LOGINShare
ปมร้าย2
Related chapters
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ปมร้าย3
อากาศหนาวเหน็บจนแทบทนไม่ไหว อู่หงถิงก้าวเดินช้าๆตั้งใจจะวิ่งแต่ด้วยไม่ใส่เสื้อคุลมและถุงมือในที่สุดก็หนาวสั่น จนต้องทิ้งตัวลงบนพื้นหิมะนอนขดตัว เป็นก้อนกลมเหมือนที่เคยทำตอนอยู่กับแม่กับน้องยามเหน็บหนาว กัวเฉาก้าวขายาวๆ ก่อนจะรวบร่างบางเย็นชืดไว้ในอ้อมแขนพาก้าวเดินออกมายกมือสั่นสะท้านขึ้นมาส่งภาษามือให้กัวเฉาไปช่วยเหอซ่างเซี่ยนทั้งๆที่ตัวเองกำลังจะหมดสติ กัวเฉาได้แต่ขมวดคิ้วไม่เข้าใจภาษามือนั้นดิ้นรนออกจากอ้อมแขนหมายจะพากัวเฉาไปหาเหอซ่างเซี่ยนแต่กัวเฉากลับอุ้มอู่หงถิงไปจากตรงนั้น“กัวเฉา”หวาเซียงอ๋อง ถลาเข้าหากัวเฉาที่อุ้มอู่หงถิง ร่างเย็นชืดหมดสติในอ้อมแขนริมฝีปากและซีดขาวทว่าแก้มแดง ปลายนิ้วมือคล้ำจนเขียว“เจอนางที่ไหน”“ไม่ไกลจากตรงนี้แล้ว เซี่ยนเซี่ยนเล่านางอยู่ที่ไหน”หวาเซียงอ๋อง ไม่แม้แต่จะชายตามองอู่หงถิงถลาเข้าไปในป่า ที่พื้นหิมะหนาเตอะเดินย่ำไปมาตามรอยเท้าของอู่หงถิง จึงพบรอยเท้าอีกรอย มั่นใจในทันทีว่าเป็นของเหอซ่างเซี่ยน“เซี่ยนเซี่ยน”“เซี่ยนเซี่ยน”เงียบไร้ซึ่งสรรพเสียงมีเพียงเสียงลมพัดอื้ออึงก้าวข้าไปมาอย่างเร่งรีบแม้จะหนาวจะเหนื่อยแค่ไหนก็ไม่สนใจ จนกระทั่งมองเห็นร่างข
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด จืดชืด
อู่หงถิงเลิกคิ้วสูง เมื่อฟางหลุนส่ายหน้าแต่สักพักก็ยิ้มส่งภาษามือบอกว่าเหอซ่างเซี่ยนปลอดภัยแล้วใช่ไหม นางพักรักษาตัวอยู่ใช่ไหม ฟางหลุนปาดน้ำตา“นายหญิงพักผ่อนเสีย” กัวเฉากลืนก้อนแข็งๆ ลงคอความสงสารแล่นเข้าสู่หัวใจหวาเซียงอ๋องก้าวเข้ามาในห้องด้วยสายตาดุดัน กัวเฉาประสานมือคารวะแต่เขากลับไม่สนใจ กระชากแขนของอู่หงถิงติดมือขึ้นมาทั้งลากทั้งดึงทั้งๆที่อู่หงถิงเดินไม่ค่อยถนัดเพราะแผลจากหิมะกัดที่นิ้วเท้า“เลิกนอนสบายได้แล้ว ฟางหลุนต่อไปไม่ต้องคอยดูแลนาง นางคือชายาทาสข้าต่อจากนี้ นางต้องทำทุกอย่างตามที่ข้าสั่ง และทำทุกอย่างที่สาวใช้ทำกัน”ฟางหลุนเบิกตากว้าง ถลาเข้ากอดอู่หงถิงไว้“ท่านอ๋องได้โปรดนายหญิงบาดเจ็บอยู่”รอยยิ้มเย้ยหยัน“เจ้ากล้าขัดคำสั่งข้าหรือ”ชักกระบี่ข้างกายของกัวเฉาอย่างรวดเร็ว จี้ไปที่คอหอยของอู่หงถิง“จะทำตามคำสั่งข้าหรืออยากให้นางตาย หากข้ารู้ว่าเจ้าแอบช่วยเหลือหรือแอบปรนนิบัติรับใช้นาง...ข้าจะฆ่านางเสีย”อู่หงถิงมองหวาเซียงอ๋องด้วยสายตาเคียดแค้น มือเล็กกำมัดแน่นก่อนจะกอดตอบฟางหลุนเบาๆ ส่งภาษามือให้ฟางหลุนถอยไป“ไม่ไม่ไม่ ท่านอ๋องหากจะฆ่านายหญิงท่านอ๋องฆ่าฟางหลุนเสียเถอะ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด จืดชืด2
“ใต้เท้า คุณหนูน่าสงสารไม่น้อย เป็นแผลพุพองทั่วร่างกายอีกทั้งยังป่วยไข้เพราะไอเย็น”“เจ้าหรูมิใช่คนอ่อนแอเช่นนั้น นางเข้าใจดีว่าต้องทำตัวเช่นไร เรื่องแบบนี้เจ้าหรูคงไม่อยากให้ข้าก้าวก่าย”กวงเจ้าหลัว จำได้ดีตอนที่รับเอาเจ้าหรูมาจากอนุของเขาในตอนนั้น ภายนอกเจ้าหรูเป็นคุณหนูผู้งดงามอ่อนหวาน ถูกเลี้ยงดังไข่ในหินแต่ภายในเขากับเลี้ยงนางเหมือนดังสาวใช้คนหนึ่ง เขามักพูดกับเจ้าหรูเสมอว่ามารดาทิ้งไปตั้งแต่ยังเล็กทั้งๆที่เป็นเขายื้อแย่งนางมา เช่นนั้นเขาจึงพูดให้เจ้าหรูเข้าใจว่าต้องตอบแทนบุญคุณตระกูลกวงเสมอเมื่อมีโอกาสตำหนักฮ่องเต้“ซ่างเซี่ยน ไม่อยู่แล้วหวาเซียงอ๋องคงจะลดบทบาทลงไปไม่น้อย”ฮองเฮายิ้มหวาน“ฝ่าบาท ก็เห็นว่าทุกวันนี้หวาเซียงอ๋องเป็นที่รักของชาวบ้านแต่ในราชสำนักล้วนถูกจับตาอีกทั้งไม่มีใครอยากจะเป็นพวก”“เป็นข้าที่มอบตำแหน่งหัวหน้าองครักษ์เสื้อแพรให้เขาคอยตรวจสอบ ขุนนางและราชวงศ์จนกลายเป็น ไม้เบื่อไม้เมากับคนในวังหลวง”“จะว่าไปหากไม่มีหวาเซียงอ๋องวังหลวงก็คงฟอนเฟะไม่น้อย”ฮ่องเต้ถอนหายใจยาว“ซ่างเซี่ยนอายุสั้นเสียจริง ข้าตอนนี้แม้อยากจะปรามหวาเซียงอ๋องเรื่องกวงเจ้าหรูเพียงใดก็ไม่อาจ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ทำหน้าที่แทนเซี่ยนเซี่ยน
ฟางหลุนเปิดประตูเข้ามาในห้อง ดึงห่อหมั่นโถวยื่นวางไว้บนมือบางซีดเซียวของอู่หงถิง จับเสื้อผ้าที่ถูกโยนหลุดลุ่ยมาสวมทับให้อีกทีลูบหลังไหล่ให้ด้วยความสงสาร ใช้มือบิหมั่นโถวป้อนอู่หงถิง รสชาติของหมั่นโถวช่างปะแล่มๆด้วยปนกับรสของน้ำตา อู่หงถิงยิ้มหยันให้กับตัวเอง“อิ่มไหม”อู่หงถิงพยักหน้ายิ้มๆ“นายหญิงมีเรื่องอะไรจะคุยกับฟางหลุนหรือไม่”อู่หงถิงเลิกคิ้วสูงคิดว่าจะบอกกับฟางหลุนเรื่องที่ตัวเองไม่ใช่กวงเจ้าหรูทว่าไม่กล้าแม้แต่จะคิดกลัวว่าแม่กับน้องจะไม่ปลอดภัยเลือกที่จะส่ายหน้า“ฟางหลุนรู้สึกว่านายหญิงมีบางอย่างในใจ”ยิ้มบางๆ“ฟางหลุนอยากให้นางหญิงพูดเสียทีอย่างน้อยก็จะได้บอกกับท่านอ๋อง ขอร้องท่านอ๋องให้ปรานี”อู่หงถิงส่ายหน้าส่งภาษามือเหมือนจะบอกว่าเขาจะทำอะไรก็ช่างเขา“นายหญิงข้าส่งข่าวถึงท่านพ่อของนายหญิงแล้ว แต่ก็เงียบเฉยเกรงว่าจะไม่กล้าต่อกรกับท่านอ๋อง พรุ่งนี้รอให้สว่างฟางหลุนจะพบคนผู้หนึ่งขอความช่วยเหลือ”อู่หงถิงส่ายหน้าไปมา“ท่านอ๋องทำเกินไปแล้ว นายหญิงอายุยังน้อย เรื่องบางเรื่องไม่ถึงกับต้องลงทัณฑ์กันก็ได้ ฟางหลุนจะไม่ยอมนิ่งดูดายเด็ดขาด”กอดปลอบร่างเล็กของอู่หงถิงลูบหลังลูบไหล่ปล
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ใจอ่อน
“ท่านพ่อตา”หวาจิ้งอ๋องประสานมือตรงหน้าต่อหน้ากวงเจ้าหลัว“องค์ชายรองท่าน ล้อเล่นเช่นนี้ ข้าเกรงว่าผู้อื่นมาได้ยินเข้าจะไม่เหมาะนัก”“เจ้าหรูกับข้า ท่านก็รู้ว่าเราสองคนรักกัน มีเพียงฝ่าบาทเท่านั้นที่ปิดหูปิดตาหากให้นางแต่งเข้าตำหนักข้าเสีย เกรงว่าไม่เป็นเช่นนี้”“หวาเซียงอ๋องเดิมไม่เคยลงรอยกับข้าอยู่แล้ว การประทานงานแต่งจากฮ่องเต้ยิ่ง ไม่เคยยินยอมแต่เป็นเพราะขัดฝ่าบาทไม่ได้”“ท่านพ่อตาข้าอยากให้ท่านแวะไปที่จวนหวาเซียงอ๋องดูเสียที ข้าเองห่วงนางมากแต่จะไปก็เกรงว่าไม่เหมาะ”“หวาเซียงอ๋องมิได้ระแวงองค์ชายรอง หากแต่ระแวงองค์ชายใหญ่หวาซงว่ามีแอบมีความสัมพันธ์กับเจ้าหรู”หวาจิ้งอ๋องยิ้ม“เจ้าหรูงดงามอ่อนหวานใครกันไม่หมายปองนาง อีกทั้งความงามของนางล่มเมืองอย่างไม่ต้องสงสัย หวาเซียงอ๋องข้าแปลกใจเสียจริงว่าเหตุใดถึงได้ทำท่าทีรังเกียจเจ้าหรูเสียเหลือเกินทั้งๆ ที่ไม่ว่าใครหากพบหน้าและพูดคุยกับเจ้าหรูแล้วเกรงว่าจะอดใจหลงรักนางไม่ได้” กวงเจ้าหลัวถอนหายใจ“มีเพียงหวาเซียงอ๋องที่มองเจ้าหรูเป็นเพียงชายาทาส ข้าเห็นทีจะต้องแวะไปที่จวนหวาเซียงอ๋องอย่างที่องค์ชายพูดมา หากไม่แวะเวียนไปเสียบ้าง คงไม่พ้นข้อ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด เงื่อนงำ
“ฟางหลุนตามนายหญิงของเจ้า”ฟางหลุนยิ้มก่อนจะรีบไปยังห้องของอู่หงถิง“นายหญิงท่านพ่อของนายหญิงมาแล้ว”อู่หงถิงเลิกคิ้วสูง ใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นกลัวว่าท่านพ่อที่ฟางหลุนว่า จะรู้ว่าอู่หงถิงไม่ใช่กวงเจ้าหรู แต่จะเลี่ยงไม่ออกไปพบได้อย่างไร หากไม่ออกไปยิ่งมีพิรุธ อู่หงถิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างไรก็ต้องออกไปหากจะมีใครสักคนรู้ก็คงเป็นบิดาของกวงเจ้าหรูนี่แหละ ก็คงถึงคราวซวยของอู่หงถิงก็แล้วกัน ฟางหลุนพยุงอู่หงถิงให้ลุกขึ้นช้าๆก้าวขาด้วยความมั่นคง ไม่เกรงกลัวสิ่งใด“นายหญิง”ฟางหลุนบีบมือของอู่หงถิงเพื่อให้กำลังใจ อู่หงถิงยิ้มเป็นครั้งแรก หวาเซียงอ๋องยืนอยู่หน้าห้องมองรอยยิ้มเศร้าสร้อยนั้นใต้เท้ากวงเพ่งมองใบหน้าของอู่หงถิงเหมือนกับตัวประหลาดหวาเซียงอ๋องยืนเอามือไพล่หลังมองกิริยาของพ่อลูก“เจ้าหรู เจ้าผอมลงจนพ่อจำแทบไม่ได้”ในที่สุดก็เอ่ยปากออกมาหลังจากที่หายจากอาการตกตะลึง อู่หงถิงยิ้มย่อตัวลง“นางไม่พูดตั้งแต่เข้ามาอยู่ในจวนก็ไม่เคยพูดกับใคร”กวงเจ้าหลัวยิ้ม“ข้าน้อยขอใช้เวลาอยู่กับนางเพียงลำพัง”อู่หงถิงหันสบตากับฟางหลุนที่พยักหน้าช้าๆ“ไม่ได้ ข้ากับนางเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน เรื่องขอ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ไม่ถนอม
อู่หงถิงเลิกคิ้วสูง วันนี้ตั้งใจหาทางหนีไปที่กระท่อมร้างเพราะหลายวันมานี่ร้อนใจเรื่องน้องกับแม่ คนผู้นั้นเองคงไม่ใช่คนธรรมดาถึงได้รู้ว่าอู่หงถิงใช้แจกันทุบหัวหวาเซียงอ๋องอีกทั้งเขายังเข้านอกออกในได้สะดวก ต้องรู้ทางหนีทีไล่อย่างดี บางทีเขาอาจไม่กล้าเข้ามาเพราะเห็นว่าอู่หงถิงมีกัวเฉาคอยเฝ้าอยู่ แต่หน้าต่างเปิดออกได้สบายจากการที่ใครสักคนนำขนมและซาลาเปามาให้“นายหญิงลุกเจ้าค่ะวันนี้ต้องสวยที่สุด เพื่อท่านอ๋อง”อู่หงถิงส่ายหน้า ส่งภาษามือว่าช่างเขาข้าไม่สนใจ“ไม่ได้เจ้าค่ะท่านอ๋องใจดี วันนี้หรืออาจจะเป็นเพราะต้องเสวยคนเดียวในวันเกิดปีนี้เป็นปีแรกปกติ นายหญิงชายาเอกจะจัดเครื่องเสวยให้ด้วยตัวเองและนั่งเสวยเป็นเพื่อนตอนนี้เหลือแค่นายหญิงกับท่านอ๋อง นายหญิงต้องรีบทำคะแนน”อู่หงถิงอยากบอกว่าสมน้ำหน้า แต่ก็ยอมไปนั่งลงบนเก้าอี้ให้ฟางหลุนแต่งตัวให้“นายหญิงเจ้าขา อาภรณ์สีเลือดนกตัวนี้ ท่านอ๋องเลือกให้เองกับมือ บอกว่านายหญิงต้องใส่ไปให้ดู”อู่หงถิงแสร้งมองไปทางอื่นไม่สนใจอาภรณ์ที่วางตรงหน้าว่าจะสวยเพียงใดฟางหลุนหมุนตัวอู่หงถิงไปรอบๆ ยกนิ้วให้“งดงามเป็นที่หนึ่ง”อู่หงถิงย่นจมูกส่งภาษามือบอกว่าไม่อ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด พูดได้แล้ว
มือบางเล็กฟาดลงบนแก้มสาก ทันทีเช่นกันริมฝีปากใหญ่กดลงบนปากบางบดขยี้ด้วยอารมณ์โมโหจน อู่หงถิงรู้สึกเจ็บและลิ้มรสโลหิตอุ่นเค็มของตัวเองไม่ยอมเผยอริมฝีปากกับโดนฉกกัดอย่างบ้าคลั่ง อู่หงถิงกัดริมฝีปากใหญ่ ด้วยความโมโหแต่กลับถูกร่างใหญ่ถาโถมเข้าใส่เต็มตัว บดเบียดเอวหนา มือเล็กบางฟาดเข้าใส่ไม่ยั้งหวาเซียงอ๋องทาบทับกดตรึงก่อนจะรวบมือสองข้างไว้เหนือหัว ปลดสายรัดเอวของตัวเอง ดึงชั้นในสีขาวของอู่หงถิงออกให้พ้นตัวเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า สอดขาลงไปตรงกลางลำตัวของอู่หงถิงที่สะดุ้งเฮือก หวีดร้องสุดเสียงน้ำตาไหลพรากหวาเซียงอ๋องไม่กล้าขยับเอว จูบซับหยาดน้ำตาเขาทำอะไรลงไปของเหลวอุ่นๆ ที่หว่างขาทำให้อารมณ์ขุ่นมัวลดลงไปกดริมฝีปากจูบซอกซอนอ่อนหวาน“ปล่อย”อู่หงถิงขยับปากเปล่งเสียงบางเบา หวาเซียงอ๋องเลิกคิ้วสูงขยับเอวบดเบียด“ปล่อยเดี๋ยวนี้”ไม่อาจห้ามใจได้แล้ว หวาเซียงอ๋องขยับเอวไปมากับร่างบางที่ขยับโยกตัวหนียิ่งเพิ่มอารมณ์รัญจวน“ปล่อยข้าได้โปรด”กดริมฝีปากไม่ให้อีกคนพูด จูบหวานตั้งแต่หน้าผากเปลือกตา แก้มและริมฝีปากอ่อนนุ่ม ดูกลืนซอกซอนมือใหญ่ลูบไล้ให้ผ่อนคลาย อู่หงถิงยังบิดตัวหนีสัมผัสที่เหมือนจะเจ็บป
Latest chapter
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ความจริงมาพร้อมกับความเจ็บปวดเสมอ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด พูดได้แล้ว
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ไม่ถนอม
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด เงื่อนงำ
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ใจอ่อน
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ทำหน้าที่แทนเซี่ยนเซี่ยน
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด จืดชืด2
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด จืดชืด
รักร้ายท่านอ๋องสายโหด ปมร้าย3
