LOGINShare
บทที่ 364
Related chapters
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 365
“ฟานเอ๋อร์สามารถมีใจทำคุณประโยชน์โดยไม่มีเรื่องส่วนตัวมาเกี่ยวข้องเช่นนี้ได้ ข้าปลื้มใจยิ่งนัก! ต้าเฉียนสามารถมีองค์ชายที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ทำเพื่อประชาชนและบ้านเมืองเช่นนี้ คือวาสนาของต้าเฉียนเราแล้ว! ต่อไปพวกเจ้าพี่น้องต้องเรียนรู้จากฟานเอ๋อร์ให้มาก!”ไท่ซั่งหวงแสดงท่าทีต่อกฤษฎีกาที่ฉินอวิ๋นฟานเสนอและความทุ่มเทชัดเจน เขาหาที่ติไม่ได้จริง ๆ องค์ชายที่สามารถควักเงินส่วนตัวมาทำเรื่องดีให้กับประชาชนเช่นนี้ได้ หายากล้ำค่ายิ่ง!ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ ความสามารถในการแก้ไขปัญหาของฉินอวิ๋นฟานอยู่เหนือจินตนาการของเขานัก ยิ่งทำให้เขาเห็นการมองการณ์ไกลที่คนทั่วไปมิอาจเทียบของฉินอวิ๋นฟานในภาพจำของไท่ซั่งหวง ฉินอวิ๋นฟานเกลียดขุนนางทุจริตที่สุด วันนี้ เขาไม่เพียงไม่เอาเรื่องการโกงกิน ยังออกเงินชดเชยส่วนที่พวกเขาโกงมาเองอีก จุดประสงค์ก็เพื่อขจัดปัญหาทุจริตจิตใจและวิสัยทัศน์เช่นนี้ ทำให้ไท่ซั่งหวงดีใจและทอดถอนใจนักไท่ซั่งหวงชื่นชมฉินอวิ๋นฟานมาก ทำให้ฉินอวิ๋นฮุยที่อยู่ด้านข้างหน้าดำทะมึนจนน่ากลัว ในด้านการปกครอง เขามีสิทธิ์ในการพูดและประสบการณ์ที่ห่างชั้น แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง กฤษฎีกาฉบ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 366
หลังจากไท่ซั่งหวงทำใจให้สงบได้แล้วก็ถามยืนยันอีกครั้ง“เสด็จปู่ เรื่องเฉพาะทางก็สมควรให้มืออาชีพที่สุดไปทำ ด้านนี้หม่อมฉันสู้พี่ใหญ่ พี่รองและพี่น้องคนอื่น ๆ ไม่ได้จริง ๆ”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะเล็กน้อย “อีกอย่าง พวกเราต่างเป็นส่วนหนึ่งของต้าเฉียน ต่างหวังให้บ้านเมืองนี้เจริญรุ่งเรืองแข็งแกร่ง ไม่ว่าใครจะขึ้นนั่งบัลลังก์ก็มีเป้าหมายร่วมกัน ดังนั้นการชิงบัลลังก์ก็ส่วนชิงบัลลังก์ จะบั่นทอนการพัฒนาบ้านเมืองไม่ได้!”คำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานทำให้องค์ชายทั้งหลายละอายยากจะเป็นคน พวกเขาไม่ปฏิเสธว่าคำพูดนี้ของฉินอวิ๋นฟานถูก นี่จึงจะเป็นวิสัยทัศน์และท่าทีซึ่งองค์ชายที่ได้มาตรฐานพึงมี“ดี ดี ดีมาก!”ไท่ซั่งหวงพูดว่าดีติดกันสามหน ใช้มันสื่ออารมณ์ตื่นเต้นของเขาในเวลานี้ หลายปีเช่นนี้ นานแล้วที่เขาไม่เคยฮึกเหิมเช่นนี้ยามนี้ สายตาที่เขามองฉินอวิ๋นฟานอัดแน่นไปด้วยประกาย จากนั้นก็กวาดมองทุกคนก่อนจะเอ่ยเสียงหนัก “คังเอ๋อร์ ฮุยเอ๋อร์ กว่างเอ๋อร์ เรื่องนี้มอบให้พวกเจ้าสามคนพี่น้องไปจัดการ จะแบ่งงานอย่างไร จะใช้คนอย่างไร พวกเจ้าพี่น้องตัดสินใจกันเองเถอะ!”“แต่... วันนี้ ต่อหน้าเหล่าขุนนางทั้งหลายในราชสำน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 367
เห็นท่าทางกระหยิ่มยิ้มย่องของฉินอวิ๋นฟาน จิตใจที่หวั่นวิตกของอู่จ้านสงบลงได้สักที ตามหลังเขามุ่งหน้าไปยังตำหนักเหยียนเหนียนของไท่ซั่งหวง!พอพวกฉินอวิ๋นฟานสามคนเพิ่งมาถึงตำหนักเหยียนเหนียน ไท่ซั่งหวงนอนอยู่บนเก้าอี้ในลานตำหนักแล้ว กำลังอาบแดดอย่างสบายอารมณ์อยู่!เห็นฉินอวิ๋นฟานมาถึง ไท่ซั่งหวงจึงลุกขึ้นนั่งด้วยใบหน้าแสงวสันต์ เขาถามอย่างสนอกสนใจ “ฟานเอ๋อร์ ด้วยการแสดงออกและการทุ่มเทของเจ้าในราชสำนักวันนี้ ทั้งที่สามารถเรียกร้องแบบเกินเลยได้สักหน่อย ไยเจ้าจึงเลือกละทิ้งเสียเล่า?”ฉินอวิ๋นฟานกลับยิ้มแห้งแล้วตอบ “เสด็จปู่ ความจริงหม่อมฉันไม่มีอะไรจะขอจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ ต่อให้หม่อมฉันมีเรื่องที่ต้องการจริง ก็ไม่ไปขอในราชสำนักหรอก”ฉินอวิ๋นฟานไม่สนใจการต่อสู้ชิงชัยในราชสำนัก ในสายตาของเขา สิ่งเหล่านั้นก็แค่ผลประโยชน์เท่าหัวแมลงวัน วิสัยทัศน์อยู่ที่ใด สมรภูมิก็อยู่ที่นั่น เรื่องพวกนี้ในราชสำนัก ฉินอวิ๋นฟานไม่เห็นอยู่ในสายตาหรอก“อ้อ ดูท่าการที่ข้าเรียกเจ้ามาเดี่ยว ๆ จะถูกต้องแล้วสินะ?”ไท่ซั่งหวงเบ้ปากพูดฉินอวิ๋นฟานแบมือออก “ถึงเสด็จปู่มิทรงเรียกหม่อมฉันมา หม่อมฉันก็จะมาหาพระองค์อยู่ดี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 368
“อ้อ? ภาษีรายหัวเป็นแค่ส่วนหนึ่งในแผนการของเจ้า? มิน่าเจ้าถึงทิ้งโอกาสแสดงฝีมือครั้งนี้!”ไท่ซั่งหวงทำหน้าประหลาดใจ ภาษีรายหัวปีหนึ่งสี่ร้อยล้าน บวกกับสวัสดิการของขุนนางท้องที่ ปีหนึ่งอย่างน้อยต้องมีสี่ร้อยห้าสิบล้านตำลึงเงิน แล้วยังมีภาษีการค้า นี่ไม่ใช่จำนวนเล็ก ๆถ้าไม่มีวิธีการหาเงินที่ร้ายกาจ ยากจะดำเนินต่อจริง“เสด็จปู่ การใช้อุบายหลอกล่อต่อสู้ระหว่างองค์ชายทำให้หม่อมฉันรำคาญใจเหลือเกินแล้ว การคิดแผนการมอบสวัสดิการให้ประชาชนเดิมก็เป็นเรื่องที่องค์ชายทั้งหลายพึงกระทำ ส่วนผลงานจะเป็นของใครล้วนไม่สำคัญ”ฉินอวิ๋นฟานส่ายหน้าพูด “เทียบกับการจะเอาผลประโยชน์น้อยนิดเพียงหัวแมลงวันไม่เลิก มิสู่กำหนดแผนการให้ดี ให้พวกเขาไปทำก็พอ ขณะเดียวกันจะได้ตรวจสอบคุณลักษณะและความสามารถของพวกเขาไปในตัว”“ส่วนหม่อมฉัน ขอเพียงสร้างระบบการค้าที่เป็นประโยชน์ต่อบ้านเมืองและประชาชนเสร็จ ก็สามารถดำเนินการตามแผนงานของหม่อมฉันได้เลย ก็เหมือนกับอู่เหลียงเย่ มิใช่เปลี่ยนความเคยชินในการดื่มสุราของทุกคนแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ?”ครั้นไท่ซั่งหวงได้ฟังก็สูดลมหายใจเย็นเฮือกหนึ่ง เจ้าเด็กนี่อายุอานามน้อย ๆ กลับวางงานล้ำล
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 369
“แนวคิดขงจื๊อ?”ไท่ซั่งหวงขมวดคิ้ว เขากลับไม่ปฏิเสธทัศนคติของฉินอวิ๋นฟานเส้นทางการเป็นจักรพรรดิสองทศวรรษ บวกกับสองทศวรรษที่ออกห่างราชสำนัก มองโลกด้วยฐานะคนนอก เห็นความรุ่งเรืองและความจอมปลอมของโลกใบนี้มาหมดแล้ว ย่อมเข้าใจเนื้อแท้ของการปกครองและระบบอย่างลึกซึ้งหลายศตวรรษที่ผ่านมาของต้าเฉียน ผลักดันแนวคิดขงจื๊อมาตลอด ปกครองบ้านเมือง รวมศูนย์อำนาจ ทำให้ราชวงศ์มั่นคงมากกว่าเดิมจริง นี่ก็คือหัวใจสำคัญพื้นฐานของระบบการปกครองด้วยจักรพรรดิแม้พสกนิกรจะยากเย็นแสนเข็ญมิอาจเอ่ย แต่ก็ทำให้ชนชั้นสูงสามารถมั่นคงและใช้ชีวิตอย่างหรูหรา ในมุมของการได้ประโยชน์ ความคิดขงจื๊อคือสิ่งที่ถูกต้องโดยแท้ด้วยเหตุนี้ ทุกแคว้นต่างผลักดันแนวคิดขงจื๊อในระดับที่ต่างกัน แต่ก็มีข้อเสียเด่นชัด คนกลายเป็นไม่มีไฟอีก ไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ความรู้ความเข้าใจทั้งหมดล้วนเป็นไปตามการออกแบบของเบื้องบน หนีไม่พ้นกรงขังแห่งความคิดนี้ทันทีที่เจอสถานการณ์สุดโต่ง ประชาชนต้องหลุดจากการควบคุมแน่ ความโกลาหลยากจะควบคุม รองลงมาก็คือการเจอกับศัตรูแข็งแกร่งโจมตี แทบจะไม่มีกำลังต่อต้านใด ๆ“เสด็จปู่ อำนาจก็เหมือนกับสิ่งเสพติด เ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 370
เพื่อความปลอดภัยในชีวิตของฉินอวิ๋นฟาน เซี่ยงเทียนเวิ่นคอยติดตามอยู่ข้างตัวฉินอวิ๋นฟานตลอดเวลา และสยบต่อลูกไม้น่าสะพรึงรวมถึงการมองการณ์ไกลของฉินอวิ๋นฟานด้วยเป็นเวลาเดียวกัน ฉินอวิ๋นฮุยพาผู้ติดตามปรากฏตัวอยู่ที่จวนตระกูลฮั่ว!“น้องรอง เจ้าจะไร้ยางอายเกินไปแล้วกระมัง? ตกลงกันแล้วว่าจะกดน้องเจ็ดด้วยกัน เจ้ากลับดีเลย พอถึงเวลาสำคัญเจ้าดันกลับลำเสียอย่างนั้น ทำเอาข้าทำอะไรไม่ถูก เป็นคนไม่ถือสัจจะเช่นนี้ไม่ได้กระมัง?!”ฉินอวิ๋นคังจ้ององค์ชายรองฉินอวิ๋นฮุย ใบหน้าขมึงทึง ไม่ปกปิดความโกรธของเขาสักนิดฉินอวิ๋นฮุยไม่แปลกใจเลยสักนิดกับการที่ฉินอวิ๋นคังจะมีปฏิกิริยาเดือดดาลเช่นนี้ มิเช่นนั้นก็ไม่ใช่นิสัยวู่วามของพี่ใหญ่แล้ว เขารีบยิ้มให้ “พี่ใหญ่ ท่านก็พูดหนักเกินไป ข้าใช่ว่าไม่ถือสัจจะ แค่คิดว่าการเตรียมตัวไม่พอจะโจมตีน้องเจ็ดเท่านั้น”“อ่อ? เจ้ายังจะแก้ตัวอีก? ตอนนั้นข้า...”พอได้ยินการอธิบายของฉินอวิ๋นฮุย ฉินอวิ๋นคังก็ยิ่งโมโห ในตอนที่เขากำลังจะตอกกลับน้องรอง จู่ ๆ พ่อตาฮั่วเจิ้นหลงก็เอ่ยปากขึ้น “คังเอ๋อร์ ในเมื่อองค์ชายรองมาแล้วก็ต้องมีเรื่องพูด ไยเจ้าต้องถือสาเรื่องที่ผ่านไปแล้วด้วย?”
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 371
“ทำยังไง? องค์ชายรองก็มานี่แล้วมิใช่หรือ?”ฮั่วเจิ้นหลงน่าเกรงขามโดยที่ไม่โกรธ สองมือไพล่หลัง พลังแข็งแกร่งสายหนึ่งทำให้คนรู้สึกกดดันอย่างหนัก เขามองไปทางองค์ชายรองฉินอวิ๋นฮุยแล้วเอ่ยเสียงหนัก “คาดว่าองค์ชายรองคงมีแผนการรับมือแล้วกระมัง?”ฉินอวิ๋นฮุยเหยียดมุมปากเล็กน้อย เผยรอยยิ้มจาง ๆ แล้วเอ่ย “ย่อมมีวิธี ถ้าสำเร็จ น้องเจ็ดต้องจบเห่แน่ แต่ผิดพลาดหลายครั้งอย่างนี้ ไม่รู้ว่าเที่ยวนี้จะเป็นยังไง”“อ้อ? ไหนลองว่ามาดู!”ฮั่วเจิ้นหลงเลิกคิ้ว ตามที่เขารู้จักองค์ชายรอง การที่เขาพูดเช่นนี้ได้ ย่อมต้องมีความมั่นใจประมาณหนึ่ง เพียงแต่ระยะนี้คงถูกฉินอวิ๋นฟานโจมตีจนเกิดปมในใจ คิดจะดึงพวกเขาลงน้ำด้วยรึ?หากฮั่วเจิ้นหลงสติแจ่มชัดนัก ย่อมมองเห็นความเสี่ยงว่ามีมากน้อย เนื่องจากองค์ชายรองไวเป็นกรด ช่ำชองการใช้อุบายแผนร้าย ดีไม่ดีจะเป็นหญ้าบนกำแพงอีก ถึงตอนนั้นกลับจะเป็นผลเสียต่อพวกเขา“ความจริงถ้าจะว่าไป ความได้เปรียบของน้องเจ็ดในตอนนี้ก็คือหัวการค้า กฤษฎีกาที่เขาเสนอเกี่ยวกับเรื่องเงินทั้งหมด ไยพวกเราไม่ลงมือกับธุรกิจของเขาเล่า ล้มเขาเสียก็จบแล้วนี่?!”ฉินอวิ๋นฮุยเอ่ย“หือ?”ฮั่วเจิ้นหลงตาเป็
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 372
“เขาคือใคร?”ฮั่วเจิ้นหลงมองไปทางองค์ชายรองฉินอวิ๋นฮุยด้วยความแปลกใจเล็กน้อยแล้วถามฉินอวิ๋นฮุยรวบพัดพึ่บ สายตาคมกริบดังอินทรีย์ตกอยู่บนตัวชายผู้นั้น ก่อนจะเอ่ยเสียงหนัก “เจ้าแนะนำตัวเองหน่อยเถอะ”อีกฝ่ายได้ยินก็รีบคุกเข่าลง พูดด้วยเสียงสั่นเครือเล็กน้อย “ขะ ข้าน้อยชื่อว่ามู่หรงฟู่สุ่ย เป็นตระกูลสาขาของตระกูลมู่หรง ทำงานอยู่ที่ภัตตาคารต้าเฉียนยี่สิบปีเศษแล้วขอรับ”“อ้อ? ที่แท้ท่านก็เตรียมการแต่แรกแล้ว?”ฮั่วเจิ้นหลงจ้องชายตรงหน้าด้วยความทึ่ง องค์ชายรองมากเล่ห์ดังคาด เดิมนึกว่าหลังจากถูกฉินอวิ๋นฟานเอาชนะจะสงบเสงี่ยม ไม่คิดว่าเขาจะยื่นมือเข้าภายในของฉินอวิ๋นฟานแล้ว?โบราณว่าไว้ ทวนแจ้งหลบง่าย ศรลับยากกัน ถ้าฉินอวิ๋นฮุยใช้ไพ่ตายนี้ หันศรไปทางฉินอวิ๋นฟานกะทันหัน นั่นมิต้องเอาชีวิตกึ่งหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานเลยหรือ?“ข้าก็พาคนมาอยู่ตรงหน้าท่านแล้ว อยู่ที่ว่าพวกท่านจะทำหรือไม่!”ฉินอวิ๋นฮุยสองมือกอดอก กระหยิ่มใจ“ฮ่า ๆ ๆ...”ฮั่วเจิ้นหลงพลันหัวเราะร่า “องค์ชายรองมีไพ่ในมือเช่นนี้ ยังดึงพวกเราเข้าร่วมอีก ดูท่าท่านจะถูกฉินอวิ๋นฟานทำให้ตกใจจนขวัญเสียแล้วนะ”ฮั่วเจิ้นหลงถากถาง ใบหน้าของฉิ
Latest chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
