Share
บทที่ 361
Related chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 362
ครั้นดำเนินงานจะต้องสั่นสะเทือนไปทั้งแผ่นดิน การเก็บภาษีเกี่ยวพันถึงผลประโยชน์ของขุนนางทุกคน ดีไม่ดีอาจทำให้ระบบการปกครองของทั้งต้าเฉียนพังทลาย กอปรกับศึกระหว่างองค์ชาย ครั้นเริ่มต้นจะส่งผลเป็นวงกว้าง เขาไม่กล้าเดิมพันง่าย ๆ ถ้าแพ้เดิมพัน สถานเบาต้าเฉียนจะต้องแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ องค์ชายแบ่งแยก สถานหนักคือล่มสลาย“ฟานเอ๋อร์ เรื่องนี้เกี่ยวกับส่วนรวม ข้าให้คำตอบที่ชัดเจนกับเจ้าไม่ได้!”ไท่ซั่งหวงส่ายหน้าด้วยความจนใจ“เสด็จปู่ หม่อมฉันทราบดี ถ้างดเก็บภาษีรายหัวของประชาชนจะทำให้บรรดาขุนนางเสียผลประโยชน์มาก”ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยเสียงหนัก “ดังนั้นทุกปีหม่อมฉันจะเป็นคนออกภาษีรายหัวสี่ร้อยล้านของประชาชนเอง! เบี้ยหวัดของขุนนางยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เรื่องอื่น ๆ ก็เหมือนเดิม หม่อมฉันแค่ชดเชยสี่ร้อยล้านที่ขาดไปเท่านั้น สามารถลดภาระของขุนนางท้องที่ได้ ถือได้ว่าเป็นประโยชน์ควบคู่พ่ะย่ะค่ะ”เพื่อไม่กระตุ้นต่อมโมโหของขุนนางพวกนี้ที่เห็นแก่ผลประโยชน์และกลุ่มผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย นอกจากฉินอวิ๋นฟานจะจ่ายเงินมหาศาลนี่แล้ว ยังปลอบอารมณ์พวกเขาได้อีกแม้จะไม่สบอารมณ์นัก แต่เขาก็ไม่มีทางอื่น การที่เขาทำเช่นนี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 363
เห็นทุกคนทำหน้ากังวล ไท่ซั่งหวงเพียงหัวเราะชืด ๆ แล้วมองไปทางฉินอวิ๋นฟาน ก่อนจะเอ่ยปาก “ที่ฮุยเอ๋อร์ว่ามามีเหตุผลนัก ฟานเอ๋อร์ เจ้าจะอธิบายอย่างไร?”ได้รับการยอมรับจากเสด็จปู่ ฉินอวิ๋นฮุยเชิดมุมปาก เผยสีหน้าย่ามใจ เขาย่อมรู้ว่านโยบายนี้ของฉินอวิ๋นฟานเป็นผลดีต่อประชาชนและบ้านเมืองมาก แต่เขาไม่อยากให้ใช้กฤษฎีกาฉบับนี้เป็นวงกว้างในต้าเฉียนเพราะหากสำเร็จ ฉินอวิ๋นฟานจะได้เป็นขุนนางผู้ทำคุณูปการใหญ่หลวงอย่างยิ่ง เพิ่มเบี้ยใหญ่ในการชิงบัลลังก์ นอกจากนี้ นโยบายนี้เสี่ยงมากเกินไป มีปัจจัยที่มิอาจควบคุมมาก อาทิเช่นเมื่อเจ้าหน้าที่ในที่ทำการไม่มีเงินใต้โต๊ะ พวกเขาย่อมเกิดความไม่พอใจโกรธแค้นการใช้ระบบเดิมจึงจะเป็นรูปแบบการปกครองที่มั่นคงที่สุด เขาไม่อยากให้ประชาชนกินอิ่มนัก โบราณว่าไว้ เมื่ออิ่มท้องมักเกิดความปรารถนาคิดชั่ว ทันทีที่ทุกคนกินอิ่มก็จะมีกำลังทำเรื่องอื่นมากขึ้นความคิดของเขาก็คือมัดชาวบ้านติดกับผืนนา เก็บเกี่ยวผลจากการใช้แรงงานส่วนใหญ่ของพวกเขา ให้พวกเขาไม่มีเวลาเหลือที่จะคิด ไม่มีแรงเสพสุขกับชีวิต เช่นนี้พวกเขาก็จะไม่เป็นภัยคุกคามต่อการปกครองของราชวงศ์ไม่เพียงแต่ให้พวกเขาต้อง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 364
“ภัตตาคารต้าเฉียนทำมาค้าขึ้น ราชสำนักก็ออกประกาศอีกได้ว่าเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชน ราชสำนักจึงตัดสินใจงดเก็บภาษีรายหัวต่ออีกหนึ่งปี ในปีต่อ ๆ ไปก็ใช้วิธีการทำนองนี้ก็พอ”“แบบนี้จะทำให้พวกเขาเห็นถึงความห่วงใยและเข้าใจที่ราชสำนักมีต่อประชาชนในทุก ๆ ปี พร้อมกันนั้นทุกคนจะเข้าใจว่าภาษีรายหัวยังคงอยู่”เมื่อได้ฟังการอธิบายของฉินอวิ๋นฟาน สีหน้าฉินอวิ๋นฮุยดำเป็นหมิ่นหม้อเดี๋ยวนั้น ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง ฉินอวิ๋นฟานไม่มีประสบการณ์ในการปกครองบ้านเมือง กลับเข้าใจสถานการณ์ชาวบ้านเช่นฝ่ามือ?โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แผนที่เขาเสนอเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบมาก รุกรับตามต้องการ หาที่ติไม่ได้สักนิด“ฟานเอ๋อร์ตั้งใจจริง ๆ ดูท่าเจ้าคงตั้งใจทำการบ้านมานะ”ไท่ซั่งหวงพึงพอใจกับการแสดงออกของฉินอวิ๋นฟานมาก พยักหน้าหงึกหงัก ฉินอวิ๋นฟานนอกจากจะควักเงิน ยังมีข้อเสนอแนะที่ดีเยี่ยม ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เขาถึงกลับไม่เอาผลงานใด ๆ ยกให้เป็นของราชสำนักทั้งหมด ปุถุชนยากจะทำได้เช่นนี้“ขอบพระทัยเสด็จปู่ที่ชมเชย!”หลังจากฉินอวิ๋นฟานคำนับขอบคุณแล้ว ก็พูดต่อ “ตอนนี้ข้าจะตอบคำถามข้อแรกที่พี่รองกังวล โบราณว่าไว้ ไม่ต
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 365
“ฟานเอ๋อร์สามารถมีใจทำคุณประโยชน์โดยไม่มีเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวข้องเช่นนี้ได้ ข้าปลื้มใจยิ่งนัก! ต้าเฉียนสามารถมีองค์ชายที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ทำเพื่อประชาชนและบ้านเมืองเช่นนี้ คือวาสนาของต้าเฉียนเราแล้ว! ต่อไปพวกเจ้าพี่น้องต้องเรียนรู้จากฟานเอ๋อร์ให้มาก!”ไท่ซั่งหวงแสดงท่าทีต่อกฤษฎีกาที่ฉินอวิ๋นฟานเสนอและความทุ่มเทชัดเจน เขาหาที่ติไม่ได้จริง ๆ องค์ชายที่สามารถควักเงินส่วนตัวมาทำเรื่องดีให้กับประชาชนเช่นนี้ได้ หายากล้ำค่ายิ่ง!ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ ความสามารถในการแก้ไขปัญหาของฉินอวิ๋นฟานอยู่เหนือจินตนาการของเขานัก ยิ่งทำให้เขาเห็นการมองการณ์ไกลที่คนทั่วไปมิอาจเทียบของฉินอวิ๋นฟานในภาพจำของไท่ซั่งหวง ฉินอวิ๋นฟานเกลียดขุนนางทุจริตที่สุด วันนี้ เขาไม่เพียงไม่เอาเรื่องการโกงกิน ยังออกเงินชดเชยส่วนที่พวกเขาโกงมาเองอีก จุดประสงค์ก็เพื่อขจัดปัญหาทุจริตจิตใจและวิสัยทัศน์เช่นนี้ ทำให้ไท่ซั่งหวงดีใจและทอดถอนใจนักไท่ซั่งหวงชื่นชมฉินอวิ๋นฟานมาก ทำให้ฉินอวิ๋นฮุยที่อยู่ด้านข้างหน้าดำทะมึนจนน่ากลัว ในด้านการปกครอง เขามีสิทธิ์ในการพูดและประสบการณ์ที่ห่างชั้น แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง กฤษฎีกาฉบ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 366
หลังจากไท่ซั่งหวงทำใจให้สงบได้แล้วก็ถามยืนยันอีกครั้ง“เสด็จปู่ เรื่องเฉพาะทางก็สมควรให้มืออาชีพที่สุดไปทำ ด้านนี้หม่อมฉันสู้พี่ใหญ่ พี่รองและพี่น้องคนอื่น ๆ ไม่ได้จริง ๆ”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะเล็กน้อย “อีกอย่าง พวกเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของต้าเฉียน ต่างหวังให้บ้านเมืองนี้เจริญรุ่งเรืองแข็งแกร่ง ไม่ว่าใครจะขึ้นนั่งบัลลังก์ก็มีเป้าหมายร่วมกัน ดังนั้นการชิงบัลลังก์ก็ส่วนชิงบัลลังก์ จะบั่นทอนการพัฒนาบ้านเมืองไม่ได้!”คำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานทำให้องค์ชายทั้งหลายละอายยากจะเป็นคน พวกเขาไม่ปฏิเสธว่าคำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานถูก นี่จึงจะเป็นวิสัยทัศน์และท่าทีซึ่งองค์ชายที่ได้มาตรฐานพึงมี“ดี ดี ดีมาก!”ไท่ซั่งหวงพูดว่าดีติดกันสามหน ใช้มันสื่ออารมณ์ตื่นเต้นของเขาในเวลานี้ หลายปีเช่นนี้ นานแล้วที่เขาไม่เคยฮึกเหิมเช่นนี้ยามนี้ สายตาที่เขามองฉินอวิ๋นฟานอัดแน่นไปด้วยประกาย จากนั้นก็กวาดมองทุกคนก่อนจะเอ่ยเสียงหนัก “คังเอ๋อร์ ฮุยเอ๋อร์ กว่างเอ๋อร์ เรื่องนี้มอบให้พวกเจ้าสามคนพี่น้องไปจัดการ จะแบ่งงานอย่างไร จะใช้คนอย่างไร พวกเจ้าพี่น้องตัดสินใจกันเองเถอะ!”“แต่... วันนี้ ต่อหน้าเหล่าขุนนางทั้งหลายในราชสำน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 367
เห็นท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่องของฉินอวิ๋นฟาน จิตใจที่หวั่นวิตกของอู่จ้านสงบลงได้สักที ตามหลังเขามุ่งหน้าไปยังตำหนักเหยียนเหนียนของไท่ซั่งหวง!พอพวกฉินอวิ๋นฟานสามคนเพิ่งมาถึงตำหนักเหยียนเหนียน ไท่ซั่งหวงนอนอยู่บนเก้าอี้ในลานตำหนักแล้ว กำลังอาบแดดอย่างสบายอารมณ์อยู่!เห็นฉินอวิ๋นฟานมาถึง ไท่ซั่งหวงจึงลุกขึ้นนั่งด้วยใบหน้าแสงวสันต์ เขาถามอย่างสนอกสนใจ “ฟานเอ๋อร์ ด้วยการแสดงออกและการทุ่มเทของเจ้าในราชสำนักวันนี้ ทั้งที่สามารถเรียกร้องแบบเกินเลยได้สักหน่อย ไยเจ้าจึงเลือกละทิ้งเสียเล่า?”ฉินอวิ๋นฟานกลับยิ้มแห้งแล้วตอบ “เสด็จปู่ ความจริงหม่อมฉันไม่มีอะไรจะขอจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ ต่อให้หม่อมฉันมีเรื่องที่ต้องการจริง ก็ไม่ไปขอในราชสำนักหรอก”ฉินอวิ๋นฟานไม่สนใจการต่อสู้ชิงชัยในราชสำนัก ในสายตาของเขา สิ่งเหล่านั้นก็แค่ผลประโยชน์เท่าหัวแมลงวัน วิสัยทัศน์อยู่ที่ใด สมรภูมิก็อยู่ที่นั่น เรื่องพวกนี้ในราชสำนัก ฉินอวิ๋นฟานไม่เห็นอยู่ในสายตาหรอก“อ้อ ดูท่าการที่ข้าเรียกเจ้ามาเดี่ยว ๆ จะถูกต้องแล้วสินะ?”ไท่ซั่งหวงเบ้ปากพูดฉินอวิ๋นฟานแบมือออก “ถึงเสด็จปู่มิทรงเรียกหม่อมฉันมา หม่อมฉันก็จะมาหาพระองค์อยู่ดี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 368
“อ้อ? ภาษีรายหัวเป็นแค่ส่วนหนึ่งในแผนการของเจ้า? มิน่าเจ้าถึงทิ้งโอกาสแสดงฝีมือครั้งนี้!”ไท่ซั่งหวงทำหน้าประหลาดใจ ภาษีรายหัวปีหนึ่งสี่ร้อยล้าน บวกกับสวัสดิการของขุนนางท้องที่ ปีหนึ่งอย่างน้อยต้องมีสี่ร้อยห้าสิบล้านตำลึงเงิน แล้วยังมีภาษีการค้า นี่ไม่ใช่จำนวนเล็ก ๆถ้าไม่มีวิธีการหาเงินที่ร้ายกาจ ยากจะดำเนินต่อจริง“เสด็จปู่ การใช้อุบายหลอกล่อต่อสู้ระหว่างองค์ชายทำให้หม่อมฉันรำคาญใจเหลือเกินแล้ว การคิดแผนการมอบสวัสดิการให้ประชาชนเดิมก็เป็นเรื่องที่องค์ชายทั้งหลายพึงกระทำ ส่วนผลงานจะเป็นของใครล้วนไม่สำคัญ”ฉินอวิ๋นฟานส่ายหน้าพูด “เทียบกับการจะเอาผลประโยชน์น้อยนิดเพียงหัวแมลงวันไม่เลิก มิสู่กำหนดแผนการให้ดี ให้พวกเขาไปทำก็พอ ขณะเดียวกันจะได้ตรวจสอบคุณลักษณะและความสามารถของพวกเขาไปในตัว”“ส่วนหม่อมฉัน ขอเพียงสร้างระบบการค้าที่เป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองและประชาชนเสร็จ ก็สามารถดำเนินการตามแผนงานของหม่อมฉันได้เลย ก็เหมือนกับอู่เหลียงเย่ มิใช่เปลี่ยนความเคยชินในการดื่มสุราของทุกคนแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ครั้นไท่ซั่งหวงได้ฟังก็สูดลมหายใจเย็นเฮือกหนึ่ง เจ้าเด็กนี่อายุอานามน้อย ๆ กลับวางงานล้ำล
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 369
“แนวคิดขงจื๊อ?”ไท่ซั่งหวงขมวดคิ้ว เขากลับไม่ปฏิเสธทัศนคติของฉินอวิ๋นฟานเส้นทางการเป็นจักรพรรดิสองทศวรรษ บวกกับสองทศวรรษที่ออกห่างราชสำนัก มองโลกด้วยฐานะคนนอก เห็นความรุ่งเรืองและความจอมปลอมของโลกใบนี้มาหมดแล้ว ย่อมเข้าใจเนื้อแท้ของการปกครองและระบบอย่างลึกซึ้งหลายศตวรรษที่ผ่านมาของต้าเฉียน ผลักดันแนวคิดขงจื๊อมาตลอด ปกครองบ้านเมือง รวมศูนย์อำนาจ ทำให้ราชวงศ์มั่นคงมากกว่าเดิมจริง นี่ก็คือหัวใจสำคัญพื้นฐานของระบบการปกครองด้วยจักรพรรดิแม้พสกนิกรจะยากเย็นแสนเข็ญมิอาจเอ่ย แต่ก็ทำให้ชนชั้นสูงสามารถมั่นคงและใช้ชีวิตอย่างหรูหรา ในมุมของการได้ประโยชน์ ความคิดขงจื๊อคือสิ่งที่ถูกต้องโดยแท้ด้วยเหตุนี้ ทุกแคว้นต่างผลักดันแนวคิดขงจื๊อในระดับที่ต่างกัน แต่ก็มีข้อเสียเด่นชัด คนกลายเป็นไม่มีไฟอีก ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ความรู้ความเข้าใจทั้งหมดล้วนเป็นไปตามการออกแบบของเบื้องบน หนีไม่พ้นกรงขังแห่งความคิดนี้ทันทีที่เจอสถานการณ์สุดโต่ง ประชาชนต้องหลุดจากการควบคุมแน่ ความโกลาหลยากจะควบคุม รองลงมาก็คือการเจอกับศัตรูแข็งแกร่งโจมตี แทบจะไม่มีกำลังต่อต้านใด ๆ“เสด็จปู่ อำนาจก็เหมือนกับสิ่งเสพติด เ
Latest chapter
