Share

บทที่ 319

“ตื่นแล้วเหรอ?” ฟู่สือถิงเหน็บแนม

ฉินอันอันนอนลงบนเตียงแล้วใช้นิ้วลูบขมับที่ปวด “คุณโทรมาปลุกฉันเองไม่ใช่เหรอ? โทรหาฉันทำไม?”

“ฉินอันอัน เมื่อคืนผมเห็นคุณขับรถออกจากหมู่บ้านตอนสี่ทุ่มครึ่ง ดึกขนาดนั้นคุณออกไปไหน?” เขาถามด้วยความสงสัย

เมื่อได้ยิน เธอก็ยกขาขึ้นเตะไมค์ที่ปลายเตียงแล้วขยิบตาให้เขา

จากนั้นก็ตอบคำถามของฟู่สือถิง

“เมื่อคืนไมค์ออกไปดื่มเหล้าข้างนอกจนเมาหนัก เจ้าของบาร์โทรมาตามให้ฉันออกไปจ่ายค่าเครื่องดื่ม ฉันจึงขับรถไปหาเขา...ใครจะไปรู้ว่าเขาจะเมาปลิ้นขนาดนั้น ฉันกลัวว่าถ้าพาเขากลับบ้านจะทำให้เด็ก ๆ ตื่น ฉันก็เลยหาห้องพักโรงแรมใกล้ ๆ...ทำไมเหรอ? คุณอยากไปดื่มด้วยรึไง? งั้นคราวหน้าให้เขาโทรไปชวนไหม?”

ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว

ทำไมคำตอบของเธอถึงต่างจากที่เขาจินตนาการไว้?

“คุณอยากถามอะไรอีกล่ะ?” เธอหาวอย่างเกียจคร้าน “เมื่อคืนนี้ฉันโดนไมค์ตัวดีนี่รั้งไว้ทั้งคืนเลย...ฉันง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว งั้นฉันวางสายแล้วนะ!”

ในขณะที่เธอกำลังจะวางสาย เธอเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้จึงถามว่า “ว่าแต่ คุณหาอิ๋นอิ๋นเจอหรือยัง?”

ประโยคสุดท้ายนี้ทำให้ฟู่สือถิงยอมแพ้

คิด
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
พี่ชอบขอ น้องชอบเบิ้ล
เฮ้อ!เราก็คิดว่าจะมีเรื่องราวดีๆตั้งใจรอตั้งแต่เมื่อวานสตั๊นไปเลยค่ะคนอ่านสุดท้ายนังเสิ่นอวี๋ได้หน้าเอาความดีความชอบไปเต็มๆ ฉินอันอันก็ชักจะน่าเบื่อเกินไปละจะแสนดีนางเอกไปถึงไหน
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status