Share
บทที่ 449
Related chapters
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 450
ในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีใครบังคับให้เขาดื่ม หลังจากที่เขาดื่มไวน์หมดไปหนึ่งขวด เซิ่งเป่ยก็มองเขา “แผลของนายหายดีแล้วเหรอ? หมอบอกให้นายงดดื่มแอลกอฮอล์สามเดือนไม่ใช่รึไง? นี่ยังไม่ถึงสามเดือนเลยนี่?” เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เฮ่อจุ่นจือก็เดินเข้ามาพร้อมเหยือกน้ำผลไม้ทันที “พี่สือถิง ดื่มน้ำผลไม้หน่อยสิ!” เฮ่อจุ่นจือย้ายขวดไวน์ทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้าเขา “ในครัว มีอาหารเย็น พวกพี่ไปกินไหม?” เซิ่งเป่ยดื่มไวน์จนหมดขวด จากนั้นก็จูงฟู่สือถิงไปที่ห้องครัว หลังจากที่ทั้งสองไปที่ห้องครัว บรรยากาศในห้องนั่งเล่นก็กลับมาครึกครื้นอีกครั้ง เซิ่งเป่ยรินน้ำผลไม้ให้ฟู่สือถิงหนึ่งแก้ว “ถ้าฉันรู้ว่ามันจะน่าอายขนาดนี้ ฉันคงไม่ชวนนายมาที่นี่หรอก” เซิ่งเป่ยพูดพลางยิ้มเจื่อน ๆ “หรือจะให้ฉันส่งนายกลับดี!” เฮ่อจุ่นจือยืนอยู่ข้างพวกเขาแล้วพูดว่า “พี่สองคนเมาแล้วขับรถไม่ได้ วันนี้ผมจ้างรถพยาบาลมาด้วย หรือจะให้รถพยาบาลไปส่งพวกพี่ดี?” เซิ่งเป่ยเงียบ ฟู่สือถิงตกตะลึง“เอ่อ... ถ้าไม่อยากกลับนอนที่นี่ก็ได้ครับ ผมจองวิลล่าไว้แปดหลัง ห้องพักก็น่าจะพอ” เฮ่อจุ่นจือเปลี่ยนใจทันทีเมื่อเห็นใบหน้าที่ตกตะลึงของพวกเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 451
“ฉันจะไปหาฉินอันอัน”เฮ่อจุ่นจือตะลึงไป “!!!”น่ากลัว!น่ากลัวจริง ๆ!แม้เฮ่อจุ่นจือจะไม่ได้เห็นด้วยตาในตอนที่พวกเขาสองคนทำร้ายกัน แต่เฮ่อจุ่นจือก็ยังคงตัวสั่นเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลังจากที่เขาอยู่ในแผนฉุกเฉินเป็นเวลานาน‘ตอนนี้เขาดันอยากไปหาฉินอันอันอีก… คงเป็นเพราะความขัดแย้งครั้งก่อนยังไม่ได้รับการแก้ไขเลยอยากมีภาคต่องั้นเหรอ?’เฮ่อจุ่นจือกลัวมาก!เขาไม่สามารถปรามฟู่สือถิงได้ ดังนั้นเขาจึงวิ่งไปหาเซิ่งเป่ยและหลีเสี่ยวเถียนเซิ่งเป่ยวิเคราะห์อย่างใจเย็น “เขาดื่มเบียร์ไปแค่ขวดเดียว ไม่น่าจะเมาจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแบบนี้เลย”หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างวิตกกังวล “แต่อันอันไม่อยากเจอเขา! อันอันเป็นคนบอกฉันเอง! ไม่ได้ ฉันต้องไปห้ามเขา!”หลังจากที่หลีเสี่ยวเถียนพูดจบ เธอก็คิดจะขึ้นไปหยุดฟู่สือถิงที่ชั้นบนเซิ่งเป่ยและเฮ่อจุ่นจือคว้าแขนของเธอไว้คนละข้าง“เสี่ยวเถียน อย่าเพิ่งตื่นตระหนกไป ฉันจะขึ้นไปดูเอง” เซิ่งเป่ยกลัวว่าถ้าหลีเสี่ยวเถียนขึ้นไป ทุกคนในวิลล่าจะรู้ถึงเหตุการณ์นี้กันหมดฟู่สือถิงเสียหน้าไปแล้วครั้งหนึ่ง เซิ่งเป่ยจึงอยากจะช่วยกู้หน้าเขาเอาไว้“ให้พี่เป่ยไปเถอะ!” เ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 452
ฉินอันอันมองไปยังใบหน้าอันหล่อเหลา แต่เย็นชาของเขา และครู่หนึ่งเธอก็รู้สึกโกรธมากจนพูดไม่ออกหากเป็นเมื่อก่อนเธอคงจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนต้องทะเลาะกับเขาแต่ตอนนี้ท่าทางของเธออ่อนลงไปมาก เธอไม่อยากโต้เถียงกับหรือลงไม้ลงมือกับเขาหากเขายืนกรานที่จะอยู่ในห้องของเธอ เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ทำตัวหน้าด้านขนาดนี้แล้วจะต้องไว้หน้าทำไมล่ะ?ดูแล้วคำพูดของเขาไม่ได้ทำให้เธอโกรธซึ่งนั่นทำให้เขาสับสนเป็นอย่างมากเขายังพูดตรงไม่พอเหรอ?หรือเธอคุยเรื่องนี้กับจิ้นซือเหนียนแล้ว?“ฉินอันอัน ไม่ว่าในอนาคตคุณจะลงเอยกับใคร ผมก็จะไม่ปล่อยคุณไป ตราบใดที่ผมยังไม่ตาย คุณก็อย่าได้คิดแม้แต่จะแต่งงานใหม่เลย” เขาขู่อีกครั้งฉินอันอันไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย หลังได้ฟังคำขู่ของเขาเธอไม่เคยคิดที่จะแต่งงานใหม่ ดังนั้นคำขู่ของเขาจึงเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับเธอ“คุณชอบเป็นชู้ขนาดนั้นเลยเหรอ?” เธอมองตาเขาแล้วพูดล้อเลียนมีความสั่นไหวชั่วขณะในดวงตาของเขา“ถ้าฉันรักจิ้นซือเหนียนและคุณยังมาพัวพันกับฉัน แสดงว่าคุณก็เป็นชู้นะ เป็นชู้น่ะ!” เมื่อเห็นว่าเขาเงียบ ฉินอันอันก็ใช้ประโยชน์จากชัยชนะและไล่ต้อนเขาฟู่สือ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 453
ฉินอันอันตะโกนเรียกเขา “ฟู่สือถิง ถ้าฉันคืนลูกให้คุณ ในอนาคตคุณเลิกมาหาฉันได้ไหม เหมือนที่เราตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้”เธอไม่อยากยุ่งวุ่นวายกับเขาเสียงฝีเท้าของเขาหยุดชะงัก เขาเปล่งเสียงออกมาอย่างเย็นชา “เอาลูกมาคืนให้ก่อนแล้วค่อยมาตกลงกัน”หลังจากพูดจบเขาก็เปิดประตูแล้วเดินออกไป“สือถิง นายโอเคไหม?” เซิ่งเป่ยยืนอยู่นอกประตูฉินอันอันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อเธอได้ยินการเคลื่อนไหวด้านนอกประตูไม่สามารถระงับและกำจัดอารมณ์หดหู่นี้ออกไปได้หลังจากที่เสียงฝีเท้าด้านนอกประตูค่อย ๆ หายไป เธอก็ล้มลงบนเตียงหลังจากเงียบไปไม่กี่นาที เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดวิดีโอคอลหาไมค์ไมค์รับสายทันที “ฉินอันอัน เธอกินข้าวรึยัง?”ไมค์กำลังเล่นกับลูกทั้งสองคนฉินอันอันเห็นร่างหนึ่งเคลื่อนไหวตะคุ่ม ๆ อยู่ในห้องครัวแต่ไมค์ก็รีบปรับกล้องแพลนไปที่เด็กสองคน“กินแล้ว…” ฉินอันอันรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อเห็นเด็กทั้งสอง “เสี่ยวหาน รุ่ยลา พวกหนูกำลังเล่นอะไรอยู่?”“ต่อจิ๊กซอว์ค่ะ! หนูกำลังดูพี่ชายเล่น… เพราะเขาไม่ยอมให้หนูเล่นด้วย เขาบอกว่าหนูมีแต่จะทำให้มันยากกว่าเดิม” รุ่ยลาเม้มปาก “แม่คะ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 454
“อันอัน!” หลีเสี่ยวเถียนเปิดประตูเข้าไป “เธอรู้ไหมว่าฟู่สือถิงผู้ชายคนนั้นพูดอะไรกับสามีฉัน?”เส้นประสาทของฉินอันอันตึงเครียด เธอลุกขึ้นจากเตียงเขาจะตามหาเฮ่อจุ่นจือไปทำไม?คงไม่ใช่ว่า…“ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าจะไม่มางานแต่งของพวกเรา แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนใจแล้ว! เขาบอกว่าเขาจะเข้าร่วมงานแต่งงานของเราในวันพรุ่งนี้” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างรวดเร็ว “ทำไมเขาถึงเอาแน่เอานอนไม่ได้ขนาดนี้นะ!”ฉินอันอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก“จริงสิ! ทำไมเมื่อกี้เขาถึงมาหาเธอ? เธอกับเขาคุยอะไรกัน?” หลีเสี่ยวเถียนเดินไปนั่งที่เตียง พลางจ้องมองใบหน้าของฉินอันอัน “เขาไม่ได้รังแกเธอใช่ไหม? ตอนนั้นฉันอยากจะขึ้นมาช่วยเธอ แต่พี่เป่ยดันบอกว่าจะขึ้นมาเอง…”“ไม่มีอะไรหรอก” ฉินอันอันพูดอย่างนิ่งเฉย “คืนนี้มีแขกเยอะ เขาคงบ้าเลือดขึ้นมาหรอก”“ดีแล้วละ เธออยากออกไปสูดอากาศไหม? ลมข้างนอกเย็นสบายมาก! ไม่หนาวเลยสักนิด!” หลีเสี่ยวเถียนพูดอย่างเป็นกันเอง “ตอนนี้ยังหัวค่ำอยู่ เธอคงนอนไม่หลับแน่”ฉินอันอันไม่ได้คิดมากจึงพยักหน้ารับ “แต่ฉันไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเยอะเท่าไหร่ ใส่ชุดนอนได้ไหม?”"ฮ่าฮ่าฮ่า! ตอนนี้พวกเขากำลังเล่นน้ำอยู
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 455
ฉินอันอันพูดอย่างเป็นกันเอง “ฉันไม่ได้บอกเขาไปตรง ๆ ”“เธอนี่ร้ายมาก เธอจงใจแกล้งเขารึเปล่า? เธอรู้ว่าเขาชอบเธอ แต่ก็ยังไม่บอกความจริงกับเขา”ฉินอันอันส่ายหัว “ฉันแค่คิดว่าเขาไม่มีเหตุผลและฉันก็ไม่อยากสนใจเขา”“อ้อจริงสิ ตอนนี้พวกเธอสองคนยังไม่กลับมาคืนดีกันนี่...นี่ เป็นไปได้ไหมที่เธอสองคนจะกลับมาคืนดีกัน?” หลีเสี่ยวเถียนคว้าแขนของฉินอันอันไว้และมองผมยาวของเธอที่ถูกลมพัดจนยุ่ง“จะกลับมาคืนดีกันได้ยังไง?” ฉินอันอันเลิกผมยุ่ง ๆ บนใบหน้าของตัวเองไปทัดหลังใบหู “เขาไม่ได้อธิบายให้ฉันฟังด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้นกับอิ๋นอิ๋น นอกจากนี้ เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันคิดถึงเรื่องที่เขามีความสัมพันธ์กับเสิ่นอวี๋ฉันก็รู้สึกไม่สบายใจ ฉันยอมเป็นโสดไปตลอดชีวิตดีกว่ากลับมาคบกับเขาเสียอีก”“นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลยจริง ๆ… เขาไม่ชอบเสิ่นอวี๋ อย่านั้นก็ไม่ควรมีลูกกับรายนั้นสิ!” หลีเสี่ยวเถียนถอนหายใจ “อย่างนี้แล้วจะไม่ให้ฉันถึงเรียกเขาว่าไอ้สารเลวได้เหรอ? นี่เขายังทำเหมือนยังอาลัยอาวรณ์เธออยู่อีกต่างหาก บ้าจริง!”ฉินอันอันหัวเราะเบา ๆ “ฉันเคยโกรธเวลาที่คิดถึงเขา แต่วันนี้ฉันไม่รู้สึกแบบนั้แล้ว มีเรื่องตลกอีกอย่าง
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 456
คำถามของเสี่ยวหานทำให้อิ๋นอิ๋นตกอยู่ในห้วงความคิดอันลึกซึ้ง“นายต้องการหลักฐานอะไรล่ะ?”สำหรับอิ๋นอิ๋น ความสัมพันธ์ของเธอกับฟู่สือถิงไม่ต้องใช้หลักฐานใดใดฟู่สือถิงเป็นพี่ชายของเธอและเธอก็คือน้องสาวของฟู่สือถิง มันเป็นเช่นนี้มาโดยตลอดเสี่ยวหานถาม “เธอบอกว่าเธอเป็นน้องสาวของฟู่สือถิง แล้วทำไมถึงไม่มีชื่อเธออยู่ในทะเบียนบ้านของเขาล่ะ? เธอมีบัตรประจำตัวหรือเปล่า? แสดงบัตรประจำตัวของเธอให้ฉันดูหน่อยสิ”อิ๋นอิ๋นไม่รู้ว่าตัวเธอมีบัตรประจำตัวหรือเปล่าแต่เธอสามารถไปขอจากพี่ชายของเธอได้“ฉันจะไปเอาหลักฐานมา!” เธอรับปากกับเสี่ยวหาน “ว่าฉันเป็นอาของนาย”เธอเชื่อสิ่งที่ป้าฟางพูดอย่างไร้ข้อกังขาเพราะป้าฟางบอกว่าแม่ของพี่ชายคือแม่ของเธอและพี่ชายของเธอก็ยืนยันเรื่องนี้เช่นกันเธอและพี่ชายมีแม่คนเดียวกัน ดังนั้นจึงแน่นอนว่าพวกเขาเป็นพี่น้องกัน!“ฉันจะไม่ยอมรับเว้นแต่เธอจะหาหลักฐานมาได้!” เสี่ยวหานพูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็เดินออกไปพร้อมกับจานอาหารอิ๋นอิ๋นมองตามหลังเขาด้วยความกังวลและไม่พอใจเล็กน้อยน่าเสียดายที่พี่ชายของเธอยังไม่มา ไม่อย่างนั้นเธอจะสามารถขอหลักฐานจากเขาได้ในตอนนี้เลยเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 457
เป็นฟู่สือถิงที่เกือบจะบีบคอเขาจนตายและเป็นฟู่สือถิงที่รังแกแม่ของเขาอิ๋นอิ๋นไม่เคยทำร้ายพวกเขาเลยไมค์เดินมาพร้อมกับคอมพิวเตอร์ พอเห็นอิ๋นอิ๋น ก็ยิ้มแล้วพูดว่า “อิ๋นอิ๋น สวัสดี!”อิ๋นอิ๋นมองไปที่ไมค์อย่างเขินอายเล็กน้อย“เธอมาคนเดียวเหรอ?” ไมค์มองอิ๋นอิ๋นแล้วยิ้มอย่างสุภาพบุรุษ“พี่ชายของฉันใกล้จะมาถึงแล้วค่ะ” อิ๋นอิ๋นตอบเขา“โอ้ เธอหายดีแล้วหรือยัง หัวยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?” ไมค์มองวิกผมอันสวยงามบนหัวของเธอแล้วเอื้อมมือไปแตะมันอิ๋นอิ๋นส่ายหน้า “ไม่เจ็บค่ะ ถ้าไม่ไปโดนมันเข้า”ไมค์เข้าไปใกล้เธอ เลิกผมสีบลอนด์บนศีรษะของเขาออก แสดงบาดแผลบนศีรษะให้เธอดู “ดูสิ เราทั้งคู่มีแผลเหมือนกันเลยใช่ไหม?”อิ๋นอิ๋นรู้สึกประหลาดใจในตอนแรก จากนั้นก็พยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “หัวของคุณก็มีปัญหาด้วยเหรอคะ?”“ใช่! แต่ฉันหายดีแล้ว เธอเองก็ต้องพยายามฟื้นตัวเหมือนกันนะ!”อิ๋นอิ๋น “ได้ค่ะ! ถ้าฉันดีขึ้นเมื่อไหร่ ฉันมีเรื่องสำคัญมากที่ต้องทำ!”“โอ้? เธอมีอะไรสำคัญที่ต้องทำเหรอ?”สีหน้าของอิ๋นอิ๋นแข็งทื่อ จากนั้นเธอก็วิ่งไปหาบอดี้การ์ดหลังจากที่อิ๋นอิ๋นจากไป เสี่ยวหานและรุ่ยลาก็นั่งข้างไมค์ตามลำดับเพื
Latest chapter
