Share

บทที่ 490

ฉินอันอันมองเห็นป้าจางถอนใจโล่งอก

ป้าจางยินดีอย่างมากที่เสิ่นอวี๋มาช่วยรักษาอิ๋นอิ๋น

“คุณผู้ชายฟื้นแล้วเหรอ? เขาบอกหรือเปล่าว่าจะกลับมาเมื่อไหร่?” ป้าจางก้าวเท้าไปหาบอดี้การ์ด

ก่อนที่บอดี้การ์ดจะเอ่ยปากตอบ เสิ่นอวี๋ถือกล่องยาก้าวเข้ามา

“คุณเสิ่นคะ คุณผู้ชายโทรบอกให้คุณมาใช่ไหมคะ?”

เสิ่นอวี๋พยักหน้า “เดี๋ยวเขาน่าจะกลับมาแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้อาการของอิ๋นอิ๋นเป็นยังไงบ้าง?”

เธอก้าวเท้าเดินมาถึงบันได เมื่อเธอพูดจบ ฝีเท้าของเธอก็ชะงักค้าง

ฉินอันอันยืนอยู่ชั้นบน ทั้งสองคนต่างสบสายตากัน

เสิ่นอวี๋เข้าควบคุมสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว

ดวงตาทรงนกฟีนิกซ์ของเธอหันไปมองทางป้าจางแล้วเอ่ยถามเสียงเย็นชา “ใครเรียกฉินอันอันมาเหรอคะ?”

ป้าจางตอบอย่างลำบากใจ “อันอันมาหาอิ๋นอิ๋นเพราะมีธุระค่ะ”

“อ้อ… ฉันคิดว่ามีใครเชิญเธอมาเสียอีก!” เสิ่นอวี๋พูดเยาะเย้ยแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนทีละก้าว เมื่อเธอเดินมาจนเกือบถึงด้านหน้าฉินอันอัน เธอก็พูดเหน็บแนมอีกครั้งว่า “ฉินอันอัน คุณเลิกกับสือถิงไปตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ? ได้ยินว่าคุณเป็นฝ่ายขอเลิกก่อนด้วย ทุกครั้งที่คุณทำท่าทางดูถูกฟู่สือถิง คุณทำให้ใครดูงั้นเหรอ?
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
พี่ชอบขอ น้องชอบเบิ้ล
เป็นไงล่ะฉินอันอันเล่นตัวดีนักเรื่องนี้ก็ไม่พูดเรื่องนั้นก็ไม่บอกอ่านมาตั้งนานยังรู้สึกอึดอัดทุกตอนฟู่สือถิงก็น่ารำคาญพอกัน นังเสิ่นอวี๋เลยคาบไปกินทุกอย่าง ลองเขียนอะไรที่มันโรแมนติกแตกต่างจากนักเขียนคนอื่นได้มั๊ยคะที่อ่านมานังร้ายฉลาดจนพระนางดูโง่ในสายตาคนอ่านเลยล่ะค่ะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status