่อยไหมขอรับ?”“อ้อ ถ้าเป็นเช่นนี้ได้จะยิ่งดี จะเข้าไปอยู่ในวงศัตรูได้เร็วขึ้น ได้แผนที่บนภูเขาและสถานการณ์โดยรวมเร็วยิ่งขึ้น”พอฉินอวิ๋นฟานได้ฟัง นี่มิใช่ข่าวดีสุดยอดมิใช่หรือ? ถ้าทุกอย่างราบรื่นดี การจะทลายรังโจรพวกนี้ไม่ง่ายดังพลิกฝ่ามือ?“หานซิ่น เลี้ยงทหารพันวันใช้ทหารหนึ่งครา อาวุธลับของเราสมควรได้ใช้แล้ว”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก “สถานการณ์ในภูเขาซับซ้อนมาก มีตัวแปรเยอะ พวกเราต้องกำจัดพวกเขาด้วยความเร็วและมีประสิทธิภาพสูงสุด ”“รับทราบ! ข้าน้อยจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้ขอรับ!”หลังจากมอบหมายงานเสร็จก็เป็นเวลายามสี่ ฉินอวิ๋นฟานหายง่วงแล้ว ดวงจันทร์คล้อยไปทางทิศตะวันตก เทียบเท่ากับตีสี่โดยประมาณใ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 641
ฉินอวิ๋นฟานกลั้นลมหายใจ สังเกตทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในห้อง ใต้ท้องน้อยร้อนรุ่มยากจะทานทนนานแล้ว พร้อมกันนั้นเขาได้เห็นตัวตนสตรีหินของเสด็จน้าสิบสามแจ่มแล้วว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่“ที่แท้สถานการณ์สตรีหินของเสด็จน้าสิบสามไม่ได้ร้ายแรงนี่ ก็แค่ผนังด้านนอกค่อนข้างหนา ลักษณะแบบนี้ผ่าตัดนิดหน่อยก็กลับมาเป็นปกติได้ แต่ทำได้แต่เรื่องระหว่างชายหญิงนะ มีลูกไม่ได้”ฉินอวิ๋นฟานตกใจพูด “อย่าใช้แตงกวา ใช้มะเขือสิ! นางใช้ได้แต่นิ้วเท่านั้น! เฮ้อ! บาปก๊รรมบาปกรรม! ถ้าแหกม่านประเพณีลงมือช่วยนางเองได้จะดีสักแค่ไหน! ”ฉินอวิ๋นฟานถ้ำมองครึ่งชั่วยามเต็ม ๆ ดูจนเมื่อยตาแล้ว ขืนดูอีกต่อไปต้องควบคุมตัวเองไม่อยู่แน่ เขาจึงได้แต่ซอยเท้าย่องออกไปเสียโบราณกล่าว ดูให้ตายอินทรีย์หิวโซ ที่พูดถึงก็คือฉินอวิ๋นฟานในตอนนี้นี่แหละ! ฉินอวิ๋นฟานออกมาแล้วก็หันกลับไปมองอีกทีอย่างอาลัยอาวรณ์ จากนั้นจึงลาลับเมื่อตะวันไขแสง ฉินอวิ๋นฟานก็พาอู่จ้านและคนอื่น ๆ ตรงดิ่งไปยังเครือต้าเฉียนเหิงไท่ กินอาหารเช้าระหว่างทาง ในใจหวานชื่น แต่เขารู้ดี มรสุมกำลังจะมาถึง ถึงเวลาแสดงฝีมือเด็ดขาดของเขาแล้วดังคาด ในตอนที่เขาเพิ่งถึงเครือต้า
บทล่าสุด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
