แชร์

18

“ผู้หญิงของนาย!” โดมินิกตาโตกับคำพูดของเพื่อนรัก

‘ให้ตายสิ! มันบินมาถึงก่อนหน้าเขาแค่สิบชั่วโมงเองนะ!’

“ใช่!” เลโอนาดท์ตอบรับ พร้อมกับดึงผ้าขึ้นมาคลุมแผ่นหลังบางให้มิดชิด

“นายรู้ใช่ไหม! ว่านั่นหมายถึงอะไร” โดมินิกถามย้ำ

“รู้สิ! ฉันรู้ดี” เลโอนาดท์ตอบเสียงหนักแน่นอย่างไม่ลังเล

“โอเค! แล้วนายจะเข้าประชุมไหม?”

“ฉัน... ฉันอยากอยู่กับเธอ” เลโอนาดท์เอ่ยตามตรง เพราะตอนนี้เขาไม่อยากจะห่างเธอไปไหนแม้แต่วินาทีเดียว!

“โอ้พระเจ้า! นาย... นายมันบ้าไปแล้วแน่ๆ” โดมินิกเอ่ยก่อนจะเดินออกห้องไปอย่างหัวเสีย

ปัง!

เสียงกระแทกประตูห้องทำให้ร่างบางสะดุ้งสุดตัวทันที ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนระหว่างเธอกับเขาฉายชัดขึ้นมาอีกครั้ง

“ตื่นแล้วใช่ไหมมะลิ! ขอโทษที่เพื่อนฉันเสียงดังใส่”

“มะ... เมื่อคืนเรา” คนที่เพิ่งตื่นพยายามลำดับเหตุการณ์

“เธอเป็นของฉันแล้ว” ชายหนุ่มยอมรับอย่างแมนๆ

“ฮึก! ก็ไหนสัญญาว่า...” มะลิฉัตรเอ่ยเสียงสั่นๆ น้ำตาคลอหน่วยขึ้นมาทันใด

“ใช่! ฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอไปตลอดไง” เลโอนาดท์เอ่ยพร้อมกับดึงมือบางขึ้นม

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status