Share

บทที่ 1020

Author: เมิ่งซานเชียน
ด้วยเหตุนี้เหลียงเทียนอี้จึงปวดเศียรเวียนเกล้า ลำบากใจมาก

“เฮ้อ...”

เหลียงเทียนอี้ถอนหายใจหนัก ๆ “เพราะเรื่องนี้ หลายวันนี้ข้าไปมากรมราชทัณฑ์หลายรอบ กระทั่งอยากไปหาแม่นางตั่วเอ๋อร์เพื่อทำความเข้าใจกับเหตุที่เกิด แต่ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้อยู่ดี”

“แม้เฉินเหมี่ยนจะมีนิสัยรักสนุกไปบ้าง ไม่สำรวมอยู่บ้าง คอแข็งใช้ได้ ดังนั้นข้ามักรู้สึกแปลก ๆ จึงอยากทำความเข้าใจว่าขณะนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

รู้จักมานานหลายปี ทำไมเขาจะไม่รู้นิสัยน้องชายภรรยาของตัวเอง แต่เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ผิดปกติ

“ท่านพ่อตาก็เป็นขุนนางในราชสำนักเหมือนกัน เป็นหนึ่งในตระกูลใหญ่ของต้าเหลียง บุตรชายเพียงคนเดียวเก้ารุ่น พยายามแทรกแซงเรื่องนี้มาตลอด ต้องการใช้ผลประโยชน์และอำนาจในหน้าที่ซื้อเส้นสาย ฝืนปกป้องเฉินเหมี่ยน แต่เช่นนี้กลับทำให้ยิ่งทำก็ยิ่งยุ่ง...”

“ตอนนี้กรมราชทัณฑ์กำลังหาทางเอาตัวคน แต่พ่อตาไม่ยอมถอย แทบจะแตกหักกันอยู่แล้ว...”

“ตอนนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตทั้งเมืองหลวง ชาวบ้านก็กำลังรอดูเรื่องขบขัน”

เหลียงเทียนอี้ยิ่งพูดก็ยิ่งท้อแท้ ทั้งคนราวกับกำลังจะพังทลาย อารมณ์เศร้าหมองปราศจากความสดใส “ข้าไม่รู้จะทำยังไง
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1021

    วัตถุพยานครบ หลักฐานเด่นชัดแน่นหนา หากคนอื่นเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ ต่อให้รู้ว่ามีคนวางแผนอยู่เบื้องหลังแล้วจะทำอะไรได้?เรื่องนี้รู้กันทั่ว สะเทือนเลือนลั่นไปทั้งต้าเหลียง ทำให้เหลียงเทียนอี้ลำบากใจนักจะทางไหนก็ยากจะเลือกแม้จะรู้ว่านี่คงเป็นหลุมพรางที่องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อทำอยู่ข้างหลัง แต่เขาก็ไม่สามารถขอคำอธิบายกับเหลียงเทียนจื้อได้ในห้องหนังสือคือบรรยากาศนิ่งงันไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไร ฉินอวิ๋นฟานจึงเอ่ยปากช้า ๆ“เสด็จน้าอย่าเพิ่งกลุ้มใจกับเรื่องนี้เลย ให้ข้าไปตรวจสอบเรื่องนี้เสียก่อน”เมื่อได้ยินดังนั้น เหลียงเทียนอี้ชายตามองมา แววตาล่องลอยรวมศูนย์ในที่สุด ถามด้วยใบหน้าสับสน “ฟานเอ๋อร์ ที่นี่คือต้าเหลียง เจ้าจะตรวจสอบยังไง?”“เบื้องหลังเรื่องนี้โยงใยหลายฝ่าย แล้วยังมีเหลียงจ้านอิงถือหางอยู่อีก ถ้า...”“ข้ารู้ดีว่าควรทำยังไง”ไม่เปิดโอกาสให้เหลียงเทียนอี้มากนัก ฉินอวิ๋นฟานพูดขัดเลยว่า “เสด็จน้าแค่ปรับอารมณ์ให้ดีก็พอ ข้าย่อมมีวิธีทำความเข้าใจกับปัญหา”“อนาคตท่านคือประมุขของบ้านเมืองคนหนึ่ง จะให้เรื่องเล็กน้อยควบคุมอารมณ์ไม่ได้เด็ดขาด”หลังจากฉินอวิ๋นฟานทิ้งคำพูด

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1022

    ฉินอวิ๋นฟานเชิดหน้าเดินอาด ๆ สาวเท้าเข้าห้องโถงของโรงแรมผู้จัดการโรงแรมออกมาต้อนรับด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร ข้างตัวซ้ายขวายังมีพนักงานต้อนรับรูปร่างดีนูนเว้าสมส่วนอีกสองคนแต่ยามนี้ฉินอวิ๋นฟานไม่มีอารมณ์จะโอภาปราศรัยกับพวกนาง ละสายตาออกจากตัวของพวกนางแล้วก็เดินตรงเข้าไปการจะตรวจสอบเรื่องหนึ่ง หรืออาจพูดว่าการจะล้างมลทินเรื่องหนึ่ง องค์กรข่าวสารคือสิ่งจำเป็น!องครักษ์เสื้อแพรก็คือส่วนสำคัญในนั้น!สาเหตุหนึ่งที่เปิดสาขาทั่วแคว้นในตอนแรกก็เพื่อแทรกซึมอิทธิพลเหล่านี้ทุกซอกทุกมุมก่อตัวเป็นสายข่าวพิเศษ ควบคุมเส้นสายของคนส่วนใหญ่นี่จึงจะเป็นหนึ่งในจุดประสงค์ที่แท้จริงของฉินอวิ๋นฟาน“รัชทายาท”ในตอนที่ฉินอวิ๋นฟานกำลังเลี้ยวมุมไปทางโถงใหญ่ จู่ ๆ ก็มีเสียงหวานดังมาจากข้างหลังแขนของเขาถูกสัมผัสเบา ๆ ฉินอวิ๋นฟานยังไม่ทันตอบสนองก็ถูกฉุดเข้ามุมด้านข้างไปแล้ว“รัชทายาทไม่ต้องตกใจ ข้าเอง”คนที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ฉินอวิ๋นฟานประหลาดใจเล็กน้อย!ไม่นึกว่าจะได้เจอกับหยางมี่ที่โรงแรมห้าดาวของต้าเหลียง!“เจ้าอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”ฉินอวิ๋นฟานกะพริบตา ยืนยันว่าตัวเองไม่ได้ตาฝาดสตรีตรงหน้าที่มีท่

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1023

    ลิฟต์แรงงานมนุษย์เพิ่งเปิดออก พรมสีแดงที่ปูตลอดระเบียงทางเดินก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าหยางมี่เดินบิดเอวนำอยู่ข้างหน้า ฉินอวิ๋นฟานรับกับกลิ่นหอม เดินตามตลอดระเบียงทางเดินจนไปถึงหน้าห้องสุดท้ายจึงจะหยุดลงก๊อก ๆ ๆ...หลังจากเสียงเคาะประตูดังขึ้นก็มีเสียงขานรับจากข้างใน“เข้ามาเถอะ”คือเสียงผู้หญิง ทุ้มต่ำและเย็นชา มีความกดดันและแรงดึงดูดที่ไม่ทราบสาเหตุ“รบกวนแล้ว”หยางมี่พยักหน้าและผลักประตูเปิดออกสายลมเย็นลอดออกมาจากช่องแคบเล็ก เผยให้เห็นห้องหรูหรากว้างขวางเงาสวยสายหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าหน้าต่างบานใหญ่ กำลังรับกับแสงแดด ภายใต้ดวงอาทิตย์อันอบอุ่น เค้าโครงนั้นแทบจะเป็นเส้นอ่อนช้อยสวยงามประหนึ่งงานศิลปะสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ ทำให้ฉินอวิ๋นฟานมองแวบเดียวก็อดกลืนน้ำลายไม่ได้ให้ตายเถอะ!จะสวยเกินไปแล้ว!“เช่นนั้นข้าน้อยไม่รบกวนพวกท่านแล้ว”หยางมี่กล่าวและหมุนตัวออกไปอย่างรู้สถานการณ์ นางรู้ว่าตัวเองบรรลุภารกิจแล้ว สถานะของนางในเวลานี้ไม่มีคุณสมบัติจะฟังเรื่องที่พวกเขาจะคุยกัน นางออกจากห้องไปพร้อมปิดประตูกระแสลมหยุดนิ่ง ภายในห้องโอ่อ่าเหลือเพียงพวกเขาสองคนกลิ่นหอมที่ชวนให้หัวใจคนหวั่น

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1024

    “เจ้าหอชวีอยากถามอะไรก็พูดตามตรงเถอะ ขอเพียงสามารถตอบได้ ข้าจะไม่หมกเม็ดแม้แต่น้อย” ฉินอวิ๋นฟานกล่าวอย่างจริงจังชวีถิงแกว่งจอกสุราในมือและยิ้มพูดราบเรียบ “ได้ยินว่ารัชทายาทเชี่ยวชาญโคลงกลอนเพลง พิณหมากพู่กันภาพ ด้านดนตรียิ่งได้รับความชื่นชมจากเจ้าหอหวง ทำให้เจ้าหอหวงสตรีแกร่งไม่เห็นสิ่งใดอยู่ในสายตายินดีช่วยท่าน”บนดวงหน้ารูปไข่ห่านประณีตของชวีถิง มีความงามที่แตกต่างอย่างหนึ่ง นางเลียมุมปากและยิ้มสวยพูด “ก่อนจะเริ่มคุยธุระ ข้าก็อยากเห็นสักหน่อยว่ารัชทายาทที่ร่ำลือจะเก่งอย่างนั้นจริงหรือไม่?”นางเกิดความอยากรู้กับฉินอวิ๋นฟานมานานแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ยามหวงต้าหยวนชมเชยฉินอวิ๋นฟานไม่หยุดปาก นางมักรู้สึกแปลกใจหวงต้าหยวนที่ไม่เคยชมบุรุษใด หวงต้าหยวนผู้เห็นบุรุษดังมดปลวก...กลับคลี่ยิ้มหัวใจวสันต์หวั่นไหวยามพูดถึงฉินอวิ๋นฟานเหมือนดรุณีแรกแย้มหวั่นไหวแล้วชัดเจน!ด้วยเหตุนี้ นางอยากเห็นกับตาว่าฉินอวิ๋นฟานจะมีเสน่ห์มากจริงหรือไม่ดังนั้นถ้าอยากได้ข้อมูลจากทางก็ต้องเติมเต็มความ ‘ปรารถนา’ ของนางก่อน“เจ้าหอชวี หมายความว่ายังไง?” ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกแปลกประหลาดจึงเอ่ยปากถามนี่มิใช่กา

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1025

    ชวีถิงยกยิ้มตรงมุมปาก มองฉินอวิ๋นฟานด้วยความดูถูก นางก็อยากดูสิว่าฉินอวิ๋นฟานซึ่งเป็นฉินอวิ๋นฟานอายุสิบกว่าคนนี้จะรู้จักความรักที่ว่าจริงหรือไม่? ยิ่งอยากรู้ว่าความสามารถของฉินอวิ๋นฟานที่กล่าวขานเป็นจริงหรือเท็จ ถึงกับทำให้หวงต้าหยวนลุ่มหลงได้เพียงนั้นชวีถิงพยักหน้ามองไป แววตาสวยเย็นชาต้องฉินอวิ๋นฟานที่ยืนอยู่ใต้แสงอาทิตย์...“พบพานคือลึกซึ้ง แค้นที่พบกันสาย รู้คนพันหมื่น ดาษดื่นไร้ใครเทียมเคียง จากเจ้าสู่แดนไกล หัวใจโศกศัลย์ นั่งรั้วบนหอแดง ดวงตาแลเห็นเพียงพฤกษา”น้ำเสียงอ่อนโยนของฉินอวิ๋นฟานเจือความเศร้าน้อย ๆ ท่องบทกลอนแห่งรักอันมีความงามเป็นเอกลักษณ์บทนี้ออกมาช้า ๆในบทกลอนอ้อมค้อม กลับไม่เสียอรรถรส ทำให้คนหมองใจ “...”สิ้นเสียง เส้นสายในหัวใจของชวีถิงราวกับกระตุก นางยืนอยู่ข้างหน้าต่างเงียบ ๆ ในใจเกิดเสียงสะท้อนที่ไม่เคยปรากฏมาเนิ่นนานสีหน้าของนางชะงักไปเล็กน้อย ร่างกายขยับไปด้านหน้ากำหมัดเบา ๆ ฟันขาวขบริมฝีปากอมชมพูไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด แววตาที่มองฉินอวิ๋นฟานกลับมีความอ่อนโยนบางส่วนความดุร้ายในแต่เดิมบางเบาลงเงียบ ๆ“ท่าน...เป็นคนแต่งกลอนบทนี้เองจริงหรือ?”ครู่

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1026

    “อื่ม ดีมาก เยี่ยม!”ชวีถิงหายใจอย่างระมัดระวัง กลัวว่าเคลื่อนไหวมากเกินไปจะทำให้ฉินอวิ๋นฟานเห็นความผิดปกติของตนเห็นได้ชัดว่านางหวั่นไหวแล้วและไม่ใช่เพียงครั้งเดียว“ในเมื่อเจ้าหอชวีพอใจ เช่นนั้นข้าจะต่อแล้วนะ”ฉินอวิ๋นฟานหยัดตัวตรง ท่องกลอนบทที่สามออกมาท่ามกลางสายตาประหลาดใจอย่างหนักของชวีถิง“ตื่นจากนิทราด้วยผ้าห่มบางหนาวเหน็บ อารมณ์พลัดพลาดพลันพรั่งพรู”“พลิกตัวไปมานับเสียงโมงยาม ลุกขึ้นนอนอีกมิอาจสู่ห่วงแห่งฝัน หนึ่งราตรียาวนานปานหนึ่งปี”“เคยคิดทรงอาชาหวนกลับ หากจนใจด้วยต้องละเพื่อสงคราม”“พันคิดหมื่นคะนึง มากวิธีอธิบาย สุดท้ายได้แต่จบลงอย่างเงียบเหงา ห่วงหาชั่วชีวัน กลับทรยศเจ้าน้ำตานอง”เป็นไปได้อย่างไร? ร่ายมาก็คือผลงานชั้นยอด? ชวีถิงสยบต่อฉินอวิ๋นฟานโดยสิ้นเชิงแล้วหากบอกว่ากลอนสองบทแรกทำให้นางสะเทือนใจครั้งแล้วครั้งเล่า เช่นนั้นกลอนบทที่สามก็คือสั่นคลอนจิตวิญญาณส่วนลึกของนางอย่างหนักหน่วงนางที่ไม่เคยมีความใฝ่ฝันกับรัก ๆ ใคร่ ๆ ยามนี้กลับเกิดความปรารถนาในความหมายบางอย่างจากโลกในจินตนาการนั้น“เจ้าหอชวีอย่าเพิ่งร้อนใจ ข้ายังมีอีกบท”ตอนนี้ฉินอวิ๋นฟานจมจ่อมอยู่ก

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1027

    ต่อให้ชวีถิงไม่บอก ฉินอวิ๋นฟานก็รู้เหมือนกันว่านี่คือหลุมพรางหนึ่ง แต่ไม่ว่าจะเป็นแผนลับหรือแผนแจ้ง ล้วนมีคนผลักดันอยู่เบื้องหลัง เขาต้องการรู้ความจริงใช้ชื่อเสียงและเสน่ห์ของนางคณิกาชั้นสูงอันดับหนึ่งของต้าเหลียงล่อปลาอย่างเฉินเหมี่ยนให้มาติดเบ็ดขอเพียงเพิ่มตัวกระตุ้นจากภายนอกเล็ก ๆ ก็ได้ผลที่ไม่ต้องใช้กำลังก็ทำให้ตระกูลเฉินเกิดรอยร้าวกับเหลียงเทียนอี้ สลายขั้วของเหลียงเทียนอี้ทีละน้อย“เหมือนกับที่ข้าบอกเมื่อครู่ น้ำนี้ลึกมาก ใช่ว่าจะแก้ไขได้ง่ายอย่างนั้น” ชวีถิงเม้มริมฝีปากจิบสุรา แววตาพราวเสน่ห์ไม่เคยละออกจากตัวของฉินอวิ๋นฟานราวกับต้องการดูว่าพูดถึงขนาดนี้แล้ว รัชทายาทตรงหน้าท่านนี้จะมีปฏิกิริยาอย่างไรทว่าฉินอวิ๋นฟานกลับใจเย็นเหมือนเดิม ซ้ำยังจะยิ้มด้วยความมั่นใจ“ในเมื่อข้ามาวันนี้ก็ต้องเตรียมใจไว้อยู่แล้ว หวังว่าเจ้าหอชวีจะบอกข้อมูลได้”สำหรับจะแก้ไขเรื่องยุ่งนี้อย่างไรยังต้องตรึกตรองให้ดีเมื่อได้ยินดังนั้นชวีถิงก็ยิ้มอย่างมีความหมายเชิงลึกนางรู้แต่แรกแล้วว่าฉินอวิ๋นฟานไม่ใช่คนที่เจออุปสรรคแล้วจะยอมถอยง่าย ๆ“เหอะ ๆ ดูท่ารัชทายาทต้าเฉียนจะสมคำร่ำลือจริง มั่นใจยิ่ง

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1028

    “ไปไหน?” เซี่ยงเส้าเหยียนถามด้วยความสงสัย“ไปหาต้นตอเรื่องยุ่งทั้งหมด”......บนถนนสายหลักอันคึกคักรุ่งเรืองของเมืองหลวงต้าเหลียงเสียงผู้คนเซ็งแซ่เอ็ดอึงเมื่อเลี้ยวเข้ามุมหนึ่ง ที่นั่นมีโรงบ่อนใหญ่ที่สุดตั้งอยู่ไม่ว่าจะเป็นเวลาใดก็มีนักพนันรวมตัวอยู่ในนั้นไม่น้อย พยายามพลิกสถานการณ์จากบนโต๊ะพนันทว่าจนแล้วจนลอดก็ยังดวงจู๋ มักมีคนหมดตัวอยู่ภายในห้องเล็ก ๆ มากขึ้นทุกที“ลงแน่แล้วก็เอามือออก แน่ใจแล้วก็เอามือออก!”โต๊ะพนันตัวหนึ่งในนั้น คนทอยลูกเต๋ากำลังตะเบ็งเสียงอยู่ มือขวาถือชามกระเบื้องแน่น ๆ เสียงลูกเต๋ากระทบกันในนั้นเบาลงทุกทีอาหลงที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะพนันเหงื่อโทรมกาย ดวงตาที่มีเส้นเลือดฝอยกระจายอยู่เต็มไปหมดจ้องขอบชามกระเบื้อง ราวกับต้องการมองทะลุแต้มในนั้นเขาหอบหายใจไม่หยุด กลืนน้ำลายลงคอเป็นครั้งคราวนี่คือโอกาสพลิกตัวสุดท้ายของเขาแล้วก่อนหน้านี้แพ้ไปหลายตา เงินในตัวถูกกินเรียบ แล้วยังถึงกับยืมเงินจากผู้ดูแลโรงบ่อนสามพันตำลึงรวมกับครั้งก่อน ๆ ก็จวนจะหมื่นตำลึงแล้วแต่ผลลัพธ์แค่คิดก็รู้ได้ เขาเสียเงินตลอดช่วงบ่ายทว่าเขาไม่คิดจะล้มเลิก ในฐานะที่เป็นนักพนันคนหน

Latest chapter

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1062

    ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1061

    การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1060

    “ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1059

    เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1058

    ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1057

    สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1056

    “พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1055

    ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี

  • รัชทายาทชะตาฟ้า   บทที่ 1054

    การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status