Share

บทที่ 326

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น

ฟู่สือถิงไปที่ห้องพิเศษของโรงพยาบาล

หลังจากที่อิ๋นอิ๋นดื่มซุปที่ป้าหงทำเมื่อคืนนี้ จู่ ๆ เธอก็ตาพร่ามัว แขนขาอ่อนแรง และเธอก็หลับไป

หลังจากพักผ่อนมาทั้งคืน เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับดวงตาที่เปิดกว้างและหมองคล้ำ

จนกระทั่งฟู่สือถิงเข้ามา

“อิ๋นอิ๋น วันนี้เป็นยังไงบ้าง? ปวดหัวหรือเปล่า?” เสียงที่นุ่มนวลและคุ้นเคยของเขาทำให้อิ๋นอิ๋นแสดงสีหน้า

“พี่คะ ทำไมอันอันไม่มาหาฉันล่ะ?” อิ๋นอิ๋นรู้สึกเสียใจ

คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย ความอ่อนโยนในดวงตาของเขาก็จางหายไป “เธอไม่มาหรอก อิ๋นอิ๋น เธอเลิกคิดถึงเธอกับลูก ๆ ของเธอได้แล้ว”

อิ๋นอิ๋นยิ่งเสียใจมากขึ้น แต่พี่ไม่เชื่อฉัน...อันอันคุยกับฉัน เธอก็ถามคำถามฉันเยอะแยะเลย...”

เขามองหน้าซีดเซียวของน้องสาวแล้วรู้สึกเจ็บหัวใจ “ฉันไม่ได้ไม่เชื่อเธอ บางทีเธออาจจะคุยกับเธอจริง ๆ ก็ได้ แต่มันแค่ในความฝัน”

“จริงเหรอคะ?” อิ๋นอิ๋นมองเขาด้วยสีหน้าสับสน

หรือมันจะเป็นแค่ความฝันจริง ๆ?

“ฉันฝันถึงตอนที่เรายังเด็ก ๆ บ่อยมาก แต่พอตื่นจากความฝันก็กลับมาสู่ความเป็นจริง แม้ว่าภาพและเสียงในความฝันจะดูสมจริงมาก แต่มันก็เป็นแค่ความฝัน ไม่ใช่ความ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status