Share
บทที่ 317
Related chapter
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 318
เขากดโทรหาเธออีกครั้ง! สิ่งที่ตอบสนองต่อเขายังคงเป็นเสียงตอบรับจากระบบฝากข้อความ เขาแทบไม่เชื่อหู! ฉินอันอันกล้าตัดสายเขาได้ยังไง? หรือโทรศัพท์ของเธอปิดเครื่องอยู่? เขาหาเบอร์โทรของไมค์ และกดโทรออก พวกเขาทั้งสองอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน เป็นหุ้นส่วนในบริษัท และอยู่ด้วยกันเกือบวันละยี่สิบสี่ชั่วโมง เมื่อไมค์เห็นสายเรียกเข้าของฟู่สือถิงก็รู้สึกสับสน ‘เขาโทรมาทำไม?’ ‘พวกเราสนิทกันเหรอ?’ เขาเห็นฉินอันอันนอนอยู่บนเตียงสีขาวขนาดใหญ่จากหางตา... จู่ ๆ ก็นึกขึ้นได้ ไมค์รับโทรศัพท์ และก่อนที่เขาจะได้พูด เสียงของฟู่สือถิงก็ดังขึ้น “ผมขอสายฉินอันอันหน่อย!” ไมค์เต็มไปด้วยคำถาม ‘น้ำเสียงดุขนาดนี้ ไปกินรังแตนมารึไง?’ “ฉินอันอันกำลังหลับอยู่! คุณมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” ไมค์มองใบหน้าที่หลับใหลของฉินอันอันและไม่กล้าเสียงดังใส่ฟู่สือถิง เธอมาถึงเมื่อสามชั่วโมงที่แล้ว ไม่พูดไม่จา และทิ้งตัวหลับไป เดิมทีไมค์ต้องการออกไปก่อน แต่เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้นำอะไรติดตัวไปด้วย เลยทำได้แค่รออยู่ที่นี่เท่านั้น “ปลุกเธอสิ! ผมมีเรื่องจะคุยกับเธอ!” น้ำเสียงของฟู่สือถิงนั้นหนักแน่นและเอา
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 319
“ตื่นแล้วเหรอ?” ฟู่สือถิงเหน็บแนม ฉินอันอันนอนลงบนเตียงแล้วใช้นิ้วลูบขมับที่ปวด “คุณโทรมาปลุกฉันเองไม่ใช่เหรอ? โทรหาฉันทำไม?” “ฉินอันอัน เมื่อคืนผมเห็นคุณขับรถออกจากหมู่บ้านตอนสี่ทุ่มครึ่ง ดึกขนาดนั้นคุณออกไปไหน?” เขาถามด้วยความสงสัย เมื่อได้ยิน เธอก็ยกขาขึ้นเตะไมค์ที่ปลายเตียงแล้วขยิบตาให้เขา จากนั้นก็ตอบคำถามของฟู่สือถิง “เมื่อคืนไมค์ออกไปดื่มเหล้าข้างนอกจนเมาหนัก เจ้าของบาร์โทรมาตามให้ฉันออกไปจ่ายค่าเครื่องดื่ม ฉันจึงขับรถไปหาเขา...ใครจะไปรู้ว่าเขาจะเมาปลิ้นขนาดนั้น ฉันกลัวว่าถ้าพาเขากลับบ้านจะทำให้เด็ก ๆ ตื่น ฉันก็เลยหาห้องพักโรงแรมใกล้ ๆ...ทำไมเหรอ? คุณอยากไปดื่มด้วยรึไง? งั้นคราวหน้าให้เขาโทรไปชวนไหม?” ฟู่สือถิงขมวดคิ้ว ทำไมคำตอบของเธอถึงต่างจากที่เขาจินตนาการไว้? “คุณอยากถามอะไรอีกล่ะ?” เธอหาวอย่างเกียจคร้าน “เมื่อคืนนี้ฉันโดนไมค์ตัวดีนี่รั้งไว้ทั้งคืนเลย...ฉันง่วงนอนจะตายอยู่แล้ว ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว งั้นฉันวางสายแล้วนะ!” ในขณะที่เธอกำลังจะวางสาย เธอเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้จึงถามว่า “ว่าแต่ คุณหาอิ๋นอิ๋นเจอหรือยัง?” ประโยคสุดท้ายนี้ทำให้ฟู่สือถิงยอมแพ้ คิด
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 320
ไมค์ตระหนักได้ว่าตัวเองพูดผิดจึงปิดปากด้วยมือข้างเดียว “นายถูกสอดแนมแล้ว!" ฉินอันอันถอนหายใจ “ไม่แน่นอนเสมอไปหรอก! ช่วงนี้เขาไม่ถามถึงเรื่องซุบซิบของเราเลย” ดวงตาสีเขียวอ่อนของไมค์กลอกไปมา “ฉันไม่โกหกเธอหรอกน่า!” เธอไม่สงสัยความจริงจากคำพูดของเขา “เธอคิดจะช่วยรักษาอิ๋นอิ๋นโดยไม่หวังผลตอบแทนเหรอ? น่าเสียดายออก แทนที่จะเก็บค่ารักษาจากฟู่สือถิง!” ไมค์เปลี่ยนเรื่อง เธอส่ายหน้า “ไม่มีครั้งต่อไปแล้ว ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่ช่วย แต่อาการของเธอรุนแรงขึ้น และความสามารถของฉันมีจำกัด ฉันเดาไม่ออกเลยว่าหลังจากการผ่าตัดครั้งนี้อาการของเธอจะเป็นยังไง แต่คงจะไม่เลวร้ายไปกว่าก่อนการผ่าตัดแน่” “ถ้าฟู่สือถิงไม่รู้เรื่องนี้และยังรักษาเธอต่อไป เธอจะต้องทนทรมานต่อไปใช่ไหม?” ไมค์คร่ำครวญ “แม้ว่าฟู่สือถิงจะเป็นคนเลว แต่อิ๋นอิ๋น…ฉันหมายถึงอิ๋นอิ๋นที่มีไอคิวต่ำ เธอค่อนข้างน่ารักและหน้าตาสะสวยอีกต่างหาก!” เธอไม่โต้แย้งกับคำพูดของไมค์ เธอง่วงนอน ได้แต่กลับไปนอนต่อที่บ้าน ……ที่โรงพยาบาล ฟู่สือถิงยืนมองใบหน้าซีดเซียวอิ๋นอิ๋นอยู่ข้างเตียงในโรงพยาบาล หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นเมื่อเธอตื่น ถ้าเธอจำเ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 321
จริง ๆ แล้วฉินอันอันโกหกเขา หรือว่าอิ๋นอิ๋นมีอาการประสาทหลอนหลังการผ่าตัดกันแน่? เขาเปิดโทรศัพท์มือถือแล้วโทรหาเสิ่นอวี๋ บอกให้เธอรีบไปโรงพยาบาล! เมื่อฟังน้ำเสียงกังวลของเขา เสิ่นอวี๋ก็รู้สึกว่ามีลางสังหรณ์ไม่ดี “สือถิง คุณไม่ต้องกังวล เป็นเพราะผลการผ่าตัดของอิ๋นอิ๋นยังมีประสิทธิภาพไม่เต็มที่หรือเปล่าคะ? เธอเพิ่งฟื้นและต้องการเวลาค่อย ๆ ฟื้นตัว” ความวิตกกังวลของฟู่สือถิงคลายลง แต่หลังจากการผ่าตัดครั้งก่อนของอิ๋นอิ๋น เธอไม่มีปฏิกิริยาผิดปกติแบบนี้ หลังจากวางสาย เขาก็กลับมาที่ข้างเตียงผู้ป่วย “อิ๋นอิ๋น เธอเพิ่งผ่าตัดเสร็จ อย่าคิดมากนะ จะได้ไม่ปวดหัว” เขามองเธอด้วยสายตาอ่อนโยน พร้อมรอยยิ้มบนริมฝีปาก “ฉันรู้สึกได้ว่าเธอดีขึ้นเรื่อย ๆ เลย” “พี่คะ ฉันปวดหัว” อิ๋นอิ๋นสูดหายใจ “เดี๋ยวหมอเสิ่นมา ลองถามดูว่าขอยาแก้ปวดได้ไหม?” “ฉันไม่อยากเจอหมอเสิ่น” อิ๋นอิ๋นหลับตาและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ลูกกระเดือกของฟู่สือถิงกลิ้งขึ้นลง “อิ๋นอิ๋น หมอเสิ่นทำการผ่าตัดให้เธอนะ เธอเป็นคนที่รู้จักมารยาทคนหนึ่ง เดี๋ยวหมอเสิ่นมา เธอต้องขอบคุณเธอนะ” “ไม่...” อิ๋นอิ๋นเงยหน้าขึ้นมองเขาและพูดด้วย
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 322
แม้ว่าเสิ่นอวี๋จะทำท่าจริงจังมาก แต่อิ๋นอิ๋นก็ไม่สะทกสะท้าน ความจอมปลอมและความจริงใจสามารถเห็นได้จากสายตาของฝ่ายตรงข้าม อิ๋นอิ๋นรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายประจบพี่ชายของเธอ แต่กลับไม่รู้สึกว่าเธอใส่ใจเขาจริง ๆ “พี่ขอให้ฉันพูดขอบคุณคุณ” อิ๋นอิ๋นโกรธ “แต่ฉันไม่พูดหรอก” เสิ่นอวี๋มองไปที่ป้าหง “รบกวนออกไปสักครู่ก่อนนะคะ ฉันขอคุยกับอิ๋นอิ๋นหน่อย” ป้าหงสับสนเล็กน้อย แต่ตอนนี้เสิ่นอวี๋เป็นผู้มีพระคุณของตระกูลฟู่ เธอจึงไม่กล้าล่วงเกิน หลังจากที่เธอออกไปแล้ว เสิ่นอวี๋ก็พูดว่า “อิ๋นอิ๋น ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงมองฉันเป็นศัตรูมาตลอด หรือใครพูดเรื่องแย่ ๆ เกี่ยวกับฉันให้เธอฟัง? หลังจากที่ฉันกลับประเทศมา ฉันพยายามหาข้อมูลเพื่อวางแผนรักษาเธออยู่ทุกวัน แค่คำว่าขอบคุณคำเดียวเธอพูดไม่ได้เลยเหรอ?” อิ๋นอิ๋นพูดตรงไปตรงมา “ฉันคิดว่าคุณไม่ได้ทำการผ่าตัดให้ฉัน” ไม่อย่างนั้น ทำไมหน้าและเสียงของฉินอันอันถึงติดอยู่ในใจของเธอก่อนการผ่าตัดทุกครั้งล่ะ? ถ้าคนที่เธอเห็นก่อนการผ่าตัดทุกครั้งคือเสิ่นอวี๋ เธอจะไม่ตั้งคำถามเลย จิตใจของเธอไม่ได้ถูกกระทบมากนัก เธอเชื่อสิ่งที่เธอเห็นและได้ยิน “เธอคิดว่าไงล่ะ? ฮ
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 323
ฟู่สือถิงฝันร้าย เขาฝันว่าฉินอันอันบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขา ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ได้เจอเธออีกเท่านั้น เขายังไม่อาจแม้แต่จะรับสายของเธอด้วยซ้ำ ทั้งสองขาดการติดต่อกันไปตลอดกาล! ความเจ็บปวดบีบรัดในใจราวกับสูญเสียสิ่งล้ำค่าที่สุดไป! เขาเหงื่อออกเยอะมาก ก่อนจะลืมตาขึ้น ดวงตาที่ลึกล้ำถูกปกคลุมไปด้วยละอองน้ำซึ่งมีความเจ็บปวดไม่รู้จบแฝงอยู่ เขาหาโทรศัพท์มือถือและกดหมายเลขของฉินอันอัน ‘ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้ว’ ‘เธอหลับทั้งวันแล้ว ตอนนี้เธอน่าจะถึงบ้าน และน่าจะยังตื่นอยู่!’ “ขออภัยค่ะ หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาโทรใหม่อีกครั้งค่ะ” เสียงแจ้งเตือนของระบบอัตโนมัติดังก้องอยู่ในหู นิ้วของเขาจับโทรศัพท์แน่นขึ้นทันที ดูเหมือนว่าฝันร้ายจะกลายเป็นจริง! ฉินอันอันบล็อกเขาจริง ๆ! ไม่อย่างนั้น คงไม่โทรหาเธอไม่ติดอยู่แบบนี้ตลอด เพื่อยืนยันว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง เขายกผ้าห่มขึ้นและยกขายาวเหยียดออกจากเตียง เขาใช้โทรศัพท์บ้านโทรหาฉินอันอัน ทุกครั้งที่เขากดปุ่ม หัวใจของเขาก็เจ็บปวด แม้ว่าจะยังไม่ได้รับการยืนยัน แต่เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ชัดเจนมาก หลั
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 324
ข้างนอกประตูห้องนอนใหญ่ ไมค์และเด็กทั้งสองเอาหูแนบประตูและแอบฟังเสียงข้างใน เสียงตะคอกแหลมคมของฉินอันอันเมื่อสักครู่ดึงดูดความสนใจของพวกเขา สักพักประตูก็เปิดออกโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ไมค์เกือบจะตกไปอยู่ในอ้อมแขนของฉินอันอัน ฉินอันอันมองพวกเขาด้วยสีหน้าตกใจ “พวกเธอกำลังทำอะไรกัน?” “แม่กำลังทะเลาะกับใครอยู่เหรอคะ?” รุ่ยลาเงยหน้าขึ้น ดวงตาโตที่ไร้เดียงสาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ทะเลาะกับพ่อจอมวายร้ายอยู่หรือเปล่าคะ?” ไมค์แซว “แม่ของเธอเป็นผู้หญิงแสนดีของทุกคนยกเว้นกับศัตรูและเขา” “อ๋อ พ่อจอมวายร้ายคือศัตรูของแม่” รุ่ยลาเข้าใจแจ่มแจ้ง ฉินอันอันรู้สึกปวดขมับ เธอออกมาจากห้องแล้วเดินลงไปชั้นล่าง “ฉินอันอัน ฉันเก็บอาหารเย็นไว้ให้ อยู่ในครัวแน่ะ!” ไมค์พูดกับร่างผอมเพรียวของเธอ “อืม” “ฉันจะพาลูกสองคนไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยคุยกันหลังจากกินข้าวเสร็จ!” ไมค์พูดต่อ ฉินอันอันจับราวจับบันไดแล้วหันกลับมามองเขาด้วยดวงตารีที่เต็มไปด้วยความสับสน “นายอยากคุยกับฉันเรื่องอะไรล่ะ? พูดมาเลยไม่ได้เหรอ?” ไมค์ไม่มีทางเลือก “เธอลืมที่ฉันบอกเมื่อตอนเที่ยงหรือยัง? ไปกินข้าวก่อน
รอวันหย่า คุณสามีร้าย บทที่ 325
- สำหรับรุ่นเฟิงที่ผลิตในประเทศ แม้ว่าอายุการใช้งานแบตเตอรี่จะเท่ากันกับของต่างประเทศ แต่เลนส์ก็ดูแย่มากและไม่สามารถถ่ายภาพระดับมืออาชีพได้เลย! - แต่กลับขายได้ในราคาโดรนมืออาชีพ! ในวิดีโอ เลื่อนดูก็พบความคิดเห็นนับหมื่น - น่าเกลียดมาก! ฉินอันอันลืมไปหรือเปล่าว่าตัวเองมาจากประเทศเอ? ! หลอกคนทั้งประเทศเก่งจริง ๆ! คลื่นไส้! - - ฉินกรุ๊ปควรปิดตัวให้เร็วที่สุด! - - ในเวลานี้ต้องติดต่อเอสทีกรุ๊ปไหม? สุดท้ายแล้วฟู่สือถิงของพวกเขาก็เป็นลูกค้ารายใหญ่ของฉินกรุ๊ป! - ...... ฉินอันอันเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง จากนั้นก็หยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ “อันอัน ฉันติดต่อบริษัทนิก้าคอร์ปอเรชั่นไปแล้ว พวกเขาบอกว่ายินดีชดเชยตามสัญญา” ไมค์กล่าว “และยังบอกอีกว่าพวกเขาไไม่สามารถขายเลนส์คุณภาพพิเศษให้เราได้” “ทำไมล่ะ?” ฉินอันอันวางแก้วน้ำด้วยสีหน้างงงวย “ปัญหาเรื่องราคาเหรอ?” ไมค์ส่ายหน้า “เราได้สร้างวิกฤตให้กับโดรนยี่ห้ออื่น ๆ ในประเทศ กลัวเราจะครองตลาดโดรนในประเทศ ดังนั้นจึงรวมตัวกันและจัดการเรา” ฉินอันอันอดหัวเราะไม่ได้ “พวกเขาคิดว่าเราอยู่ไม่รอดถ้าบริษัทนิก้าคอร์ปอเรชั่นไม่ขายเลนส์คุณภาพพิเศษให้
Latest chapter
