บทที่ 465

“ทำไมจู่ ๆ คุณถึงพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา?” เขาไม่อยากเถียงกับเธอ เพราะเขากับเธอยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่เพิ่มเข้ามานั่นคือลูก

“ทำไมจะพูดไม่ได้? บางเรื่องที่ไม่ได้พูดไม่ได้หมายความว่ามันจบนะ!” เธอรู้ว่าการคิดบัญชีเก่านั้นไม่ดี แต่ถ้าไม่ทำและไม่ได้อธิบายให้ชัดเจน มันก็จะกลายเป็นมีดเล่มคมที่แทงหัวใจของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เขาดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนแล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา “คุณไม่ได้บอกว่าอยากนอนเหรอ? นี่ผมรบกวนคุณหรือเปล่า?”

จู่ ๆ แก้มของเธอก็แนบลงบนหน้าอกที่ร้อนผ่าวของเขา ซึ่งทำให้เธอตื่นตระหนก!

เธอผลักเขาออกอย่างแรง จากนั้นจึงล้มตัวนอนหันหลังให้เขา

เขาจ้องมองร่างบางของเธออย่างว่างเปล่า หัวใจของเขาบีบรัด

เธอยังไม่ได้บอกเขาว่าแม่ของเขาพูดอะไรกับเธอก่อนที่จะเสียชีวิต

แต่แน่นอนว่าเขาไม่กล้าถามต่อ

ลำพังเขาไม่ถามเธอก็โกรธเขาอยู่แล้ว ยิ่งถ้าเขาถามต่อ เธอก็จะโกรธมากยิ่งขึ้น

เขาดึงผ้านวมคลุมตัวเธอแล้วนอนลงข้าง ๆ เธออีกครั้ง

.…..

เวลาหกโมงเย็น

ไมค์และโจวจื่ออี้กลับมาพร้อมเด็ก ๆ ทั้งสองคน

เมื่อเปิดประตูเข้ามา พวกเขาก็เห็นฉินอันอันนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา

“อันอัน ฉันเอาอาหารเย็นมาให้เธอ” ไมค์เอาอาหา