Share
บทที่ 322
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 323
ฟู่สือถิงฝันร้าย เขาฝันว่าฉินอันอันบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขา ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้เจอเธออีกเท่านั้น เขายังไม่อาจแม้แต่จะรับสายของเธอด้วยซ้ำ ทั้งสองขาดการติดต่อกันไปตลอดกาล! ความเจ็บปวดบีบรัดในใจราวกับสูญเสียสิ่งล้ำค่าที่สุดไป! เขาเหงื่อออกเยอะมาก ก่อนจะลืมตาขึ้น ดวงตาที่ลึกล้ำถูกปกคลุมไปด้วยละอองน้ำซึ่งมีความเจ็บปวดไม่รู้จบแฝงอยู่ เขาหาโทรศัพท์มือถือและกดหมายเลขของฉินอันอัน ‘ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้ว’ ‘เธอหลับทั้งวันแล้ว ตอนนี้เธอน่าจะถึงบ้าน และน่าจะยังตื่นอยู่!’ “ขออภัยค่ะ หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาโทรใหม่อีกครั้งค่ะ” เสียงแจ้งเตือนของระบบอัตโนมัติดังก้องอยู่ในหู นิ้วของเขาจับโทรศัพท์แน่นขึ้นทันที ดูเหมือนว่าฝันร้ายจะกลายเป็นจริง! ฉินอันอันบล็อกเขาจริง ๆ! ไม่อย่างนั้น คงไม่โทรหาเธอไม่ติดอยู่แบบนี้ตลอด เพื่อยืนยันว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง เขายกผ้าห่มขึ้นและยกขายาวเหยียดออกจากเตียง เขาใช้โทรศัพท์บ้านโทรหาฉินอันอัน ทุกครั้งที่เขากดปุ่ม หัวใจของเขาก็เจ็บปวด แม้ว่าจะยังไม่ได้รับการยืนยัน แต่เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ชัดเจนมาก หลั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 324
ข้างนอกประตูห้องนอนใหญ่ ไมค์และเด็กทั้งสองเอาหูแนบประตูและแอบฟังเสียงข้างใน เสียงตะคอกแหลมคมของฉินอันอันเมื่อสักครู่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา สักพักประตูก็เปิดออกโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ไมค์เกือบจะตกไปอยู่ในอ้อมแขนของฉินอันอัน ฉินอันอันมองพวกเขาด้วยสีหน้าตกใจ “พวกเธอกำลังทำอะไรกัน?” “แม่กำลังทะเลาะกับใครอยู่เหรอคะ?” รุ่ยลาเงยหน้าขึ้น ดวงตาโตที่ไร้เดียงสาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ทะเลาะกับพ่อจอมวายร้ายอยู่หรือเปล่าคะ?” ไมค์แซว “แม่ของเธอเป็นผู้หญิงแสนดีของทุกคนยกเว้นกับศัตรูและเขา” “อ๋อ พ่อจอมวายร้ายคือศัตรูของแม่” รุ่ยลาเข้าใจแจ่มแจ้ง ฉินอันอันรู้สึกปวดขมับ เธอออกมาจากห้องแล้วเดินลงไปชั้นล่าง “ฉินอันอัน ฉันเก็บอาหารเย็นไว้ให้ อยู่ในครัวแน่ะ!” ไมค์พูดกับร่างผอมเพรียวของเธอ “อืม” “ฉันจะพาลูกสองคนไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยคุยกันหลังจากกินข้าวเสร็จ!” ไมค์พูดต่อ ฉินอันอันจับราวจับบันไดแล้วหันกลับมามองเขาด้วยดวงตารีที่เต็มไปด้วยความสับสน “นายอยากคุยกับฉันเรื่องอะไรล่ะ? พูดมาเลยไม่ได้เหรอ?” ไมค์ไม่มีทางเลือก “เธอลืมที่ฉันบอกเมื่อตอนเที่ยงหรือยัง? ไปกินข้าวก่อน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 325
- สำหรับรุ่นเฟิงที่ผลิตในประเทศ แม้ว่าอายุการใช้งานแบตเตอรี่จะเท่ากันกับของต่างประเทศ แต่เลนส์ก็ดูแย่มากและไม่สามารถถ่ายภาพระดับมืออาชีพได้เลย! - แต่กลับขายได้ในราคาโดรนมืออาชีพ! ในวิดีโอ เลื่อนดูก็พบความคิดเห็นนับหมื่น - น่าเกลียดมาก! ฉินอันอันลืมไปหรือเปล่าว่าตัวเองมาจากประเทศเอ? ! หลอกคนทั้งประเทศเก่งจริง ๆ! คลื่นไส้! - - ฉินกรุ๊ปควรปิดตัวให้เร็วที่สุด! - - ในเวลานี้ต้องติดต่อเอสทีกรุ๊ปไหม? สุดท้ายแล้วฟู่สือถิงของพวกเขาก็เป็นลูกค้ารายใหญ่ของฉินกรุ๊ป! - ...... ฉินอันอันเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง จากนั้นก็หยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ “อันอัน ฉันติดต่อบริษัทนิก้าคอร์ปอเรชั่นไปแล้ว พวกเขาบอกว่ายินดีชดเชยตามสัญญา” ไมค์กล่าว “และยังบอกอีกว่าพวกเขาไไม่สามารถขายเลนส์คุณภาพพิเศษให้เราได้” “ทำไมล่ะ?” ฉินอันอันวางแก้วน้ำด้วยสีหน้างงงวย “ปัญหาเรื่องราคาเหรอ?” ไมค์ส่ายหน้า “เราได้สร้างวิกฤตให้กับโดรนยี่ห้ออื่น ๆ ในประเทศ กลัวเราจะครองตลาดโดรนในประเทศ ดังนั้นจึงรวมตัวกันและจัดการเรา” ฉินอันอันอดหัวเราะไม่ได้ “พวกเขาคิดว่าเราอยู่ไม่รอดถ้าบริษัทนิก้าคอร์ปอเรชั่นไม่ขายเลนส์คุณภาพพิเศษให้
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 326
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฟู่สือถิงไปที่ห้องพิเศษของโรงพยาบาล หลังจากที่อิ๋นอิ๋นดื่มซุปที่ป้าหงทำเมื่อคืนนี้ จู่ ๆ เธอก็ตาพร่ามัว แขนขาอ่อนแรง และเธอก็หลับไป หลังจากพักผ่อนมาทั้งคืน เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับดวงตาที่เปิดกว้างและหมองคล้ำ จนกระทั่งฟู่สือถิงเข้ามา “อิ๋นอิ๋น วันนี้เป็นยังไงบ้าง? ปวดหัวหรือเปล่า?” เสียงที่นุ่มนวลและคุ้นเคยของเขาทำให้อิ๋นอิ๋นแสดงสีหน้า “พี่คะ ทำไมอันอันไม่มาหาฉันล่ะ?” อิ๋นอิ๋นรู้สึกเสียใจ คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย ความอ่อนโยนในดวงตาของเขาก็จางหายไป “เธอไม่มาหรอก อิ๋นอิ๋น เธอเลิกคิดถึงเธอกับลูก ๆ ของเธอได้แล้ว” อิ๋นอิ๋นยิ่งเสียใจมากขึ้น แต่พี่ไม่เชื่อฉัน...อันอันคุยกับฉัน เธอก็ถามคำถามฉันเยอะแยะเลย...” เขามองหน้าซีดเซียวของน้องสาวแล้วรู้สึกเจ็บหัวใจ “ฉันไม่ได้ไม่เชื่อเธอ บางทีเธออาจจะคุยกับเธอจริง ๆ ก็ได้ แต่มันแค่ในความฝัน” “จริงเหรอคะ?” อิ๋นอิ๋นมองเขาด้วยสีหน้าสับสน หรือมันจะเป็นแค่ความฝันจริง ๆ? “ฉันฝันถึงตอนที่เรายังเด็ก ๆ บ่อยมาก แต่พอตื่นจากความฝันก็กลับมาสู่ความเป็นจริง แม้ว่าภาพและเสียงในความฝันจะดูสมจริงมาก แต่มันก็เป็นแค่ความฝัน ไม่ใช่ความ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 327
ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวอยู่ที่ไหน แต่โทรศัพท์วางอยู่บนโต๊ะ ไมค์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและรีบเปิดรายชื่อที่ถูกบล็อก! หา?! ไม่มีหมายเลขของฟู่สือถิงในรายชื่อบล็อก! เขารีบวางโทรศัพท์ของเธอลงแล้วแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จู่ ๆ ประตูสำนักงานเปิดออก และฉินอันอันก็เดินเข้ามา “เอสทีกรุ๊ปตอบกลับมาหรือยัง?” เธอเดินไปหยิบแก้วน้ำขึ้นมาจากโต๊ะแล้วจิบน้ำ “พวกเขาไม่คืนสินค้า” ไมค์ตอบเธอ “เธอคงไม่คิดจะยืนกรานให้พวกเขาคืนสินค้าใช่ไหม?” เธอวางแก้วน้ำลงแล้วเงยหน้าขึ้นมองไมค์ “นายรู้จักฉันดีขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ แต่ถึงฉันจะยืนกรานให้พวกเขาคืน พวกเขาก็ไม่คืนหรอก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกเขา” ไมค์ยกนิ้วให้เธอ เธอกล่าวต่อ “คืนเงินให้บัญชีบริษัทของพวกเขาจำนวนห้าสิบล้านบาท!” ไมค์อึ้งไป “แต่ช่างเถอะ เงินไม่ต้องคืนแล้ว” ฉินอันอันเปลี่ยนใจอย่างรวดเร็วและวิเคราะห์อย่างใจเย็น “ถ้าฉันคืนเงินให้เขา เขาคงโกรธมากแน่ อล้วเราจะต้องทะเลาะกันอีก” ไมค์ “ใช่!” “นายออกไปก่อน! ฉันอยากอยู่เงียบ ๆ” “อืม...อย่าหาข่าวเกี่ยวกับบริษัทของเราในอินเทอร์เน็ตและอย่าอ่านคอมเมนต์ล่ะ” ไมค์บอกเธอก่อน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 328
หลังอาหารเย็น ฟู่สือถิงกลับไปก่อน เขากำลังจะไปเยี่ยมอิ๋นอิ๋นที่โรงพยาบาล ทายาทของตระกูลฟู่ก็ออกไปเช่นกัน หลังจากที่แม่เฒ่าฟู่กลับเข้าห้อง ฟู่เย่เฉินก็ไปเคาะประตูห้องของเสิ่นอวี๋ ตั้งแต่การตั้งครรภ์ของเสิ่นอวี๋ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ เธอก็ถูกพาไปอาศัยอยู่ในบ้านเดิม “หมอเสิ่น คุณนี่เก่งที่สุดเลย!” หลังจากที่ฟู่เย่เฉินเข้ามาในห้อง เขาก็ปิดประตู “อาผมไม่ใช้คนที่รับมือได้ง่ายเลย! งั้นต่อไปผมคงต้องเรียกคุณว่าอาสะใภ้แล้วสิ?” เสิ่นอวี๋ยิ้มสง่างาม “แน่นอน ตราบใดที่ฉันได้หมั้นกับเขา ฉันก็เป็นคู่หมั้นของเขา คู่หมั้นกับภรรยาต่างกันตรงไหน?” “แสดงความยินดีด้วย! แต่…” ฟู่เย่เฉินดูกังวล “มีวิธีไหนที่จะป้องกันไม่ให้ลุงอาของผมสงสัยเรื่องลูกในท้องของคุณบ้าง? เพราะในอนาคตคุณจะได้ทรัพย์สินของอา ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเด็กคนนี้!” สีหน้าของเสิ่นอวี๋เปลี่ยนไป “ไม่มีทางที่ฉันจะปล่อยให้เด็กคนนี้มีชีวิตรอดได้!” ใบหน้าของเสิ่นอวี๋เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “ตราบใดที่เด็กเกิดมา อาของคุณจะต้องพิสูจน์ความเป็นพ่ออย่างแน่นอน” เสิ่นอวี๋พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “หากเขาพบว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเขา เขาจะต้องเลิกกับฉ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 329
“มีพี่เลี้ยงกับบอดี้การ์ดคอยดูแลอยู่ไม่ใช่เหรอ? เราไม่ได้ออกไปดื่มด้วยกันตั้งนานแล้วนะ!” เซิ่งเป่ยพูดพลางโน้มตัวไปข้าง ๆ หูของเขา “วันนี้ฉินอันอันไปต่างประเทศ” ดวงตาของฟู่สือถิงมืดลง จู่ ๆ ก็รู้สึกอยากดื่มขึ้นมาทันที เซิ่งเป่ยจองร้านอาหารบนชั้นดาดฟ้า พวกเขาทั้งสองยืนอยู่ข้างระเบียงดาดฟ้า ถือขวดเบียร์คนละขวดพลางดื่มอย่างเงียบ ๆ พวกเขาหันหน้าไปทางท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยดวงดาว สายลมยามค่ำคืนของต้นฤดูใบไม้ผลิพร้อมกลิ่นอายความเย็นแทรกซึมเข้าสู่ทุกตารางนิ้วของผิวหนังในร่างกาย หลังจากเบียร์หมด เซิ่งเป่ยก็พูดว่า “นายตัดสินใจหมั้นกับเสิ่นอวี๋เพื่อตอบแทนเสิ่นอวี๋ที่ช่วยรักษาอิ๋นอิ๋นใช่ไหม?” “แม่ของฉันขอให้ฉันแต่งงานกับเธอ และฉินอันอันก็ขอให้ฉันใช้ชีวิตที่ดีกับเธอด้วย อาการเจ็บป่วยของอิ๋นอิ๋นเป็นแค่เหตุผลรองเท่านั้น” เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเผยให้เห็นลำคอระหงและเย้ายวนของเขา ลูกกระเดือกของเขากลิ้งขึ้นลงสองสามครั้งก่อนจะมีเสียงแหบห้าวดังขึ้น “ฉินอันอันอยากขีดเส้นแบ่งกับฉัน ฉันก็เลยทำตามที่เธอต้องการ” เขาหมั้นกับเสิ่นอวี๋แล้ว เธอคงจะพอใจ! “อย่ามองแบบนั้น มันเป็นแค่การหมั้น
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 330
คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์ ห้องนอนใหญ่ เนื่องจากเวลาต่างกัน ฉินอันอันจึงกลับไปนอนที่ห้องหลังจากกลับมาตอนหกโมงเช้า รุ่ยลาเดินไปข้างเตียง จับมือเธอแล้วตะโกนด้วยเสียงหวาน “แม่! ตื่นสิ หนูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง! ตื่นเร็วเข้า!” ฉินอันอันได้ยินเสียงลูกสาวแว่ว ๆ จึงพยายามลืมตา “แม่ อิ๋นอิ๋นบอกว่าเธอกำลังจะตาย แม่ช่วยเธอด้วยนะคะ!” เมื่อเห็นแม่ของเธอลืมตา รุ่ยลาก็ร้องไห้และขอร้องทันที ทันใดนั้นฉินอันอันก็ตื่นขึ้น เธอลุกขึ้นจากเตียงและเห็นอิ๋นอิ๋นยืนอยู่ข้างรุ่ยลา เธอแอบถอนหายใจและอยากปฏิเสธ แต่เธอกลับพูดว่า “อิ๋นอิ๋น ทำไมเธอถึงคิดว่าตัวเองกำลังจะตายล่ะ?” ป้าหงตอบก่อน “หลังจากผ่าตัด สภาพจิตใจของเธอไม่ค่อยดีนัก เธอมักจะง่วงนอนตลอดเวลาและพอตื่นมาก็จะอารมณ์ไม่ดีด้วย เธอมีอาการเบลอตลอดทั้งวัน...” “ไปตรวจที่โรงพยาบาลหรือยังคะ?” ฉินอันอันถาม ป้าหงส่ายหน้า “หมอเสิ่นบอกว่านี่เป็นปฏิกิริยาปกติหลังการผ่าตัด แค่พักผ่อนเยอะ ๆ ก็หายแล้วค่ะ” ฉินอันอัน “แต่คุณกับอิ๋นอิ๋นคิดว่ามันผิดปกติใช่ไหม?” ป้าหงลังเลแล้วพูดว่า “ดิฉันไม่ทราบค่ะ ดิฉันแค่ฟังหมอ แต่เห็นอิ๋นอิ๋นแบบนี้ มันทำให้ดิฉันรู้สึกอึดอัด
Latest chapter
